(ترجمه)

از انس بن مالک رضی‌الله عنه روایت است که از رسول الله صلى الله عليه وسلم شنيدم که می‌فرمودند:

«قال اللَّه تعالى: يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَا دَعوْتَني وَرَجوْتَني غَفَرْتُ لَكَ عَلى ما كَانَ مِنكَ ولا أُبَالِي، يا ابنَ آدم، لَوْ بَلغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السماء، ثم اسْتَغْفَرْتَني غَفَرتُ لَك، يَا ابْنَ آدَم، لَو أَتَيْتَني بِقُرابٍ الأَرْضِ خطايا، ثُمَّ لَقِيْتَني لا تُشْرِكُ بِي شَيْئًا، لأَتَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً». (رواه الترمذي)

ترجمه: الله متعال می فرمايد: ای فرزند آدم! تا وقتی‌که مرا بخوانی و به من اميدوار باشی، همۀ گناهانی را که از تو صادر شده، می‌بخشم و (به گناهانت) اهميت نمی‌دهم. ای فرزند آدم! اگر گناهانت به اندازه‌ای بزرگ و زياد باشد که به ابرهای آسمان برسد و سپس از من آمرزش بخواهی، تو را می بخشم و (به گناهانت) توجه نمی کنم. ای فرزند آدم! اگر در حالی به سوی من بيايی و با من ملاقات کنی که به پُریِ زمين گناه کرده‌ای، ولی هيچ چيز و هيچ کس را شريکم نکرده باشی، من با همين اندازه مغفرت و آمرزش نزدت خواهم آمد.

این حدیث شریف از امیدبخش‌ترین احادیثی است که در سنت پیامبر گرامی صلی‌الله علیه وسلم آمده است. در آن دعوت به خوش‌بینی و مغفرت فراوان از جانب الله متعال وجود دارد. پس گناهکاران از کثرت خطاها و گناهان خود ناامید نشوند و از طلب بهشت و نجات از آتش جهنم باز نمانند. رسول الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند:

«حولها ندندن، أي حول سؤال الجنة والنجاة من النار، فمن كثرت ذنوبه وغفل عنها حتى فاقت العدد والإحصاء فعليه بالاستغفار»

ترجمه: دربارهٔ آن زمزمه می‌کنیم، یعنی دربارهٔ خواهش بهشت و نجات از آتش جهنم. پس کسی‌که گناهانش بسیار شده و از آن‌ها غفلت کرده تا حدی‌که تعداد گناهانش از حساب و شمار فراتر رفته باشد، باید به استغفار بپردازد.

هم‌چنین حضرت عایشه رضی‌الله عنها از رسول الله صلی‌الله علیه وسلم روایت می‌کند که ایشان فرمودند:

«طوبى لمن وجد في صحيفته استغفارا كثيرا»

ترجمه: خوشا به حال كسى‌كه در نامۀ اعمالش، استغفار بسيار وجود داشته باشد.

بزرگ‌ترین گناهان و معاصی در این روزها چیست؟! چقدر مردم به استغفار و طلب رضای الله متعال نیاز دارند؟! در جوامع مسلمانان امروزی در هر ساعت و در هر دقیقه چقدر اعمال منکر و ناشایست انجام می‌شود؟! بر مسلمانان و بر این امتی که گرفتار حکام فاسد و علمای درباری شده‌اند روزی نمی‌گذرد مگر این‌که مسلمانان در خیابان‌ها و بازارها، در زندگی عمومی و خصوصی، در بانک‌های ربوی و نهادهای دولتی، در ادارات، مدارس، دانشگاه‌ها و مؤسسات و در هر مکان مرتکب حرام می‌شود.

همه منکراتی‌که امت اسلام گرفتار آن شده از یک موضوع اساسی نشأت گرفته و آن عدم وجود حاکم مسئولیت‌پذیری است که امت را بر اساس کتاب و سنت رهبری کند. بنابراین موجودیت تمام منکرات مرتبط به موجودیت منکر بزرگ است و آن وجود حکامی است که بر اساس کفر و قوانین آن حکم می‌راند. این اتفاق پس از سقوط دولت خلافت به وقوع پیوست؛ دولتی‌که مسلمانان حدود چهارده قرن در زیر سایه آن زندگی کردند و بر اساس قرآن و سنت پاک رسول الله صلی الله علیه وسلم برآنان حکم می‌شد. امروز بر امت اسلامی واجب است که تعالی خود را بازیابد و بابت گناه سکوت در برابر حاکمانش در نزد پروردگار خویش استغفار کند و با کار و تلاش همراه با کسانی‌که مخلصانه برای بازگرداندن دین به عنوان دولت فعالیت می‌کنند به استغفار خود مفهوم ببخشد.

پروردگار! خلافت راشده بر منهج نبوت را بر ما عنایت فرما تا به وسیلهٔ آن مشکلات و دشواری‌های مسلمانان بهبود یافته و بلاها و مصیبت‌ها از آنان برطرف گردد! پروردگارا! زمین را با نور وجه کریمت نورانی گردان! اللهم آمین آمین!

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

(ترجمه)

أبوهریره رضی‌الله عنه از رسول الله صلی‌الله علیه وسلم روایت مى‌كند كه ایشان فرمودند:

«لاَ تَحَاسَدُوا وَلاَ تَنَاجَشُوا وَلاَ تَبَاغَضُوا وَلاَ تَدَابَرُوا وَلاَ يَبِعْ بَعْضُكُمْ عَلَى بَيْعِ بَعْضٍ وَكُونُوا عِبَادَ اللَّهِ إِخْوَانًا الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يَخْذُلُهُ وَلاَ يَحْقِرُهُ التَّقْوَى هَاهُنَا وَيُشِيرُ إِلَى صَدْرِهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ بِحَسْبِ امْرِئٍ مِنْ الشَّرِّ أَنْ يَحْقِرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ دَمُهُ وَمَالُهُ وَعِرْضُهُ». (رواه المسلم)

ترجمه: شما مسلمانان به یكدیگر حسادت نورزید، به زیان یكدیگر سازش نكنید، به یكدیگر بغض و كینه نورزید و به همدیگر پشت نكنید و هیچ یک از شما روی معامله دیگری، معامله نکند، بندگان الله و برادران همدیگر باشید. مسلمان برادر مسلمان است، به برادر خود ستم نمى‌كند، دست از یاری و كمک او نمى‌كشد، او را تكذیب نمى‌كند، او را خوار و ذلیل نمى‌شمارد، این تقوا و پرهیزكاری است و ایشان سه بار به سینه‌شان اشاره نمودند و گفتند: برای انسان همین كافی است كه برادر مسلمان خویش را تحقیر کند و او را كوچک شمارد، خون، مال، شرف و ناموس هر مسلمان بر مسلمان دیگر حرام است.

این حدیث و احادیث فراوان دیگر به امور مختلفی می‌پردازد که روابط عمومی بین مسلمانان را تنظیم می‌کند، اموری مانند حسادت نورزیدن و عدم ایجاد اسبابی که منجر به حسادت و دشمنی بین برادران مسلمان شود. حسادت به معنای آرزوی  زوال نعمت از برادر مسلمان است.  بنابراین، روابط مسلمانان باید بر مبنای محبت، هم‌دردی در لحظات شادی و غم باشد و مسلمان باید برای برادر مسلمان خود چیزی را بپسندد که برای خود می‌پسندد. هم‌چنین این حدیث برخی از معاملات تجاری بین مسلمانان را نیز تنظیم می‌کند، مانند منع کردن مسلمان از معامله کردن بر معامله دیگران.

یکی از مهم‌ترین مواردی‌که در این حدیث شریف به آن اشاره شده تأکید به برادری در دین اسلام است؛ زیرا این رابطه بهترین نوع روابط انسانی است که اساس آن اشتراک در عقاید، افکار و اصول می‌باشد.

از مقتضیات برادری اینست که هیچ‌کس نباید به برادر مسلمانش ستم کند، هم‌چنین نباید کاری انجام دهد یا سخنی بگوید که حق برادر مسلمانش زیر پا شده یا به آن تجاوز شود. در موقعیتی که برادر مسلمانش نیاز به یاری دارد، نباید از یاری کردن وی دست بکشد، بلکه باید او را در حق یاری نموده و از ارتکاب حرام بازدارد و در نهایت نباید در بین مسلمانان تبعیض، تفرقه و تحقیر کردن دیگران وجود داشته باشد. عدم پایبندی به این حقوق در بین برادران مسلمان، مخالف اصولی است که این رابطه ایمانی و این برادری را تنظیم می‌کند.

حدیث شریف این رابطه را به چیزی ارتباط داده که باعث ایجاد و شکل‌گیری آن می‌شود و آن عبارت است از  تقوا و ترس از الله سبحانه وتعالی و تلاش برای خشنودی او، اشتیاق به کسب رضایت الله سبحانه وتعالی و اجتناب از حسادت که این رابطه را نابود می‌کند.

در پایان حدیث، رسول الله صلی‌الله علیه وسلم به حرمت دست‌درازی یا تجاوز به مهم‌ترین دارایی‌های مردم یعنی خون، مال و ناموس اشاره کردند؛ مگر در مواردی که شرع اجازه داده باشد. بنابراین قتل یک مسلمان بدون دلیل شرعی حرام است و قصب مال متعلق به برادر مسلمان به زور و بدون دلیل شرعی حرام است. اما آبرو خط سرخی است که الله سبحانه وتعالی برای دفاع از آن یا مردن در راه حفظ آن، پاداش بزرگی تعیین کرده است. بنابراین چگونه ممکن است که برادر به آبروی برادرش دست‌درازی کند؟ این یک گناه کبیره است که شرع از آن منع کرده است.

لذا بر ما مسلمانان که به دنبال خشنودی الله متعال هستیم، لازم ست که در حفظ اموری که این حدیث به آن اشاره نموده است کوشا باشیم و آن را بر اساس موازین شرعی حفظ نمائیم.

بنابراین، باید سعی کنیم تا معنی و هدف شریعت در تنظیم دقیق روابط انسانی به خصوص برادری اسلامی را درک کنیم تا جامعه‌ای کامل، بی‌نقص و با زیرساخت درست داشته باشیم؛ زیرا جامعه تنها در صورتی به یک‌دستی و انسجام می‌رسد که به احکام شرعی منضبط باشد،؛ چون شریعت اسلام یگانه نظامی است که می‌تواند مردم را برای رسیدن به خوشبختی دنیایی و دستیابی به رضایت الله سبحانه وتعالی و بهشت جاویدان ارتقا دهد.

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

(ترجمه)

ابوهریره رضی‌الله عنه از رسول الله صلی‌الله وسلم روایت می‌کند که ایشان فرمودند:

«ذَرُونِي مَا تَرَكْتُكُمْ؛ فَإنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِسُؤَالِهِمْ وَاخْتِلَافِهِمْ عَلَى أَنْبِيَائِهِمْ، فَإِذَا أَمَرْتُكُمْ بِأَمْرٍ فَخُذُوا مِنْهُ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَمَا نَهَيْتُكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» (سنن ابن ماجه)

ترجمه: تا زمانی‌که رهای‌تان می‌کنم (دستوری نمی‌دهم) رهایم کنید؛ زیرا امت‌های گذشته به خاطر سوال‌های‌شان و مخالفت با پیامبران هلاک شدند. لذا هر گاه شما را به چیزی دستور دادم آن را در حد توان خود بگیرید و اجرا کنید و از آنچه شما را باز داشتم اجتناب ورزید.

در این حدیث شریف هدایات فراوانی نهفته است. اگر انسان به حال خود گذاشته شود به دنبال آسانی می‌گردد؛ زیرا انسان تنبل است و به تلاش و مجاهده رغبت ندارد. با این حال ما کسانی را می‌بینیم که برای انجام کار خیر تلاش می‌کنند و با کسانی‌که به آسان‌گیری علاقه داشته و سختی را دوست ندارند، مقابله می‌کنند. صحابه رضوان الله علیهم در راه شناخت احکام الله متعال سعی و تلاش می کردند تا گرفتار حرام نشوند.

برخی مسلمانان به گمان این‌که برای‌شان آسانی حاصل خواهد شد، به وفور سؤالات می‌پرسند. در گذشته نیز اتفاق افتاده که برخی از مردم برای شانه خالی کردن از فرامین الله سبحانه وتعالی، سوالات بسیاری می‌پرسیدند. چنانچه داستان گاو بنی اسرائیل (بقره) و شتر صالح علیه السلام که در قرآن کریم آمده، برای اذهان آشنا است.

آری، رسول گرامی صلی الله علیه وسلم مسلمانان را از کثرت سوال درباره مسائلی که شریعت بیان نموده است منع فرموده؛ زیرا در گذشته هنگامی‌که پیامبران به سوی قوم خود فرستاده می‌شدند، مردم‌شان بیش از حد سوال می‌پرسیدند، این امر به دلیل عدم پذیرش حکم و میل به گناه بود تا این‌که عذاب بر آنان نازل می‌شد. دین اسلام به صورت کامل آمده است، هیچ نقصی در آن وجود ندارد و چیزی‌که شریعت به آن نپرداخته است، حلال می‌‌باشد.

نکته دیگری‌که در این حدیث شریف توجه را به خود جلب می‌کند، این سخن رسول الله صلی الله علیه وسلم است که الله متعال مسلمانان را به چیزی‌که توان انجام آن را ندارند، مکلف نساخته است. لذا هرکس به اندازهٔ توانش مکلف بوده و الله سبحانه وتعالی هر مسلمان را بر اساس توانایی و قدرتش محاسبه خواهد کرد. او سبحانه وتعالی از این امر آگاه است و از احوال بندگان خویش نیز آگاه است و هر انسان بر نفس خودش گواه می‌باشد. اما تحریم و ممنوعیت از یک عمل، درخواست امتناع و خودداری از آن عمل است و هر فردی قادر است از حرام دوری کند و برای شخصی‌که مرتکب عمل حرام شده هیچ عذری وجود ندارد.

از الله سبحانه وتعالی می‌طلبیم که ما را در اجرای دستوراتش یاری فرماید، امور را بر ما آسان سازد و ما را از حرام دور گرداند؛ زیرا در آن‌ هیچ عذری نداریم که در محضر الله متعال استدلال کنیم! از الله سبحانه وتعالی می‌خواهیم که امورمان را آن‌طور که راضی است و دوست دارد آسان گرداند و  هرچه زودتر کسی را بیاورد که ما را در برپایی احکام الهی در این دنیا یاری کند.

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

(ترجمه)

خبر:

رژیم یهودی تهدید می‌کند که فرودگاه بیروت را بمباران و لبنان را همانطوری که غزه را ویران کرد، ویران می‌کند و ترورها را در لبنان افزایش می‌دهد.

تبصره:

بداخلاقی رژیم یهودی  در غزه و نابودی آن و مردمش با رضایت و حمایت غرب به ویژه امریکا و سازمان ملل که به اظهارات توخالی بسنده می‌کنند، صورت گرفت. این کار جسارت رژیم یهودی را به کشتارها و نسل کشی‌ها بیشتر ساخته است؛ چه در کرانه باختری و بیت المقدس و چه در لبنان.  روزنامه تلگراف انگلیسی گزارش داد که فرودگاه بیروت انبار اسلحه برای حزب ایران لبنان است؛ گویی که یهودیان را به بمباران فرودگاه تشویق می‌کنند. در زمانی‌که رژیم غاصب هر روز  رهبران حزب ایران یا گروه‌های  اسلامی از قبیل جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی را ترور می‌کند و مسئولان این رژیم غاصب تهدید به نابودی لبنان می‌کنند که غزه را ویران کردند و هواپیماهایش در آسمان لبنان گشت و گذار دارند، جنوب و  منطقه بقاع را بمباران می‌کنند. در برابر جنایات رژیم غاصب و غرب ، اسلحه،  پول و سربازی که می‌فرستد، تعجب می‌کنیم.

چرا دستگاه‌های امنیتی هنوز ماموران یهودی را شناسایی و دستگیر نکرده‌اند؟ توجه داشته باشید که بمب‌گذاری و ترور روزانه توسط این عوامل مزدور انجام می‌شود.  با وجود این‌که شاهد رقابت فعال این سازمان‌ها در تعقیب مردم مظلوم و آواره شام و تعقیب اسلام‌گرایان به بهانه تروریزم هستیم.

زمانی‌که لبنان تهدید می‌شود، حکومت و ارتش آن کجاست؟  آیا ارتش لبنان کار را به ایران و حزبش سپرده؟ اگر حکومت در مورد رویاروی با رژیم یهودی جدی است، پس اجازه  داوطلب شدن را برای مبارزه با یهودیان از همه ساکنان لبنان باز کند.

ای مردم لبنان! رژیم یهودی رژیم غاصبی است و امکان همزیستی با آن در این حد وجود ندارد و تنها راه‌حل ریشه‌کن کردن و هم‌چنان مقابله نظامی با آن است و واقعیت گواهی می‌دهد که یهودیان برای مسلمانان دشمن هستند. حتا برای کسانی‌که در کنار آن‌ها ایستاده‌اند؛ پس بنگرید که چگونه با حکومت عباس که به یهودیان کمک می‌کند برخورد دارد و چگونه به دنبال پایان دادن به اقتدار او هستند!

به الله سوگند، به الله سوگند، اگر غرب از آن‌ها حمایت و مساعدت نمی‌کرد، به طواغیت مسلمان کمک نمی‌کرد، مرزهای موجود آن‌ها را حفظ نمی‌کرد و لشکریان مسلمانان را از جهاد آن‌ها باز نمی‌داشت، جرأت نمی‌کردند در مقابل ما بایستند و تنها با ما بجنگند.

ای مردم لبنان! این رژیم از حمله به شما دست برنمی‌دارد و لبنان و اکثر سرزمین‌های شام و حتا مصر و حجاز را حق خود می‌داند.  آیا سکوت در مقابل آن جواز دارد؟ آیا اجازه می‌دهید نهادهای امنیتی بر آن‌ها چشم ببندند؟  آیا به صهیونیست‌های عرب، چه رسانه‌ها و چه روحانیون اجازه تبلیغ آن‌ها را می‌دهید؟!

حقيقت نيز گواهی بر بزدلی و ضعف آن‌ها می‌دهد. همانا الله سبحانه وتعالی در مورد آن‌ها به ما گفته است، از جمله اين‌كه الله متعال فرموده :

﴿لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعاً إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ﴾ [حشر: 14]

ترجمه: یهودیان هرگز با شما به صورت دسته‌‌جمعی جز در پس دژهای محکم و یا از پشت دیوارها نمی‌جنگند. عداوت و دشمنی در میان خودشان شدّت دارد.

و هم‌چنان  الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُواْ إِلاَّ بِحَبْلٍ مِّنَ اللهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَاؤُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ﴾. [آل‌عمران: 112]

ترجمه: (آنان هرکجا یافته شوند) مُهر) خواری بر ایشان خورده است؛ مگر (این که از روش ناپسند خود دست بردارند و در اعمال خویش تجدیدنظر کنند و) با پیمان الله( یعنی رعایت قوانین شریعت) و پیمان مردم (یعنی رعایت مقرّرات همزیستی مسالمت‌آمیز، خویشتن را از اذیّت و آزار در امان دارند و از مساوات حقوقی و قضائی برخوردار گردند) و آنان شایسته‌ی خشم الله شده‌اند و(مُهر) بیچارگی بر ایشان خورده است.(

ما معتقد هستیم که پایان یهودیان نزدیک است و شاید امت بیدار شود و محدودیت‌هایی را که مانع از مبارزه با آن‌ها و از بین بردن آن‌ها می‌شود بشکنانند. به زودی آن را خواهیم دید و راست گفت رسول الله صلی الله علیه وسلم:

«تُقاتِلُكُمُ اليَهُودُ فَتُسَلَّطُونَ عليهم، ثُمَّ يقولُ الحَجَرُ: يا مُسْلِمُ، هذا يَهُودِيٌّ ورائِي، فاقْتُلْهُ»

ترجمه: با یهودیان می‌جنگید و  بر آنان مسلط می شوید، سپس سنگ می‌گوید: ای مسلمان، این یهودی پشت سر من است، پس او را بکشید.

نویسنده: الشيخ د. محمد إبراهيم

مترجم: پارسا امیدی