(ترجمه)

برنامهٔ کمک غذایی تکمیلی (SNAP) یک برنامهٔ فدرال در امریکاست که به افراد و خانواده‌های کم‌درآمد یا دارای معلولیت یاری می‌رساند تا از طریق کارت‌های الکترونیکی، مواد خوراکی و نوشیدنی – به‌جز مشروبات الکلی – و نیز بذر و گیاه را برای کِشت غذای خود بخرند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که ۴۲ میلیون امریکایی برای تأمین غذای خود و خانواده‌شان به این کمک‌ها وابسته‌اند.

۵۴ درصد از بزرگ‌سالانی که از این کمک‌های غذایی بهره‌مند می‌شوند، زنان‌اند و بیشتر آنان مادران بیوه و یا بی‌سرپرست هستند. هم‌چنین ۳۹ درصد از دریافت‌کنندگان کودکان‌اند؛.به این معنا که تقریباً یک کودک از هر پنج کودک امریکایی برای سیر ماندن به این کمک‌ها وابسته است.

در جریان تعطیلی‌های فدرال، برخی ایالت‌ها ناچار شدند راه‌های دیگری برای تأمین مالی برنامه‌های غذای رایگان یا ارزان در مدارس پیدا کنند تا کودکانی که در طول روز تنها از غذای مدرسه تغذیه می‌کنند، بی‌غذا نمانند.

در نتیجه بسیاری از انبارهای مواد غذایی در سراسر کشور قفسه‌های خالی خود را به نمایش گذاشته‌اند و از مردم خواسته‌اند تا برای پاسخ به تقاضای روزافزون، مواد خوراکی و کارت‌های هدیهٔ فروشگاه‌های مواد غذایی اهدا کنند.

بی‌توجهی امریکا نسبت به نیازمندانش پرسش‌های زیادی را برمی‌انگیزد: چگونه ممکن است ثروتمندترین کشور جهان از واقعیت گرسنگی میلیون‌ها تن از آسیب‌پذیرترین شهروندانش چشم بپوشد؟ شاید بپرسید امریکا پول‌هایش را کجا مصرف می‌کند، حتی در زمان تعطیلی‌های فدرال؟ پاسخ روشن است؛ به‌جای آن‌که اطمینان یابد مردم خودش غذای کافی دارند، میلیاردها دالر را به رژیم یهود می‌فرستد تا فلسطینیان را بکشد.

در این میان، برخی سیاست‌مداران ساختن تالارهای باشکوه را از هر چیز مهم‌تر می‌دانند و برخی دیگر منافع شخصی‌شان را بر رفاه مردمی که باید نمایندگی‌شان کنند، مقدم می‌شمارند. همان‌طور که می‌بینید، امریکا‌ی سرمایه‌داری هرگز دل‌مشغول رسیدگی به امور مردمش نبوده است؛ بلکه همواره پشتیبان نظامیان و سرمایه‌دارانی بوده که کودکان سراسر جهان را از حقّ امنیت، خوراک، سرپناه و آموزش – نیازهای ابتدایی هر انسان – محروم کرده‌اند.

از همین رو، کودکان در خود امریکا نیز از گرسنگی، ناامنی، کمبود آموزش و نبود خدمات درمانی رنج می‌برند. حتی آنان که در ثروتمندترین کشورهای جهان زندگی می‌کنند، بیش از هر زمان دیگری به نظامی نیاز دارند که مردمانش را گرسنه نگذارد، این در حالی‌ست که حکام شان به افزایش حساب‌های بانکی‌شان سرگرم‌اند.

بلی، جهان امروز نیازمند نظامی سیاسی که در آن حاکمش همچون خلیفه مسلمانان، عمر بن خطاب رضی‌الله عنه، شخصاً در میان مردم بگردد تا اطمینان یابد هر کودکی پیش از او سیر است؛ نظامی که بر اساس آنچه الله سبحانه وتعالی برای تدبیر امور بندگانش نازل کرده است، اداره ‌شود و تنها یک نظام سیاسی است که توان تحقق این ارزش‌ها و فراتر از آن را دارد؛ خلافت بر منهج نبوت.

 دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر – بخش زنان