(ترجمه)

خبر:

در روزهای اخیر، مسلمانان مقیم دنمارک هدف انتقادهای تند و تیز قرار گرفتند. علت این انتقادها نشر تذکرات اسلامی در شبکه‌های اجتماعی بود که به مناسبت جشن‌های سالانه فراغت از مکاتب متوسطه منتشر شده بود. جشن‌هایی که غالباً با اختلاط دختر و پسر، نوشیدن الکل در اماکن عمومی و رفتارهای ناپسند همراه است.

در این پست‌ها ضمن تبریک به فارغان، از جوانان مسلمان خواسته شده بود تا از شرکت در اعمالی که با اخلاق اسلامی در تضاد است، خودداری کنند. این توصیه‌ها با واکنش تند سیاست‌مداران و رسانه‌های دنمارکی مواجه شد؛ چنان‌که برخی از  آنان مسلمانان را به «افراط‌گرایی» و «کنترول اجتماعی» متهم کرده و حتی تهدیداتی در رابطه با موقعیت شغلی آنان مطرح شد. شماری از سیاست‌مداران، از جمله وزیر هم‌پیوستگی (ادغام اجتماعی)، مسلمانان را به‌خاطر نپذیرفتن فرهنگ نوشیدن مشروبات الکلی در دنمارک، مورد نکوهش قرار دادند و ادعا کردند که «این بخشی از ارزش‌های ماست».

تبصره:

خشم و برآشفتگی سیاست‌مداران دنمارکی در برابر یک توصیۀ سادۀ اسلامی، بیشتر از آن‌که چیزی دربارۀ مسلمانان بگوید، پرده از طرز فکر خود آن‌ها برمی‌دارد. آنچه موجب جنجال شد، نه نفرت‌پراکنی بود، نه تهدید و نه اجبار؛ بلکه صرفاً دیدگاهی اخلاقی بود که از بطن اسلام برمی‌خاست، راه و روش های رایج جامعه را زیر سوال برد و به مسلمانان پیشنهاد نمود از مشارکت در این جشن‌های اختیاری خودداری کنند. همین توصیۀ بی‌اجبار و کاملاً مسالمت‌آمیز، به‌عنوان عمل ناپذیرفتنی و حتی جرم تلقی شد.

در واقع این واکنش تعصبی، جوهر سکولاریسم لیبرال را آشکار می‌سازد: آن‌ها مدعی مدارا با همۀ دیدگاه‌ها هستند، جز آن‌هایی که از سرچشمه‌های آسمانی می‌آیند و پایه‌های فکری‌شان را به چالش می‌گیرند. به محض این‌که یک مسلمان با آرامش بگوید نوشیدن شراب یا اختلاط زن و مرد کار نادرستی است، نقاب «تحمل و رواداری» از چهره‌ی نظام لیبرال فرو می‌افتد. ناگهان آزادی بیان، امتیازی می‌شود که تنها به صداهای سکولار اعطا می‌گردد. دیگران یا باید توسط دستگاه دولت دستگیر شوند یا خاموش گردند.

در چنین فضای فکری نتیجه روشن است: بی‌بندوباری و رفتارهای ناپسند به‌عنوان ارزش‌های مقدس شمرده می‌شوند و مستی به نماد فرهنگی مقدسی در دانمارک بدل شده است؛ با آن‌که براساس بسیاری از گزارش‌ها و نظر کارشناسان، مصرف مشروبات الکلی به مشکلی جدی در میان نسل جوان دانمارکی تبدیل شده و این کشور رکورددار مصرف الکل در میان جوانان در سراسر اروپاست.

با این‌حال، همین سیاست‌مدارانی که جوانان مسلمان را به‌خاطر هشدار در مورد خطرات مستی مورد حمله قرار می‌دهند، در بیست ماه گذشته، در برابر فاجعه انسانی در غزه به‌کلی سکوت اختیار کردند.

کجا بود آن خشم اخلاقی‌شان وقتی کودکان بی‌گناه سلاخی می‌شدند؟ کجا بودند خطابه‌های وجدان‌گرای‌شان زمانی که شفاخانه‌ها زیر بمباران نابود شدند و خانواده‌ها به‌طور کامل زیر آوار مدفون گشتند؟ سکوت‌شان در برابر این فجایع، از فریاد خشم‌گین‌شان علیه توصیه‌ی اخلاقی مسلمانان، گویاتر و رسواتر است و اما خطاب به همۀ جوانان مسلمان که امسال از مکاتب فارغ‌التحصیل شده‌اند:

از صمیم قلب، موفقیت‌تان را تبریک می‌گوییم!

نه تنها به‌خاطر دستاورد تحصیلی؛ بلکه به‌خاطر ایستادگی‌تان بر هویت اسلامی‌تان، آن‌هم در میان فشاری سنگین از سوی جامعه‌ای که می‌کوشد شما را به سویی دیگر بکشاند، شما افتخار این امت هستید.

این‌که از راه و روش های غیراخلاقی اطاعت نکردید، نه نشانۀ عقب‌ماندگی است و نه تنگ‌نظری؛ بلکه بیانگر اصول‌گرایی، شجاعت و بصیرت در دورانی‌ست که پایبندی به اخلاق نیاز مبرم دارد. هرگز از اسلام‌تان شرمنده نباشید، شما تنها نیستید. همۀ امت در کنار شما ایستاده است. از تهدیدها و تمسخرهای‌شان نهراسید؛ این‌ها نشانه‌ی ضعف آن‌هاست، نه ضعف شما.

استوار بمانید، با حکمت، اعتماد به نفس و وقار، در جامعه حضور داشته باشید و اسلام‌تان را با افتخار و عزت حمل کنید. در نهایت، این رویدادها بار دیگر برای ما یادآور می‌شوند که اسلام صرفاً یک باور شخصی یا مسألۀ فردی نیست، بلکه یک نظام زندگی جامع و همه‌جانبه است.

زمان آن رسیده که به‌صورت جدی برای ایجاد نظامی سیاسی تلاش کنیم که از ارزش‌های‌مان حفاظت کند و باورهای‌مان را نمایندگی نماید؛ نظامی که اسلام را به‌مثابه رحمتی برای بشریت مجسم سازد و این نظام چیزی نیست جز خلافت بر منهج نبوت.

نویسنده: ابراهیم الأطرش

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

12 جولای 2025م.

17 محرم 1447ه.ق.