(ترجمه)

ولیعهد سعودی روز سه‌شنبه، ۱۸/۱۱/۲۰۲۵م، سفری به امریکا انجام داد؛ سفری که در آن میزان سفاهت او در تبذیر و ضایع‌کردن دارایی‌های امت، سطح وابستگی‌اش به سرورش، امریکا و نیز عمق خیانتش به امت اسلامی و دسیسه‌چینی و جنگش با الله سبحانه وتعالی و رسولش صلی الله علیه وسلم آشکار شد؛ زیرا او با پیوستن به «توافقات ابراهیم» موافقت کرد؛ توافقاتی که مشروط به یک خیانت دیگر است: تضمین مسیر روشن برای «راه‌حل دو دولت».

بر اساس بیانیهٔ کاخ سفید، رئیس‌جمهور امریکا دونالد ترامپ و محمد بن سلمان به مجموعه‌ای از توافقات رسیدند که «شراکت استراتیژیک» میان دو کشور را تعمیق می‌بخشد، فرصت‌های کاری با معاش بلند را افزایش می‌دهد، زنجیره‌های تأمین حیاتی را تقویت می‌کند و ثبات منطقه‌ای را «حمایت» می‌نماید.

در این بیانیه آمده است که امریکا شریک عربستان در همکاری هسته‌ای ملکی خواهد بود و دو کشور موافقت‌نامهٔ چارچوبی برای تعمیق همکاری در بخش معادن نادر و هماهنگ‌سازی استراتیژی‌های ملی برای متنوع‌سازی زنجیرهٔ تأمین این معادن امضا کرده‌اند.

همچنین توافقات دفاع مشترک و قرارداد خرید جنگنده‌های F-35 و ۳۰۰ تانک توسط عربستان و افزایش سرمایه‌گذاری‌های عربستان در امریکا از ۶۰۰ میلیارد به یک تریلیون دالر نیز اعلام گردیده است.

روشن است که ترامپ عربستان آل‌سعود را منبعی برای دوشیدن پول‌های هنگفت می‌داند و رژیم آل‌سعود را ابزاری از ابزارهای اجرای سیاست خارجی امریکا. از زمان پیدایش رژیم یهود، رژیم آل‌سعود حتی یک گلوله هم بر او شلیک نکرده است؛ پس این اسلحه‌ها را برای چه کسی می‌خرند؟! اگر علیه دشمنان امت نیست، آیا برای کشتن خود مسلمانان نیست؟! جنگ یمن نمونهٔ زندهٔ آن است. چرا میلیاردها دالر سرمایه‌گذاری می‌کنند تا اقتصاد رو به سقوط امریکا را زنده کنند، در حالی‌که میلیون‌ها مسلمان در قلمروشان و سایر سرزمین‌های اسلامی از گرسنگی به ستوه آمده‌اند؟! این نخستین باری نیست که اموال مسلمانان را برای تقویت اقتصاد امریکا، یا برای قصرها و شهوات‌شان، یا برای پروژه‌هایی که هیچ نفعی به امت نمی‌رساند، به هدر می‌دهند.

حکام آل‌سعود سفیه‌اند؛ درست مانند سایر حکام مسلمانان. آن‌ها اموال را در چیزهایی مصرف می‌کنند که سودی به امت نمی‌رساند. این دارایی‌ها نه مال شخصی آن‌هاست و نه میراث پدران‌شان؛ بلکه حق امت است. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«النّاسُ شُرَکَاءُ فِي ثَلاثٍ، فِي الْكَلإِ وَالْمَاءِ وَالنَّارِ»

ترجمه: مردم در سه چیز با هم شریک اند، در چراگاه (علف‌زارها)، آب و آتش (نفت).

پس نفت، گاز، معادن، دریاها و رودخانه‌ها ملکیت عامه است و اصل این است که دولت بر این منابع نظارت داشته باشد و مردم را به حق‌شان در آن‌ها برساند. اگر حکام سرزمین‌های اسلامی چنین می‌کردند، یک فقیر در این سرزمین‌ها باقی نمی‌ماند. اما حکام سفیه مردم را از حق‌شان محروم می‌کنند، سرمایه‌ها را برای شهوات خود تبذیر می‌نمایند و دشمنان امت را بر آن‌ها مسلط می‌سازند.

ای مسلمانان! چنین کار را جز سفهاء انجام نمی‌دهد و حکم سفیـه آن است که بر او حجر (ممنوعیت) گذاشته شود. پس شتاب کنید و بر حکام‌تان حجر بگذارید و آن‌ها را از تصرف در دارایی‌های‌تان بازدارید. برای برپایی خلافت همراه با حزب‌التحریر به پا خیزید تا با برپایی شریعت الله سبحانه و تعالی بر زمین، رضای پروردگار را به دست آورید، دین اوتعالی را به همهٔ مردم برسانید و اموالی را که آن حکام سفیه بر باد دادند دوباره به خودتان بازگردانید؛ تا در دنیا و آخرت رستگار شوید.

 دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

شمارۀ صدور: 1447هـ / 030

 30 جمادی الأول سال 1447ه.ق.

 21 نوامبر سال 2025م.

مترجم: محمد مزمل