حزب التحریر ولایه سودان در مسجد "الامتداد العتیق" درسی را زیر نام "امام (خلیفه) سپر است" برگزار نمود و این درس را شیخ عبد الله حسین (ابو صلاح) عضو حزب التحریر -ولایه سودان ارایه نمود.

یک شنبه، 25 رمضان مبارک 1439هـ.ق / 10 جون 2018م

سلسله نشست‌های هفته واری که راجع به قضایای مهم، حوادث و رویدادهای جدید نگاهی انداخته شده و تبصره می‌گردد.

نشست (183)
پروندۀ جنوب سوریه!
مهمان برنامه: استاد مروان عبید (ابو عبد الرحمن)

مجری برنامه: استاد هیثم الناصر (ابو عمر)

جمعه، 08 شوال 1439هـ.ق / 22 جون 2018م

(ترجمه)

خبر

رسانه‌های تانزانیایی گزارش داده اند که رییس جمهور "جان موگوفلی" به روحانیون کشورش توصیه نمود که  دین را در مسائل سیاسی دخیل نسازند و تأکید نمود: «هرگاه چنین وضعیت ادامه پیدا کند، کشور به انحراف سیاسی کشیده خواهد شد.» رییس جمهور اظهار نمود: «این بهترین فرصت برای رهبران مذهبی(علمای دین) می‌باشد تا از گرفتن سخنگویانی‌که واقعاً عالم نیستند، اجتناب ورزند تا باشد که از مغشوش کردن پیروان‌شان جلوگیری شود.» او تأکید نمود: «هرگاه موضوعی به امور دین ربط می‌گیرد بهتر است تا شیخ‌، مفتی، خطیب، روحانیون و رهروان روحانیون کشور، در میان مردم به حل آن بپردازند، نه این‌که سخنگویانی‌که قادر به تفکیک میان امور دینی و سیاسی نیستند، حرف بزنند.»

تبصره

این اظهارات پس از آن‌‌ صورت گرفت که داکتر موگوفلی از عصری‌ترین مسجدی در حال ساخت در دار اسلام بازدید ‌نمود. بنای مذکور انتظار می‌رود که از جمله بزرگترین ساختمان در شرق و افریقای مرکزی محسوب شود که تحت حمایت مالی شاه مراکش بنام محمد اسادس با هزینۀ تقریباً میان ۸۰ الی ۱۰۰ میلیون دالر ساخته می‌شود.

منع خلط سیاست با دین و برعکس آن هرگز جنبه عملی نداشته و با واقعیت انسانی در تضاد است؛ چون هردو راهنمای انسان‌ها است که از جانب خالق یکتا در قالب یک نظام آمده است. به معنای وسیع‌تر، نظریۀ حامیان سیکولریزم یک دیدگاه ناقص و در کل متناقض با طبیعت انسانی است. هرچند سیکولریزم بنیان‌گذار ایدیولوژی سرمایه‌داری است، که رسماً در قرن هجدهم میلادی پس از بحران‌های وخیم جنگ میان روحانیون و متفکرین ظهور کرد، به عنوان راه‌حل مصلحت‌آمیز بدون رد با قبول هیچ‌‌گونه قاعده و مفهوم فکری ادیان به وجود آمده است. اما در صحنۀ عملی، زمانی‌که روحانیون از سیاست حرف بزنند یا حکام را محاسبه کنند، سیاستمداران به طور شتاب زده روحانیون را احمق‌هایی‌که با دین و سیاست بازی می‌نمایند، خطاب می‌کنند، مگر هنگامی‌که سیاستمداران برای آجندای سیاسی‌شان از دین استفاده کنند، درین صورت هیچ خطری به عنوان عمل بد محسوب نمی‌شود.

علاوه بر این، سیاسیون دموکراتیک سرزمین‌های اسلامی کاملاً از این آگاهی دارند که سیکولریزم یک مفهوم غربی بوده و هیچ ربطی با اسلام ندارد، با این حال سعی دارند که عمداً تمام ادیان را بطور عام در یک ردیف قرار دهند؛ به این معنی که همه ادیان از سیاست جدا شوند.

در اسلام هیچ مفهوم جدایی دین از سیاست وجود ندارد، چون روح و جسم انسان در یک پیکر واحد قرار داشته که از هم جدا ناپذیر اند. ‏علاوه بر این، در اسلام هرکس حق دارد تا در سیاست اشتراک کند، خواه در جنبۀ عملی یا گفتاری و یا هم سیاسون را محاسبه کنند، و خلافت یگانه نظامی است که قایم‌مقام آن هیچ حقی ندارد که افراد را از محسابۀ وی و معاونین‌اش منع کند.

نویسنده: علی آمور

عضو دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-تانزانیا

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

هفت ماه است که شبه‌نظامیان حوثی، برادر ما "عبدالله احمد ناجی" را در زندان‌شان به نام "زندان مدینۀ صالح" در تعز، در ناحیۀ معاویه، نگهداشته‌اند. او بدون ارتکاب هیچ جرمی، مگر عضویت در حزب التحریر به زندان افتاده‌است؛ حزبی‌که حقیقت اختلافات و جنگ‌های جاری یمن را آشکار می‌کند؛ جنگی‌که این مردم و سرزمین‌شان را برای خدمت به دسائس کفار استعمارگر، نابود کرده‌است.

چون حزب‌التحریر هیچ سلاحی را به‌جز مبارزۀ فکری و سیاسی در دست ندارد و هرگز برای رسیدن به هدف‌اش به اقدامات عملی نظامی دست نمی‌زند، این شبه‌نظامیان از کلمۀ حقیقت هراسان اند. هرچند این شبه‌نظامیان از ضعف و تکبر رنج می‌برند، ولی مانند دیگر نظام‌های غیرعادلانه، به دستگیری افراد بی‌گناه می‌پردازند، خواه از حزب التحریر باشد یا عامۀ مردم. نه تنها این، بلکه بعضی از اعضای این نیروها، به بهانۀ شکایت‌های دروغین، به صورت گروهی به باج‌گیری و اخاذی پول‌های مردم می‌پردازند. این شبه‌نظامیان بی‌نظم و وحشی اند، طوری‌که نه برای این شخص یک محکمۀ مناسب فراهم کردند، نه به خانواده‌اش اجازۀ ملاقات با او را دادند و نه هم او را آزاد کردند؛ هرچند به کسانی‌که قضیه‌اش را دنبال می‌کنند، بارها وعده داده‌اند که او را آزاد می‌کنند. واضح است که آن‌ها در گروه‌شان اشخاص ظالم و دروغگو را استخدام کرده‌اند. باید گفت که هیچ قدرت و توانی جز الله سبحانه‌وتعالی نیست و ما به او توکل می‌کنیم که بهترین معتمدان است.

عجیب‌تر این‌که: از زمانی‌که آن‌ها کمیته‌های شکایات را افتتاح کردند، ما شکایات را یکی بعد از دیگری در مورد این قضیه به آنان ارائه کردیم، ولی مثل این‌که ما به نزد مرده‌ها دلیل می‌آوریم؛ ولی سرانجام می‌گویند که این قضیه باید به شخص دیگری راجع شود و کاری از دست آن‌ها ساخته نیست، مثل این‌که او اصلاً زندانی آن‌ها نیست.

ما مردم را از اخاذی بیشتر این شبه‌نظامیان با خبر و باحذر می‌کنیم. هرچند که اعمال‌شان بی‌رحمانه و مجازات‌شان سخت است، ولی الله سبحانه‌و‌تعالی وقت می‌دهد؛ اما از آن چشم‌پوشی نمی‌کند. تاریخ این‌ها را ثبت می‌کند و امت جنایاتی را که در برابر‌شان و در برابر کسانی‌که دعوت بخاطر تطبیق اسلام و تأسیس دولت اسلامی را حمل می‌کنند، مرتکب شده‌اند، نخواهد بخشید. اکنون دوباره از آنان می‌خواهیم تا آن‌هایی را که به ناحق و به بهانه‌های دروغین دستگیر کرده‌اند، رها کنند.

آنان دربارۀ کدام پیروزی اسلام حرف می‌زنند و دربارۀ کدام پیروزی اسلام شعار سر می‌دهند، در حالی‌که با دعوت برای تأسیس دولت آن مبارزه می‌کنند؟! آیا اسلام از اعمال و جرایمی خوشنود می‌شود که چهرۀ بدی را از آن منعکس کند، یا از دستگیری‌های غیرعادلانۀ مردم؛ اشخاصی‌که نان‌آور خانوادۀ‌های‌شان اند. آنانی‌که نان‌آوران خانوادۀ‌شان را از دست می‌دهند؛ در حالی عید را درمی‌یابند که نان‌آوران‌شان در زندان‌ها بسر می‌برند و خودشان تنها مایحتاج اولیۀ زندگی را دارند.

حزب‌التحریر، باوجود مخالفت‌های غیرعادلانه به خواست الله سبحانه وتعالی به راهش ادامه می‌دهد، طوری‌که نه از اعمال این حکام مستبد و ظالم متأثر می‌شود و نه از هدف و طریقه‌اش برمی‌گردد؛ بر طریقۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم برای تأسیس دولت اسلامی استوار و ثابت قدم باقی می‌ماند تا الله سبحانه وتعالی نصرت داده و این مسلمانان ضعیف را در زمین‌اش قدرت دهد.

﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ﴾

[غافر: ۵۱]

ترجمه: یقیناً ما پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و روزی‌که گواهان(برای گواهی) بر خیزند، یاری می‌کنیم.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه یمن