حزب التحریر-هالند به یاری الله متعال در نظر دارد تا کمپاینی را زیر نام "بازگشت به مجد اسلام" برگزار نماید که هدف از این کمپاین، یاد آوری گذشتۀ خوب و شرافت‌مندانه مسلمانان تحت سایۀ حاکمیت اسلام، از جمله اندلس و خلافت عثمانی می‌باشد. این کمپاین به هدف حمایت مسلمانان و کارکردن از بهر تأسیس دولت اسلامی، خلافت برمنهج نبوت، تا آن‌که امت اسلامی بتواند مجد از دست رفته‌اش را بدست آورده و رهبری جهان را چنان‌چه در گذشته در دست داشت، بدست گرفته و پیام اسلام را به جهان حمل کند که آتش سرمایه‌داری و سرمایه‌داران خاموش نموده و بشریت را با خارج نمودن از تاریکی‌ها بسوی نور اسلام سوق دهد، صورت می‌گیرد.

آجندای کمپاین مذکور را گفت‌وگوها، سمینارها و کنفرانسی‌ زیر عنوان "به منهج رسول الله صلی الله علیه وسلم" تشکیل داده که به تاریخ 6 ماه می 2018م در شهرهای مختلف هالند؛ از جمله: شمال و جنوب آن به یاری الله متعال برگزار شده و به خوبی پایان خواهد یافت. از الله سبحانه وتعالی مسئلت داریم که تلاش‌های مخلصانۀ جوانان حزب را با احسن مورد قبول درگاه خود قرار دهد.

عثمان‌ طه

(ترجمه)

وسعت اراضی که انقلاب شام از آن برخاست، رژیم جنایت‌کار بشار اسد را سخت دست و پاچه ساخت، طوری‌که نمی‌دانست چطور از خودش دفاع کند و یا از سقوط حتمی الوقوع خود جلوگیری نماید؛ انقلابی‌که از مساجد شهر‌های بزرگ و قریه‌های اطراف آن به هدف سرنگون کردن رژیم مستبد او برپا خاست، بزودی بخاطر محار کردن آن از اسلحه کار گرفته شد و انقلاب را به دفاع از خود مجبور ساخت. با گذشت یک سال از آغاز انقلاب، سلطۀ رژیم جنایت‌کار  تنها به یک بر چهارم حصۀ سرزمین شام، محدود شد. این امر زمانی به وقوع پیوست که‌ مردم شام نه گروه‌های رقابتی را می‌شناختند و نه هم رهبران وابسته را، نه پول‌های دالری زهرآلود را می‌شناختند و نه هم دام‌ها و مذاکرات را؛ آن زمان روزهای بود که افسران ارتش رژیم، حقارت، خفت و اطاعت از کسانی را که به کشتن اطفال و خانواده‌های‌شان امر کرده بودند، ترک نمودند. بناءً انقلاب با توکل به مالک اصلی‌اش بسیار قوی، بخاطر اعتبار درونی‌اش بسیار استوار و از فتوای قانون‌مداران پاک بود. انقلابیون چیز‌های مانند خطوط سرخ وغیره را نمی‌شناختند و با گام‌های استوار به توکل به الله سبحانه وتعالی به مقصد سرنگون کردن رژیم، به پیش می‌تاختند.

شاید دسائس دشمنان در برابر مردم شام از این پس برای هیچ کسی گنگ نمانده باشد، چه از جانب کشور‌هایی‌که خود را دوست می‌تراشند و یا هم چه آن‌هایی‌که دشمنی‌شان آشکار بوده است. اما دست اندرکاران انقلاب دشمنان متفاوتی را دریافتند، کسانی‌که به حمایۀ امریکا و جامعۀ بین‌المللی خدمات زیادی را به رژِیم جنایتکار شام، خواه به قصد خیر و یاهم غیر آن انجام دادند. کسانی‌که انقلاب را از دید سیاسی و نظامی رهبری می‌کردند، دانسته و یا نادانسته آن را به مصیبت‌ها سوق داده و به دشمن بیشتر از توقع‌اش فایده رساندند. اگر بخاطر درگیری‌ها میان گروه‌‌‌های انقلابی در طی هفت سال اخیر نمی‌بود، رژیم با وجود تمامی کمک‌های انسانی و تسلیحاتی، که بدست می‌آورد، بازهم نمی‌توانست تا بار بار نفس تازه بکشد. ریشۀ این درگیری‌ها در اصل به دولت‌های حامی، عدم توافق رهبران بالای قدرت، نفوذ اجانب، پول وغیره برمی‌گردد که حزب التحریر همیشه از آن و نتایج فاجعه‌بار آن هشدار می‌داد.

رژیم اسد در جداسازی حمص، داریا، زبدانی، مذایا، حلب، غوطه و سایر جاها ناتوان بود، اما وضعیت موجود بخاطر این است که رهبران گروه‌ها خود را در دام انداختند و در نشست‌هایی‌که از جانب کشور‌های حامی رژیم و کسانی‌که بالای جنایات آن چشما‌ن‌شان را کور می‌گیرند و هدف از تصامیم‌شان در این نشست‌ها تنها کاهش دادن فشار از رژیم است، اشتراک نمودند. بازهم حزب التحریر، حزب پیشگامی‌که برای مردم‌اش دروغ نمی‌گوید، از همین عواقب هشدار داد؛ مگر هشدارش بار دیگر به دید تمسخر و استهزا گرفته شد و به انجام سایر کارها مورد سوال و چالش قرار گرفت.

بلی، رهبران گروه‌ها خدمات بزرگی را به رژیم بشار جنایتکار انجام دادند که دلیل آن جز نبود شعور سیاسی چیزی دیگری نبوده و برای خود‌شان نیز واضح گردید. همین عدم شعور سیاسی بود که آن‌ها را به پذیرفتن پول کثیف سیاسی وادار ساخت و باعث پراگنده‌گی، کندی و درگیری گاه و ناگاه آنان شد. برعلاوۀ این موارد، پول آن‌ها را به وسایلی در دست حامیان‌شان قرار داده و گروگان‌های شدند که فقط به دنبال منافع خود می‌رفتند. بازهم هشدار حزب التحریر در بارۀ این پول‌های زهرآلود، به تمسخر و استهزا گرفته شد.

ای مسلمانان در شام، مقر اسلام! رژیم جنایتکار در آغاز قادر بود که حمص را بگیرد تا شمال را از جنوب جدا کرده، حلب را بازپس گیرد و با ایجاد تشنج در حومۀ شهر، مانند: وادی براده، داریا، بارزا و بالآخره غوطۀ شرقی، از مجاورت دمشق خطر را دور نماید. تمامی این‌ها به وضاحت از جانب جامعۀ بین‌المللی، دولت‌ها و سازمان‌های آن طرح‌ریزی شده بود که در نتیجه رهبران گروه‌ها مردم و انقلاب‌شان را ترک نموده و پایداری خود را از دست دادند. بناءً برای جنایتکار شام برجاست تا کلاه‌اش را جهت ستایش و تقدیر، در برابر رهبران گروه‌ها و مفتی‌هایی‌که توسط فتوای آن‌ها او حرمت یافته و مردم شام و انقلا‌ب‌شان با خفت روبرو شدند، بردارد. حالا مردم شام باید آن‌ها را به مثل دانه‌ها دور انداخته و این انقلاب را در دستان کسانی قرار دهند که از الله سبحانه وتعالی می‌هراسند و بخاطر تطبیق اسلام کار می‌کنند. به همین دلیل، آن‌ها رهبری سیاسی را بخاطر احیای خلافت برای حزب التحریر می‌دهند و درخشش انقلاب را برمی‌گردانند تا آن را فقط "بخاطر رضای الله سبحانه وتعالی" به پیش ببرند. آن وقت خواهند توانست تا بالای رژیم اسد حمله‌ور شده، آن را سرنگون نمایند و بالای ویرانه‌های آن حاکمیت اسلام را برپا نمایند که همانا خلافت برمنهج نبوت می‌باشد. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُون﴾

[انفال: ۲۴]

ترجمه: ای مومنان! فرمان الله(سبحانه وتعالی) را بپذیرید و دستور پیامبر او را قبول کنید، هنگامی‌که شما را به چیزی دعوت می‌کنند که به شما زنده‌گی(مادی، معنوی، دنیوی و آخروی) می‌بخشد و بدانید که الله(سبحانه وتعالی) میان انسان و دل او جدایی می‌اندازد، و بدانید که همگان در پیشگاه  الله(سبحانه وتعالی) گرد آورده می‌شوید.

احمد عبدالوهاب

رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه سوریه

(ترجمه)

داکتر محمد مختار جمعه، وزیر اوقاف مصر در دانشکدۀ علمی دانشگاه الزقازق در جریان بحث روی پایان‌نامۀ ماستری، که توسط محصلی بنام وجدی عبدالقادر در مورد "نوگرایی اندیشۀ دینی در اسلام... مدل محمد اقبال" ارائه گردید، کنترول‌اش را از دست داد و نتوانست که آتش خشم خود را خاموش سازد. این وزیر، که خشم سراسر وجودش را احاطه کرده بود، تهدیدکنان به روی تالار رفته و فریاد می‌زند: «اصطلاحاتی‌که در این پایان‌نامه ذکر شده است، از جمله: این‌که وطن‌پرستی خطرناک‌ترین نوع بت‌پرستی بوده و ارتباط دادن آن با دین به مثابۀ کفنی برای دین می‌باشد و در تناقض با تمام اصول و ارزش‌های وطن‌پرستی قرار دارد.» آتش خشم وزیر به اندازه‌ای زبانه کشیده بود که حتی محصلی را که با هزاران زحمت پایان‌نامه‌اش را زیر نظر داکتر صابر عبدالدائم رئیس پیشین دانشکدۀ زبان عربی آماده کرده بود، به عنوان "احمق"، "جاهل" و "خر"  صدا کرد. وزیر اوقاف گفت: «این پایان‌نامه به این خاطر مرا خشم‌گین نمود که پاراگراف‌های آن حاوی افکار ضد وطن‌پرستی بود. این موضوع مرا خیلی نگران و آشفته کرد، زیرا دفاع از وطن قطعاً در قلب و ذهن من ریشه دارد.» دیده می‌شود که وی از مفکورۀ "وطن‌پرستی" با قاطعیت تمام دفاع می‌کند.

هر شخصی با داشتن حد اقل کم‌ترین دانش از اسلام و قوانین آن می‌داند که مفکورۀ وطن‌پرستی، نه در کلام الهی و نه هم در سنت نبوی با دین و عقیدۀ مسلمانان است و هیچ‌گونه ارتباط، سابقه و اساسی در متون شرعی ندارد. نخستین کسی‌که مفهوم وطن‌پرستی را معرفی نمود، رفاعة رافع الطهطاوی، شیخ الازهر بود که در سال ۱۸۲۶م توسط محمد علی پاشا به فرانسه فرستاده شده بود تا مرشیدی برای محصلینی‌که بخاطر حصول علوم ضروری به آنجا فرستاده می‌شدند، باشد؛ اما او از فرانسه کثافاتی از تمدن سیکولر غربی را همراه با مفاهیم و ایده‌هایی باخود آورد که بر پایۀ ثبوت و استدلال استوار نبود. یکی از این مفاهیم همانا مفهوم وطن‌پرستی بود که بر مردم تحمیل می‌گردید. این مفکوره مردم را در یک محدودۀ جغرافیایی محصور کرده بود و مردم آن را به‌عنوان بتی قبول کرده بودند. این مفکوره به سیاسیون توجیهاتی را ایجاد می‌کرد که به‌خاطر دفاع از وطن موجی از جنگ‌ها و خون‌ریزی‌ها را به راه بیندازند.

جای تعجب نیست که قرن نزدهم آغاز موجی از استعمار غربی را شاهد بود که منجر به سقوط ملت‌های ضعیف گردید. مردم اروپا هنگامی طعم تلخ مفکورۀ وطن‌پرستی را چشیدند، که جنگ‌های خونینی در میان آن‌ها شعله‌ور گردید که تا پایان جنگ جهانی دوم پایان نیافت. مفکورۀ "وطن‌پرستی" مستقیماً به مفهوم حاکمیت‌ملی و برتری‌جویی قانون دست‌ساختۀ بشر ارتباط دارد؛ قانونی‌که حقوق و وجایب را با توجه به مصالح قانون‌گذاران در پارلمان تعریف می‌کند. طوری‌که برای یک جنایت‌کار در یک منطقه حدودی به‌خاطر جزای اعمالش تعیین می‌گردد، ممکن است حکم مجازاتش در آن سوی مرز(در یک منطقۀ دیگر) باطل و یا نادیده گرفته شود، که این همه بر اساس امیال و مصالح قانون‌گذاران در هردو طرف مرز صورت می‌گیرد.

گرچه اروپا مدعی است که تمدن لیبرال انسانی را حفظ و ادامه خواهد داد، ولی هنگامی‌که آن را در مورد ورود آنانی‌که از جهنم سیاست‌های امپریالیستی‌اش فرار کرده اند، می‌شنود، نگرانی‌اش را در زمینه ابراز کرده و به تقویت مرزهایش می‌پردازد تا باشد که از ورود این بربری‌ها جلوگیری نماید. هرچند ایدیولوژی بشری آن‌ها اگر واقعاً یک ایدیولوژی انسان دوستانه می‌بود، از افرادی‌که به‌دنبال حمایت خود، به‌ویژه قربانیان جنایات سیاست‌های استعماری هستند، استقبال می‌کرد. حقیقتاً این یک امری‌ست که اسلام عزیز در برخورد با دیگر ملت‌ها در صدد آن است. مسلمانان خون خود را قربانی می‌کنند تا دیگران بتوانند پیام درستی از اسلام را دریافت کنند که هیچ کسی را بر کسی دیگری برتری نیست؛ مگر در تقوای الهی.

وزیر اوقاف باید در این خصوص که از حدودی الله سبحانه و‌تعالی تخطی صورت گرفته، شریعت او تعالی معطل قرار گرفته است و بخاطر دوستی با دشمنان او سبحانه وتعالی، از جمله یهودی‌ها و امریکایی‌ها، خشمگین می‌بود، یا این‌که باید در خصوص  اقصی شریف که توسط یهودی‌های نجس نسبت به آن بی‌‌حرمتی صورت می‌گیرد و یا هم به‌خاطر ریزاندن خون مردمان بی‌گناه شام خشمگین می‌شد.

ما بر او توصیه می‌کنیم تا موقعیت ایمان جادوگران فرعون را به یادآورد، آنگاه که باوجود ارعاب و تروریزم فرعون رضای الله سبحانه و‌تعالی را انتخاب نمودند و زنده‌گی آخرت را بر زنده‌گی زودگذر این دنیا ترجیح دادند و بدون کدام ترس و هراسی در مقابل فرعون ستمکار اعلان نمودند. ما به داکتر جمعه ابلاغ می‌کنیم که مفکورۀ وطن‌پرستی، که توسط قوانین غرب کافر تقدیس می‌شود، اسلام به تخریب آن دستور می‌دهد و چنان‌چه که نیاز است، الله سبحانه و‌تعالی را باید در الوهیت و ربوبیت عبادت نمود. پیام اسلام رحمت و عدالت او تمام افراد را بدون کدام نوع تبعیض از همان ابتداء تا روز آخرت شامل شده، شریعت الله سبحانه و‌تعالی حق بوده و تمام قوانین بشری دیگر باطل می‌باشد. فلهذا برای شما جناب وزیر بسیار بهتر خواهد بود که در صدد رضایت الله سبحانه و‌تعالی باشید و نه این‌که در صدد رضایت و قناعت مؤسسۀ "رند" و یا هم غرب استعمارگر، و اگر چنین نکنی تو را به این فرمودۀ الله سبحانه و‌تعالی هشدار می‌دهیم:

﴿وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ﴾

[اعراف: ١٧٥]

ترجمه: و بر آن‌ها بخوان سرگذشت آن کس را که آیات خود را به او دادیم؛ ولی(سرانجام) خود را از آن تهی ساخت و شیطان در پی او افتاد، و از گمراهان شد!

داکتر عثمان بخاش

رئیس دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر