ارایه کننده : مفكر سياسي احمد الخطواني (أبو حمزة)
چهار شنبه ، 15 صفر 1439هـ مطابق با 25 اكتوبر 2017م

(ترجمه)

خبر:

پارلمان ترکیه درین هفته قانونی را تصویب نمود که مطابق آن مفتی هایی که اسم های شان در دولت ثبت است و تنها توسط مقام رهبری امور مذهبی این دولت تعیین می گردند، حق پیشبرد مراسم ازدواج را درین کشور دارند. قابل یاد آوری است که این کار قبلاً صرف توسط مقامات شهرداری صورت می گرفت؛ اما نهاد سیکولر "حقوق زنان کمالیست" مخالف این قانون بوده و این اقدام دولت را ضربه محکمی بر سیکولریزم و حقوق زنان حسب بر شعار "ای کی پی" اسلامی می داند.

تبصره:

طبق معمول، کوچک ترین اقدام در اسلام باعث ناراحتی و نارضایتی حرکت سیکولر کمالیست در ترکیه گردیده است. بنابرین این حرکت به گونه آزاد، این قانون را حمله علیه سیکولریزم تلقی می نماید. حرکت سیکولر کمالیست ازین هراس دارد که این قانون باعث خشونت و ظلم بالای زنان می گردد و بیشتر از همه زمینه ازدواج خوردسالان را نیز مهیا می سازد. این حرکت مدعی است که درین قانون حد سن ازدواج محدود نگردیده است و دختر ها می توانند، بعد از سن بلوغ مطابق به اسلام ازدواج کنند.

بنابرین، آن ها ادعاء می کنند که مفتی ها نسبت به مقامات شهرداری از ازدواج اشخاص زیرسن چشم پوشی می نمایند. در حقیقت آن ها هراس از دست دادن نظام سیکولریزم را دارند؛ گویا این که با امید داشتن بدین نظام تکیه بر سوزن نموده اند. با این حال، "سی اچ پی" نهاد مخالف سیکولر اصلی؛ حتی قسم یاد کرده است تا این قانون را بر دلایل فوق در محکمه اساسی راجع کنند.

از طرف دیگر، "ای کی پی" و حامیان این قانون می گویند که قانون جدید ازدواج های عام را ساده ساخته و هیچ چیز دیگر را تغییر نمی دهد؛ مثل روند و نیازمندی های عروسی، محدودیت سن همه و همه به حالت اولی خود باقی خواهد ماند و مفتی ها باید همان کار را که شهرداری انجام می داند بکنند. بر علاوه این قانون نشان می دهد که ۱۰۳۸ مفتی همراه با مقامات شهرداری اجازه پیشبرد مراسم عروسی را دارند و این کار از عروسی های غیررسمی جلوگیری کرده و زمینه محافل و ازدواج بیشتر را مهیا می سازد.

اما چگونه بدین مسائل از زاویه اسلام بنگریم؟

اولاً این ذهنیت را رد می کنیم، گویا این که پیشبرد مراسم عروسی توسط مفتی ها باعث ازدیاد خشونت علیه زنان می گردد. حقیقت امر اینست که عروسی ذاتاً نه به شکل اسلامی و نه به شکل محلی باعث خشونت علیه زنان می گردد؛ بلکه انحطاط فکری افراد است که از ارزش زنان می کاهد. این انحطاط نتیجه بیشتر از ۹۰ سال دوری و بیگانگی مسلمانان از اسلام، فرهنگ، مفاهیم و عدم تطبیق قوانین اسلامی است.

در عوض، تطبیق و تحمیل نظام و ارزش های سیکولر باعث گردیده است تا نتوانیم از حقوق زنان به وجه احسن دفاع و حمایت نماییم. شواهد تاریخی در زمان خلافت عثمانی ها گواه است که این دولت مقتدر چگونه از سوء استفاده زنان، تجاوز، حقارت و استثمار خانم ها حفاظت می کرد. نمونه آن شوهرانی اند که بر اثر عدم رعایت حقوق زنان خویش یا زندانی می گردیدند و یا هم مجبور به طلاق خانم خویش توسط محکمه می گردیدند.

ثانیاً ازدواج خوردسالان کاری نیست که از سوء استفاده و یا تجاوز اطفال جلوگیری کند. ترکیه سرزمینی است که اکثریت جوانان آن آلوده به فساد اخلاقی بوده و در ضمن، اطفال آن نیز برای چنین کارها تحمیل و تشویق می گردند. تطبیق ارزش های نظام سیکولر و ترویج شیوه زنده گانی غیراسلامی برای سال ها درین کشور، سبب گردیده است تا مردم فراموش کنند که خالق آن ها کیست و این دنیا دار ابتلاء و امتحان است؛ نه سرای همیشگی. در حقیقت طرز دید غیراسلامی نسبت به زنده گی، انسان های بولهوس را وادار ساخته است تا برای رفاه و خوشی خویش؛ حتی زنده گی بشریت را به مخاطره انداخته و اثر ناگوار بالای زنده گی زنان وارد نموده است که نتیجه این فساد اخلاقی ایدز و ده ها امراض دیگر است.

از سوی دیگر، اگر واقعیت اکثریت قضایای سوء استفاده از اطفال بررسی گردد، به هیچ کدام آن، به دلیل روند ناسالم محکمه رسیده گی قانونی نگردیده است. در ضمن، این نکته را نباید فراموش کرد: قضایای جنسی که در آن رضایت طرفین شامل اند، جرم نبوده؛ مگر این که یکی از طرف ها شکایت درج کند، که درین صورت هم بازرسی قانونی صورت نمی گیرد.

ثالثاً مشکل خطیر این قانون اینست که با عملی نمودن آن توسط مفتی ها، مراسم و کارهایی که انجام می شوند، جنبه اسلامی پیدا می کند. از گذشته تا حال مردم به شیوه اسلامی در ترکیه ازدواج کرده اند؛ ولی حقیقت اینست که این قانون هیچ بیگانگی از سیکولریزم ندارد. تطبیق این قانون ابتداء مسلمانان را شریر و سپس با زیر سوال بردن احکام ازدواج و خدشه دار نمودن اساس مقدس پیوند ازدواج، زمینه سیکولر شدن مسلمین را فراهم می سازد.

بناً مشکل اساسی روند کمالیست در چی است؟ این روند در طول ۱۵ سال تطبیق قوانین ای کی پی آگاهانه و یا ناآگاهانه نقش اساسی را در تطبیق پالیسی های سیکولر بالای مسلمانان ترکیه بازی کرده است. هرگاه جزئی ترین عمل مخالف عقیده اسلامی توسط سی اچ پی صورت می گرفت، با مقاومت و غوغای مسلمانان رو برو می شدند؛ اما عین عمل توسط ای کی پی انجام شده است و توسط سخنگویان سی اچ پی تأکید گردیده و این کار سبب گردیده تا مسلمانان برای حفظ حاکمان خویش، هر عمل را با آغوش گرم بپذیند؛ صرف نظر از این که اسلامی است و یا غیراسلامی.

درین صورت ای کی پی یکبار دیگر با نشان دادن عکس العمل احساساتی اش علیه این قانون و جلوه اسلامی دادن خویش، نمی تواند ازین حقیقت چشم پوشی نماید که عملش هیچ تفاوتی از سیکولری ندارد. از جانب دیگر، اختلاف سیکولری بودن و یا نبودن این قانون مشکل دیگر است که تأثیر زیاد بالای امت اسلامی در ترکیه می گزارد.

این کار عمیقاً ذهنیت عملکرد حکومت غیراسلامی را نسبت با مسلمانان خارج از ترکیه نشان می دهد. اگر ای کی پی واقعاً به اسلام خدمت می کند، درین صورت چرا با دشمنان اسلام پیمان می بندد؟ وی اخیراً با کشورهای ایران و روسیه تحت امر بادار خویش-امریکا- این کار را کرده است و در پالیسی وحشیانه آن ها را در سوریه فعالانه حمایت می کند. اگر عمیقاً دیده شود، دولت و حاکمان فعلی ترکیه نسبت به دولت های سابق بیشترین خیانت و و ناکارآیی را انجام داده اند. ما مسلمانان باید همیشه هوشیار باشیم تا افکار غربی و هر اقدام غیراسلامی از طریق این دولت در میان ما رخنه نکند. با توجه به این که نماینده های این دولت مسلمان اند؛ اما باید وظیفه خویش را که امر به معروف و نهی از منکر است به وجه احسن انجام دهیم تا برای شان واضح گردد که الله سبحانه وتعالی چی چیز را حلال و حرام قرار داده است؟

بناً ما باید موقف خود را واضحاً در قبال دسیسه ها و بازی های غرب نشان دهیم. ما تنها نظام اسلامی را می خواهیم که با قوانین اسلامی اش مشکلات امت را حل کرده و بدون شک که این دولت مقتدر تمام امت را به طرف پیشرفت و عزتمند شدن سوق خواهد داد؛ خواه مرد باشد یا زن و یا هم طفل. ما نمی توانیم به پیشرفت دست یابیم؛ مگر این که دولت اسلامی را مطابق بر منهج پیامبر صلی الله علیه وسلم جاگزین نظام های سیکولر فعلی بسازیم. بناً هیچ پروایی به گفته های سیکولران نداریم؛ چون دولت سیکولر با حاکم مسلمان و ازدواج سیکولری بامفتی مسلمان، در واقع دو رخ یک سکه اند.

نویسنده: زهرا ملک

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

جنگنده‎های هوایی روسی در منطقه دیرالزور با پرتاب بمب، شش حمله هوایی را بالای کشتی‎های رودخانه انجام دادند، این کشتی‎ها به تعداد هزار تن سرنشین غیرنظامی داشته و آن‎ها از حومۀ دیرالزور به سمت دیگر مناطق در حرکت بودند که به اثر این حملات، بیش از ۵۰ تن کشته و ده‎ها تن دیگر زخمی گردیدند. گفته می‎شود که بیشترین تلفات را در این میان، زنان و کودکان داشته‎اند.

این حملات امکان زنده ماندن را بسیار کم نموده و سبب فرار بسیاری از غیرنظامیان شده است. باید این را نیز افزود: در اثر این حملات تعداد زیادی از مردمان بی‎گناه به شکل بی‎رحمانه و فجیع کشته شده و تعداد زیادی هم ناپدید گردیده که به گمان اغلب، این افراد زیر خاک شده باشند. فعالان این شهر تاکنون بیش از ۱هزار حمله هوایی را ثبت کرده‎اند که در تمامی این حملات از بمب‎های خوشه‎یی، بشکه‎یی، فاسفورس و هم‎چنین موشک‎های بالیستسکی کار گرفته شده است.

از تاریخ مارچ سال ۲۰۱۱م به این طرف، سوریه شاهد جنگ‎های شدید و ناعادلانه‎ای بوده و این جنگ‎ها نیمی از جمعیت این سرزمین را آواره و بی‎خانمان نموده که از جمله آن، ۵ میلیون انسان از سرزمین شان در خارج فراری گردیده و در حدود ۶میلیون تن دیگر در داخل آواره شده‎اند. این بحران به عنوان بدترین فاجعه انسانی شناخته شده که جزء رنج و درد دیگر هیچ دست آوردی برای زنان، مردان و کودکان این مرز و بوم در پی نداشته است؛ به ویژه برای کسانی‎که در مقابل ظلم و ستم این رژیم وحشی انقلاب کرده‎اند و سر سازگاری نداشتند.

سال‎هاست که امریکا در تلاش تحت شعاع قرار دادن مردم شام با اسالیب متفاوت می‎باشد. امریکا کوشید تا با طرح موافقتنامه‎ای برای آتش بس به تاریخ ۳۰ دسمبر ۲۰۱۶م  در انقره پس از توافق احزاب جمع شده، پلان‎های خود را تحمیل کند، که در این امر موفق نشد.

وقوع حوادث نظامی سبب تداوم کشتار و بمباردمان‎ها در مناطقی می‎شوند که گویا هیچ راه‎حلی برای مبارزه با تروریزم در آن جاها موافقه نشده است؛ در حالی‎که مخالفان آن خارج از این سرزمین می‎باشند. چنان‎چه ژنیو ۱ به ژنیو ۸ و سپس آستانه ۱ به آستانه ۶، نشان دهنده شروع اجرای طرح امریکا و مواجه شدن آخرین راه‎حل آن با استقامت مردم است. یعنی امریکا می‎خواهد سوریه را تصرف نظامی نموده و نیروهای محافظتی صلح را به مناطق مختلف به ویژه ادلب سوریه ارسال نماید. امریکا از نیروهای نظامی درنده صفت خود، خواهان تشدید حملات در مناطق مختلف و هدف قرار دادن غیرنظامیان درین سرزمین می‎باشد؛ چنان‎چه کمیته بین‎المللی صلیب سرخ، چند روز پیش اشاره کرد که خشونت در سوریه به مراتب بدتر از زمان سقوط حلب می‎باشد.

اما در این میان حکام فاسق مسلمانان با دشمنان اسلام دست به یک کاسه دراز نموده و به منافع و آینده خود فکر می‎کنند؛ چنان‎چه پادشاه عربستان سعودی، معاملات اقتصادی و همکاری کامل خود را با قاتلین کودکان معصوم سوری طی یک دیدار گرم و دوستانه در خانه خود، با همین جنایتکاران تعیین و اعلام نمود. یا هم می‎توان به حکام پاکستان اشاره نمود که انجام تمرینات نظامی مشترک با روسیه را چندی قبل به راه اندخته بود؛ این در حالی است که روسیه همواره خانه‎های مسلمانان سوریه را از طریق بحر و هوا با بمب و راکت تخریب می‎نماید.

جهان پارچه‎های کودکان ما را می‎بیند، فریاد مادران ما را می‎شنود و در این باره شکایت و محکومیت از قبل شده است؛ ولی بازهم حکام مسلمانان و غرب کافر خودشان را ناشنوا انداخته، قسمی نشان می‎دهند که وکالت ایشان ارتباط به آن‎ها ندارد. این واضحاً اشغال و هدف استعماری امریکا و متحدانش را نشان می‎دهد. این‎ها با وجود تمام جنایات علیه مسلمانان شکست خورده و اعمال شان بیشتر امت را بیدار نموده است. آن‎ها می‎کوشند تا با همکاری گسترده متحدان خود، مانع بازگشت عادلانۀ دوباره خلاف و حکومت اسلامی شوند.

ما نیز به همه‎گان نداء می‎زنیم که خلافت راشده در راه است و به اذن الله سبحانه وتعالی بار دیگر به طریقۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم می‎آید؛ زیرا این وعده الله سبحانه وتعالی است.

﴿وَلا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ﴾

[انفال: ۵۹]

ترجمه: آن‎ها که راه کفر پیش گرفتند، گمان نکنند(با این اعمال،) پیش برده‌اند(و از قلمرو کیفر ما، بیرون رفته‌اند)! آن‎ها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد!

بخش زنان

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

(ترجمه)

خبر

ریکس تیلرسون وزیر خارجه امریکا در دیداری که سه شنبه ۲۴ اکتوبر ۲۰۱۷م از پاکستان داشت، گفت: «پاکستان در سطح منطقه به خاطر تحقق اهداف مشترک؛ مثلاً: فراهم آوری صلح، امنیت و ایجاد فرصت‎ها برای برقراری روابط اقتصادی بزرگ نقش خوبی بازی کرده است.» در زمینه، تیلرسون مرتبط به آن در چهار شنبه، در اولین دیدار رسمی خویش از جنوب آسیا همراه با نریندرامودی نخست وزیر هند ملاقات کرد، و این دیدارها درست زمانی صورت گرفت که هر دو حکومت تلاش می‎کنند تا روابط اقتصادی و استراتیژیک خویش را بخاطر افزایش نفوذ چین به سطح عمیق‎تری توسعه دهند.

تبصره

تیلرسون که همراه مقام‎های ارشد حکومتی پاکستان؛ از جمله: شاهد عباسی نخست وزیر، خواجه محمد آصف وزیر خارجه، قمر جاوید باجوا رئیس کُل ستاد ارتش؛ ساعت‎ها گفتگو کرده و محور گفتگوهای شان بر روی این‎که پاکستان به امریکا صلح و امنیت را فراهم آورد، و هم‎چنان شرایط مناسبی برای برپایی روابط اقتصادی امریکا در منطقه خصوصاً همراه دشمن کینه‎توز پاکستان(هند) ایجاد کند، متمرکز بود.

گفته‎های شاهد خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان در خلال این گفتگوها، گواه این رویکردش می‎باشد؛ چنان‎چه وی گفته بود: «کشورش خود را ملتزم به نبرد با تروریزم می‎داند.» وی تأکید کرد: «مبارزه کشورش  علیه شورشیان در منطقه "نتایج ملموسی" داشته است.» عباسی اشاره نمود که: «کشورش امیدوار است تا روابط گسترده‎ای با امریکا برقرار کند.» وی افزود: «امریکا با اطمینانی کامل، می‎تواند به عنوان شریک استراتیژیک در مبارزه با تروریزم روی پاکستان حساب کند.»

از سوی دیگر، آلیس جی ویلز مقام ارشد در وزارت خارجه امریکا نوشت: «در هیچ‎گونه زمان بندیی جزء این دیدارها، نمی‎شد تا بهتر بتوانیم مشارکت بین امریکا و هند را تأمین کنیم؛ زیرا ما روابط ۷۰ ساله بین دو کشور را جشن گرفته و امیدواریم تا در ماه آینده به اجلاس جهانی تجارت در حیدر آباد هند اشتراک ورزیم.» بین امریکا و هند مشارکت اقتصادی بزرگی وجود دارد که حجم آن در سال گذشته به ۱۱۵ ملیارد دالر رسیده و هر دو کشور امیدوار اند که آن را تا سال ۲۰۲۲م به ۵۰۰ ملیارد دالر افزایش دهند. هم‎چنان روابط شان در بخش‎های دفاعی و تکنالوژی نیز به سرعت رشد نموده است.

قبل از این‎که تیلرسون به هند سفر کند، خواهان همکاری‎های نزدیک با هند برای مقابله با نفوذ روز افزون چین در آسیا شده و خاطر نشان کرده بود که واشنگتن قصد دارد تا منطقه "آزاد و باز" را برای رهبری دموکراسی‎های شکوفا تحکیم بخشد. وی گفته بود: «ما نمی‎خواهیم با چین که دولتی غیر دموکراتیک است، روابط عمیقی را که با دموکراسی بزرگ مانند: هند برقرار کرده‎ایم، داشته باشیم.»

از تعامل دوگانه امریکا با پاکستان و هند واضح می‎گردد که امریکا با پاکستان به حیث "اسب تروا" نیروی بازدارنده و غلامی مطیع تعامل می‎کند، بخش بزرگی از فعالیت پاکستان را جنگ علیه اسلام تشکیل می‎دهد که آن را زیر پوشش مبارزه با تروریزم توجیه می‎کند. هم‎چنان به حساب خون فرزندان، اردو و اقتصاد ورشکسته‎اش برای حکومت مزدور افغانستان صلح را فراهم می‎کند. در مقابل، سخاوتمندانه هند را در عرصه‎های تکنالوژی، نظامی، هسته‎ای و تجاری به منظور رفاه ملت هند و رویارویی با توسعه طلبی چین و جلوگیری از گسترش اسلام در قالب تأسیس خلافت بر منهج نبوت که در منطقه نیز رشد کرده است، کمک می‎کند.

اگر حکام پاکستان ذره‎ای اخلاص یا عقل در وجود می‎داشتند، هرگز با دشمن مکار پیمان نمی‎بستند، پیمانی که همواره نتیجه‎اش جزء ویرانی برای شان ارمغانی دیگر نداشته است. بنابر این، بر اهل پاکستان خصوصاً مخلصینی که اهل قدرت و قوت اند، لازم است تا قبل از آن‎که کشورشان به تلی از خاک تبدیل شود و در بالای آن پرچم هند و در پهلوی آن امریکا نصب شود، امور کشورشان را در دست گیرند. امور کشورشان را از خلال دادن نصرت به حزب التحریر برای تأسیس خلافت بر منهج نبوت، در دست گیرند تا پاکستان به دولتی بزرگ تبدیل شده و آن را به آغوش اسلام باز گرداند. امریکا را از منطقه رانده و مجبورش گرداند تا عزلت گزیند؛ البته تا وقتی‎که الله سبحانه وتعالی فتح آن و روم را چنان‎چه رسول الله صلی الله علیه وسلم بشارت فتح‎اش را داده، اراده کند.

نویسنده: بلال مهاجر