Hizb-ut Tahrir / Bangladeş Vilayeti, Başdanışman Profesör Yunus’un Temmuz Ulusal Bildirgesi’nin uygulanması ve anayasal reform önerileri üzerine yaptığı son konuşmaya cevaben; reform önerilerinin ve uygulama sürecinin, Bangladeş’teki siyasi krizin temel nedenlerini çözmekten aciz, yüzeysel tedbirlerden öteye gitmediğine dair keskin bir uyarıda bulunuyor. Bu girişim, iflas etmiş demokratik sistemin özünü muhafaza etmek için sözde bir değişim illüzyonu sunmaktadır. Görev sürelerinin sınırlandırılmasını, kurumların güçlendirilmesini ve denge-denetleme mekanizmalarını vaat eden Bildirge, on yıllardır süren otoriter yönetime bir çözüm olarak lanse edilmektedir. Oysa bu çerçeve, aynı iflas etmiş demokratik sisteme yeni bir kılıf giydirmekten başka bir şey değildir. Hizb, Batı destekli elitlerin –gerek BAKSAL, gerek askeri yönetimler, gerekse sözde demokratik rejimler altında– iktidarı ellerinde tutmalarına mütemadiyen izin veren bir yapıyı tamir etmeye çalışmanın, Titanik’teki şezlongların yerini değiştirmekten farksız olduğunu ortaya koymaktadır.

Temmuz Bildirgesi, karmaşık denge-denetleme planlarıyla, cumhurbaşkanı ile başbakan arasındaki güç dengesi hesaplarıyla bizatihi demokratik sistemin bünyesindeki içsel bozuklukları gözler önüne sermektedir. Örneğin yetkilerini seçilmiş siyasetçilerin çıkardığı yasalardan alan atanmış yargıçların, bu siyasetçileri hesaba çekmeleri ve onlardan hesap sormaları düşünülebilir mi? Bu tam bir kısır döngü ve komedidir. Yine hem cumhurbaşkanının hem de parlamentonun seçimle gelmesi, çıkar çatışmasını kaçınılmaz kılacak ve örnek almamız gerektiği söylenen ABD modelinde olduğu gibi siyasi tıkanıklık ve kilitlenmelere yol açacaktır.

Bu nedenle Hizb-ut Tahrir / Bangladeş Vilayeti, Bangladeş’in samimi siyasi kesimlerini bu fikri kölelikten kurtulmaya ve cesaretle gerçek bir alternatifi araştırmaya davet ediyor. Bizi sürekli hayal kırıklığına ve hüsrana uğratan bir sistemin meşruiyetini sorgulama cesaretini göstermeliler. Gerçek değişim, aynı bozuk çerçeve içinde yeni bir bildirgeyle değil; halka gerçekten hizmet eden, yozlaşmış demokratik ideallerin aldatıcı prangalarından azade olmuş yeni köklü bir siyasi sistem tasavvur etmekle mümkündür. Hasina’nın devrilmesinin ardından halk gerçek bir değişim talebinde bulunmuştur ancak daha önce de defalarca hüsrana uğradıkları aynı demokratik sistem onlara yine çözüm olarak sunulmuştur. Bu nedenle siyasetçiler ve aydınlar kendilerine şunu sormalıdırlar: Onca fedakârlıktan sonra neden hala bize ihanet eden bir sistemin içinde çözüm arıyoruz? Hasina’nın tiranlığını ayakta tutan Batılı güçlere meydan okumaktan neden çekiniyoruz? O zaman bize yardım etmediler; şimdi neden onların planlarını takip edelim? Tartışmayı bu bozuk modelle sınırlamak, gerçek değişim için mücadele edenlerin kanına ve terine ihanet etmek demektir.

Artık Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet sistemini tartışmanın zamanı gelmiştir. Bu romantik bir ideal değil, pratik ve hazır bir çözümdür. Hizb-ut Tahrir, Şer’î hükümlere dayalı, Hilafet sistemi için tam ve tafsilatlı bir anayasa hazırlamıştır. Hilafet; iktisat, yargı, içtimai hayat, ulusal güvenlik ve dış ilişkiler dahil olmak üzere yönetimin tüm alanları için kapsamlı politikalar sunmaktadır. Haydi gelin; Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın vaadini ve Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in müjdesini yerine getirerek Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet gölgesinde hakiki değişimi gerçekleştirmek için bir araya gelelim ve bize sadece zulüm ve sefalet getiren saldırgan Batılı dünya düzenine meydan okuyalım.