پنجشنبه, ۱۵ شوال ۱۴۴۵هـ| ۲۰۲۴/۰۴/۲۵م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

ای امت عزتمند! آیا زمان توبه فرا نرسیده؟

(ترجمه)


از ابو موسی اشعری روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يَبْسُطُ يَدَهُ بِاللَّيْلِ لِيَتُوبَ مُسِيءُ النَّهَارِ، وَيَبْسُطُ يَدَهُ بِالنَّهَارِ لِيَتُوبَ مُسِيءُ اللَّيْلِ، حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا» (رواه مسلم(
ترجمه: همانا الله عزوجل دست خويش را در شب می‌گستراند تا توبۀ كسی را كه در روز گناه نموده قبول کند و دست خويش را در روز می‌گستراند تا توبۀ كسی را كه در شب گناه نموده بپذیرد، تا زمانیکه خورشيد از غرب طلوع می‌كند.

شکی نیست که تمام انسان‌ها به توبه و بازگشت نیازمند هستند؛ زیرا هیچ انسانی وجود ندارد که گناهی را مرتکب نشده باشد. همه گناهکار هستند و کسی‌که ادعا می‌کند گناهی نکرده ،یقیناً به حق خود ظلم نموده است. به همین خاطر، انسان همیشه نیازمند توبه و استغفار می‌باشد. درک انسان نسبت به این‌که نیاز به توبه دارد، نشان‌دهندۀ ذهنیت سالم وی است. بنابراین، گناه را کنار گذاشته و اعلام می‌کند که می‌خواهد بر نفس خود چیره شود. لذا زندگی خود را تغییر داده، ایمانش را تجدید می‌نماید و آن‌گاه مانند کودکی که تازه متولد شده زندگی جدیدی را آغاز می‌کند. توبه در حقیقت غالب شدن بر نفس است و انسان در هر زمانی‌که بخواهد، چه در شب و چه در روز می‌تواند آن‌را انجام دهد و الله سبحانه وتعالی در هر زمانی توبۀ بند‌گان خود می‌پذیرد. شاعر چه ز یبا می‌گوید:

يا نفسُ توبي فإنّ الموت قد حانا
في كل يومٍ
لنا ميت نشيعه
یا نفس مالي وللأموال أكنزها
قد مضى الزمان وولى العمر في لعب

  واعصي الهوى فالهوى ما زال فتانا
ننسى بمصرعه آثار موتانا
خلفي وأخرج من دنياي عريانا
يكفيك ما كانا قد كان ما كانا

ترجمه: توبه کن؛ زیرا مرگ به سراغت میآید، از هوای نفس خود پیروی نکن؛ زیرا همواره ما را فریب می‌دهد. هر روز کسی در میان ما می‌میرد که برای آن سوگواری میکنیم و در جولان‌گاه آن مردگان خود را فراموش می‌کنیم. ای  نفس! دارایی من و نفیس‌ترین دارایی‌ها پشت سرم می‌ماند و دست خالی از دنیا میرویم. زمان گذشت و عمر در بیهودگی سپری شد، ولی فقط عمل صالح برای تو ماندگار است.

وقتی از توبه سخن می‌گوییم، وضعیت برخی از مسلمانان امروزی ما را شگفت‌زده می‌کند؛ زیرا مرگ را پیش چشمان خود می‌بینند‌ که همه را می‌بلعد، آن را هر وقت و هر لحظه با چشمان خود می‌بینند؛ لیکن طوری در لذایذ زندگی غرق هستند که گویا جاودانه خواهند زیست. برادران خود را می‌بینند که به دست دشمنان‌شان کشته می‌شوند؛ ولی فقط نظاره‌گر هستند. احکام الله سبحانه وتعالی را معطل می‌بینند؛ ولی خود را تکان نمی‌دهند؛ در حالی‌که  کفر در سرزمین‌های‌شان بدون هیچ بازدارنده‌ای گشت و گذار و کشورگشایی می‌کند. سرزمین‌ها اشغال شده، منابع به غارت رفته، حرمت‌ها شکسته شده، حقوق زیر پا گردیده و خلیفه وجود ندارد؛ ولی تمام مسلمانان خاموش نشسته‌اند و با خود درگیر هستند. دهه‌ها گذشت و امت سلاخی شده، در معرض حیوانات درنده قرار گرفته‌ و باقی ماندۀ اجسادشان پارچه پارچه می‌شود. دهه‌ها گذشت و امت همان  ظرف غذایی است که دشمنان گرسنه بر آن سرازیر شده‌اند. دهه‌ها گذشت و امت بخاطر ساکت نشستن و راضی شدن به اوضاع حاکم، در این حالت وخیم و دردناک قرار گرفتند.

ای امت با عزت! آیا زمان توبه فرا نرسیده است؟ آیا از کار‌هایی‌که در گذشته‌ انجام داده‌ایم، توبه نمی‌کنیم؟ آیا عمل صالحی وجود دارد که با انجام دادن آن درد‌ این سال‌ها را جبران کنیم؟ آیا برای تطبیق مجدد احکام اسلام در روی زمین با برپایی خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت، کاری صورت می‌گیرد؟!

الهی! خلافت راشده بر منهج پیامبر صلی‌الله علیه وسلم را زود تر بیاور که توسط آن آشفتگی مسلمانان بر طرف می‌شود و مصیبت‌ها را از آنان دفع می‌نماید! پروردگارا! به نور وجه کریم ‌ات زمین را منور بفرما! اللهم آمین آمین!

مترجم: حسن سلحشور

ادامه مطلب...

تنها ارتشِ خلافت یهودیان را مهار خواهد کرد!

(ترجمه)

خبر:

قتل عام پس از قتل عام، محاصره، گرسنگی و نابودیِ غزه و مردم آن! از کلوخِ هیچ یک از حکام سرزمین‌های اسلامی جرقه‌ای بلند نشد!

تبصره:

قتل عام در غزه ادامه دارد و روزانه صدها شهید برجای می‌گذارد و تعداد مجروحان از حد گذشته است. هم‌چنان محاصره و گرسنگی هم از مسلمانان غزه قربانی می‌گیرد و حکام سرزمین‌های اسلامی از لاک سکوت خود سر بیرون نمی‌آورند و ارتش‌های شان در پادگان‌های شان بیکار خفته اند. در واقع با این عکس‌العمل شان، از رژیم خونخوار یهود محافظت می‌کنند و فرزندان امت اسلامی را از بسیج عمومی علیه یهود باز می‌دارند؛ حتی در بین حکام سرزمین‌های اسلامی هستند؛ کسانی‌که آب و غذا و حتی سلاح و مهمات را نیز جهت کشتن مردم غزه برای یهود فراهم می‌کنند.

نتانیاهو با وقاحت تمام بر مسلمانان غزه می‌تازد؛ زیرا کسی را در مقابل خود نمی‌بیند و کسی را نمی‌یابد که به گستاخی‌اش پایان دهد؛ چرا که مطمئن است، ارتش‌های سرزمین‌های اسلامی در زیر پرچم این حکام حقیر، خائن و توطئه‌گر علیه او دست بر ماشه نمی‌برند، و لشکری در حال حرکت ندیده است تا پای بر گردنش گذاشته زبان و دستش را ببرد و شرِ سربازانش را از سر مردم فلسطین و غزه کوتاه نماید.

اما ما ناامید و تسلیم نخواهیم شد و امت اسلامی و ارتش‌هایش همواره در تلاش خواهند بود تا خود را از چنگال این حکام خائن بیرون کشیده و به اذن الله سبحانه وتعالی، غل و زنجیرهایش را شکسته و خود را از قیدشان آزاد سازد و خلافت باشکوه و مهیبی را که یهود و حامیان غربی‌اش از آن هراس دارند، اساس گذاری کند تا خلیفه و ارتش‌اش، به راه افتاده و زمین را از دَنَس یهودیان پاک سازند و از تنانیاهو و گرازهای وحشی‌اش عبرتی سازند که جهان همواره فراموشش نکند! آن وقت است که ظالمان مسیر خود را خواهند یافت!

نویسنده: خلیفه محمد

شنبه 20 رمضان المبارک 1445هـ.ق.

30 مارس 2024م.

مترجم: محمدیاسین سادات

ادامه مطلب...

سلیقه‌های مردم فاسد شده؛ مسئول کیست؟

(ترجمه)

سهل بن سعد روایت می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«لَأَنْ يَهْدِيَ اللَّهُ بِكَ رَجُلًا وَاحِدًا خَيْرٌ لَكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ حُمْرُ النَّعَمِ.» (رواه البخاري برقم 3913)
ترجمه: به الله قسم، اگر یک مرد به وسیلۀ تو هدايت شود، برايت از شتران سرخ‌ بهتر است.

دعوت به دین الله سبحانه وتعالی هدف نهایی الله متعال از انبیاء، رسولان و بندگان صالح و مؤمنش است و همین عزت و جایگاه برای دعوت‌گر کافی است که الله سبحانه وتعالی این مسئولیت بزرگ را به دوش وی گذاشته است؛ زیرا دعوت به دین الله سبحانه وتعالی بهترین و بزرگ‌ترین عمل نزد او تعالی می‌باشد. الله متعالی در این‌باره می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ [فصلت: 33]
ترجمه: گفتار چه کسی بهتر از گفتار کسی است که مردمان را به سوی الله میخواند و کارهای شایسته میکند و اعلام می‌دارد که من از زمرۀ مسلمانان هستم؟

دین مبین اسلام هدایت مردم را بر عهدۀ این امت قرار داده و کسانی‌که این کار را انجام می‌دهند، به اجر و پاداش آن تشویق و ترغیب نموده است. همین کافی است که هدایت نمودن یک نفر به سوی دین الله سبحانه وتعالی، به کسی‌که به این کار می‌پردازد، از شترهای سرخ‌مو بهتر خوانده شده است. شترهای سرخ‌مو در نزد عرب‌ها به بهترین و با ارزش‌ترین شترها گفته می‌شد. گفته شده که شتر سرخ‌مو همان شتر حامل (شتری‌که انسان را حمل می‌کند) می‌باشد.

معنی حدیث شریف اینست که هدایت و رهنمایی یک نفر از کفار به دست دعوت‌گر خیر بزرگ و فضیلت والایی است و بعضی گفته‌اند که بهتر از دنیا و ما فیها می‌باشد. بنابر این، در این روز‌ها چه کسی آستین همت بالا می‌زند و برای بازگرداندن امت به دینش کار و پیکار می‌کند؟ چه کسی برای هدایت مردم کار و پیکار می‌کند، بعد از این‌که سلیقه‌ها و اذواق‌شان بخاطر سایه‌افگندن ظلم حکام و فراگیری فساد تغییر کرده و زندگی‌شان بر خلاف فطرت جریان دارد؟ کیست که این روزها به پا خیزد، غرایز خود را زیر پا نماید و دنیای زودگذر را رها کرده و به چیزی چنگ بزند که همواره پایدار خواهد بود؟

الها! خلافت راشده بر منهج پیامبر صلی‌الله علیه وسلم را زودتر بیاور که توسط آن آشفتگی مسلمانان بر طرف می‌شود و مصیبت‌ها را از آنان دفع می‌نماید! پروردگارا! به نور وجه کریمت زمین را منور گردان !اللهم آمین آمین!
مترجم: حسن سلحشور

ادامه مطلب...

ای سربازان در ارتش‌ها، آیا از قهرمانان غزه -که در از بین بردن یهود از شما پیشی گرفتند- عبرت نمی‌گیرید؛ آنانی‌که در میان سربازان یهود ترس ایجاد نمودند؟ پس منتظر چه هستید؟!

  • نشر شده در سیاسی

(خطبه اول)

(سخنرانی روز جمعه استاد احمدالقصص که در روز تحصن همبستگی با مردمان غزه صورت گرفت)

خطبه اول:

الحمدلله ثم الحمدلله سپاس پروردگاری را که ما را به این‌ راه هدایت نمود و اگر او هدایت نکرده بود، هرگز راهیاب نمی‌شدیم! گواهی می‌دهیم که جز الله معبودی نیست، او واحد ولاشریک است! گواهی می‌دهیم که محمد صلی الله علیه وسلم بنده، فرستاده، برگزیده و دوست اوست که او را با هدایت و دین حق فرستاد تا برتمام ادیان غالب شود؛ اگرچه ممکن دوست نداشته باشند! ای بارالها، بر محمد صلی الله علیه وسلم، اهل بیت، اصحاب و تمام کسانی‌که تا روز جزا به رهنمایی‌اش رهنمون و به سنت او چنگ زده اند، درود و سلامتی عطا کن!

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ﴾ [آل‌عمران: 102]

ترجمه: اى كسانى‌كه ايمان آورده‌ايد! از الله پروا كنيد آنگونه كه سزاوار تقوا اوست و نميريد، مگر اين‌كه مسلمان باشيد.

﴿يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا﴾ [نساء: ١]

ترجمه: اى مردم! از پروردگارتان پروا كنيد، آن كس كه شما را از يك نفس آفريد و همسرش را نيز از (جنس) او آفريد و از آن دو، مردان و زنان بسيارى را (در روى زمين) پراكنده ساخت واز اللهِ كه (با سوگند) به او از يكديگر درخواست مى‌كنيد، پروا كنيد و (نسبت) به ارحام نيز تقوا پيشه كنيد (وقطع رحم نكنيد) كه خداوند همواره مراقب شماست.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ﴾ [حشر: ١٨]

ترجمه: ای مؤمنین از الله متعال پروا کنید باید هرکسی ببنید برای فردا چه تقدیم نموده است؛ بدون شک الله متعال به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.

 اما بعد: ای مردم! ای مؤمنین! ای کسانی‌که آرزوی ادای نماز در مسجدالاقصی را دارید! ای کسانی‌که می‌خواهید برادران‌تان را در غزه یاری رسانید؛ اما میان شما و آنان موانع واقع شده است! ای بندگان پرهیزگار الله! الله سبحانه و تعالی در کتاب عزیز خویش چنین می‌فرماید:

﴿فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ وَمَن يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا﴾ [نساء: ٧٤]

ترجمه: باید در راه الله (متعال) با کسانی‌که زندگی دنیا را در بدل زندگی آخرت خریدند، بجنگید و کسی‌که در راه الله بجنگد و کشته شود و یا این‌‌که پیروز گردد، به زودی پاداش بزرگی را به او می‌دهیم.

﴿وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرً﴾ [نساء: ٧٥]

ترجمه: شمارا چه شده است که در راه الله برای (نجات)مردان ضعیف، زنان و اطفال که می‌گویند پروردگار را ما را از این‌ دیاری‌که اهلش ستمگر هستند، بیرون کن و برای مان از نزد خود سرپرست و یاوری قرار ده کارزار نمی‌کنید؟

﴿الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا﴾ [نساء: ٧٦]

ترجمه: کسانی‌که ایمان آوردند، در راه الله (سبحانه وتعالی) مقاتله می‌کنند و کسانی‌که کافراند، در راه طاغوت می‌جنگند؛ پس با دوستان شیطان بجنگید، بدون شک مکر شیطان ضعیف است!

بی‌تردید مفاهیم جهاد که این‌ آیات بزرگ مانند بسیاری از آیات دیگر در بردارد، اندکی از مزه و لذت آن‌ها را طلوع صبح هفتم اکتوبر (روز حمله‌ی حماس بر یهود) برای ما چشاند. این‌ لذت را بعد از سال‌ها محرومیت توسط حکام ستمکار و فاسد، دربان‌های غرب در سرزمین‌های مان و قدرت طلبان چشیدیم. اندکی از لذت آن را زمانی چشیدیم که گروهی از قهرمانان با امکانات اندک؛ اما با ایمان، عزم، اراده، شوق بهشت و آروزی بسیار به نصرت اسلام سینه سپر کردند.

در یک صبح مبارک امت اسلامی وجد نصرت را احساس کرد و دانست که امتِ شیران و قهرمانان است. امت فهمید رژیم یهود که شکست‌ناپذیر پنداشته می‌شد، خانه‌ی عنکبوتی بیش نیست و این‌که رژیم پوشالی است که در صورت استقرار ارتشی از ارتش‌های مسلمانان؛ بلکه با نیم ارتش با چشم به هم زدن شکست داده می‌شود. مسلمانان در سراسر جهان از این‌که اخبار این‌ معرکه‌ی مبارک و این‌ غزوه‌ی خوش یمن را شنیدند. بعد از این‌که نزدیک بود وسوسه‌های شیطان رژیم یهود را به فراموشی دهد، توقع داشتند که جوانمردی در قلب صاحبان منصب خطور کند؛ اما صاحبان منصب اصلاً مرد نیستند؛ بلکه زنان امت اسلامی شجاع‌تر و جوانمردتر از شماهستند!

ای صاحبان مقام و منصب! اما امت امیدوارست که برخی از فرماندهان ارتش‌ها تکان بخورند و متذکر شوند که به امت نسبت دارند؛ نه به حاکمانی‌که امت را به بدترین عذاب گرفتار نمودند. امت انتظار دارد تا ارتش‌های آن در سراسر جهان به حرکت در آیند و یا حداقل در گوشه‌ای از گوشه‌ها برای لبیک گفتن به ندایی وا اسلاما! و واامتا! به حرکت در آیند؛ اما فریاد آن در وادی است که گوش هیچ کس از فرماندهان ارتش‌ها و سربازان آن تاکنون آن را لمس نکرده است؛ زیرا دل‌ها غبار آلود شده اند و این‌که آن‌ها با خواری و ذلت عادت و در برابر ظالمین و متکبران فروتن گشته اند. این واقعیت را مسلمانان نُه قرن می‌شود تکرار می‌کنند و امت اسلامی با واقعیت مشابهی روبه رو هست. سرزمین‌های اسلامی مخصوصاً این‌ مناطق که در اطراف فلسطین و مسجدالاقصی هستند، تکه پارچه و تقسیم شده بودند تا برای منصب و قدرت امراء، پادشاهان و عاشقان منصب برسر آن رقابت کنند. امت در میان مغرضینی که غیر از رقابت بر سر قدرت و تکبر و ظلم در زمین هیچ هدفی ندارند، پراکنده شده است. در مصر حاکمانی بودند که خود را خلفای فاطمی می‌پنداشتند. آن‌ها ملقب به عُبیدیان بودند که در مصر حکمرانی می‌کردند و مسجد الاقصی را باقلمرو خود منضم کرده بودند. سرزمین‌های شام میان امراء و سلاطین تقسیم شده بود. بنابراین، راه فراروی ارتش انبوه فرنگی هموار گشت تا از غرب اروپا هجوم آورده و سرزمین‌های مسلمین را تکه پارچه کنند و شمال سرزمین‌های‌شام و سواحل آن را اشغال کنند تا این‌که به مسجدالاقصی رسیدند. در آن جا لشکر فاطمیون با پیش روی بی‌خردانی‌که پرچم صلیب را بلند کرده بودند شکست خوردند؛ در حالی‌که امراء و سلاطین از فرستادن کمک برای نجات الاقصی عاجز ماندند. نتیجه این‌ شدکه هفتادهزار نفر از اهل قدس در آنجا به خون کشیده شدند. آن جنایت‌کاران مسیحی خون هفتادهزار مسلمان را در مسجدالاقصی ریختاندند، دست و پای شان را  قطع نموده و شکم‌های آن‌ها را دریدند. در خون غوطه‌ور شده و گوشت‌های انسان را خوردند.

ارتش‌ها کجاستند؟ امیران و سلاطین کجایند؟ ده­ها سال گذشته و آن‌ها هنوز برسر اریکه‌ی قدرت و توسعه‌طلبی و مالیات بزرگ‌تر از (مقوقس و لاتاوات) باهم در نزاع هستند. این‌ امت نجات نخواهند یافت؛ مگر این‌که قهرمانان جدیدی از دنبال این‌ حاکمان ذلیل بیرون شوند؛ سپس هم‌چون (اتابک) فرزندان امراء و سلاطینی را تربیت کنند که آن‌ها به حمل رایه شروع نموده و مسئولیت را عهده‌دار شوند. از بزرگ‌ترین آنان عمادالدین زنگی در شمال سرزمین شام بود. وی اولین کسی بود که بر امارتی از امارت‌های صلیبی‌ها حمله نمود که بنام امارت (اُدسا) بود. سپس رایه را نورالدین محمود برداشت و جهاد را علیه صلیبی‌ها ادامه داد. بعد از نورالدین محمود رایه را صلاح الدین، قهرمان تاریخ اسلام برداشت؛ کسی‌که مسلمانان آن را بنام آزاد کننده‌ی اقصی‌ می‌شناسند. کلید گشایش صلاح الدین چه بود؟

کلید گشایش صلاح الدین این‌ بود که دولت عُبیدیان در مصر را که گمان می‌کردند فاطمیون و خلفای رسول الله صلی الله علیه وسلم هستند پایان داد. در مصر حاکم شده و آن را تابع دولت خلافت در بغداد ساخت. مصر را به سایر سرزمین‌های اسلامی پیوند داد. مملکت‌ها و امارت‌های صلیبی‌ها را به تنگنا قرار داد تا این‌که فرصت مهیا شده و برای مسلمانان دولت مجاهدی به میان آمد؛ دولتی‌که دارای ثبات بود و در رأس آن حاکمی قرار داشت که خود را برای الله متعال فروخته و برای نصرت اسلام تخصیص داده بود. صلاح‌الدین با آن یاغیان درگیر شده و آن‌ها را در نبرد (حطین) شکست داد. قدس بعد از هفتادسال اشغال توسط صلیبیان دوباره آزاد شد. کار درهمین‌جا متوقف نشد؛ بلکه بساط صلیبیانی را که حدود دو قرن طرابلس در اشغال شان بود و همیشه بقایایی از آن‌ها در سواحل شامی بودند برچید. بعد از آن مردمی‌که هیچ گاه از پادشاهان نبودند و هیچ وقت از فرزندان امراء نیز نبودند، پرچم را گرفتند. کسانی‌که لشکر و سربازان در ارتش ایوبی‌ها بودند، روزی غلام و برده بودند؛ اما همان بردگان قهرمانان تاریخ اسلام؛ بلکه تاریخ بشریت شدند. این‌ بود که آن‌ها به عالی‌ترین درجه با صلیبی‌ها مبارزه می‌کردند تا این‌که بدترین جنگ در تاریخ بشریت رونما گردید، همان جنگ مغول بود؛ آنانی‌که ملیون‌ها نفر را ذبح نموده و یا آواره کردند.

غزوه‌ی مظفر قطز و غزوه‌ی عین جالوت که لشکر به ظاهر شکست‌ناپذیر مغول را شکست داد، به فرماندهی مملوکی بود که با اسلام فرمانده شده و قوی‌ترین ارتش در آن زمان را شکست داد. بعد از آن (ظاهر بیبرس) و بعد از آن (المنصور قلاوون) این‌ شهر شما را آزاد نموده و آن را به دارالاسلام باز گرداند. این‌ها دلیل اند براین‌که امت اسلامی اگر صفوفش پشت سر حاکمانی جمع شود که خود را برای الله فروختند و قصد جهاد و نصرت دین کنند، نصرت می‌رساند. نه در پی کسانی‌که خود را به شیطان فروختند و بارژیم یهود توطئه می‌کنند و در محاصره‌ی غزه و مردم کرانه باختری با آن مشارکت دارند.

هر مجاهدی را که قصد دارد برای آتش گشودن بر اشغالگران به مرزهای فلسطین برسد، دست‌گیر می‌کنند. چقدر از مجاهدین پیش از رسیدن به سرزمین فلسطین با گلوله‌های سیسی گرفتار شدند؟! و چقدر از مجاهدین توسط گلوله‌های پادشاه اردن پیش از این‌که به مرزهای فلسطین برسند و بر اشغالگران حمله کنند، گرفتار شدند؟! چقدر از مجاهدین که می‌خواستند بررژیم یهود موشک بزنند، توسط مدعیان مقاومت گرفتار شده و به محکمه نظامی سپرده شدند؟! چقدر می‌گذرد از این‌که آن‌ها فلسطین را زیر فشار قرار داده و رژیم یهود را حمایت می‌کنند؟! ای برادران! قسم به الله این‌ رژیم نه برای نیرویی ذاتی، نه برای غرور و نه برای قدرتی‌که دارد ده‌ها سال دوام آورده اند؛ در مورد این‌ گروه الله برای ما خبر داده است، آنجا که فرموده است:

﴿وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ...﴾ [بقره: 96]

ترجمه: بدون شک آن‌ها را حریص ترین مردم بر زندگی خواهی یافت. هریکی از آن‌ها دوست دارد هزار سال زندگی کند. در حالی‌که اگر هزار سال هم عمر کند او را از عذاب نجات نمی‌دهد.

﴿لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ﴾ [حشر: 14]

ترجمه: با شما یکجا نمی‌جنگند؛ مگر در قریه‌های دیوار شده و یا از پشت دیوارها.

 آنان ترسوترین مخلوق الله هستند. آنان با هواپیماها، تانک‌ها و تکنولوژی که باداران شان به آن‌ها کمک می‌کنند، دوام نیاوردند؛ بلکه قسم به الله آن‌ها ده‌ها سال با حمایت حکام مسلمانان از آن‌ها و توافق با آن از زمان تأسیس رژیم شان و باتوافق حاکمان مصر، اردن، نجد، لبنان، سوریه و سایر سرزمین‌های اسلامی دوام آوردند. توافق همین‌ها بوده است که این‌ رژیم را امکان بقا داده است. به این‌ دلیل که گروه کوچکی از قهرمانان امت به این‌ رژیم چنین صدمه‌ای وارد کرد که طعمش را در تاریخ شان نچیشده بودند؛ پس چه فکر می‌کنید اگر ارتشی اقدام به قتال کند؟ و چه فکر می‌کنید اگر سرزمینی از سرزمین‌های اطراف فلسطین مرزهایش را برای این‌که مجاهدین در یک صف زیر رایه‌ی «لااله الا الله محمد رسول الله» صلی الله علیه وسلم بر آن هجوم آورند باز کند؟

ای بردران و ای مردم! می‌دانید که در سرزمین مسلمانان ارتش‌های تشکیل شده اند که از حیث امکانات و تعداد از قوی‌ترین ارتش‌های دنیا به حساب می‌آیند؟ آیا می‌دانید که برخی از سرزمین‌های اسلامی قدرتی در اختیار دارند که می‌توانند نه یک ارتش، بلکه چند ارتش را شکست دهند؟ ارتش پاکستان یکی از قوی‌ترین ارتش‌های دنیا هست؛ اما موشک‌های هسته‌ای اش فقط برای صیانت و فخر فروشی هستند، نه برای استفاده در راه نصرت اسلام و مسلمین. سفینه‌ی فضایی نظامی سعودی یکی از قوی‌ترین ناوگان فضایی نظامی دنیاست. ارتش ترکیه جزء ده ارتش برتر دنیاست که هواپیما و تانک می‌سازد؛ اما این‌ ارتش‌ها راه قدس را بلد نیستند. این‌ ارتش‌ها راه فتنه‌های داخلی را خوب می‌شناسند. ارتش سعودی راه یمن و راه حفتر در لیبیا را خوب می‌شناسد. هواپیما‌های پیش رفته‌ی امارات راهش به طرابلس غربی و ارتش ترکیه راه آذربایجان و راه لیبیا را خوب شناخته و ارتش پاکستان راه افغانستان را خوب شناخته است تا با امریکایی‌ها در جنگ کمک کند. تمام راه‌ها را می‌شناسند، جز مسیر قدس! چرا؟ ای ترسوها چرا؟!

اکنون حاکمان چوکی‌نشین مورد خطابم نیستند! آنان از ما نیستند و ما نیز از آنان نیستیم؛ بلکه مورد خطابم کسانی اند که کمی از تدین، ایمان، نماز، مردانگی و جوان مردی دارند! کی؟ کی به نصرت دین خود علاقه مند می‌شوید؟ کی علاقه‌ی شهادت در راه الله به شما زنده می‌شود؟ چه قدر از آیات جهاد و شهادت‌طلبی را مرور کردید؟ چند بار مرور کردید که مرگ کسی تقدیم و تأخیر ندارد؟ چند بار این‌ قول الله متعال را قرائت نمودید که فرموده است؟

﴿أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجٍ مُّشَيَّدَةٍ﴾ [نساء: ٧٨]

ترجمه: هرجایی‌که باشید مرگ شما را در می‌یابد، اگرچه در کاخ‌های محکم باشید!

و چند بار این‌ قول الله متعال را قرائت کردید که فرموده است:

﴿وَمَن يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا﴾ [نساء: ٧٤]

ترجمه: کسی‌که در راه الله مقاتله کند، سپس کشته و یا پیروز شود، بزودی الله متعال برایش پاداش بزرگی میبخشد!

 شما را چه شده که جز از امریکا از کسی اجابت نمی‌کنید؟ چقدر شنیدید که افسرانی برای اجابت از امریکا که برایشان گفته است صلاحیت حاکم شما به پایان رسیده آن را خلع کنید، برحاکمان شان انقلاب کرده اند؟ آن‌ها را چه شده که ندای امریکا را لبیک می‌گویند و شما ندای پروردگارتان را اجابت نمی‌کنید؟ ندای رب العالمین را که فرموده است:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ...﴾ [انفال: ٢٤]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، برای الله و پیامبر صلی الله علیه وسلم زمانی‌که شما را برای امور حیات‌بخش فرامی‌خوانند اجابت کنید!

شما را چه شده که به ندای مادران گریان، مردان، زنان و کودکان بیچاره گوش نمی‌دهید؟ آنان که می‌گویند: ﴿رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا؛ پروردگار ما! ما را از این‌ دیاری که مردمش ستمگر هستند بیرون کن و برای ما از نزد خود سرپرست و مددگاری قرار ده!﴾ [نساء: ٧٥] آیا ندا‌های امریکا برای اجابت شما سزاوارتر است؟ شمارا چه شده؟ این‌ چه داوری است که شمامی کنید!؟ از امت خود خجالت نمی‌کشید؟ از فرزندان‌تان خجالت نمی‌کشید؟ از برادران تان خجالت نمی‌کشید؟ لطفاَ! آیا از همسران تان خجالت نمی‌کشید!؟ بدون تقدیم و تأخیر نجوم، شمشیرها و ملت تان را پیش‌کش می‌کنید؛ در حالی‌که می‌بینید خون‌های مسلمین ریختانده می‌شود و مسجدالاقصی مورد اهانت قرار می‌گیرد.

لطفاً آیا شما مرد هستید!؟ نمی‌پرسم که آیا شما افسر و فرمانده هستید؟ بلکه می‌پرسم آیا شما مرد هستید!؟ آیا این‌ چیزیست که مردان بدان راضی می‌شوند؟ این‌ درست است که با تنبلان بوده و در اردوگاه‌های خویش پنهان باشند؟ آیا به خوشگذرانی موقت دنیا از قصرها و امتیازاتی‌که حاکمان ظلم و گمراهی در اختیارشان گذاشتند، راضی شدند؟ شما را چه شده؟ چگونه داوری می‌کنید!؟ آیا منتظر این‌ هستید که در این‌ دنیا خالد و ماندگار بمانید؟ آیا انتظار دارید در این‌ دنیا زندگانی ابدی داشته باشید که انتهای ندارد؟ انتظار چه را می‌کشید؟ قسم به الله بعد از شما میلیون‌ها ارتش خواهد آمد که اگر پرچم اسلام در میان شان بلند شود، ارواح خویش را فدای سرزمین اسلام، اقصی، اسلام و امت اسلام خواهند نمود.

ای ظالمان شما چه کار می‌کنید!؟ از این‌ رژیم مسخ شده می‌ترسید؟ آیا صبح روز شنبه برای شما عبرت نشد؟ آیا این‌ قهرمانان که در پیشانی‌های تان علامه‌ی ننگ را رسم کردند، برای شما عبرت نبود؟ کسانی‌که باسینه‌های برهنه و تفنگ‌های دستی شان برای از بیخ کندن رژیم یهود از شماسبقت گرفتند، بر یهود اثخان نموده، آنان را کشتند و در میان شان وحشت انداختند. آیا برای شما عبرت نبود؟ از کی می‌ترسید؟ از رژیم مسخ شده‌ی یهود یا از حکام خویش که با رژیم یهود توافق کردند؟ یا از امریکا می‌ترسید که مجاهدین در افغانستان بینی اش را به خاک مالیدند؟ از کی می‌ترسید؟ لطفاً سخن الله را بخوانید و بشنوید که می‌فرماید:

﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ﴾ [حشر: 11]

ترجمه: آیا آنانی را که منافق شدند، ندیدی که برای بردران کافر خود از اهل کتاب می‌گویند: اگر شما بیرون شوید با شما بیرون خواهیم شد و  در مورد شما از هیچ کسی ابداً پیروی نمی‌کنیم؛ اگر بجنگید شما را یاری می‌رسانیم؛ درحالی‌که الله شاهد است که آنان دروغ می‌گویند.اگر بیرون شوند با آنان بیرون نخواهند شد. اگر مقاتله کنند آنان را یاری نخواهند رساند. اگر به کمک شان بروند به عقب برمی‌گردند و یاری رسانده نخواهند شد.

گوش دهید ای مدال آوران! اگر شما این‌ پرچم را بالای سرتان بلند کنید، شما ترس شدیدتری را از ترس الله به قلب‌های شان می‌اندازید. این‌ بدین جهت است که آنان مردم نادان هستند.

﴿لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ﴾ [حشر: ١٤]

ترجمه: باهم با شما نمی‌جنگند مگر در قریه‌های دیوار شده و یا از پشت دیوار. مشکلات شان شدید است. تو آنان را یک دست می‌بینی؛ در حالی‌که دل‌های شان پراکنده است و این‌ بدین جهت است که آنان مردم بی‌خردی هستند.

 آیا برتر از سخن الهی سخنی هست؟ و فوق وعده‌ی الهی وعده‌ها و وعیدهای دیگری هست؟ الله به شما اطمئنان می‌دهد که اگر نیت خالصانه برای الله داشته باشید و برای اعلای کلمة الله بجنگید هرگیز هیچ چیزی به آن‌ها منفعت نمی‌رساند. حکام منافق عرب و سایر سرزمین‌های مسلمانان که با آن‌ها توافق دارند، هیچ منفعتی به آن‌ها رسانده نمی‌توانند. اگر تلاش کنند که آنان را نصرت برسانند، به زودی آنان و یهود فرار خواهند نمود. این قول پروردگارتان است. این‌ یک بشارت از سوی الله است که اگر در مسیر نصرت دین او قدم بردارید بدون شک نصرت تان می‌دهد.

﴿إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ﴾ [محمد: ٧]

ترجمه: اگر الله متعال را یاری رسانید یاری تان می‌رساند  و قدم‌های تان را استوار می‌گرداند!

آیا نمی‌بینید که دیوارهای بناشده توسط اسرائیل همانند دیوار‌های است که بنی نضیر در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم به آن‌ها پناه برده بودند.

﴿وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ﴾ [حشر: ٢]

ترجمه: و گمان می‌بردند که  قلعه‌های شان  آن‌ها را از مؤاخذه‌ی الهی حفظ می‌کند؛ اما الله از جای آن‌ها را مؤاخذه نمود که گمان نمی‌بردند و در دل‌های‌شان ترس انداخت. خانه‌های‌شان را به دست‌های خودشان و دست‌های مؤمنین تخریب می‌کردند. پس عبرت بگیرید ای صاحبان خرد!

این‌ بشارتی از سوی الله برای شماست و بشارتی از سوی رسول الله صلی الله علیه وسلم که فرموده است: یهود با شما می‌جنگد و شما آن‌ها را می‌کشید؛ نگفت که با  آن‌ها می‌جنگید؛ چنان‌چه می‌فرماید:

« تقاتلکم یهود فتقتلونهم حتی یختبیْ الیهودی و راء الشجر والحجر فیقول الشجر والحجر: «یقول الشجر و الحجر یا مسلم یا عبدالله هذا یهودی ورائی فاقتله»

ترجمه: یهود با شما می‌جنگد و شما با آن‌ها می‌جنگید تا آنکه یهودی پشت درخت و سنگ پنهان می‌شود؛ سپس درخت و سنگ می‌گوید: سنگ بخاطر تو به سخن در می‌آید، درست برای تو سخن می‌گوید. ای مسلمان! درخت و سنگ می‌گوید: ای مسلمان ای بنده‌ی الله! این‌ یهودی است، آن را بکش!

 این‌ بشارت الله متعال برای شماست، این‌ فرصت تاریخ برای شماست؛ پس منتظر چه هستید؟ لطفاً! منتظر دجالی هستید که خون ملیون‌ها مسلمان را در شام و در سوریه ریختاند؟ و او افتخار می‌کند که به کمک فلسطین شتافته است؟ زمانی‌که مردم غزه نیرنگ‌شان را در یافتند، آن‌ها را رسوا نموده و ترک کردند، آن‌ها رفتنند در جنوب لبنان پهلوانی می‌کنند. منتظر چه هستید؟ لطفاً! منتظر کی هستید؟ اگر این‌ وقت شما و فرصت شما نیست، پس فرصت شما کی هست؟ آیا گریه‌ی اطفالی که می‌بینند خانه‌های شان روی سر خانواده‌های‌شان فروریخته است؟ آیا فریاد نوحه کنندگان که برای تان می‌گویند: وا معتصما! وا اسلاما! به گوش تان نرسید؟ آیا فریادهایی‌که کوه‌ها را به حرکت در آورد، شما را به حرکت نیاورد؟ دل‌های تان را چه شده؟

ای تبه‌کاران! ای گناه‌کاران  شما را چه شده که معنی اطاعت از الله را نمی‌فهمید و برای او جل جلاله ارزش قایل نیستید؟ پس کجا به درد امت خود می‌خورید؟ به والله ننگ است بر شما! شما مدال‌های‌تان، شمشیرهای‌تان و رتبه‌های‌تان تازمانی‌که امت و دین خود را یا ری نرسانید و برای بلند کردن پرچم خویش و به‌زیر کشاندن پرچم‌های جاهلیت در زمین نشتابید، ناشناخته و هیچ هستید. شما تا زمانی‌که گناه‌کار برآنچه هستید با شید چیزی نیستید.

ای برادران گرامی! بدانید که جنگ بزرگ ما با گروه اندکی از یهود نیست که پراکنده در آفاق هستند. قسم به الله آن‌ها جز سایه‌های  کاخ‌هایی‌ نیست که در ماحول شان قائم هستند. زمانی‌که کاخ ازبین برود، سایه‌اش نیز از بین خواهد رفت. رژیم یهود سایه‌ی کاخ‌های طغیان و خیانتی هست و آن‌ها نماینده‌های غربی در سرزمین‌های‌تان هستند؛ آنانی‌که برای یهود در سرزمین فلسطین رژیمی را اقامه کردند. آنان دشمنان حقیقی شما هستند؛ پس باید در سرزمینی از سرزمین‌های اسلامی کاخی به لرزه در آید و پرچم لااله الا الله محمد رسول الله برپا شود و باید امیری برای جهاد، صفوف مسلمین را منظم کند و قول الله سبحانه وتعالی را در میان‌شان محقق کند آنجا که فرموده است:

﴿إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ﴾ [صف: ٤]

ترجمه: بدون شک الله کسانی را که با صفِ واحد همانند بنای آهنین در راهش می‌جنگند، دوست دارد.

روزی‌که صاحب دولت و پرچم بلندی شدید، آزادی فلسطین از ساده‌ترین حقوق خواهد بود. روزی‌که شریعت الهی را حاکم ساخته و ارتش‌ها مجاهد راه الله شوند، آسان‌ترین و ساده‌ترین حق و از ساده‌ترین وظایف آزادسازی فلسطین است؛ اما این‌ جنایت‌کاران از آن یک معضله ساختند و از آن قضیه‌ای ساختند که گویا هیچ انسانی به آن نزدیک شده نمی‌تواند و این‌که باید با بدترین مخلوق الله زندگی و مماشات کرد. آنانی‌که الله در مورد‌شان فرموده است:

﴿لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا﴾ [مائده: ٨٢]

ترجمه: بدون شک کینه‌توزترین مردم نسبت به مؤمنین را یهود و کسانی‌که مشرک هستند خواهی یافت!

اقول قولی هذا و استغفرالله لی و لکم!

برگرفته از مجله‌ی الوعی شماره 448-449

مترجم: حبیب اسلمی

ادامه مطلب...

دستگاه سرکوب گر رژیم اردن با بازداشت حاملین دعوت بالای آنها سخت گیری نموده

  • نشر شده در اردن

و در مبارزه با نهاد بی رحم یهودی بخاطر حمایت از مردم غزه چشم خود را کور ساخته است!

روز سه شنبه ۱۹ مارچ سال ۲۰۲۴ م، دستگاه امنیتی سرکوب گر رژیم اردن حاملین دعوت هر یک حمزه الجمال و  علی بانی عیسی را که از جمله شباب حزب التحریر اند، دستگیر کردند. جرم آنها جز اظهار " الله رب ماست" و  بیان نمودن مکلفیت شرعی  در حمایت از غزه با بسیج ساختن ارتش ها، چیزی دیگری نیست.

پدر حمزه می گوید که به تاریخ ۲۰ مارچ سال ۲۰2۴ م، جمع بزرگی از مامورین استخباراتی و  نیروهای امنیتی که افسران نظامی اناث نیز در آن شامل بود، بالای خانه وی هجوم آوردند. درعین حال مامورین امنیتی علی بانی عیسی را به خاطر سخنان شدیداش که در الجزیره  بیان کرد و همانند توته‌های آتشین بالای سر کسانی که از حمایت مردم غزه غافل بودند، فرود آمد، دستگیر کردند. این ادارات امنیتی قبل از این هم یک جمعی از اعضای حزب التحریر را بخاطر توزیع  اوراق  که در آن تقاضای بسیج ساختن ارتش‌ها در حمایت مردم غزه شده بود، دستگیر نمودند که بعضی‌های شان تا چندین ماه در بازداشت قرار داشتند.

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ]البروج: ۸[

ترجمه: آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند؛  

این دستگیری‌ها فرسودگی رژیم و ادارات امنیتی و در ضمن ترس شان‌را  نشان می‌دهد. آنها کذب ادعی‌های شان را که تحت نام آزادی بیان و حق اظهار مفکوره  ثابت می کنند. هم چنان این عمل نشانگر عداوت شان نسبت به حاملین دعوت و دشمنی شان نسبت به اسلام است. این شباب و حزب التحریر به اساس مکلفیت خود به تطبیق احکام شرعی دعوت می نمایند تا با بسیج ساختن ارتش ها به صورت عملی از مردم غزه حمایت نماید. قطرات کمک های نمایشی واقعاً به مردم غزه کمک نتوانسته و نه هم پیش‌روی چرخ  جنایت کار ویرانگر را که از طرف نهاد یهودی براه انداخته شده است، می گیرد.

آیا وقت آن نیست تا رژیم اردن متوجه شود که سرکوب و بازداشت شباب حزب التحریر آنها را از دعوت شان باز نخواهد داشت؟ آنها مصمم می مانند تا نشان دهند که رژیم از نهاد یهودی به وسیله تآمین منابع، تسلیحات و پیمان های خائنانه حمایت می‌کند. علاوه براین، ناکامی رژیم در تقابل با یهودیان بزدل منجر به باخت و حقارت هر چی بیشتر آن در نزد مردم اردن و تمامی امت مسلمه خواهد شد.

ما در حزب التحریر بالای تمامی امت اسلامی و بالخصوص بالای مردم اردن صدا می زنیم تا در کنار ما ایستاده شوند تا اینکه  بالای برنامه  نهضت دادن امت به وسیله تاسیس دولت اسلامی است، یکجا کار نمائیم. این دولت از حق مسلمانان در فلسطین و غزه دفاع خواهد کرد و مستعمرین کافر  و پایگاه های شان را از سرزمین اردن بیرون خواهد راند. ما هم چنان بالای مردم خود در اردن تاکید می کنیم  تا این رژیم را مسؤل بدانند و جهت رهایی شباب ما که در حقیقت پیشگامانی که برای مردم شان دروغ نگفته اند، دست بکار شوند.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود، و همه شما (در قیامت) نزد او گردآوری می‌شوید!

[الانفال:۲۴]

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر ولایه – اردن 

11 رمضان 1445

21 مارچ 2024

مترجم: منیب تقوی

ادامه مطلب...

قطعنامه یک چشم شورای امنیت مهلتی بیش نبوده؛ درحالی‌که نسل‌کشی ادامه دارد!

روز دوشنبه، شورای امنیت سازمان‌ ملل قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن خواستار "آتش‌بس فوری" در غزه شد. این قطعنامه که با حمایت 14عضو تصویب شد، با ممانعت امریکا مواجه شد و امریکا "آتش‌بس فوری در جریان ماه رمضان" را در صورتی مورد پذیرش خواند که منجر به آتش‌بس دایمی شود. هم‌چنان امریکا خواستار "آزادی فوری و بدون قید و شرط همۀ گروگان‌ها" شد و علاوه بر این، خواستار توقف تمام حملات علیه غیرنظامیان و "تمام اقدامات تروریستی" شد و حامیان این پروژه، نگرانی عمیق خود را در مورد "وضعیت فاجعه‌بار انسانی در نوار غزه" ابراز داشتند.

به این ترتیب، پس از گذشت 170 روز از جنگ ویران‌گر توسط رژیم یهود و نابودی کشتزار‌ها، دام‌ها و تخریب‌ خانه‌ها بالای ساکنین آن با حمایت امریکا و پوشش کامل آن از رژیم یهود با پول و سلاح و مشارکت کامل در تمام جنایات رژیم یهود، شورای امنیتِ نجس با یک تصمیم ناقص جلوه‌گر شد؛ اما این تصمیمش پوشندۀ شکستش نبوده و فلج‌بودنش را پنهان نمی‌کند. این شورا، هم‌چو کَران و لالان در برابر زشتی کشتار و محاصرۀ گرسنگی سکوت کرده و با این تصمیم خود ثابت کرد که ابزاری بیش نبوده و سخن‌گویی امریکاست که در برابر منافع آن گنگ می‌شود.

این تصمیم به عنوان فراخوانی برای آتش‌بس در "ماه رمضان" به میان آمد؛ درحالی‌که از ماه رمضان بیش از نیم آن گذشته و یک روز هم کشتار متوقف نشده است! در حقیقت، این تصمیم هرچند به توقف فوری تصریح می‌کند؛ اما به توقف دائمی تصریح نمی‌کند، بلکه به "به توقف دائمی منتهی شود" تصریح دارد؛ گویا درخواستی برای مهلت است نه چیزی بیشتر. این تصمیم با صیغۀ عام به میان آمده و مجرم را مجرم نخوانده و برای توقف جنایات تصمیمی نمی‌گیرد. سکوت امریکا در برابر این تصمیم که یک چیز غیرعادی است، این را می‌رساند که این تصمیم نتایج خوبی را به همراه نخواهد داشت و آنچه جان کربی، سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد که «خودداری از رأی دادن (در برابر این تصمیم)، نشان‌دهنده تغییر موضع امریکا نیست» واقعیت دارد؛ زیرا امریکا همواره از رژیم جنایت‌کار یهود و جنایاتش تاکنون حمایت و نظارت کرده و آتش‌بس‌ها جز پاشیدن خاکستر در چشمان چیزی بیش نیست.

شورای امنیت با تاریخ سیاه خود هرگز جز ابزاری برای امریکا و قدرت‌های استعمارگر برای مدیریت منافع، جنگ‌ها و شرارت‌های آن‌ها چیزی بیش نبوده و هیچ خیر و خوبی در آن نیست و امید فراهم شدن امنیت از آن نمی‌رود. جز فرد غافل کسی قصد آن را نمی‌کند و جز متوهم کسی به آن امید ندارد. تصامیم آن به جز آنچه تأمین‌کننده منفعت امریکایی‌هاست، پوچ و بی‌ارزش بوده، به ویژه آنچه از آن تصامیم به رژیم یهود تعلق می‌گیرد و از جمله این تصمیم اخیر؛ چنان‌که جان کربی در پاسخ به سوالی دربارۀ آن تصمیم گفت که آن الزام‌آور نیست. اما رؤسای رژیم یهود طبق عادت‌شان در بی‌شرمی و بی‌حیایی، خشم و غضب‌شان را در برابر این تصمیم بروز دادند و بازدید هیئت شان از واشنگتن را به دلیل این‌که از جنایات خود حتی به طور موقت دست نمی‌کشند، کنسل نمودند.

اگر ذلت و بزدلی و بی‌تفاوتی شرم‌آور حکام مسلمانان و دسیسه‌سازی شان نمی‌بود، توقف ریختن خون مسلمانان یک تصمیم "غیر الزام‌آورِ" نمی‌بود که بعد از ماه‌ها نسل‌کشی در شورای امنیت مطرح شود. غزه با تصمیمی از سوی شورای امنیت یاری نمی‌شود، بلکه با یک تصمیم فوریی از سوی امت و نیروهای توانمندش با برکناری حکام بزدل و اقامه خلافت و سپس تحریک ارتش‌ها برای ریشه‌کن‌سازی این رژیم جنایت‌کار یاری و فریادرسی خواهد شد.

﴿وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ[شوری: 39]

ترجمه: ‏(مؤمنان) كسانی اند كه اگر ستمی بديشان رسد، یکدیگر را ياری می‌دهند (و زير بار ظلم نمی‌روند).

16 رمضان1445هـ.ق.

دفترمطبوعاتی حزب‌التحریر-سرزمین مبارک(فلسطین)

مترجم: محمد مزمل

ادامه مطلب...

حُبّ انصار نشانهٔ ایمان است

ابن بطال در شرح صحیح البخاری باب "عَلامَةِ الإيمَانِ حُبُّ الأنْصَار" از انس رضی الله عنه روایت نموده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

 «آيَةُ الْإِيمَانِ حُبُّ الْأَنْصَارِ، وَآيَةُ النِّفَاقِ بُغْضُ الْأَنْصَارِ»

ترجمه: حب(دوست داشتن) انصار نشانهٔ ایمان و بغض و کینه داشتن نسبت به انصار، نشانهٔ نفاق است.

از عباده بن صامت رضی‌الله عنه -که در جنگ بدر شرکت کرده و یکی از نقیب‌های شب عقبه بود (نقیب شخصی است که گروهی شش نفری را رهبری می‌کند)- روایت شده است: رسول الله صلی‌الله علیه وسلم در حالی‌که در میان تعدادی از اصحاب خود نشسته بود، فرمودند:

«بَايِعُونِي عَلَى ألا تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئًا، وَلا تَسْرِقُوا، وَلا تَزْنُوا، وَلا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ وَلا تَأْتُوا بِبُهْتَانٍ تَفْتَرُونَهُ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَأَرْجُلِكُمْ، وَلا تَعْصُوا الله فِي مَعْرُوفٍ، فَمَنْ وَفَى مِنْكُمْ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا، فَعُوقِبَ فِي الدُّنْيَا، فَهُوَ كَفَّارَةٌ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا ثُمَّ سَتَرَهُ اللَّهُ فَهُوَ إِلَى اللَّهِ، إِنْ شَاءَ عَفَا عَنْهُ، وَإِنْ شَاءَ عَاقَبَهُ". فَبَايَعْنَاهُ عَلَى ذَلِك»

ترجمه: با من بیعت کنید، بر این‌که؛ چیزی را به الله شریک قرار ندهید، دزدی نکنید، زنا نکنید، فرزندان خود را نکشید، به یک نفر بی‌گناه اتهام نزنید (این اتهام را در میان مردم منتشر نکنید) و در کارهای نیکو نافرمانی نکنید. هرکس از شما (در این موارد) وفا کند، از جانب الله (سبحانه وتعالی) پاداش خواهد گرفت و هرکس از شما مرتکب یکی از این گناه‌ها شود (به جز شرک) و در این دنیا مجازات ببیند، آن مجازات کفاره گناهش خواهد بود. اگر کسی مرتکب یکی از این گناه‌ها شد و الله (سبحانه وتعالی) گناه او را پوشانده باشد، بر عهده اوست که در آخرت او را ببخشد یا مجازاتش کند. عباده بن صامت افزود: پس ما بر این موارد با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم بیعت نمودیم.

مهلب می‌گوید: این سخن رسول الله صلی الله علیه وسلم (علامة الإیمان حب الأنصار) در حدیث انس بیان شده است. لیکن حدیث عباده در باب فضیلت انصار آمده است؛ زیرا انصار اولین افرادی بودند که با بیعت نمودن با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم در اسلام این فضیلت را از آنِ خود کردند و این اولین بیعت در اسلام بود که در مکه با انصار بسته شد و تنها دوازده نفر از انصار در آن شرکت کردند. این را ابن اسحاق نیز در کتاب خویش ذکر کرده است. هم‌چنین عباده رضی‌الله عنه گفت: «گروهی از بزرگان اصحاب نزد آن حضرت بودند، با وجود این‌که مهاجرین در مکه اسلام را پذیرفته بودند؛ ولی مانند انصار چنین بیعتی نکرده بودند، پس این موضوع نشان می‌دهد که انصار اولین افرادی بودند که با اعلان توحید الهی و شریعت اسلامی بیعت نمودند و تا آخرین لحظات زندگی خود به آن پایبند بودند. به همین دلیل، حب انصار، از نشانهٔ ایمان است... پایان.»

انصار گروهی از افراد بودند که رسول الله صلی‌الله را حمایت و پشتیبانی نمودند و با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم بخاطر نصرت دین الله سبحانه وتعالی بیعت نمودند. نصرت یعنی همراه ساختن قدرت و دفاع با فکری که نصرت دهندگان به آن ایمان آورده‌اند. نصرت از جمله احکام شرعی مربوط به طریقه می‌باشد؛ زیرا مبدأ متشکل از فکره و طریقه است. فکره عبارت از عقیده و راه‌حل‌هایی است که برای برطرف ساختن مشکلات انسان آمده و طریقه بیان‌گر چگونگی حفاظت و حمل عقیده و شیوه تطبیق راه‌حل‌هاست. بنابراین، هر مبدئی‌که بخواهد در زندگی واقعی جنبه عملی پیدا کند، نیاز به یک ساختار و سازماندهی مناسب دارد تا به تنظیم، حفظ و حمل مبدأ در زندگی واقعی پرداخته و راه‌حل‌های آن را اعمال‌کند. مفکورۀ نصرت برگرفته از احکام طریقه است که برای تبیین چگونگی عملی ساختن مبدأ در زندگی آمده است و این کار با برپایی دولتی انجام می‌شود که بر اساس عقیده حاکم بوده و به حفظ، حمل و اجرای راه‌حل‌های آن می‌پردازد.

در واقع، این افتخار اولین بار نصیب آن انصاری شد که رسول الله صلی‌الله علیه وسلم را در مدینه منوره نصرت و پناه دادند و عقیده‌ای را که به آن حضرت صلی الله علیه وسلم نازل شده بود، با تمام قدرت در آغوش گرفتند و در راه آن هر آنچه را که داشتند، فدا کردند تا دولت اسلام برپا شده و رشد و گسترش یافت.

به این مناسبت ما می‌توانیم بپرسیم؛ امروز انصار کجا هستند؟ کجا هستند افراد قدرتمند و تأثیرگذار مخلص الله؟ کسانی‌که هر چیز گران‌بها و ارزشمندی را بخاطر نصرت و یاری اسلام و اعاده دولت اسلامی، یعنی دولت خلافت راشده بر منهج نبوت بذل و بخشش می‌نمایند تا آن افتخار بزرگی را کسب کنند که اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم کسب کردند.

پروردگارا! خلافت راشده بر منهج نبوت را بر ما عنایت فرما تا به وسیلهٔ آن مشکلات و دشواری‌های مسلمانان بهبود یافته و حل شود و بلاها و مصیبت‌ها از آنان برطرف گردد! پروردگارا! زمین را با نور وجه کریمت منور گردان! اللهم آمین آمین!

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

ادامه مطلب...

مسلمانی‌که پشت برادر مسلمان خود را خالی کند!

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«مَا مِنِ امْرِئٍ يَخْذُلُ مُسْلِماً فِي مَوْطِنٍ يُنْتَهَكُ فِيهِ حُرْمَتُهُ ، وَيُنْتَقَصُ فِيهِ عِرْضُهُ إِلا خَذَلَهُ اللَّهُ فِي مَوْطِنٍ يُحِبُّ فِيهِ نُصْرَتَهُ، وَمَا مِنِ امْرِئٍ يَنْصُرُ مُسْلِماً فِي مَوْطِنٍ يُنْتَقَصُ فِيهِ مِنْ عِرْضِهِ وَتُنْتَهَكُ فِيهِ حُرْمَتُهُ إِلا نَصَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ فِي مَوْطِنٍ يُحِبُّ فِيهِ نُصْرَتَهُ.» (الحديث رواه أبو داود وهو حسن)

ترجمه: کسی‌که پشت مسلمان را در جایی‌که حرمتش پایمال شده و آبرویش ریخته شود، خالی کند، الله (سبحانه وتعالی) او را در شرایطی‌که دوست دارد مورد نصرت الهی قرار گیرد، به حال خودش رها می‌کند و هرکس مسلمانی را در شرایطی‌که حرمتش پایمال شود و به آبرویش لطمه وارد شود، یاری نماید، الله (سبحانه وتعالی) او را در شرایطی‌که دوست دارد، یاری شود، مورد نصرت خود قرار می‌دهد.

از جابر رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «ما من امرئ مسلم يخذل (به حرکت ضمۀ ذال) امرَأ مسلما في موضع ينتهك (به صیغۀ مجهول)» یعنی کسی‌که پشت برادر مسلمان خود را در شرایطی رها کند تا چیزی‌که مستحقش نیست، به وی برسد. (فیه): در همان جا. (حرمته): عزت و احترامش و در جامع صغیر به لفظ (من حرمته) آمده است. شاید روایت درست نیز همین باشد؛ چنانچه معرفی لازمۀ یک مصاحبۀ خوب است؛ مگر در جامع چنین آمده است: «ينتقص فيه من عرضه، وينتهك فيه من حرمته» ناگفته نماند که ترتیبش نیز مناسب‌تر است؛ زیرا تعمیم بعد از تخصیص آمده و با چیزی‌که در پاراگراف دوم آمده نیز یکسان است؛ برعکسِ ترتیب مشکاة؛ زیرا در آن این‌گونه روایت شده است: «وينتقص فيه من عرضه» با صیغه مجهول از مصدر (انقاص) که هم لازم است و هم متعدی و این معنی را افاده می‌کند «کسی‌که از یاری کردن برادر مسلمان خود هنگامی‌که مورد توهین، لت‌وکوب یا کشته شدن قرار می‌گیرد، اجتناب کند؛ در حالی‌که توانایی قولی یا فعلی برای دفاع از او داشته باشد، (إلا خذله الله تعالی فی موطن یحب) یعنی الله سبحانه وتعالی او را در شرایطی‌که دوست دارد مورد حمایت قرار گیرد، به حال خودش رها می‌کند و در شرایط سخت دنیا و آخرت او را تنها می‌گذارد، و هرکس مسلمانی را در شرایطی‌که حرمتش پایمال شود و آبرویش خدشه‌دار شود، حمایت کند، الله سبحانه او را در شرایط سخت یاری می‌رساند.

از احادیثی‌که بر این موضوع دلالت می‌کند، حدیث عبدالله بن عمر رضی الله عنهما می‌باشد که روایت می‌کند رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«المسلم أخو المسلم لا يظلمه ولا يسلمه، ومن كان في حاجة أخيه كان الله في حاجته، ومن فرج عن مسلم كربة فرج الله عنه كربة من كربات يوم القيامة، ومن ستر مسلماً ستره الله يوم القيامة.» (رواه البخاری ومسلم والترمذی وأبو داود وأحمد)

ترجمه: مسلمان برادر مسلمان است بر او ظلم نکرده و او را تسلیم دشمن نمی‌کند؛ کسی‌که حاجت برادر مسلمان خود را برآورده سازد، الله (سبحانه وتعالی) حاجتش را برآورده می‌کند؛ کسی‌که مشکل برادر مسلمان خود را حل کند، الله (سبحانه وتعالی) مشکلات و سختی‌های روز قیامت را برایش آسان می‌سازد و کسی‌که عیب مسلمانی را بپوشد، الله (سبحانه وتعالی) در روز قیامت عیوبش را می‌پوشاند.

و آیاتی‌که دلالت بر این موضوع می‌کند: الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَقَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كَانُوا غُزًّى لَوْ كَانُوا عِنْدَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَاللَّهُ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ [آل‌عمران: 156]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! شما همانند کافران نباشید که چون برادران‌شان به مسافرتی (برای کسب و کار) می‌رفتند (و می‌مردند) یا (در کشور‌های خود یا جای دیگری) به جنگ می‌پرداختند (و کشته می‌شدند) می‌گفتند: اگر نزد ما می‌ماندند، نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند (شما ای مؤمنان! چنین سخنانی را نگوئید) تا الله (سبحانه وتعالی) این (گفتار و گمان را) حسرتی بر دل آنان کند، و الله است که زنده می‌کند و می‌میراند (و زندگی و مرگ در دست اوست) و او (سبحانه وتعالی) آنچه را که می‌کنید (چه خوب باشد و چه بد) می‌بیند.

هم‌چنین الله سبحانه وتعالی در آیت دیگری به مسلمانان دستور داده است:

﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا [آل‌عمران: 103]

ترجمه: و همگی به ریسمان (نا گسستنی قرآن) الله چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت الله را بر خود به یاد آورید، آن‌گاه که (برای همدیگر) دشمنانی بودید و الله (سبحانه وتعالی) میان دل‌های‌تان پیوند داد پس (در پرتو نعمت او برای هم) برادرانی شدید.

و الله سبحانه وتعالی در جای دیگر از قرآن‌کریم می‌فرمایند:

﴿إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ [انبياء: 92]

ترجمه: اینست امت شما که امتی یگانه است و من پروردگارتان هستم؛ پس مرا بپرستید!

و در اخیر الله سبحانه وتعالی می‌فرمایند:

﴿وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ [مؤمنون: 52]

ترجمه: اینست امت شما که امتی یگانه است و من پروردگار همۀ شما هستم، پس تنها از من تقوا کنید!

با وجود این همه آیات و احادیث چگونه می‌توانیم برادران خود را ناامید کنیم و آن‌ها را در چنگال دشمنان اسلام و مسلمین رها کنیم؟! همانا الله سبحانه وتعالی و رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را یاری مسلمانان  توصیه نمودند؛ پس بر ما لازم است تا خود را بر این امر پایبند نماییم و در این راه گام برداریم تا این‌که الله سبحانه وتعالی زمین و اهل آن را به ارث ببرد.

مترجم: حسین سلحشور

ادامه مطلب...

راه‌حل‌‌های پیشنهادیِ پس جنگ غزه

  • نشر شده در سیاسی

(ترجمه)

سوال:

در حالی‌که جنگ ویرانگر رژیم یهود با حمایت فاسقانه‌ی امریکایی‌غربی علیه مردم غزه بیش از پنج ماه است که ادامه دارد و قربانیان آن به بیش از صد‌ها هزار شهید و مجروح برعلاوه‌ی نابودی بسیاری از منازل مسکونی آن می‌رسد؛ در مورد راه حل‌‌های بعد از ختم جنگ غزه، گفتگو‌‌های زیادی وجود دارد، این‌که از نظر سیاسی با توجه به نقشه‌‌های دولت‌های استعمارگر به سرکردگی امریکا چه چیز‌هایی پیش خواهد آمد؟ از این طرح‌‌ها و راه‌حل‌‌ها، چه انتظاری می‌رود؟ آیا ممکن است کرانه‌ی باختری به همین شکل باقی بماند و غزه اشغال نظامی شود یا این‌که دولت غیرنظامی در کرانه‌ی باختری و غزه بوجود خواهد آمد؟ یا این‌که کرانه‌ی باختری به حال خود باقی خواهد ماند و غزه تحت مدیریت بین‌المللی و عربی یا مانند کرانه‌ی باختری خودگردان خواهد بود؟ راه‌حل درست چیست؟ سپاس از شما!

جواب:

اولاً: پیش از جواب به سوالات فوق، موارد زیر را بررسی می‌کنیم:

نخست:‌ چند نکته‌ی مهم درباره‌ی سرزمین مبارک فلسطین:

1. معلوم است که وعده‌ی بالفور وزیر خارجه انگلیس که همراه با نامه مورخ 2/11/1917م به لورد روچیلد، شامل حمایت دولت انگلیس از ایجاد وطن ملی برای یهودیان در فلسطین بود، این وعده در آخرین روز‌های شکست خلافت عثمانی در جنگ جهانی اول به دلیل خیانت برخی از مردان عرب و تُرک بوده است. سال‌‌ها قبل از آن، هرتزل، نماینده‌ی جوامع صهیونیستی مورد حمایت بریتانیا، در 18 /۵/ 1901 درخواستی را به خلیفه عثمانی تقدیم کرده بود و در آن زمان تلاش کرد تا با ارائه‌ی پیشنهاد‌های بزرگ مالی، برای جبران کسری بودجه خلافت در ازای اعطای زمین در فلسطین به آن‌ها از بحران مالی که خلافت عثمانی از آن رنج می‌برد، سوء استفاده کند؛ اما خلیفه عبدالحمید در جواب هرتزل پاسخِ محکم و حکیمانه‌ای داشت: «من نمی‌توانم حتی یک وجب از سرزمین فلسطین را ر‌ها کنم، چون زمین شخصی من نیست؛ بلکه سرزمین امت اسلامی است.‌ مردم من برای این سرزمین جنگیدند و آن را با خون‌شان آبیاری کردند. یهودیان پول‌‌های خود را نگهدارند؛ اگر روزی خلافت از هم پاشید، آن زمان می‌توانند فلسطین را بدون قیمت بگیرند؛ ولی تا من زند‌ه‌ام این اتفاق نخواهد افتاد.» خلیفه اهل بینش،‌ بصیرت و آینده‌نگری بود و در رأی و نظرش درست گفت؛ زیرا بعد از سقوط خلافت، فلسطین بدون هیچ بهایی در اختیار یهودیان قرار گرفت! بدین ترتیب، داستان تجاوز به فلسطین و آوارگی و کشتار مردم آن آغاز شد و آنچه خلیفه عبدالحمید رحمه الله انتظار داشت، تحقق یافت و سقوط خلافت در سال (1342 هـ ق - 1924م) توسط غرب به رهبری بریتانیا در آن زمان با همکاری خائنانی از اعراب و ترک‌‌ها، صورت گرفت و این سقوط، مقدمه‌ی واقعه‌ی شوم تأسیس رژیم منفور و مسخ شده یهودی در فلسطین بود.

2. بعد از آن امریکا عملاً پس از جنگ جهانی دوم وارد خط شد و به طور مؤثری به صدور قطعنامه‌ی شماره 181 شورای امنیت مبنی بر تقسیم فلسطین در نوامبر 1947 کمک کرد و در پذیرش صهیونیزم یهودی با انگلیس و تمام اروپا شروع به رقابت نمود. بایدن در سخنانی‌که در مراسم جشن روز روشنایی یهودیان (حنوکا) در کاخ سفید ایراد کرد، گفت: «برای صهیونیست بودن، لازم نیست یهودی باشید و من یک صهیونیست هستم.» (منبع: الشرق الاوسط، 12/12/2023 م) هنگامی‌که بایدن، رئیس جمهور امریکا در تاریخ 18/10/2023 پس از عملیات طوفان الاقصی از تل آویو بازدید کرد، با مقامات آنجا دیدار نموده گفت: «اسرائیل باید دوباره به مکان امن برای یهودیان تبدیل گردد و اگر اسرائیل وجود نمی‌داشت، ما برای ایجاد آن تلاش می‌کردیم.» او گفت که: «در این هفته از کنگره‌ی امریکا یک بسته‌ی کمکی بی‌سابقه برای اسرائیل می‌خواهد... ما خاموش نخواهیم ماند، نه امروز، نه فردا و نه هرزمان دیگری.» (منبع: الجزیره 19/10/2023 ) این نشان می‌دهد که امریکا جنگ را آغاز می‌کند و رژیم یهود بدون حمایت خارجی، به ویژه حمایت نامحدود امریکا نمی‌تواند آن جنگ را ادامه دهد؛ زیرا مانند موجودی است که خودش به تنهایی ایستاده نمی‌تواند. رژیم یهودی شکست خود را با دستان خود ترسیم می‌کند؛ زیرا بدون ریسمان و امانی از جانب مردم، قادر به جنگیدن نیست. چنانکه الله قوی و عزیز می‌فرماید:

﴿ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ﴾ [آل‌عمران: 112]

ترجمه:‌ آنان هر‌کجا یافت شوند، (مُهر) خواری بر ایشان خورده است؛ مگر (این‌که از روش ناپسند خود دست بردارند و در اعمال خویش تجدیدنظر کنند و) با پیمان الله (سبحانه وتعالی، یعنی رعایت قوانین شریعت) و پیمانی از مردم (برخوردار گردند).

آنان ریسمان الله سبحانه وتعالی را برید‌ه اند و تنها چیزی‌که برای‌شان باقی مانده است، ریسمان حمایتی مردم امریکا، اروپا و مزدوران آن‌ها از حاکمان خائن سرزمین‌‌های اسلامی هستند که کوچک‌ترین اقدامی در مقابل تجاوزات وحشیانه‌ی یهود نکردند، بلکه بهترین اقدام آن‌ها کاری کسی است که ایستاده و شهدا و مجروحان را حساب می‌کند! هم‌چنین نشان می‌دهد که امریکا این رژیم را پایگاه اصلی خود می‌بیند تا از طریق آن با امت اسلامی مبارزه نماید و از وحدت و تشکیل دولت آن یعنی خلافت جلوگیری کند.

3. یهودیان بعد از عقب‌نشینی از غزه در 15/۸/ 2005 چندین بار تهاجمات وحشیانه‌ای را علیه غزه آغاز کردند تا این‌که عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر  سال 2023 آغاز شد که با نفوذ مجاهدین به تأسیسات آن، بینی دشمن را شکست و صد‌ها نفر از سربازانش را تا حدود 1200 تن کشت و تعداد زیادی از سربازانش را اسیر کرد. دشمن با پاسخ وحشیانه‌ی بی‌سابقه‌ای به غزه حمله کرد که بیش از 5 ماه است ادامه دارد و اکثر منازل مسکونی آن را ویران نمود، بیمارستان‌‌ها را مورد هدف قرار داد، مریضان را کشت و زنده‌‌ها را ربود و هم‌چنین مدارسی را که مردم غزه به آن پناه برده بودند، بمباران کرد و تاجایی‌که تعداد شهدا به بیش از 31000 نفر رسیده که بیشتر آنان کودکان و زنان بودند و تعداد مجروحان به بیش از 70 هزار نفر رسیده است. دشمن با جلوگیری از رسیدن کمک، غذا، آب و مواد اولیه به مردم، سیاست فشار گرسنه‌گی را دنبال می‌کند تا مجاهدین را برای آزادی زندانیان تحت فشار قرار دهد. جنگ او یک نسل‌کشی به معنای واقعی کلمه بوده که توسط حمایت غرب، طرف‌‌های امریکایی و اروپایی و پیروان آن‌ها به انجام این کار تشویق می‌شود و رهبران غربی برای اظهار حمایت مطلق جهت زیارت از این رژیم یهودی، به خاطر جنگ نابودگر که علیه غزه به راه انداخته است، هجوم آوردند.

4. سکوت نظام‌‌های سرزمین‌‌های عربی و اسلامی نیز او را جرئت داده است؛ زیرا برخی از آن‌ها به جای بسیج ارتش برای حمایت از مردم غزه، حمله‌ی مجاهدین را محکوم کردند و به روابط خود با رژیم یهود چنان ادامه دادند که گویا هیچ اتفاقی نیفتاده باشد. کشور‌های که در گذشه به دنبال عادی‌سازی روابط با یهود بودند، همان‌طور کشورهای جدید به عادی‌سازی روابط خود با دشمن ادامه دادند، روابط خود را قطع نکردند، خیانت عادی‌سازی روابط را کنار نگذاشتند و معاهده‌‌ها و توافقات با رژیم یهودی را مانند کمپ دیوید با نظام مصر و وادی عربه با نظام اردن را لغو نکردند. یعنی حتی اندکی از وضعیت جنگی را هم انجام ندادند. علاوه بر این، تجاوزات وحشیانه‌ی یهودیان هیچ تأثیری بر روابط تجاری با تعدادی از این کشور‌ها نگذاشت. عبدالقادر اورال اوغلو وزیر حمل و نقل ترکیه به تاریخ ۱۱/۱/2024 اعتراف کرد که «حدود 701 کشتی از 7 اکتبر تا 31 دسامبر 2023 از بنادر ترکیه به سمت (اسرائیل) حرکت کردند» یعنی به طور اوسط ​​تقریباً 8 کشتی در روز. (منبع: الجزیره ۱۱/۱/2024) برخی از این کشور‌ها نه تنها در پاسخ به تجاوزات غزه از غزه اعلام حمایت نکردند، بلکه به حمایت از سربازان خودشان نیز اعلام جنگ نکردند، چنانچه رژیم یهودی پایگاه‌‌های ایران در سوریه را هدف قرار داد و تعداد زیادی از سربازانش را کشت، اما ایران بر علیه او اعلان جنگ نکرد!

5. از جانب دیگر، امریکا اظهارات خود را بر راه‌حل دو کشور متمرکز کرده و در عین حال مشتاق موجودیت رژیم یهودی است و از همه اقدامات وحشیانه‌ی آن دفاع و حمایت می‌کند؛ اما می‌ترسد که امریکا آنچه را از جایگاه اخلاقی‌اش باقی مانده است از دست بدهد، گویا که اخلاق داشته باشد! بایدن گفت: «هیچ بازگشتی به وضعیت موجود مانند 6 اکتبر وجود ندارد و این به معنای اطمینان از ناتوانی حماس در ایجاد وحشت در اسرائیل است. این یعنی هرگاه این بحران پایان ‌یابد، باید چشم‌اندازی برای آینده وجود داشته باشد. از دیدگاه ما، باید یک راه‌حل، دو دولت باشد که به معنای تلاش متمرکز برای همه طرف‌ها است. (منبع: وب سایت امریکایی CNN، 25/10/2023) وی در 12/12/2023 گفت: «در نقاط مختلف جهان ترس واقعی وجود دارد که امریکا جایگاه اخلاقی‌اش را به دلیل حمایت از (اسرائیل) از دست دهد.» (منبع: الجزیره، 12/12/2023)

اما او بر سیاست امریکا تأکید کرد و گفت: «او هرگز اسرائیل را ر‌ها نخواهد کرد و دفاع از اسرائیل بسیار مهم است. هیچ خط سرخی با متوقف کردن همه سلاح‌‌ها از آن‌ها وجود ندارد. بنابراین، یک گنبد آهنی برای محافظت از آن‌ها وجود دارد.» (منبع: اس ان بی سی امریکایی ۹ /۳/2024) مبتنی بر همین علت است که امریکا، با وجود روابط پرتنش بایدن با نتانیاهو به دلیل نزدیکی او به ترامپ، رقیب انتخاباتی بایدن، از رژیم یهودی حمایت می‌کند.

امریکا هم‌چنین در تلاش است تا با وادار کردن رژیم سعودی برای به رسمیت شناختن رژیم یهودی و عادی سازی با آن را جهت پذیرش راه‌حل دو دولت وسوسه کند. فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر خارجه‌ی عربستان سعودی در کنفرانس داووس گفت: «در صورت حل بحران فلسطین، عربستان ممکن است روابط صلح با (اسرائیل) را برقرار کند.» (منبع: ایندیپندنت20/1/2024) قبل از آن، بن سلمان ولیعهد نظام سعودی در 21 /۹/2023م در مصاحبه‌ای با شبکه‌ی امریکایی فاکس نیوز گفت: «هر روز به عادی‌سازی روابط با اسرائیل نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شویم.» در 26/۹/ 2023، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، نایف السدیری سفیر عربستان سعودی را در مقر خود در رام الله پذیرایی کرد. وی  پیش از این از طریق نقطه رصد یهودیان به عنوان مقدمه‌ای برای عادی‌سازی روابط با رژیم یهودی به بهانه‌ی این‌که سفیر فوق العاده و غیر مقیم در فلسطین و سرقونسل در قدس است، وارد کرانه‌ی باختری شد.

 ثانیاً  به جواب سوال مطرح‌شده پیرامون انتظارات نقشه‌‌ها و طرح‌‌های امریکا و رژیم یهود بعد از ختم جنگ غزه می‌پردازیم:

1. تسلیم نوار غزه به تشکیلات خودگردان فلسطین در چارچوب راه‌حل دو دولت: امریکا این راه‌حل را فقط لفظی می‌خواهد نه فعلی، یعنی وی با کلمات بازی خود را به پیش می‌برد. بایدن می‌خواهد تا غزه خلع سلاح و غیر نظامی شود نه یک دولت مستقل، (جوبایدن، رئیس‌جمهور امریکا –دیروز جمعه- اظهار داشت که وی در مورد مسئلۀ راه‌حل دو دولت با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل گفتگو کرده است و او مخالفتی با این راه‌حل ندارد. بایدن در اظهارات خود برای روزنامه‌نگاران افزود که الگو‌های متعددی با اشاره به این‌که چندین کشور در سازمان ملل نیرو‌های مسلح ویژه ندارند، برای راه‌حل دو دولت وجود دارد... (منبع: الجزیره 04/ 01/ 2024) یعنی بایدن به راه‌حل دو دولتی از این الگو‌ها اشاره کرد که فاقد نیرو‌های مسلح است! با وجود این، رژیم یهود حتی به این طرح امریکا موافقت نکرد. (در کنفرانس مطبوعاتی که آناتولی دنبال کرد، نتانیاهو سخت اظهار داشت که تل آویو «به شکل قاطع ایجاد دولت یک‌جانبه‌ی فلسطینی را نمی‌پذیرد» (منبع: آناتولی، 18/2/2024) در هر صورت راه‌حل ایجاد دو دولت که اداره امریکا آن را پیشنهاد می‌کند، هرگونه که باشد، تطبیق آن بدون دستور جدی امریکا امکان‌ناپذیرست.. اداره بایدن بالای نتانیاهو و حکومتش به سبب انتخابات ریاست‌جمهوری آینده امریکا فشار وارد نمی‌کند؛ زیرا وی به آرایی یهودیان در انتخابات و به پول لابی یهودی در کمپاین انتخاباتی‌اش نیازمند است؛ به ویژه این‌که رقیبش ترامپ به شدت از رژیم یهود حمایت می‌کند. اما اروپا و بریتانیا، هردوی شان تابع نقشه‌‌های امریکا هستند. اما درخواست حکام سرزمین‌‌های اسلامی مبنی بر ایجاد دو دولت، خیانتی بیش نبوده که تفاوتی با خواست امریکا یعنی خلع سلاح شدن غزه و محروم گشتن از دولت مستقل و داشتن دولتی شبیه به حاکمیت خودگردان ندارد!

2. اشغال مجدد نوار غزه توسط رژیم یهود: بن گویر، وزیر امنیت ملی و اسموتریچ، وزیر اقتصاد از مشتاق‌ترین حامیان این طرح هستند. این دو وزیر راست افراطی استدلال می‌کنند که غیرنظامیان یهودی و هم‌چنان سربازان اشغال‌گر باید در داخل غزه بمانند و این تنها راه‌حل برای حفظ کنترل این نوار است. (و بن گویر، که رهبری یکی از احزاب کوچک ناسیونالیست در ائتلاف راست نتانیاهو را به دست دارد، در کنفرانسی گفت که بازگشت شهرک‌نشینان یهودی و ارتش، تنها راه برای اطمینان از عدم تکرار حملۀ ویران‌گری است که جنگ‌جویان حماس در 7 اکتوبر علیه اسرائیل انجام دادند. (منبع: رویترز، 29/01/2024) اما امریکا و عموم یهودیان این نظر را تأیید نمی‌کنند. «أنتونی بلینکن، وزیرخارجۀ امریکا در روز چهارشنبه تأکید کرد که اسرائیل پس از پایان جنگ فعلی علیه حماس غزه را اشغال کرده نمی‌تواند.» وی افزود: «اکنون، حقیقت این است که شاید در پایان درگیری نیاز به یک دوره انتقالی باشد... و ما توقع اشغال مجدد را نداریم و آنچه از رهبران (اسرائیل) شنیدم این است که آن‌‌ها قصد اشغال مجدد غزه را ندارند...» (منبع: الحره، 08/ 11/ 2023) این به دلیل اینست که اشغال مجدد نظامی غزه، هزینه‌‌ها و زیان‌‌های نظامی و اقتصادی بر رژیم یهود در پی خواهد داشت.

3. تدوام سیطرۀ حماس بر غزه: امریکا، اروپا و رژیم یهود نمی‌خواهند که حماس در غزه در قدرت بماند؛ زیرا آنان به این باور هستند که این امر منجر به تکرار حملات 7 اکتوبر می‌گردد. بلینکن در توکیو به خبرنگاران گفت: «حماس نمی‌تواند به اداره غزه ادامه دهد؛ زیرا این به سادگی راه را برای تکرار حملات 7 اکتوبر هموار می‌سازد.» و گالانت گفت: «حماس پس از جنگ، نوار غزه را کنترل نخواهد کرد و تل آویو در حال مجهز شدن برای کنترل آن از سوی یک "ن‌هاد بین‌المللی"  است.» (منبع: آناتولی، 18/12/2023)

4. انتقال امنیت نوار غزه از ارتش رژیم یهود به یک نیروی بین‌المللی: از جمله مواردی‌که از سوی برخی از سیاسیون امریکا روی آن بحث شد، حضور نیرو‌های بین‌المللی اعم از دولت‌‌های عرب و سایر دولت‌‌ها در غزه می‌باشد، و این موضوع در  رسانه‌‌ها نشر شده است.

«طبق روزنامۀ وال ستریت ژورنال، متقاعد کردن کشور‌های عربی که قرارداد‌های صلح یا توافق‌نامه‌‌های عادی‌سازی را با اسرائیل امضا کرده اند، برای تأمین نیرو‌های امنیتی برای غزه یا نظارت بر آن؛ مستلزم آن است که برخی از کشور‌ها یا سازمان‌‌ها مسئولیت اداری و نظارت بر امنیت را بر عهده بگیرند، این روزنامه می‌گوید که برخی از همسایگان عرب در این کار متردد اند...» (منبع: الحره، 03/11/2023م) سپس روی این موضوع دوباره بحث و گفتگو شد. شبکۀ روسیاالیوم این موضوع را به تاریخ 4/12/2023م به شرح ذیل منتشر نمود: «واشنگتن نیز از انتقال امنیت نوار غزه از ارتش اسرائیل به یک نیروی بین‌المللی که ممکن متشکل از برخی دولت‌‌های عربی باشد، حمایت می‌کند. اما اسرائیل با سناریوی استقرار نیرو‌های حافظ صلح سازمان ملل در منطقۀ درگیری موافق نیست، هم‌چنان وی به توانایی سازمان بین‌المللی برای حفاظت از منافع اسرائیل اعتمادی ندارد.»

5. تسلیم ادارۀ مدنی غزه به فلسطینی‌‌ها بدون اتحاد با کرانه باختری اما رژیم یهود مسئول امنیتی خواهد گشت، چنان‌که اکنون مسئول امنیتی کرانه باختری است: الجزیره در 27/2/2024م منتشر کرد که در 23 فبروری سال 2024م بنیامین نتانیاهو طرح "روز بعد" برای غزه را به شورای وزیران امور امنیتی و سیاسی تقدیم کرد. این طرحی که بنیامین نتانیاهو بر اعضای حکومتش ارائه کرد، دربرگیرنده جزئیات فراوانی در مورد آینده نوار غزه بود و یکی از مهم‌ترین ویژگی‌‌های آن در عرصه امنیتی این است که اسرائیل آزادی اقدامات نظامی و امنیتی در تمام مناطق نوار غزه را بدون محدودیت زمانی برای خود اختصاص می‌دهد و در کنار آن، کمربند امنیتی در داخل نوار غزه در امتداد مرز‌های خود با فلسطین اشغالی در سال 1948م ایجاد می‌کند و افزون بر این، اسرائیل نوار غزه را کاملا خلع سلاح کرده و هرگونه قدرت نظامی را از آن سلب می‌کند، به استثنای آنچه که برای حفظ امنیت عمومی لازم است.

6. با توجه به احتمالات قبلی نقشه‌‌ها و طرح‌‌های امریکا و یهودیان، محتمل‌ترین چیزی که در نظر دارند تنفیذ کنند همان چیزی است که در بند 5 فوق ذکر گردید. یعنی غزه با کرانه باختری متحد نگردیده، بلکه اقدامات و اجراآت امنیتی و نظامی در هردو مشابه خواهند بود(اسرائیل آزادی اقدامات نظامی و امنیتی در تمام مناطق نوار غزه را بدون محدودیت زمانی برای خود اختصاص می‌دهد). به ویژه که یهودیان همین طرح را  در کرانه باختری تنفیذ می‌کنند. گزارش شده است که نتانیاهو این طرح را به مقامات امریکایی ارائه کرده و به نظر می‌رسد که وی موافقت آنان را کسب کرده است. «به نظر می‌رسد که نتانیاهو علاقه‌مند است که طرحی را که تهیه کرده است با طرح امریکا برای را‌ه‌حل دائمی خاورمیانه مطابقت داشته باشد و با امریکا در مورد این طرح از طریق ران درمر، وزیرامور استراتژیک که یکی از اعضای کابینۀ جنگی اسرائیل است و روابط نزدیکی با واشنگتن دارد مشورت شده است.» (منبع: سایت خبری إن تی وی، 31/01/2024م) این به این معناست که امریکا از طرح نتانیاهو قبلا آگاه بوده است.

در مورد آن‌چه که بایدن پیرامون راه‌حل دو دولت تکرار می‌کند، تفاوتی چندانی وجود ندارد، بلکه همان‌طور که در اظهارات قبلی‌اش در بند 1 ذکر گردید، یعنی بایدن در اظهارات خود برای روزنامه‌نگاران افزود که الگو‌های متعددی با اشاره به این‌که چندین کشور در سازمان ملل نیرو‌های مسلح ویژه ندارند؛ برای راه‌حل دو دولت وجود دارد. بایدن اشاره کرد که نوار غزه باید خلع سلاح شود و هیچ مانعی نزد وی وجود ندارد که پیش از راه‌حل دو دولت، مرحله‌های موقتی وجود داشته باشد، چنان‌که در اظهارات وی در بند 2 آمده است «اکنون، حقیقت این است که شاید در پایان درگیری نیاز به یک دورۀ انتقالی باشد.» (منبع: الحره، 08/11/2023م)

ثالثاً؛ راه‌حل صحیح شرعی که باید دنبال شود:

1. با توجه به مطالب فوق، از نقشه‌‌های امریکا و رژیم یهود چنین بر می‌آید که آن‌‌ها قصد دارند کرانه باختری و غزه را خلع سلاح کنند و کنترل امنیتی در آن‌‌ها از آن یهودیان باشد، تفاوتی ندارد که تحت نام یک دولت در هر دو مکان باشد یا با ضمیمه‌کردن آن‌‌ها؛ حتی اگر در مراحلی باشد که امریکا می‌خواهد، کرانه باختری در مرحلۀ انتقالی از غزه جدا بماند و سپس غزه بدون نیروی نظامی به کرانۀ باختری ضمیمه گردد یا چنان‌که رژیم یهود می‌خواهد؛ غزه از ابتدا و انتها از کرانه باختری جدا بماند و هردو غیرنظامی شوند و حاکمیت واقعی آن‌‌ها از آن رژیم یهود گردد. از این امر واضح می‌گردد که آن‌چه امریکا و یهود طرح می‌کنند زهر کشنده و خیانت به الله، رسولش و خیانت به مؤمنان است. با وجود این، عجیب نیست که رژیم یهود و امریکا چنین طرح‌ریزی کنند؛ زیرا آن‌ها دشمن هستند. عجیب اینست که هیچ یک از حکام سرزمین‌‌های اسلامی به ویژه حکام اطراف فلسطین تلاش نورزند و برای نصرت غزه و مردم آن و برای نصرت اقصی و اطراف آن، ارتش‌‌ها را حرکت ندهند و برای نابودسازی رژیم یهود کاری نکنند و فلسطین را کاملاً به اهل آن باز نگردانند. آیا کسی‌که سرزمین مسلمانان را اشغال کرده و اهل آن را بیرون رانده است، مستحق این نیست که ارتش‌‌های مسلمانان با وی بجنگند و آن را چنانکه اهلش را بیرون رانده، بیرون برانند؟ مگر الله سبحانه وتعالی چنین نفرموده است:

‏‏﴿وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ﴾ [بقره: 191] ‏

ترجمه:و هر جا آنان را دريافتيد بكشيد و آنانِ را كه شما را از آنجا بيرون كرد‌هاند بيرون سازید!

پس چگونه حکام این مسأله را درک نمی‌کنند؟! اما شقاوت شان بر آنان غلبه کرده و مطیع کفار استعمارگر به ویژه مطیع امریکا هستند! آن‌‌ها برای محافظت از چوکی‌‌های ناقص خود به امریکا پاسخی نمی‌دهند.

‏‏ ‏‏﴿قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ[منافقون: 4]

ترجمه:  الله آنان را بکشد! چگونه (از حق) برگردانده می‌شوند(و منحرف می‌گردند؟!)

2. این جنگ دو چیز مهم را افشا کرد: اولی ضعف یهودیان و ذلت شان، چنان‌که الله سبحانه وتعالی در کتابش فرموده است:

﴿ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِّنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةَ﴾ [آل عمران: 112]

ترجمه: آنان هر کجا یافت شوند، (مهر) خواری بر ایشان خورده است؛ مگر (این‌که از روش ناپسند خود دست بردارند و در اعمال خویش تجدیدنظر کنند و) با پیمان مردم(یعنی رعایت مقررات همزیستی مسالمت‌آمیز، خویشتن را از اذیت و آزار در امان دارند و از مساوات حقوقی و قضائی برخوردار گردند) و آنان شایسته خشم الله متعال اند و (مُهر) بیچارگی بر ایشان خورده است.

این‌‌ها بعد از پیامبران‌شان ریسمان و امان الله سبحانه وتعالی را بریدند و برای شان جز ریسمان و امان مردم، امریکا و رهروانش باقی نمانده است و این‌چنین قومی، اهل جنگ و پیروزی نیستند. چیز دیگری که افشا گردید؛ خیانت حکام در سرزمین‌‌های اسلامی است. آنان ناظر این اتفاقات بوده و عادلانه‌ترین شان کسی است که به شمارش تعداد شهدا و مجروحین پرداخته است!

﴿‏صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ[بقره: 18]

ترجمه: ‏(آنان هم‌چون) كران و لالان و كورانند و (به سوی حق و حقيقت) راه بازگشت ندارند.‏

این دو امر باید افراد مخلص و اهل قدرت در ارتش‌‌های مسلمانان را وادار کند تا برای ادای فریضۀ الهی مبنی بر قتال با یهودیان اشغالگر فلسطین بسیج عمومی اعلام کنند:

﴿‏وَلاَ تَهِنُواْ فِي ابْتِغَاء الْقَوْمِ إِن تَكُونُواْ تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللّهِ مَا لاَ يَرْجُونَ وَكَانَ اللّهُ عَلِيماً حَكِيماً[نساء: 104]

ترجمه:در جستجوی قوم (كافری‌كه اعلان جنگ نموده و می‌كوشند از همه سو بر شما تاخت آورند) سستی مكنيد (و پيوسته در كمين ايشان باشيد و با آنان برزميد). اگر (از جنگ و جراحات) درد می‌كشيد، آنان هم مثل شما درد می‌‌كشند و رنج می‌برند، (ولی‌ فرق شما و ايشان در اين است كه) شما چيزی از الله می‌خواهيد كه آنان نمی‌‌خواهند (و آن رضای الله و بهشت جاويدان است ) و الله آگاه (از اعمال شما و اعمال آنان و) حكيم است (و به هر يك از شما و ايشان سزا و جزای كارتان را می‌دهد).‏

با این کار، شما می‌توانید رژیم شان را ریشه‌کن نمایید! شکست آن‌‌ها در قتال و مبارزه نزد الله سبحانه وتعالی بسیار آسان است، سپس به دنبال آن، این وعدۀ الله سبحانه وتعالی محقق خواهد شد:

﴿فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ لِيَسُوؤُواْ وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُواْ الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُواْ مَا عَلَوْاْ تَتْبِيراً[اسراء: 7]

ترجمه:و هنگامی‌كه وعده دوم (مجازات و عقاب فسادتان ای یهودیان) فرا ‌رسد (دشمنانتان را نيرو بخشيده و بر شما مسلّط می‌گردانيم) تا شما را بدحال (و پريشان روزگار) سازند (و گرد غم و اندوه بر چهره‌‌های‌تان بپاشند) و داخل مسجد (الاقصی) گردند، همان گونه كه در دفعه اوّل بدان داخل شدند و بر هر كه و هرچه دست يابند بكشند و درهم كوبند.‏

پس برای نصرت برادران تان در غزه بشتابید و اگر نظام‌‌های ستم‌گر حاکم در سرزمین‌‌های اسلامی در مقابل‌تان ایستادگی کردند، آن‌‌ها را کاملاً از سر راه خود برداشته و محو سازید! در عوض آن‌‌ها حکم الله سبحانه وتعالی، خلافت بر منهج نبوت را برای تحقق این بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم اقامه کنید!

«ثُمَّ تَکُونُ جَبَرِیّة، فَتُکُونُ مَا شَاءَ اللهُ اَن تَکُونَ، ثُمَّ یَرفَعُ‌ها اِذَا شَاءَ اَن یَرفَعُ‌ها، ثُمَّ تَکُونُ خَلَافَةُ عَلَی مِن‌هاجِ النَّبُوَّة» ثُمَّ سَکَتَ.» (مسند ابی داود الطیالسی)

ترجمه: سپس پادشاهی جبری خواهد شد و تا هر وقت که الله (سبحانه وتعالی) خواست می­ماند تا این­که بخواهد و آن را بر می‌چیند، بعد باز خلافت بر منهج نبوت خواهد شد. سپس پیامبر صلی الله علیه و سلم سکوت نمودند.

در آن هنگام، خلیفه و معاونینش و ارتش اسلام از بالاترین رتبه تا پایین‌ترین آن از یک پیروزی به پیروزی دیگر نایل خواهند گشت! امت با آنان هم صدا شده و تکبیر خواهند گفت! به خواست پروردگار شان قوی و توسط دین‌شان عزیز خواهند گشت و دشمن دیگر جرئت نخواهد کرد تا در سرزمین اسلام رژیمی داشته باشد.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4)‏ بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ[روم: 4-5]

ترجمه: در آن روز  مؤمنان شادمان می‌شوند. (آری! خوشحال می‌شوند) از ياری الله. الله هر كسی را كه بخواهد ياری می‌دهد، و او بس چيره (بر دشمنان خود) و بسيار مهربان (در حق دوستان خويش) است.

دوازدهم رمضان 1445هـ.ق.

22/3/2024م.

مترجم: احمدصادق امین و محمد مزمل

ادامه مطلب...

غزه و تَرکش در رمضان

  • نشر شده در سیاسی

(ترجمه)

ماه رمضان، ماه قرآن، ماه رحمت و غفران، ماه رهایی از آتش و ماه جهاد و پیروزی در حالی به ما روی آورده است که غزه و عموم مسلمانان در تحت نظام‌های سکولاریزم خبیث -که مُولّد خائنان و مزدوران است- به سر می‌برند.

غزه در جنایت جهانی به سر برده و برادران مسلمانش آن را ترک کرده اند، همۀ قدرت‌های استبدادی و سرکش و همۀ سازمان‌های به اصطلاح حقوق بشری وقتی دیدند که پروژه، نظام و قوانین بین‌المللی‌شان توسط گروهی اندکی از مؤمنان مورد تهدید قرار گرفته است، بسان سگان بالای غزه حمله‌ور شدند و تمام شعارها و ارزش‌های‌شان را با جنایات خود زیر پا کرده و با خاک یکسان نمودند.

به محض شروع جنگ صلیبی بت‌پرستان، غرب به رهبری امریکا نیش‌های زهرآگین خود را بیرون آورد و سقوط اخلاقی و انسان وی طنین‌انداز شد و تمام پکیج ارزش‌های غربی مانند آزادی، حقوق بشر، حقوق طفل، حقوق زن و حقوق خانواده از هم پاشید، آن‌ها شفاخانه‌ها /بیمارستان‌ها، مدارس و مساجد را بمباران و اطفال، زنان و کهن‌سالان را منزوی و خانواده‌ها و ضعیفان را آواره کردند و با اسیران اعم از مرد و زن بدرفتاری کرده و حتی در حال اسارت آن‌ها را به قتل رساندند که در نتیجه، تمام شعارهای دروغین‌شان که ابزاری بیش برای استعمارگر کثیف نبود، فروپاشید و چهرۀ واقعی وحشیانۀ کفر نمایان گشت. کفر و رهروان آن اعم از هر نژاد و دین، همۀ شان با خائنان عرب و نیروی شرم‌آور یک کینۀ سیاه علیه اسلام بوده و همۀ شان تمام حرام‌ها را حلال و تمام ارزش‌های انسانی و اخلاقی را هتک حرمت کردند.

ای مسلمانان! طبیعی است که امت با مشکلاتی مواجه می‌شود که راه‌حل می‌طلبد و نیز طبیعی است که امت به دنبال راه‌حل مؤثری باشد که مشکلات را از ریشه معالجه کند. منحرف‌ساختن مردم از راه‌حل صحیح و مصروف‌کردن‌شان به مسائل جزئی، اتلاف انرژی و حواس‌پرتی را در پی داشته و کاری‌ست بیهوده و خیانت به الله سبحانه وتعالی و خیانت به امت محسوب می‌گردد.

تنها راه‌حل برطرف‌ساختن محاصره، توقف جنگ ویران‌گر و پایان بخشیدن به نسل‌کشی یهودیان در غزه و جنایات وحشیانۀ شان از قبیل ویرانی مساجد، مکاتب، شفاخانه‌ها/بیمارستان‌ها و استفاده از گرسنگی‌دادن و مرگ تدریجی به عنوان سلاح؛ تحریک ارتش‌ها و تأدیب تجاوزگران و آزادسازی سرزمین‌ها و پاکسازی مقدسات بوده و غیر از این، هیچ راه‌حل صحیحی وجود ندارد.

منحرف‌ساختن مردم از راه‌حل صحیح و جهت‌دادن‌ شان به تقدیم هدایا و کمک‌های تحت کنترل دشمن، جنایت، خیانت و معصیت در حق الله سبحانه وتعالی بشمار رفته و گناهی‌ست بزرگ که مساعدات و کمک‌های بزدلانه آن را جبران کرده نمی‌تواند.

ننگ به این کمک‌های که به سرقت رفته و در بازارها به فروش می‌رسد یا که دشمن خسیس آن‌ها را مصادره می‌کند! ننگ به این کمک‌های که از طریق دشمن جنایت‌کاری‌که فاقد اخلاق و انسانیت است، انتقال داده می‌شود. ننگ به این کمک‌های که دام می‌گردد تا فرد گرسنه فرزندش را ببرد تا یک مشت آرد بگیرد و درحالی برگردد که نه آرد به همراه داشته باشد و نه فرزند! نفرین به این کمک‌های‌که چهرۀ جنایت‌کار امریکا در لباس انسانیت را که از حق ویتو در توقف جنگ برخوردارست، مزین می‌سازد! خاک بر این کمک‌هایی‌که چهرۀ خائنان تجاوزگر اعم از عرب و عجم را که با امریکا هم‌دستند زیبا می‌سازد. ننگ به همۀ این کمک‌ها و هزار نفرین و ننگ!

ای مسلمانان! غزه از شما می‌خواهد تا علیه دشمن قهر و خشم کنید و صلابت ارتش‌ها و قدرت سلاح‌ها و کارزار جنگ‌جویان تان را ببینید. این پرده‌پوشی، ناچیزشمردن اذهان و افکار و دسیسه‌سازی و خیانت دیگر بس است. آیا قضیه اینست که طفل غزه چگونه کشته می‌شود؟! آیا درحالی کشته می‌شود که تکه‌ای نان به دست دارد یا خیر؟! پس عاجزانه تکۀ نان را در دست کسی‌که در پی قتلش هستید، نگذارید. لعنت به این کمک‌هایی‌که باعث ذلت شیرمردان می‌شود، با این کمک‌ها نه خونی تزریق می‌شود و نه محاصره‌ای درهم می‌شکند و نه هم گرسنه‌ای غذا داده می‌شود. از یک‌سو این کمک‌ها از طیاره‌ها افگنده می‌شود و از سوی دیگر طیاره‌های کشنده در پی آن‌ها مهمات و سلاح‌های کشنده را می‌بارند.

ای مسلمانان! ماه رمضان از شما انتظار دارد تا چهرۀ درخشان آن را که از ویژه‌گی‌های آن سربلندی، عزت، دلاوری و پیروزی است، بازگردانید! در این ماه غزوۀ بدرکبری، فتح مکه، جنگ اندلس، نبرد حطین، نبرد عین جالوت، فتح عموریه و دیگر رویدادها و قهرمانی‌های که می‌دانیم و یا نمی‌دانیم، رخ داده است؛ رویدادهای بزرگی که به برتری خود به فضل ماه رمضان می‌رسد. این واقعیت زمانی وجود داشت که مسلمانان از یک دولت ظاهر و نمایانی در برابر چشمان کفار برخوردار بودند که کفار روی آن هزار حساب کرده و جرئت نمی‌کردند که آن را نادیده بگیرند.

اما این روزها، یهودیان، صلیبیان و دیگر کفار استعمارگر، نه از ماه رمضان هراسی دارند و نه از واکنش امت اسلامی نسبت به وقایع غزه و تمام فلسطین. مسلمانان نه دولت دارند و نه امام و رهبر که جهاد را اعلام کند و بندگان مؤمن الله سبحانه وتعالی دسته‌جمعی برای جهان بیرون شوند و نیروهای مسلمانان سرازیر شوند. این جنایات رژیم یهود به خاطر اینست که وی خود را از انقلاب امت و تحرک ارتش‌ها در امان دانسته و یقین دارد که حکام‌تان سرسخت‌ترین دشمنان‌تان هستند و تصمیم ارتش‌ها و دستگاه امنیتی‌تان به دست کسانی است که آنان در حفاظت از وی از خودش حریص‌ترند. آگاه باشید که رهاکردن و دست کشیدن از حمایت برادران مسلمان‌تان گناهی بس بزرگ بوده که دوری از آن، آرزوی هر مسلمان صادق است .

هم‌چنان سوق‌دادن مردم به دعای محض بدون آمادگی و جهاد، راه بزدلان ضعیف بوده و ملبس‌شدن به دعای منافقانی که فکر می‌کنند، می‌توانند الله سبحانه وتعالی و مؤمنان را فریب دهند؛ درحالی‌که جز خود را فریب نمی‌دهند. راه ذلت و نفاق و استحقاق عذاب است.

﴿انْفِرُواْ خِفَافاً وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ[توبه: 41] ‏

‏ ‏ترجمه: ‏‏ای مؤمنان! هرگاه منادی جهاد، شما را به جهاد ندا درداد، فوراً) به سوی جهاد حركت كنيد! سبك‌بار يا سنگين‌بار،  (جوان يا پير، مجرّد يا متأهّل، كم‌عائله يا پرعائله، غنی يا فقير، فارغ‌البال يا گرفتار، مسلّح به اسلحه سبك يا سنگين، پياده يا سواره و. . . در هر صورت و در هر حال) و با مال و جان در راه الله جهاد و پيكار كنيد. اگر دانا باشيد می‌دانيد كه اين به نفع خود شماست.‏

و رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«مَا تَرَکَ قَومٌ الجَهَادَ اِلَّا ذُلُّوا»

ترجمه: هیچ قومی جهاد را ترک نکرده؛ مگر این‌که به ذلت گرفتار شده است.

و نیز فرمودند:

«إذا تَبَایَعتُم بِالعِینَةِ، وَ أَخَذتُم أَذنَابَ البَقَرِ، وَ رَضِیتُم بِالزَّرعِ، وَ تَرَکتُم الجَهَادَ، سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیکُم ذُلًّا لَایَنزِعُهُ حَتَّی تَرجِعُوا إِلَی دِینِکُم»

ترجمه: وقتی به خرید و فروش بپردازید، به گاوداری مصروف و به کشت و زراعت راضی و جهاد را ترک کنید، الله (سبحانه وتعالی) بالای شما ذلتی را چیره می‌سازد و تا زمانی‌که به دین تان رجوع نکنید، آن را از بالای تان دور نمی‌گرداند.

ای مسلمانان! با یادآوری از خون‌های جاری مسلمانان در غزه و در سراسر  فلسطین، که تاهنوز توقف ننموده، به شما تذکر می‌دهیم که این ماه رمضان، ماه پیروزی، ماه برگشت به سوی پروردگار، ماه امید به رحمتش و ماه پناه بردن از عذاب وی بوده؛ پس این ماه را ماه قربت و نزدیکی، ماه نصرت، ماه عزت و ماه تمکین قرار دهید! ترک جهاد از گناهان کبیره بوده؛ پس آن را شاهدی به نفع خود قرار دهید؛ نه علیه خود! کاخ‌های این حکام را سرنگون ساخته و مرزها را درهم شکنید و ارتش‌ها را حرکت داده و همگی برای جهاد در راه الله سبحانه وتعالی بیرون شوید تا که او سبحانه وتعالی شما را نصرت دهد!

برگرفته از شماره 487 جریده الرایه

نویسنده: الشیخ سیعد رضون أبو عواد (أبو عماد)

مترجم: محمد مزمل

ادامه مطلب...
Subscribe to this RSS feed

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه