تهیه و ترتیب: حسن نور الدين​​

تقديم: منير ناصر

دوشنبه، 05 رمضان مبارك 1439هـ / 21 می 2018م

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر افتخار دارد که در ماه مبارک رمضان برنامۀ جدیدی از برنامه‌های تصویری تلویزیون الواقیه را تحت "ای بار الها! من روزه دار هستم- جلد دوم" که این برنامه را گروهی از دعوتگران اسلامی نیکوکار از اکناف مختلف جهان تقدیم می‌نمایند و جزء اول آن در رمضان سال گذشته 1438هـ نشر گردیده بود، به تعقیب کنندگان و باز دیدکنندگان صفحات دفتر مطبوعاتی تقدیم می‌نماید.

- قسمت 6 -
[هفتاد سال قحطی و خشکسالی!]
تقدیم: سعد الهدى
حزب التحرير- ولايه لبنان
سه شنبه، 06 رمضان مبارك 1439هـ / 22 می 2018م

(ترجمه)

الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ﴾

[بقره: 185]

ترجمه :ماه رمضان ماهی می‏باشد که که در آن کتاب نازل شده، راهنمای بشریت بوده، نشانه‌ها و دلایل آشکار از هدایت دارد و جدا کنندۀ حق از باطل می‌باشد؛ پس کسی‌که از شما حاضر و مقیم بوده و این ماه را در می‌یابد، باید روزه بدارد و کسی‌که مریض یا مسافر است، به تعداد روزهایی‌که روزه نگرفته است، روزهای دیگری را روزه بگیرد، الله(سبحانه وتعالی) آسانی را برای شما می‏خواهد؛ نه دشواری را، تا این‌که بتوانید روزۀ رمضان را کامل نموده و الله(سبحانه وتعالی) را برای آن‌چه که شما را برآن هدایت کرده است، بزرگ بدارید، تا باشد که شکرگذاری کرده باشید.

 ماه مبارک رمضان؛ بهترین ماه‌های سال و در آن شبی از بهترین شب‌هاست که قرآن کریم نازل شده است و قرآن کریم برای بهترینِ از پیامبران الهی، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وسلم نازل گردیده است. هم‏چنان در قرنی‌که بهترین قرن‌هاست، برای امتی‌که بهترین امت‌هاست، و آن امت رسول الله صلی الله علیه وسلم می‏باشد. پس تمام این بهترین بودن‌ها، بدون هیچ پیش شرط محقق شده است؛ مگر بهترین بودن امتی‌که بر شرط امر به معروف و نهی از منکر و حمل اسلام برای تمام بشریت، موقوف باشد. لذا ماه مبارک رمضان مناسب‌ترین فرصت می‏باشد که بدان بهترین بودن امت و این‌که تنها این امت می‏باشد، که استحقاق رهبری امت‌های دیگر را دارد، برایش یادآوری کرد.

ماه مبارک رمضان ماه روزه‌داری، ماه تقرب به الله سبحانه وتعالی و بهترین فرصت رجعت به سوی او سبحانه وتعالی می‏باشد، ماهی‌که در آن رزایل نفسانی از بین رفته، نفس را وارد حصار روحی و معنوی می‏نماید، قوت ایمانی را برای انسان بخشیده و آن را از زندگی مادی جدا می‌سازد؛ زندگی مادی‌که انسان را بردۀ شهوات و لذت‌ها می‏گرداند. برخلاف این‌که کفار غربی سعادت را استفاده اعظمی از متاع دنیا می دانند، فرارسیدن رمضان بر این تأکید می‌ورزد که نزد یک مسلمان، سعادت چیزی جز به دست‌آوردن رضای الله سبحانه نمی‏باشد و لوکه به دست آوردن آن به وسیلۀ گرسنگی، تشنگی و خودداری از هرگونه شهوت هم باشد.

 هم‏چنان رمضان ماهی می‏باشد که امت را شاهد تمام بشارت‌های ساخت که برای مسلمانان صدر اسلام داده شده بود. ماه رمضان ماهی می‌باشد که در آن فتوحات و پیروزی‌های بزرگ، صورت گرفته است. در عین حال، ماه رمضان تنها ماه خودداری از خوردن و نوشیدن، یا ماه کسالت، تنبلی و رقابت برای ساخت انواع غذاها و نوشیدنی‌های لذیذ نمی‏باشد؛ بلکه سالون تمرینی برای هرمسلمانی‌که می‌خواهد توانائی‌ها و پایه‌داری خویش را بر طاعت و عبادت الله سبحانه وتعالی رشد دهد، می‌باشد. رمضان منزل‌گاهی بوده که یک مسلمان در آن مسافت‌های گذشتۀ زندگی خویش را بررسی نموده، تا برایش واضح شود که آیا در طاعت الله سبحانه وتعالی بوده، یا این‌که در معصیت الله سبحانه وتعالی می‏باشد.

مسلمانان صدر اسلام به خوبی اهمیت رمضان را درک کرده بودند، و نهایت استفاده را از آن می‏نمودند؛ چنان‌چه با آماده‏گی کامل درین ماه به سمت نیکویی‌ها و عبادات می‏شتافتند، سختی‌ها را با توکل به الله سبحانه وتعالی به چالش می‏کشیدند، برای درخشش نور اسلام با پیکارشان در راه الله سبحانه وتعالی قلعه‌ها را درهم شکستند و موانع را برطرف کردند تا اسلام را به تمام جهانیان رساندند. چنان‌چه در سال دوم هجری، اولین سالی‌که مسلمانان روزه گرفتند، الله سبحانه وتعالی پیروزی بدر بزرگ را برای‌شان منت نهاد، نبردی‌که شوکت مشرکین مکه را درهم شکست و بعد از آن در ۲۰ رمضان سال هشتم هجری مکه فتح گردید، فتحی‌که ضربه‌ای تمام کننده برای کفر و لشکریانش به شمار می‏رفت.

هم‏چنان این ماه مبارک حوادث بسیار بزرگ را در تاریخ اسلام ثبت نموده است؛ چنان‌چه در دوازدهم رمضان سال سیزدهم هجری در نبردی البویب مسلمانان در مقابل فارس پیروز گردیدند و در سال ۹۲هـ.ق مسلمانان اندلس را فتح نمودند. در ۱۷ رمضان سال ۲۲۳هـ.ق به فرماندهی معتصم بالله عموریه فتح شد و در ۲۵ رمضان سال ۶۵۸هـ.ق در نبرد عین جالوت نیز پیروزی شگفت انگیزی نصیب مسلمانان شد، نبرد مشهور تاریخ؛ نبردی‌که مسلمان‌ها در آن، تاتار را به شکست‌های جبران‌ناپذیری مواجه ساختند.

باید یادآور شد: پیروزی‌هایی‌که درین ماه نصیب مسلمانان شده است، بسیار بوده و به موارد فوق خلاصه نمی‌شود. یادآوری این حوادث بزرگ برای این است که همت و ارادۀ امت قوت یافته و برای نصرت دین و تطبیق شریعت پروردگارشان بپا خیزند، از سختی‌ها اباء نداشته و از هیچ فشار نهراسند؛ زیرا هرگاه سختی‌ها بر ما شدت پیدا کند، ناهنجاری‌ها اوضاع را تاریک نماید و راه برای ما بسته شود، در آن صورت الله سبحانه وتعالی با ما است و او سبحانه وتعالی بینا و شنوا می‌باشد و نصرت خویش را به تأخیر نمی‌اندازد. بناءً برای مسلمانان واجب است که بر پررودگارشان اعتماد کرده و در برابر امر و نهی او سبحانه وتعالی فرمانبردار باشند.

از اینرو تذکر امت به وسیلۀ رمضان و بشارت‌هایی‌که در آن به وقوع پیوسته، تأکید بر بهترین بودن امت دارد. پس الله سبحانه وتعالی بدون درنظرداشت نیروی مادی و قدرت بشری، کسانی‌که تنها او سبحانه وتعالی را ولی خویش انتخاب نموده اند، نصرت داده و دینش را پیروز و آشکار خواهد کرد، خواه این بنده‌گان گرسنه باشند و خواه تشنه. لذا درین شکی نخواهد بود که امت حضرت محمد صلی الله علیه وسلم این فشارها را پشت‌سر می‏گذارد؛ زیرا این امت، این فشارها را بارها تجربه نموده است. علاوه بر آن، بشارت‌های بسیاری این امت را درین میدان توان و نیرو می‏بخشد و دیگر این‌که پرده از چهرۀ حکام سرزمین‌های اسلامی برداشته شده و هنگامی غلامی‌شان فراگیرشده است، بدلیل این‌که اساس حکومت‌شان بر غیر بما انزل الله بناء یافته است، ناتوانی و شکست‌شان در ادار و امور، دیگر بر کسی پوشیده نمی‌باشد. این حکام گمراه و گمراه‌کننده‌ای، کسانی می‏باشند که رسول الله صلی الله علیه وسلم از آن‌ها به روایت امام احمد از ثوبان و هم‌چنین به روایت طبرانی در معجم الاوسط و به روایت ابی داود، ابن ماجه، سنن الکبرای بیهقی، صحیح ابن حبان وغیره چنین هشدار داده است:  

«يَا مُحَمَّدُ إِنِّي إِذَا قَضَيْتُ قَضَاءً فَإِنَّهُ لَا يُرَدُّ وَإِنِّي أَعْطَيْتُكَ لِأُمَّتِكَ أَنْ لَا أُهْلِكَهُمْ بِسَنَةٍ بِعَامَّةٍ وَلَا أُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ يَسْتَبِيحُ بَيْضَتَهُمْ وَلَوْ اجْتَمَعَ عَلَيْهِمْ مَنْ بَيْنَ أَقْطَارِهَا أَوْ قَالَ مَنْ بِأَقْطَارِهَا حَتَّى يَكُونَ بَعْضُهُمْ يَسْبِي بَعْضًا وَإِنَّمَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِي الْأَئِمَّةَ الْمُضِلِّين»

ترجمه: ای محمد(صلی الله علیه وسلم) بدان که هرگاه من چیزی را قضاء کنم، هرگز برگشت نخواهد داشت، و بدان که من این امتیاز را برای تو دادم که هرگز امت تو را با قحطی عام هلاک نمی‌کنم و هرگز دشمنی غیر از خودشان را بالای‌شان مسلط نمی‌کنم تا به وحدت آنان دست‌درازی کند؛ حتی اگر تمام اهل زمین علیه آنان متحد شوند تا این‌که برخی، برخی دیگر را به اسارت گیرند. ترس من بر امتم این است که امامان گمراه کننده‌ای بالای‌شان مسلط شوند.

پس واقعیت این حکام و هوشیاری، که میان این امت ایجاد شده، صفوف حق را از صفوف باطل و پیروانش به خوبی تمییز می‏نمایند؛ پس این واقعیت، نمایانگر تحقق قریب‌الوقوع نصرت الله سبحانه وتعالی می‏باشد. روی این ملحوظ، از الله سبحانه وتعالی می‌خواهیم که رمضان کنونی را میزبان نصرت‌های بزرگ گرداند؛ نصرت‌هایی‌که برای صدر اسلام نصیب گردانید. هم‏چنان یکی دیگری از نشانه‌های نمایانگر تحقق قریب‌الوقوع بشارت‏ها این است-که میدان امروزی به جزء احکام اسلامی از راه‌حل مشکلات انسانی خالی می‏باشد- جهانیان چشم در راه عدالت اسلام بوده و در جستجوی راه نجات خویش از چنگال نظام‌های سرمایه‌داری می‏باشند؛ زیرا این نظام‌ها، زندگی و اخلاق انسانیت را فاسد ساخته و برایش صرف بدبخبتی را به ارمغان آورده است. از اینرو دولت‌های سرمایه‌داری تا سرحد مرگ در تلاش بدنام ساختن اسلام و مبارزه باحاملین آن بوده، مستقیم و یا از طریق مزدوران خویش از حاکمین ظالم و از دستگاه‌های امنیتی‌شان می‏خواهند تا در برابر اسلام و احکام آن استاده‏گی کرده و از تأسیس دوبارۀ خلافت راشده برمنهج نبوت جلوگیری نمایند. اما درین شک نداریم که مکر دشمنان الله سبحانه وتعالی ناکام خواهد شد؛ زیرا خلافت حکم، فیصله و وعدۀ الله سبحانه وتعالی بوده و می‏باشد، و هم‌چنین رسول الله صلی علیه وسلم نیز بشارت تأسیس آن را داده است.

لذا اقامۀ خلافت به معنی اقامۀ کامل شریعت الله سبحانه وتعالی بوده و به معنی عزت مسلمان‌ها در روی زمین و چیره شدن بر کفار و تمام لشکریان‌شان می‏باشد؛ زیرا خلافت قضیۀ سرنوشت‌ساز مسلمان‌ها در روی زمین می‏باشد. الله سبحانه وتعالی وعدۀ خویش را هرگز خلاف نمی‌کند، هم‏چنانی‌که پروردگار قوی و عزیز وعدۀ خویش برای رسولش صلی الله علیه وسلم و اصحاب کبارش به داخل شدن به مکه همراه با فتح و پیروزی، تحقق بخشید؛ چنان‌چه الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿لَّقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَ‌سُولَهُ الرُّ‌ؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَ‌امَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُ‌ءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِ‌ينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِ‌يبًا﴾

[فتح: 27]

ترجمه: به راستی الله(سبحانه وتعالی) رؤیای رسولش(صلی الله علیه وسلم) را به حق تحقق بخشید، قطعاً اگر الله(سبحانه وتعالی) بخواهد، همه‌ای شما در نهایت امنیت(و) در حالی‌که سرهای خود را تراشیده و(یا) کوتاه کرده اید و از هیچ کس ترس ندارید، وارد مسجدالحرام خواهید شد، پس الله(سبحانه وتعالی) چیزهایی را می‌دانست که شما نمی‌دانستید و پیش از آن، فتح(وپیروزی) نزدیکی(برای شما) مقرر نمود.

الله سبحانه وتعالی همان پروردگاری می‏باشد که مسلمانان را در هر زمان و مکانی وعدۀ خلافت داده است، و او سبحانه وتعالی به زودی کسانی را که به نصرتش می‌شتافند، یاری خواهد رساند؛ اما کاری‌که مسلمانان باید انجام دهند، این است که بلندی‌های طاعت الله سبحانه وتعالی را باید پیموده، احکام دینش را فراگیرند و در عرصۀ تطبیق درآورند و درین راه خویشتن را مقید به امر و نهی الله سبحانه وتعالی نموده و در انحراف دشمنان اسلام و مزدوران‌شان قرار نگیرند؛ زیرا حکام، رسانه‌ها و متفکرین، جز سرگرم کردن مسلمان‌ها و ضایع ساختن بهترین فرصت‌های این ماه مبارک، کاری ندارند، پس این ماه بهترین اوقات تقرب و عبادت الله سبحانه وتعالی است.

از اینرو سنگ‌بنای تمام کار ما باید برین باشد که ما نفس‌های خویش را کامل و شامل در بندگی الله سبحانه وتعالی درآوریم و بس، و این در حالی می‏باشد که بندگی کامل و مطلق الله سبحانه وتعالی در تمام امور زندگی هرگز صورت پذیر نبوده؛ مگر به اقامۀ دولت خلافت، دولت‌که اسلام را به طور کامل در تمام ابعاد زندگی ما تطبق نماید، امت را متحد ساخته، تناب استعمارگران را جمع و ریشۀ استعمار را بخشکاند؛ از دارائی‌ها و سرمایه‌های امت، که در غنیمت کفار قرار دارند، استفاده نموده عزت و بزرگی اسلام را برای ما برگرداند.

بناءً برمسلمانان واجب است که فرزندان امت را همراهی نموده و شرط بهترین امت بودن را به تأسیس دولتی‌که رسول الله صلی الله علیه وسلم بشارت آن را داده است، کامل نماید، تا این‌که وعدۀ الله سبحانه وتعالی تحقق یافته و بشارت‌های رسولش صلی الله علیه وسلم نیز نصیب ما گردد. رسول الله صلی الله علیه وسلم به روایت مسلم از ثوبان چنین می‏فرماید:

«إِنَّ اللَّهَ زَوَى لِي الْأَرْضَ فَرَأَيْتُ مَشَارِقَهَا وَمَغَارِبَهَا وَإِنَّ أُمَّتِي سَيَبْلُغُ مُلْكُهَا مَا زُوِيَ لِي مِنْهَا...»

ترجمه: الله(سبحانه وتعالی) تمام زوایای زمین را برای من نشان داد و من شرق و غرب آن را دیدم و بدون شک که حاکمیت امت من به تمام آن‌چه از زمین، که برای من نشان داده شد، خواهد رسید. ...

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: استاد محمد جامع ابو ايمن

معاون سخنگوی حزب التحریر-ولایۀ سودان

(ترجمه)

رژیم یهود صبح‌گاه روز پنج‌شنبه مؤرخ 10 می2018م بالغ بر صد حملۀ هوائی و موشکی را بر آن‌چه که مواضع نظامی ایران در سوریه گفته می‌شود؛ از جمله: فرودگاه‌ها، اردوگاه‌های آموزشی، ذخیره‌گاه‌های اسلحه، سکوهای پرتاب موشک و تجمعات نظامی، پرتاب نمود که قبل از این نیز حملات جداگانه‌ای را بر مواضع و محموله‌های موشکی انجام داده بود. هدف از این حملات در این برهۀ زمانی چیست؟

هرسیاست‌مدار آگاهی‌که جریان امور را از خلال نبرد در آسیای‌میانه دنبال می‌کند، به خوبی می‌داند که ایران در مدار امریکا می‌چرخد. یعنی در سیاست خارجی خویش، تابع سیاست امریکاست و همکاری امریکا در اشغال عراق و افغانستان این موضوع را کاملاً واضح ساخت. چنان‌چه محمد خاتمی رئیس‌جمهور اسبق ایران به صراحت بیان داشت که: «اگر ایران امریکا را در اشغال عراق و افغانستان کمک نمی‌نمود، امریکا قادر به اشغال این دو کشور نبود.» واضح است که امریکا عراق را پس از اشغال‌اش به ایران واگذار نمود. احمد نژاد رئیس جمهور اسبق ایران به منطقۀ سبز امنیتی عراق در حالی داخل شد که تحت حراست امنیتی امریکا بوده، سفارت، مشاوران و رهبران امریکائی در آن منطقه حضور داشتند. این در حالی بود که بدون رضایت امریکا کسی در آن منطقه داخل شده نمی‌توانست.

داخل شدن ایران و ملیشه‌های عراقی و لبنانی‌اش در سوریه، به چراغ سبز امریکا به منظور حمایت از رژیم مزدور نظام اسد و جلوگیری از فروپاشی‌اش صورت گرفت. مگر این مداخله، ایران و ملیشه‌هایش را قادر ساخت تا بر بندهای نظامی، امنیتی، سیاسی و اقتصادی زیادی در سوریه مسلط گردند، خصوصاً پس از مداخلۀ حملات هوائی روسیه بر انقلابی‌که ایران و ملیشه‌هایش مؤفق بر تسلط مناطق وسیعی در سوریه گردیدند و نفوذ نظامی چشم‌گیری در زمین کسب نمودند.

این وجود نظامی ایران که از طرف این کشور و تلاش‌هایی برای گسترش دادن آن نیز در جریان است، نه‌تنها که خطر بزرگی را بر تسلط سوریه و نظام‌اش رقم زده است، بلکه تقریباً اشغال پنهان محسوب گردیده و در نتیجه مانعی را در مقابل راه‌حل سیاسی  شکل داده که امریکا آن را برای سوریه در نظر گرفته است؛ چون در سایۀ این تسلط، ایران در زمین و تصمیم‌های نظام سوریه، امکان تطبیق این راه‌حل نیست. چنان‌چه موجودیت ایران خصوصاً در دمشق و جنوب سوریه که هم‌مرز با مرزهای اشغالی جولان بوده و مزاحم و رقیب مصالح یهود در منطقه است و برای دولت یهود نیز تهدیدی قلمداد می‌گردد.

ایران در مدار امریکا می‌چرخد و در تطبیق پلان‌های امریکا، خود را بجای آن کشور فرض می‌کند و در خوش‌خدمتی به پلان‌هایی‌که بر حسب سیاست خارجی امریکا به‌طور عموم در سطح جهان و به طور خاص در خاورمیانه در نظر گرفته شده، این کشور از دیگران سبقت می‌گیرد. سؤالی‌که مطرح می‌شود، این است که چرا امریکا به‌منظور از هم پاشاندن نفوذ نظامی ایران در سوریه، به رژیم یهود چراغ سبز نشان داد؟ در این شکی نیست که امریکا از کشورهای مزدور و کشورهایی‌که در محور‌اش می‌چرخند، در تحقق مصالح خویش سود می‌برد؛ با آن‌هم طبیعی است که کشورهای فوق سماجت کرده و تلاش می‌نمایند تا از نقشی‌که مؤظف به اجرای آن اند،‌ پا را فراتر گذاریده و نیز تلاش می‌کنند تا رنگ عوض نموده و نفوذ خویش را گسترش دهند. بنابر این، امریکا از ابزار خویش مانند کشورهای دیگر برای کاستن نقش کشور مزدور پس از آن‌که نقش مطلوب خویش را بازی نمود، استفاده می‌کند؛ چنان‌چه اوضاع ایران در سوریه چنین است.

به همین ملحوظ؛ چون نقش ایران در سوریه پایان یافته و یا عنقریب پایان می‌یابد، دولت یهود به چراغ سبزی‌که از طرف امریکا دریافت نمود، علیه مواضع ایران در سوریه حمله نموده تا این‌که ایران با حفظ منافع اقتصادی‌اش در این کشور، نظامیان خویش را از آن بیرون کند. به این ترتیب، نقش ایران را در پیچیده‌گی راه‌حل سوریه که ایران در تلاش‌ است تا به حساب سایر گروه‌ها در آن بیشترین نفوذ را داشته باشد، تضعیف می‌کند.

با درنظرداشت آن‌چه گذشت، باید دانست که امریکا برای تحقق مصالح‌اش، از کشورهای مزدور و وابسته به خود و حتی کشورهای رقیب خویش مثل روسیه و کشورهای اروپائی، سود برده و به این ترتیب یکی را توسط دیگری تضعیف می‌کند. مثلاً اروپا را توسط روسیه، روسیه را توسط اروپا، ایران را توسط دولت یهود و دولت بد یهود را توسط ایران و حزب لبنانی‌اش، سازمان ملل و قوانین این سازمان و... به این ترتیب، رهبری جهان را بر حسب خواهش و مصالح خویش در انحصار خود درآورده است. حملات دولت یهود نیز به همین هدف راه‌اندازی شده و این در حالی است که دولت یهود در منطقه از منافع و موانع امنیتی خاصی بر خوردار می‌باشد.

این حال و وضع کشورهای مزدور و تابع بوده و نقش‌شان این است که اموال و فرزندان‌شان را به خدمت سروران خویش گماشته و پس از آن‌که نقش خود را بازی نمودند، به حجم مورد نظر کاهش داده می‌شوند. این همه در مقابل مصلحت ناچیزی است که حتی مساوی با یک در صد از قیمت خون فرزندان و اموال شان نمی‌باشد. این حال و وضع کشور های فرومایه و نقش پلید درهم کوب‌شان است که برای مصالح دشمنان امت انجام می‌دهند؛ چنان‌چه ایران برای حفاظت از نفوذ و مزدوری امریکا در سوریه انجام داد.

نویسنده: شیخ محمد سعید عبود