(ترجمه)

مسألهٔ اعزام نیروهای نظامی پاکستان به غزه برای یاری‌ رساندن به اهل آن و جنگیدن با یهود که از هفتم اکتبر ۲۰۲۳م دست به عملیات نسل‌کشی زده‌اند، همیشه با این بهانه رد شده بود که غزه دور است و نصرت آن بر عهدهٔ نزدیکانش می‌باشد. اما به مجردی‌که رژیم پاکستان از سوی سرور خود، دشمن الله، ترامپ، امر ارسال نیرو برای تحقق آرزوهای وی در غزه را دریافت کرد، ناگهان به کشوری همجوار غزه تبدیل شد و نیروهای نظامی پاکستان آمادهٔ انجام عملیات بیرون‌مرزی شدند! به این ترتیب دروغ رژیم پاکستان دربارهٔ ناتوانی‌اش در اعزام نیرو برای یاری رساندن به مردم غزه برملا شد و خیانتش آشکار گشت. همچنین برای همه ثابت گردید که این رژیم — همان‌گونه که در چند دههٔ گذشته عادت کرده‌ایم —تیری است در ترکش کافر استعمارگر، به‌ویژه امریکا، که همواره پاکستان و توانایی‌هایش را برای تأمین منافع خود در منطقه به کار گرفته است. امروز نیز از همین ظرفیت برای تحقق منافع خودش و یهود استفاده می‌کند تا به سرزمین مبارک فلسطین برسد. پس چه رسوایی و ننگی است که رژیم رسمی پاکستان ما را به آن کشانده است!

در همین زمینه، جلسه‌ای که روز شنبه میان اسحاق دار، معاون صدراعظم و وزیر خارجهٔ پاکستان برگزار شد، پر از مغالطه، فریب‌کاری و ابراز آمادگی برای انجام خواسته‌های امریکا در جهت خدمت به منفعت حیاتی آن — یعنی حفاظت از امنیت و نفوذ رژیم یهود غاصب سرزمین مبارک فلسطین — بود. از جمله این مغالطات:

اول: اسحاق دار گفته است: «پاکستان آماده است نیروهایش را در قالب قوای صلح در غزه بگمارد، اما کشور را از هرگونه نقش در خلع سلاح مقاومت فلسطینی، یعنی حماس، دور نگهداشته‌ایم.» این سخن، فریب و تدلیس است. نیروهای «صلح» که فرمانده کارزار صلیبی در غزه، ترامپ، طرح کرده، نامی بی‌مسماست. این نیروها تحت اداره، نظارت و فرماندهی مرکز جنگی قرار خواهند داشت که امریکا در نزدیکی غزه ایجاد کرده است؛ همانی که اکنون عملیات قتل و تخریب در غزه را به پیش می‌برد، حتی پس از توافق شرم‌الشیخ که شهباز شریف و رژیمش در آن شاهد دروغین بودند. پس چه کسی باور می‌کند که نیروهایی که تحت فرمان امریکا و یهود قرار دارند، نیروهای صلح‌اند نه مزدورانی که کارهای ناپاک و خون‌آلودی را انجام خواهند داد که هم‌اکنون امریکا و رژیم یهود مرتکب آن‌اند؟! اگر واقعاً نیروهای صلح‌اند، صلح چه کسی را حفظ خواهند کرد؟! آیا امریکا، ترامپ، صاحب این طرح نیست؟! پس این کشور (امریکا) در برابر تخطی‌های یهود از توافق صلح چه کرده است؟! آیا آنان را وادار کرده یا حداقل نکوهش نموده که از کشتار و شکنجهٔ مردم غزه دست بردارند؟! یا اینکه امریکا خود هماهنگی، مشارکت و حتی مدیریت این قتل‌عام‌ها را به عهده داشته است؛ آن‌هم به صفت حامی، پشتوانه و تمویل‌کنندهٔ نخست یهود در همهٔ جنایت‌هایش؟!

دوم: در مورد خلع سلاح مقاومت، این وزیر گفته است: «ما آمادهٔ این کار نیستیم، این وظیفهٔ ما نیست، بلکه وظیفهٔ نهادهای تنفیذ قانون فلسطینی است. مأموریت ما حفظ صلح است نه اجرای آن. ما حتماً آمادهٔ مشارکت در نیرو هستیم. صدراعظم نیز پس از مشوره با مشیر، اصولاً موافقت خود را ابراز کرده است.» این سخن نیز مغالطه‌ای دیگر است. اگر این نیرو واقعاً نیروهای حفظ صلح باشند، آیا در برابر هرگونه اقدام نظامی یهود علیه مردم غزه یا مقاومت خواهند ایستاد و با آنان خواهند جنگید؟! یا اینکه وظیفهٔ اصلی این نیروها، جلوگیری از مقاومت مردم غزه در برابر یهود خواهد بود؛ همان چیزی که در اسناد بین‌المللی و امریکایی برای آن تعیین شده است؟! بعد وزیر از کدام سلاح مقاومت صحبت می‌کند؟! آیا نمی‌داند که یهود اکثر مجاهدان مقاومت در غزه را کشته و از میان برده و او و مشیرش در دو سال گذشته تماشاچی بودند و هیچ حرکتی نکردند؟! آیا حمایت از نیروهای تشکیلات فلسطینی که بازوی امنیتی یهود است، جز همکاری با رژیم یهود و صف‌آرایی در کنار آنان علیه مردم غزه و اندک باقی‌ماندهٔ مقاومت، مفهوم دیگری دارد؟! نقش این نیروها تکمیل همان کارهای ناپاکی خواهد بود که امریکا و یهود آغاز کرده‌اند؛ یعنی همکاری با مزدوران تشکیلات اسلو برای نابودسازی باقی‌ماندهٔ مقاومت غزه.

سوم: دار می‌گوید اندونیزیا ۲۰ هزار سرباز پیشنهاد کرده و صدراعظم شهباز شریف نیز «اصولاً» گفته که پاکستان نیز با مثبت‌بینی این موضوع را بررسی خواهد کرد. این سخن نشان از نادانی نسبت به واقعیت رژیم یهود غاصب سرزمین مبارک و مسجدالاقصی دارد. رژیم یهود برای نابود شدن، حتی به ۲۰ هزار سرباز اندونیزیایی یا پاکستانی نیاز ندارد. دلیلش چیست؟ همین که در برابر مردم بی‌دفاع غزه و چند هزار تن از مقاومت مسلح به سلاح سبک، عاجز مانده است؛ با وجود حمایتی که از سوی امریکا و ائتلاف جهانی صلیبی — و بسیاری از کشورهای منطقه چون اردن، مصر، ترکیه و امارات — دریافت کرده است. آیا واقعاً فکر می‌کنی، آقای دار، که این رژیم می‌تواند در برابر ۲۰ هزار سرباز مجاهد و آمادهٔ رزمی از نیروهای نخبهٔ پاکستان یا اندونیزیا مقاومت کند؟!

رژیم پاکستان — چه بخش سیاسی و چه نظامی آن — به‌خوبی از نقش خیانت‌بار خود در این عملیات ناپاک آگاه است. به همین دلیل به فریب‌کاری، دروغ و تدلیس متوسل می‌شود تا شاید اندکی آبرو برایش باقی بماند؛ اگر اصلاً آبروی باقی مانده باشد. در همین چارچوب می‌توان خشم ماه گذشتهٔ وزیر دفاع، خواجه آصف، را فهمید؛ آنجا که «شدیداً بر سخنان سخنگوی حکومت، دانیال چوهدری، خشم گرفت و نکوهش کرد؛ زیرا او گفته بود مأموریت نیروها شامل خلع سلاح حماس خواهد بود.» اما سؤال از این فرد به‌ظاهر خشمگین این است: اگر این نیروها برای خلع سلاح مقاومت نیستند، آیا شما به آنان اجازه می‌دهید علیه یهود عملیات کنند؟! آیا برای انجام شرف جهاد، برای‌شان سلاح و نیروی کمکی فراهم خواهید کرد؟! یا اینکه طبق توافق ترامپ — و مطابق نقش ناپاک این نیروها — آنان را منع کرده و حتی با آنان خواهید جنگید؟! اینکه خواجه آصف آمادگی‌اش برای حضور در نیروهای مزدور تحت فرمان امریکا و یهود را انکار نکرده، و تنها بر «جزئیات» تحفظ گرفته است، خود نشان می‌دهد که دقیقاً آن‌گونه عمل خواهد کرد که ترامپ و یهود می‌خواهند و می‌پسندند. این خشم نمایشی چیزی جز افشاندن خاک به چشم مردم پاکستان و مبهم ساختن خیانت رژیم نیست تا زمینهٔ عملی ساختن این خیانت را هموار کنند.

ای وفاداران و مخلصینِ ارتش پاکستان! اگر قرار است نیروهای‌تان را به سرزمین مبارک فلسطین بفرستید، پس این مأموریت باید برای آزادسازی کامل فلسطین باشد و برای پاک‌سازی بیت‌المقدس و اطراف آن از نجاست یهود! شما — قسم به الله سبحانه وتعالی — اهل آن هستید، اگر تحت رهبری مخلصی می‌بودید که پرچم توحید را بالا می‌برد، نه پرچم سازمان ملل که علیه اسلام و مسلمانان توطئه می‌کند. پس جلو این رهبران وابسته به ترامپ را بگیرید، آنان را براندازید و فرماندهان مخلص از میان خود برگزینید؛ کسانی که اسلام و مسلمانان را نصرت دهند و نصرت خویش را به حزب‌التحریر برسانند تا خلافت راشدهٔ بر منهج نبوت را در پاکستان برپا کند؛ خلافتی که ارتش‌ها را به سوی سرزمین مبارک گسیل و سرازیر خواهد کرد تا آن را از ناپاکی امریکا و یهود تطهیر نموده و انتقام بیش از هفتاد هزار شهیدی را بگیرد که در دو سال گذشته جان باخته‌اند.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ ‌انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ * إِلَّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَاباً أَلِيماً وَيَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئاً وَاللهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴾ [التوبة: 38 و 39]

ترجمه: ‏‏اي مؤمنان! چرا هنگامي كه به شما گفته مي‌شود: (برای جهاد) در راه الله حركت كنيد، سستی می‌كنيد و دل به دنيا می‌دهيد؟ آيا به زندگی اين جهان به جای زندگي آن جهان خوشنوديد؟ (و فانی را بر باقی ترجيح می‌دهيد ؟ آيا سزد كه چنين كنيد؟) تمتّع و كالای اين جهان در برابر تمتّع و كالای آن جهان، چيز كمی بيش نيست.‏ ‏اگر برای جهاد بيرون نرويد، الله شما را (در دنيا با استيلاء دشمنان و در آخرت با آتش سوزان) عذاب دردناكی می‌دهد و (شما را نابود می‌كند و) قومی را جايگزين تان می‌سازد كه جدای از شمايند (و پاسخگوی فرمان الله اند و در اسرع وقت دستور او را اجرا می‌نمايند. شما بدانيد كه با نافرمانی خود تنها به خويشتن زيان می‌رسانيد) و هيچ زيانی به الله نمی‌رسانيد (چرا كه الله بی‌نياز از همگان و دارای قدرت فراوان است) و الله بر هر چيزی توانا است (و از جمله بدون شما هم می‌تواند اسلام را پيروز گرداند و همچنين شما را از بين ببرد و دستۀ فرمانبرداری را جانشين شما كند).‏

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ پاکستان