(ترجمه)

از زمان اعلام ساخت سد النهضه توسط ایتیوپی بر روی رود نیل آبی در سال ۲۰۱۱م فصل‌های یک جنایت بزرگ سیاسی و استراتژیک یکی پس از دیگری نمایان شده‌اند؛ جنایتی که ناظران بصیر و ژرف‌نگر آن را نه صرفاً یک تأسیسات آبی یا پروژه توسعه‌ای، بلکه ابزاری استعماری نوین می‌دانند که امریکا برای سلطه بر منطقه و به‌ویژه مصر، قلب سرزمین‌های اسلامی به کار گرفته است؛ مصری که قرار است همچنان زیر فشارهای اقتصادی، سیاسی و حتی آبی سر تسلیم فرود آورده و در قید وابستگی باقی بماند. این شیوه، شکلی نو از جنگ‌های غیرمستقیم است.

هرچند سخن‌پراکنی رسمی ایتیوپی بر "حق توسعه" تأکید دارد؛ اما واقعیت این است که ساخت سد النهضه هیچ‌گاه تصمیمی مستقل از سوی ایتیوپی نبوده است، بلکه حاصل طرح‌های برنامه‌ریزی‌شده‌ای است که از دهه ۱۹۵۰م توسط امریکا طراحی شد؛ زمانی که شرکت آمریکایی «براون اند روت» با نظارت اداره احیای اراضی ایالات متحده، مطالعاتی درباره احداث سدهایی بر روی نیل آبی انجام داد و از همان زمان مکان کنونی سد به‌عنوان یکی از پروژه‌های راهبردی امریکا برای اِعمال سلطه آبی بر مصر و سودان تعیین شد.

بر این اساس، سد النهضه بخشی از چشم‌انداز امریکا برای شکل‌دهی به نقشه‌ی نوین وابستگی در قاره آفریقا، به‌ویژه در شرق این قاره است. همان‌طور که امریکا منابع ثروت خلیج را از طریق حاکمان دست‌نشانده در اختیار گرفت، اکنون نیز از راه نفوذ در آدیس آبابا، بر سرچشمه‌های نیل مسلط شده است.

واقعیت این است که ایتیوپی چیزی جز ابزاری در دست امریکا نیست؛ ابزاری که از سوی واشنگتن هدایت شده و زمان‌بندی اقداماتش بر مبنای منافع امریکا تنظیم می‌شود؛ درست همان‌طور که امریکا بر نظام مصر مسلط است؛ نظامی که تظاهر به مخالفت می‌کند؛ اما هرگز جرأت اتخاذ موضعی اصولی یا تصمیمی قاطع را ندارد.

سد النهضه را نمی‌توان از سیاست‌های گرسنه‌سازی و فشار مستمر امریکا بر مردم مصر جدا دانست؛ چراکه آب شریان حیات است و احتکار بخش عظیمی از آن در پشت سد به امریکا امکان می‌دهد از "تشنگی" به‌عنوان ابزاری برای تهدید و فشار بر مردم مصر و مهار تصمیم‌گیری سیاسی آنان بهره گیرد.

حمایت امریکا از این سد فقط مالی نبوده؛ بلکه واشنگتن به‌طور کامل حمایت سیاسی و دیپلماتیک از پروژه را نیز بر عهده گرفته و در همه محافل بین‌المللی و منطقه‌ای هرگونه تلاش برای اعمال فشار بر ایتیوپی یا وادارسازی آن به امضای توافق الزام‌آور را ناکام گذاشته است. اکنون نیز پس از تکمیل این پروژه، امریکا با رضایت کامل از آن استقبال کرده و آماده است از آن در راستای سیاست‌های فشار خود علیه ملت‌های منطقه، به‌ویژه مصر و سودان استفاده کند.

نظام حاکم بر مصر با وجود ادعاهایش درباره حاکمیت ملی، از زمان آغاز ساخت این سد هیچ اقدام موثری انجام نداده است، مگر در چارچوب مجاز و مورد تایید امریکا. نه هنگام اعلام پروژه در سال ۲۰۱۱م نه در زمان پر کردن نخستین مرحله و نه حتی پس از چهارمین مرحله آبگیری هیچ حرکتی نکرد. اکنون نیز که ایتیوپی از تکمیل فرایند آبگیری خبر داده، تنها به صدور بیانیه‌های صوری "اعتراض" و "ابراز نگرانی" بسنده می‌کند؛ بی‌آن‌که اقدام عملی‌ای در پیش گیرد. این در حالی است که هم‌زمان همکاری‌های امنیتی و اطلاعاتی خود را با واشنگتن و تل‌آویو ادامه می‌دهد؛ در حالی‌که جان میلیون‌ها نفر در خطر است!

چرا؟ چون این نظام، در واقع حاکم واقعی نیست، بلکه کارمندی در خدمت ارباب امریکایی خود است که سیاست‌های ترسیم‌شده‌ی او را اجرا می‌کند و هرگز از خطوط قرمز تعیین‌شده فراتر نمی‌رود؛ حتی اگر تهدیدهای موجود، آینده‌ی کشور را به ورطه نابودی بکشاند.

این وضعیت، تصویر روشن از حال و روز همه نظام‌های حاکم در سرزمین‌های اسلامی امروز است: نظام‌هایی وابسته و وظیفه‌گرا که فاقد اراده و استقلال‌اند و تنها در چارچوب دستورالعمل‌های استعمارگران غربی حرکت می‌کنند و مشروعیت و بقای خود را در گرو رضایت بیگانگان می‌دانند.

رود نیل، نه ملک مصر است و نه ایتیوپی و سودان؛ چراکه این مرزهای ملی ساخته و پرداخته دوران استعمار است. نیل منبع آبی عمومی و امانتی در اختیار امت اسلامی است که باید طبق احکام شرعی اداره شود و هیچ نهاد یا حکومتی حق ندارد آن را احتکار کرده یا با آن بازی سیاسی کند تا واقعیتی تحمیلی بر مسلمانان رقم زند.

چگونه می‌توان پذیرفت که مصر از آب نیل محروم گردد یا آنکه آب پشت سدی حبس شود که عملاً در اختیار اتیوپی -یا به‌عبارتی امریکا- قرار دارد؟! چگونه ممکن است مسلمانان در برابر چنین تجاوزی سکوت کنند؛ تجاوزی که چیزی کمتر از اشغال نظامی نیست؟!

اگر مسئولیت اداره امور جامعه بر عهده دولت اسلامی است، پس دفاع از حقوق مردم در برابر این تجاوز آشکار نیز وظیفه‌ای قطعی است. این وظیفه نه با شکایت به شورای امنیت و نه با صدور بیانیه‌های اعتراض‌آمیز تحقق می‌یابد، بلکه با رهایی اراده‌ی سیاسی از بند وابستگی  در صورت لزوم، با توسل به قدرت برای دفع متجاوز و بازپس‌گیری حقوق به انجام می‌رسد؛ چنان‌که الله سبحانه وتعالی فرمود:

﴿فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ﴾ [بقره: 94]

ترجمه: پس اگر کسی بر شما تجاوز کرد، همان گونه که بر شما تجاوز کرده بر او تعدّی کنید و از الله پروا بدارید و بدانید که الله با پرهیزگاران است.

مسئله‌ی سد النهضه مانند سایر بحران‌ها و مشکلات امت نشان می‌دهد که بحران حقیقی نه تنها در وجود این سد است و نه تنها در عملکرد ایتیوپی، بلکه در نبود دولت اسلامی راستین است؛ دولتی که مسئول نگهداری از مردم و دفع تجاوزهاست، و امنیت آبی، غذایی و سیاسی امت را تأمین می‌کند.

از همین‌رو، وظیفه شرعی و سیاسی مسلمانان این است که برای برپایی خلافت راشده بر منهاج نبوت تلاش کنند؛ خلافتی که مرزهای مصنوعی را از میان بردارد، امت را در یک پیکره واحد گرد آورد و منابعی چون نیل را به ملک عام تمامی شهروندان تبدیل کند.

ای سربازان مخلص ارتش مصر! ای فرزندان شریف کنانه! ای کسانی که هنوز شعله ایمان و غیرت اسلامی در دل‌های‌تان زبانه می‌کشد! ای کسانی که سوگند یاد کرده‌اید که از مصر و مردم آن پاسداری کنید و شمشیر اسلام باشید نه تازیانه‌ای در دست ستمگران!

آیا زمان آن نرسیده که حق را فریاد زنید؟! آیا وقت آن نرسیده که مانند عمر، خالد و صلاح‌الدین بایستید؟! آیا زمان آن نرسیده که این گروه خائن را از صحنه کنار زنید؛ کسانی که سرنوشت ما را به دست دشمن سپرده‌اند و آب نیل را در بازار وابستگی به بهایی ناچیز فروخته‌اند؟!

بدانید: سدی که در اعماق نیل ساخته شده، تنها یک سد نیست؛ بلکه خنجری زهرآلود است که امریکا آن را برای لحظه‌ مناسب در قلب ملت‌تان فرو خواهد کرد.

اکنون تاریخ در حال نگارش است و شما در برابر انتخابی سرنوشت‌ساز قرار دارید: یا مردانی باشید که الله سبحانه وتعالی پیروزی و تمکین را به دست آن‌ها رقم زند، حاکمیت اسلام را احیا کنید و دست امریکا را از مصر و مردمش کوتاه نمایید. یا همچنان در سکوت و تسلیم بمانید و بار گناه این سکوت و سستی را تا روز قیامت بر دوش خود داشته باشید!

پس برخیزید! همان‌گونه که انصار در مدینه پرچم اسلام را برافراشتند، شما نیز نصرت این دین را به دوش گیرید، این نظام خائن را از قدرت برکنار کنید و مصر را به نقطه آغاز آزادی امت از استعمار و سلطه غرب تبدیل نمایید!

این، فرصت شماست؛ برخیزید برای الله، برخیزید، همچون صادقان! پیروزی در انتظار شماست و الله پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌گرداند!

‏﴿وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ﴾ [النساء: 75]

ترجمه: ‏چرا بايد در راه الله و (نجات) مردان و زنان و كودكان درمانده و بيچاره‌ نجنگيد!

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ مصر