(ترجمه)

به تاریخ ۸ فبروری سال ۲۰۱۸م، اصدار حکم بالای قضیۀ اختلاس خالده ضیاء(رهبر اپوزیسیون) ثابت ساخت که با وجود خدمت‌گذاری در راستای تأمین منافع امپریالیستی، باداران‌شان به آن‌ها هیچ رحمی نمی‌کنند. ما نباید در مورد این‌که گویا شیخ حسینه قضیۀ اختلاس خالده را بخاطر خیر مردم پی‌گیری کرده، دچار مغالطه شویم؛ چرا که او خود کم‌تر از یک مفسد نیست. در حقیقت به هدایت باداران هندی-انگلیسی‌اش، شیخ حسینه می‌خواهد با استفاده از نظام قضایی خالده را از سیاست کنار بزند؛ در حالی‌که وی نیز مزدور امپریالیست دیگری به‌نام امریکا می‌باشد. این مخالفت‌ها ادامۀ زدوخورد‌های امریکا و انگلیس بر تسلط جهانی است. بخاطر از میان برداشتن نفوذ انگلیس و اروپا، امریکا از حکام مزدورش استفاده کرده که مثال‌های اخیرش را می‌توان در قضایای ضد فساد در بحران‌های عربستان سعودی، قطر، لبنان و یمن، مشاهده کرد.

زمانی‌که این امپریالیست‌ها بدانند که مزدوران‌شان از این بیش کار آمد نبوده و یا توان حفاظت‌اش را نداشته باشند، آن‌ها را مثل کاغذ استعمال شده به کثافت‌دانی می‌اندازند، که از جمله حسنی مبارک در مصر، قذافی در لیبیا، صدام در عراق، صالح در یمن وغیره مثال‌های واضح آن است، مگر  حکام سرزمین‌های اسلامی از تاریخ نمی‌آموزند. امریکا در کنار خالده نه‌استاد، چرا که هند را برای منافع منطقوی خود سرپرست تعیین کرده است. بنابر این، حسینه هیچ دلیلی برای بقای خود ندارد؛ زیرا باداران هندی-انگلیسی‌اش بعد از بدست آوردن هدف خود و یا دچار شدن ضعف در حفاظت‌اش، او را به همین قسم رها خواهند کرد. رژیم‌های حزب ملی بنگله‌دیش(BNP) باید بدانند که منفعت آخرین هدف باداران امپریالیستی‌شان بوده و آن‌ها دوست هیچ کسی نیستند.

بنابر این، ما نباید در این مورد که گویا حسینه ثابت ساخت که قانون بالاتر از همه است و یا خالده به قانون احترام گذاشت و با پذیرفتن جرم‌اش به زندان رفت، دچار مغالطه شویم؛ چرا که این رژیم‌ها با استفاده از نظام قضایی می‌خواهند تا قدرت‌شان را در انحصار داشته، در برابر جرایم‌شان غرامت بگیرند، باورهای مخالفان سیاسی‌شان را تحت فشار قرار دهند، مخلصین سیاسی اسلام را تحت فشار بیاورند و مهم‌تر از همه، می‌خواهند در مقابل ظلمی‌که بالای مردم کرده‌اند، بری‌الذمه شناخته شوند. روی این ملحوظ، بخاطر این‌که این فرهنگ در جایش قرار داشته باشد، آن‌ها مجبور اند که نمایش احترام به نظام قضایی را برپا کنند. از طرف دیگر، در آینده حزب ملی بنگله‌دیش(BNP) نظام قضایی مشابه را علیۀ طبقۀ حاکم عوام، عملی خواهد کرد.

ای مردم! چند بار شما توسط این رژیم‌ها فریب داده خواهید شد؟! آن‌ها شعار‌های خشک قوم‌پرستی، وطن‌پرستی، آزادی، داشتن یک نظام پیشرفتۀ دموکراسی الی ۲۰۲۰م، و ایجاد بنگله‌دیش دیجیتال تا سال ۲۰۳۰م را سر دادند؛ مگر مردم را با کشتار، فساد، غارت، فقر شدید، ظلم بالای زنان، فاسد ساختن نظام تعلیمی، تسلط امپریالستی، تضعیف نظام دفاعی، همکاری همه جانبۀ امپریالیست‌ها در جنگ‌شان علیه اسلام وغیره روبه‌رو ساختند و آن‌ها جز نفرت و اختلاف چیزی دیگری به مردم ندادند. بنابر این، به شعار‌های میان تهی‌شان که از بقاء و تجدید دموکراسی سخن می‌زنند، فریب نخورید. رسول الله ﷺ فرموده است:

«لاَ يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ»

ترجمه: مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود.

حکام بنگله‌دیش همیشه مردم را در بحث‌های ناچیز درگیر می‌کنند تا فکر‌شان را از مشکلات واقعی منحرف سازند. در گذشته آن‌ها مردم را در بحث‌های ناچیزی هم‌چو انتخابات تحت نظر حسینه مطابق قانون اساسی و اپوزیسیون، انتخابات تحت حکومت سرپرست صورت گیرد یا دیالوگ، و حالا بحث جدیدی دیگری را که "انتخابات با اپوزیسیون" است، به‌وجود آورده اند. انتخابات بدون وجود خالده صورت خواهد گرفت، این در حالی است که انتخابات با بودن حسینه و خالده و یا به نبودن‌شان، هیچ ربطی به منافع مردم ندارد و هیچ تغییری واقعی در زندگی مردم آورده نمی‌تواند.

از آن جایی‌که دموکراسی در برابر سیاست و حکم‌روایی بنگله‌دیش کم آورده است، رژیم‌های؛ هم‌چو حسینه و خالده تنها در غارت، فساد، کشتن مردم، خدمت به امپریالیست‌ها و کمک با کفار و مشرکین در جنگ‌شان علیه اسلام و بسیاری از جرایم دیگر بر رژیم‌های گذشتۀ نیاکان‌شان، از هم پیشی می‌گیرند. دلیل این همه این‌ است که تحت نام آزادی‌های مختلف از جمله آزادی شخصی، آزادی بیان، آزادی ملکیت و آزدای عقیده، نظام سیکولریستی دموکراسی حکام را تربیه می‌کند و آن‌ها از اثر تطبیق این مفاهیم لذت برده و هنوز هم ظالم‌تر می‌شوند، که ما در حال حاضر در رژیم حسینه و سایر رژیم‌های دموکراتیک شاهد این موضوع هستیم. آزادی‌های مذکور شخص را تابع هوای نفس ساخته و فکرش را از او می‌گیرد. بناءً فرد منافع مفسداش را بدست آورده و ظلمت را در میان مردم پخش می‌کند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـٰهَهُ هَوَاهُ﴾

[جاثیه: ۲۳]

ترجمه: آیا دیده‌ای کسی را که هوی و هوس خود را معبود خود گرفته است؟

از جانب دیگر، اسلام نظام معین و تغییر ناپذیری دارد که از طرف الله سبحانه وتعالی تنظیم و فرستاده شده است؛ نظامی‌که در آن مسؤلیت حاکم که همانا خلیفه است، تطبیق و او محافظ اصلی نظام می‌باشد. او خود را آزاد نه بلکه بندۀ الله سبحانه وتعالی می‌شمارد، و این‌کار را بخاطر رضایت الله سبحانه وتعالی و شوقی‌که به بهشت دارد، انجام می‌دهد و در میان مردم عدالت را برپا می‌دارد. خلفای هم‌چو حضرات ابوبکر صدیق و عمر رضی الله عنهم آمدند که نه‌تنها برای مسلمانان، بلکه برای تمامی بشریت عدالت را تأمین کردند.

ای مردم! نه‌تنها که خود را از دام بحث‌های بیهودۀ این رژیم‌هانجات دهید، بلکه نظام دموکراتیک و طبقۀ حاکم سیکولر را منحیث مشکلات واقعی شناخته و از افسران مخلص نظامی تقاضا کنید تا این نظام را محو کرده و خلافت راشده را تأسیس کنند. افسران نظامی را که پدر، کاکا، برادر، پسر و خویشاوندان تان هستند، ملاقات کرده و بالای‌شان تأکید کنید؛ چرا که آن‌ها ابزار را در دست دارند که تحول می‌آفریند. آن‌ها قدرت نظامی دارند که توسط آن می‌توانند به آسانی طبقۀ حاکم و نظام دموکراتیک را از میان بردارند. این کار مسؤلیت آن‌هاست؛ چرا که بر حفظ مملکت، مردم  و اسلام سوگند یاد کرده اند. بناءً آن‌ها باید از همین دید به طرف‌داری از مردم و اسلام وارد صحنه شوند، آن‌هم نه بخاطر ایجاد حکم‌روایی نظامی، بلکه بخاطر سپردن قدرت به رهبری مخلص حزب التحریر که جان‌سپارانه به خاطر تأسیس خلافت راشده کار می‌کند.

ای افسران نظامی! ما در میان شما بالای مردان جسور صدا می‌زنیم، آن‌هایی‏که به اسلام و مردم مخلص و صادق هستند. اسلام و مردم را به‌خاطر منافع دنیوی، که چیزی‌های مؤقتی اند، ترک نکنید. سوگندی را که بخاطر حفاظت از منافع مردم و مملکت‌تان یاد کرده‌اید، در عمل نشان دهید. شما به‌خاطر محافظت از ظالمی‌که به دشمن‌تان خدمت می‌کند، قسم یاد نکرده‌اید. اگر چنین نکنید، همین‌قسم که در حال حاضر از افتتاح اردوگاهی توسط حسینۀ ظالم، که قاتل افسران مخلص و با استعداد‌تان است، احساس حقارت می‌کنید، شاید فردا از افتتاح اردوگاهی دیگری به‌نام ظالم دیگر احساس حقارت کنید. اسلام و مسلمانان را به‌خاطر امتیازات فناشدنی و یا اطاعت از اوامر نامشروع ترک نکنید. حزب‌التحریر و امت اسلامی شما را به طرف امر الله سبحانه وتعالی و رسولش ﷺ فرا می‌خواند. بناءً هیچ فراخوان، تقاضا و امر دیگری را مد نظر نگیرید. به تقاضای مردم برسید و از همه مهم‌تر، از امر الله سبحانه وتعالی و رسولش ﷺ اطاعت کنید. مسؤلیت‌تان را منحیث یک مسلمان با فراهم ساختن حمایت مادی در از بین بردن حسینۀظالم و رژیم‌های حزب ملی بنگله‌دیش انجام داده و خلافت را برپا کنید.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ﴾

[انفال: ۲۴]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده اید، از الله(سبحانه وتعالی و رسولش(ﷺ) استجابت کنید؛ زمانی‌که  شما را به امری فرامی‌خوانند که به شما زند‌گی می‌بخشد.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه بنگله‌دیش

در خبرنامۀ که از سوی طالبان نشر گردیده در خصوص پایان دادن به ریختاندن خون‌های جاری که سال‌هاست در افغانستان جریان دارد، از طریق گفت‌وگوها اشاره شده‌است. کارشناسان براین باور اند که حملات هوایی امریکا بالای طالبان از بهر فشار آوردن بالای پاکستان می‌باشد. با این حال، در یک حرکت غیر معمول، طالبان افغانستان با ارسال نامۀ به مردم"امریکا " از آنان خواستند بالای حکومت خویش فشار وارد کنند تا دست از افغانستان برداشته و از این کشور خارج شوند كه سبب خونریزی های موجود در افغانستان می‌باشند. طالبان با ارسال نامه مذکور، مشخصاً "مردم امریکا،  مقامات بلندپایۀ غیر حکومتی  مستقل و اعضای کانگرس که خواهان صلح اند" را خطاب قرار داده و خاطرنشان ساختند که  خواهان پایان دادن به جنگ جاری در افغانستان استند؛ جنگی که آغاز یافته و پس از پادرمیانی از طریق گفت‌و گوها پیوسته هنوز ادامه داشته و خاتمه ندارد. اما طالبان هشدار دادند که آنان در برابر عملیات‌های که از سوی امریکا علیه شان صورت می‌گیرد،کوتاه نمی‌آیند.  طالبان می‌افزایند: «تلاش آن‌ها برای صلح به این معنا نیست که آن‌ها دیگر از جنگ خسته شده و یا این‌که اصرار آنان نسبت به جنگ به حد اقل رسیده است».

در  این خبرنامه، طالبان یک بار دیگر برحملات خود علیه کشورهای اشغالگر تاکید نموده و به هدف توجیه حملات خود اظهار داشتند که "ممثل ارادۀ مسلمانان افغانستان می‌باشند" و نیز تاکید دارند که دولت کابل یک دولت مزدور، تحمیل شده، فاسد و غیر شرعی می باشد. همزمان با این، فیض محمد زلاند استاد دانشگاه کابل و کارشناس در مورد طالبان گفت:« این پیام، یک حرکت غیر معمول از سوی طالبان پنداشته می‌شود، زیرا این اولین بار است که جماعت مذکور رغبت و علاقه شان را از بهر اشتراک در روند گفت‌وگوهای صلح اظهار داشته و از مردم امریکا بخاطر فشار آوردن برحکومت شان خواستند تا با طالبان از درِ صلح و مذاکره وارد شوند». با این حال، حکومت افغانستان پیشهاد طالبان را رد کرده و  اذعان دارد که :« آنان سبب جنگ جاری در افغانستان استند، اگرطالبان واقعاً به صلح باورمند اند، ابتدا باید حملات خویش را توقف دهند، چنان‌چه حزب اسلامی به روند گفت‌وگوهای صلح افغانی پیوست». با توجه به آن‌، شاه‌ حسین مرتضوی، سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان به "خبرگزاری صدای آلمان" اظهارداشته است.:«حزب اسلامی یگانه جماعت مسلح افغانی است که دست از سلاح برداشته و به سیاست دولت افغانستان پیوسته است».

ناظران اما در افغانستان براین باورند، حملات اخیری که از سوی طالبان صورت گرفته، در پاسخ به عملیات نظامی و هوایی امریکا علیه طالبان و نیز فشار  امریکا برپاکستان از بهر اتخاذ راهبرد جدید در برابر افراطگرایان که عملیات خویش را از خاک آن کشور اجرا می‌کنند، می‌باشد. هم‌چنان یونس فکور تحلیل‌گر مسایل سیاسی از کابل به "خبرگزاری صدای آلمان" چنین اظهارداشت: «هدف طالبان تقلیل فشارها برپاکستان بوده تا آنان بتوانند در برابر عملیات هوایی امریکا در افغانستان مقاومت کنند». با این حال، بعید است که واشنگتن سیاست خود را فقط بر اساس یک پیام تغییر دهد، او گفت: «امریکا گفت‌وگو با طالبان را تنها در صورتی می‌بیند که تغییر واقعی در وضعیت امنیتی مشاهده گردد».منبع: (خبرگزاری صدای آلمان)

این واضح است که فشار امریکا بر پاکستان از بهر کشانیدن طالبان به پای میز مذاکره از سوی این کشور مکار و اشغالگر صورت گرفته است. اما واقعیت این است که وابستگی امریکا به پاکستان به هدف فشار بالای طالبان برای "گفت‌وگو" نشان دهندۀ ضعف امریکا و قدرت پاکستان است. اگر رهبری پاکستان  به اسلام وفادار می‌بود، ارتش پاکستان را به عوض این‌که درخدمت امریکای صلیبی قرار دهد، با قوت‌های جهادی که در پاکستان و افغانستان وجود دارند، دست به دست هم داده و امریکای اشغالگر را از منطقه بیرون رانده و به بی‌ثباتی پایان می‌دادند. با این روش بزرگترین عزت همانا تأسیس خلافت راشده برمنهج نبوت را نصیب می‌شدند.

عثمان طه

(ترجمه)

زن غربی در رسانه‌های مختلف، اعم از فیلم‏ها و میزگردها به‏عنوان زن توانا، خوشبخت و مؤفق نمایش داده می‏شود؛ زنی‏که زنده‏گی آرامی داشته و تمام حقوق و آزادی‌هایش تضمین شده‏است و زنی‏که به مساوات در بخش تعیینات دولتی دست یافته‏ است. زن غربی به‏خاطری به همۀ این مزایا دست یافته است که در جهانی متمدن زنده‌گی می‏کند، که سکان‏دار آن نظام سرمایه‏‏داری با عقیدۀ سیکولریستی می‏باشد، عقیده‏ای که نقش دین را از نظام‏های مختلف زنده‏گی جدا نموده، انسان را از تمام قیود و ضوابط شرعی ربانی کاملاً رها نموده و در عوض آن قوانین وضعی را بر وی حاکم نموده است، تا جایی‏که مصالح مادی انسان را بر وابسته بودن‌اش به تمام ارزش‏ها، ترجیح داده است.

سرمایه‏داری به شکل افراطی و جنون‏آمیزی انسان را به اشباع میزان زیادی از تمایلات، شهوات و لذت‌های فزیکی، تشویق می‏کند. غربی‏ها با شکستن ضوابط و ارزش‏های زنده‌گی با هم رقابت نموده و آن‏را قلۀ خوشبختی می‏نامند. کسی‌ را که حامل چنین دیدگاهی در زنده‌گی است-دیدگاه رهایی از تمام قید و بندها- در حالی می‏یابی که در راه رسیدن به تمایلات‏اش از آزار دادن کسی باک ندارد. تمایل به غلبه یافتن بر دیگران، ظلم، ترور و تعذیب دیگران همه جزء تفکیک ناپذیر عقیدۀ رقابتی آن است و تمام هم‌وغم‏اش لذت بردن و اشباع غرایز است، و این در حالی است که طرز تفکراش بر اساس این‌که بقاء برای قوی‌ترها ممکن خواهد بود، استوار است و تجربۀ لذت جدید تحریک کننده و غیرمعمول، میزان مؤفقیت‏اش را در زنده‌گی تعیین می‏کند.

برجسته‌ترین اصل در سرمایه‏داری، نظام اقتصادی‌اش می‏باشد؛ نظامی‏که همواره انسان را به منظور دست‏یافتن کمیت زیادی از لذت-بر اساس طرز فکر بقاء به قوی‌ترین‏ها ممکن خواهد بود- به کسب ثروت سریع و بی‌رویه، تشویق می‏کند. اما قشر مظلوم و ضعیف، که اغلب آن‏را زنان، اطفال و سال‏مندان تشکیل می‏دهند، به مثابۀ صفرها در سمت چپ و بار دوش جامعۀ سرمایه‏داری اند؛ نظامی‏که زنده‏گی را به حساب‏های اقتصادی محض تبدیل نموده است. اگر زن و مرد به منظور دوام منظومۀ اقتصادی سرمایه‏داری، همه‌روزه از ساعت ۸صبح الی ۵عصر به‏منظور کار بیرون نشوند، پس از کجا خوردونوش خویش را مهیاء خواهند کرد و به کجا مسکن گزینند و آیا درمان و آموزش را دریافت خواهند کرد؟ دولت توجهی به امور مردم ندارد و  نظامی‌که تطبیق می‏گردد، به خدمت مصالح افراد گماشته شده و آزادی‌های فردی را حمایت می‏کند؛ مگر مشکلات جامعه را حل نمی‏کند. وقتی مسلمان‏ها پیشرفت‏های علمی و اقتصادی غرب را می‏نگرند، شگفت‌زده می‌شوند؛ اما از این‏که ایدیولوژی سرمایه‏داری به انسان اجازه داده که در عوض الله سبحانه وتعالی قانون بسازد،‌ غافل اند.

سرمایه‏داری توطئه ددمنشانه و خبیثی است به‏طور عام بر انسان و به‏طور خاص به زن؛ چنان‏چه زن را مجبور می‏نماید تا همانند مرد زنده‌گی کند و آن‏گاه ادعاء می‏کند که حقوق‌اش را اداء نموده است؛ در حالی‏که دولت از آن به‌سان کالای تجارتی استفاده کرده و در تزریق اموال به بازارهای مالی و مصرف کننده سود می‏برد و آن‏را در دسترس و محیط کار مرد قرار داده است. چنان‏چه در نظام سرمایه‌داری مرد، زن را ابزاری برای لذت جستن می‏داند. ازین رو فشارهای ‏معیشتی و اوضاع بحران زدۀ اقتصاد سرمایه‏داری؛ تمایل و تعامل مرد با زن را پیچیده کرده است. از طرفی هم، برانگیختن متداوم غریزۀ بقای نوع مردان به‏خاطر برهنه بودن زنان، سبب گسستن روابط زناشوئی شده و همۀ اين افکار و مفاهیم دیدگاه مرد به زن را در غرب سرمایه‏داری، دیدی تهی از احترام گردانیده است تا جائی‏که در اروپا، امریکا و سراسر جهان، پدیدۀ خشونت علیه زنان را به شکل فزایندۀ گسترش داده است.

به گزارش "اسکای نیوز عربی": «پژوهش‏های جدیدی‌که سازمان بین‌الملل و دولت مکزیک نیز آن‏را نشر نموده اند، از آمارهای ترسناک و مرگ‏باری علیه زنان، پرده برداشت. چنان‏چه این آمار اشاره به قتل ۲۷۴۶زن مکزیکی در سال ۲۰۱۶م دارد و این معادل ۷کشته در روز است، و این رقم ۱۸ درصد افزایش را نسبت به سال ۲۰۱۵م،که ۲۳۲۴ زن به قتل رسیده بودند، نشان می‏‏دهد.»

غرب استعمارگر کافر، با نشر نظام کثیف سرمایه‏داری و با تطبیق قوانین وضعی، با اِعمال تسلط خویش بر سرزمین‌های اسلامی و تطبیق این نظام بی‌ارزش و سطحی، که مانع بیداری فکری مناسب و زنده‏گی با ثبات گردیده است، علی‌السویه به مرد و زن، مرتکب جفا گردیده است.

در نومبر ۲۰۱۶م، روزنامۀ "وقائع" گزارشی را به نشر رساند که در آن آمده بود: «آمارهای جهانیی‌که از سوی سازمان جهانی صحت به نشر رسیده اشاره به این دارد که در اطراف جهان، از هر سه زن(۳۵درصد) یکی در زنده‏گی خویش توسط دوست پسر‌ش در معرض خشونت قرار گرفته و یا هم از طرف دیگران مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، که اغلب این خشونت‌ها از طرف دوست پسرش بوده است. به طور میانگین در تمام جهان، ۳۰درصد از زنانی‏که با دوست پسران‌شان ارتباط داشتند، به طور واضحی مورد خشونت جسمی یا جنسی قرار گرفتند. در عرصه جهانی نیز، نسبت قتل زنان توسط دوست پسران‏شان به ۳۸درصد رسیده است.»

به نقل از "ساسا پوست": «در پایان سال ۲۰۱۶م رسانه‏های امریکایی نسبت درصدی را به نشر رساندند که بر افزایش خشونت علیه زنان از طرف نزدیکان‌شان، تأکید داشت. چنان‏چه این گزارش صراحت داشت که از بین ۵زن، چهارتن‌شان در معرض خشونت خانه‏گی قرار گرفتند. در هر سال تقریباً ۵ملیون تن از زنان توسط شریک زنده‏گی خویش، مورد شکنجه و خشونت قرار گرفته و سه تن از آن‏ها توسط دوست پسر یا شوهر خویش به قتل می‏رسند.» این چنین احساس وحشتی‌که زن غربی را فراگرفته از طرف نزدیک‏ترین اشخاص وی است.

پدیدۀ خشونت علیه زن، نتیجۀ حتمی و طبیعی جوامع و کشورهایی است که بر اساس جدائی دین از امور زنده‌گی زیسته و برای ده‏ها سال قوانین وضعی غربی را بالای خویش تطبیق نمودند و با آن‏هم از ادارۀ امور بشر عاجز اند؛ زیرا سرمایه‏داری از انسان ابزاری برای اشباع لذت‎‏‌های جسمی می‏سازد. هم‏چنان تمام تلاش‏های دعوت‏گران حقوق زن، در تحقق اهداف‌شان به ناکامی منجر شد. چه حقوقی برای زنان داده خواهد شد؛ در حالی‏که آن‌ها همواره در تهدید شکنجه و قتل قرار دارند؟!

در مورد این‏که بدانی زن غربی نه خوش‏بخت است و نه هم قوی، کافی است، آمار هایی را جستجو کنی که ارقام سالانۀ حوادث انتحار زنان غربی را بیان می‏کند، تا وسعت بدبختی و عدم رضایت‌شان را بر اوضاع فعلی بدانی، که این آمار وحشت‏ناک فقط در زمان تسلط نظام سرمایه‏داری بر جهان، به ثبت رسیده است. از سوی دیگر، زن غربی اسلام آوردن را راه‌گریزی برای خویش یافته است؛ چنان‏چه صدها هزارتن از زنان غربی به اسلام گرویدند تا از ذلت سرمایه‏داری کفر و سوء استفاده از کرامت خویش نجات یافته و حلاوت ایمان، عفت و پاکی را کسب کنند، تا شیوۀ زنده‏گی سیکولری منحط را از بین برده، اخلاق خود را ارتقاء دهند و حقوق خویش را مطابق ضوابط و احکام شرعی تضمین کنند.

دیدگاه شخص از زنده‏گی، انسان و کائنات است که او را رفعت و بیداری فکری می‌دهد و یا هم بر عکس او را تنزل داده و از وی انسانی منحط می سازد. تنها با اسلام است که بشریت ارتقاء می‌کند و برای زنان مسلمان همین افتخار کافی است که الله سبحانه وتعالی حقوق‌شان را تضمین نموده و وظایف شان‏را مطابق فطرت‌شان تعیین نموده است. سرور ما حضرت محمد صلی الله علیه وسلم وصیت نمودند که به نیکوئی همراه زنان بر خورد شود و نیز خلیفۀ مسلمین به‏خاطر دفاع از حرمت یک زن، لشکر عظیمی را به حرکت در آورد.

نویسنده: غاده محمد حمدی