شنبه, ۲۶ ذیقعده ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۵/۰۵/۲۴م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

تمام اعمال بنی آدم برای خود اوست، جز روزه!

(ترجمه)

از ابوهریره روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«قال الله سبحانه وتعالی کل عمل بن آدم له الا الصیام، فانه لی، وانا اجزی به. والصیام جنة، واذاکان یوم صوم احدکم فلایرفث ولا یصخب، فان سابه احد، او قاتله فلیقل انی امرؤ صائم. والذی نفس محمد بیده لخلوف فم الصائم اطیب عند الله من ریح المسک، للصائم فرحتان یفرحهما اذا افطر فرح، واذا لقی ربه فرح بصومه» (سنن ابن ماجه)

ترجمه: الله سبحانه وتعالی می‌گوید: هر عمل بنی آدم برای خود اوست، به جز روزه؛ چرا که روزه گرفتن برای من است و من پاداش آ‌ن را کامل می‌دهم. روزه سپر است؛ زمانی‌که یکی از شما روزه دار بود، ناسزا نگوید و داد و فریاد نزند! اگر کسی به او دشنام داد و یا با او جنگ کرد، باید بگوید من روزه دارم! قسم به ذاتی‌که جان محمد در دست اوست، بوی دهن شخص روزه دار نزد الله (سبحانه وتعالی) بهتر از بوی مشک است. برای شخص روزه‌دار دو خوشحالی است که او را شاد مینماید؛ یک خوشحالی هنگام افطار و خوشحالی دیگر هنگام ملاقات پروردگار است که بنده به روزۀ خود خوشنود می‏شود.

این حدیث شریف ما را به کار های زیادی به ویژه  روزه گرفتن در این ماه پر فضیلت رهنمایی می‏کند. بر ما لازم است تا به این باور برسیم، تمام اعمالی‌که بخاطر رضایت الله سبحانه وتعالی انجام می‏دهیم و اوتعالی از ما می‌پذیرد، از آن خود ما است تا این‌که در نامۀ اعمال و میزان حسنات ما گذاشته شود و به سبب آن‌ها وارد بهشت شویم! این بدان معنا نیست که روزه از خود ما نیست؛ بلکه عمل روزه گرفتن بر دوش ماست؛ اما پاداشش را الله سبحانه وتعالی همان طوری‌که بخواهد، می‏دهد. روزه زره (سپر) مؤمن است که او را حمایت می‏کند و از جمله کسانی قرار می‏دهد که الله سبحانه وتعالی با وارد نمودن‌شان به بهشت به آنان نعمت می‌دهد.

روزه حجتی است به نفع ما، نه بر ضرر ما؛ به شرط این‌که آن را به گونه‌ای ادا کنیم که الله سبحانه وتعالی به ما دستور داده است. زمانی می‏توانیم مزد و پاداش روزه را به صورت کامل به‌دست بیاوریم که در گفتار و کردار خود، نافرمانی الله سبحانه وتعالی را ننماییم! اگر با کسی روبرو شدیم که به ما ناسزا گفت و سخنانش ما را خشمگین نمود، باید خودمان را کنترل نماییم و ادب را در این ماه پر فیض و برکت در وجود خود بخاطر اطاعت از الله سبحانه وتعالی نهادینه کنیم. برای شخص روزه‌دار همین قدر کافی است که بگوید؛ "من روزه‌دارم" و شخص روزه‌دار کسی را در گفتار و کردار خود اذیت نمی‏کند.

روزه‌دار فکر می‎کند که او دیگران و حتی خودش را با بوی دهن خود در هنگام روزه اذیت می‏کند؛ اما این حدیث دلالت بر این می‏کند که بوی دهن روزه‌دار نزد الله سبحانه وتعالی از بوی مشک بهتر است. برای مسلمان روزه‌دار دو خوشحالی است؛ یکی از آن‌ها هنگامی است که روزه‌اش را به گونه‌ای به اتمام برساند که الله سبحانه وتعالی دوست دارد و به آن دستور داده است؛ یعنی فقط بخاطر قرب (نزدیکی) او سبحانه وتعالی روزه بگیرید و این خوشحالی حقیقی است که شخص مسلمان گمان کند که عملش قبول شده و به وسیله این عمل، الله سبحانه وتعالی از او راضی شده است. خوشحالی دوم هنگامی است که روزه‌داران در روز قیامت الله سبحانه وتعالی را ملاقات می‌کنند و مزد و پاداش روزۀ خود را در آنجا می‏بینند. ثواب، درجه و مقامی‌که الله سبحانه وتعالی برای‌شان وعده داده بود، دل‌های‌شان را خنک می‎کند و در آن روز خوشحالی بزرگی نصیب‌شان می‏شود.

پروردگارا، فقط از تو می‎خواهیم ما را از جمله کسانی قرار بده که از گناهان روزه گرفته اند!(اجتناب جسته اند) ما را در روزۀ ما کمک کن تا اطاعت تو را بکنیم! اوامر تو را بجای بیاوریم و ما را داخل بهشتی بگردان که وسعت آن به اندازه پهنای آسمان‌ها و زمین است! اللهم آمین!

نویسنده: ماهر صالح

مترجم: حسن سلحشور

ادامه مطلب...

روزه سپر است

ابی هریره می‎گوید که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«الصیام جنة، فلا یرفث ولا یجهل، وإن امرؤ قاتله او شتمه فلیقل إنی صائم. مرتین، والذی نفسی بیده لخلوف فم الصائم أطیب عند الله من ریح المسک، یترک طعامه وشرابه وشهوته من اجلی، الصیام لی، وأنا اجزی به، والحسنة بعشر امثالها.» (سنن بن ماجه)

ترجمه: روزه سپر است، هرگاه یکی از شما روزه داشت، ناسزا نگوید و با کسی در گیر نشود و اگر کسی او را دشنام داد و یا با او جنگ کرد، دو بار برایش بگوید: من روزه‌دارم. قسم به ذاتی‌که جان من محمد در دست اوست، بوی دهن شخص روزه‌دار نزد الله (سبحانه وتعالی) از بوی مشک بهتر است، (الله می‌فرماید) روزه‌دار، خوردن، نوشیدن و شهوت خود را بخاطر من ترک می‏کند. روزه گرفتن برای من است و من پاداش آن‌را کامل میدهم و در مقابل هر کار نیکی ده حسنه داده می‏شود.

دوستان گرامی!

بهترین کلام، کلام الله سبحانه وتعالی و بهترین راهنمایی، راهنمایی رسول الله، محمد بن عبد الله صلی الله علیه وسلم می‌باشد؛ اما بعد:

این حدیث شریف ما را به اعمالی راهنمایی می‎کند که باید در جریان این ماه رمضان که در نزد الله سبحانه وتعالی با عظمت و مبارک است، دربارۀ آن‌ها فکر کنیم و نسبت به آن‌ها حریص باشیم. هم‌چنان رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را آگاه ساخته که روزه سپر است و در روز قیامت برای ما محافظ و حجت می‌باشد.  به ما دستور داده  شده که روزه را بدون ناسزا گفتن و جنگ نمودن ادأ کنیم؛ به گونه‌ای که از ما سخن و یا کاری سر نزند که در آن معصیت و مخالفت از ذاتی باشد که روزه را برای ما فرض نموده است که همانا ذات الله سبحانه وتعالی می‎باشد و این‌که قصداً مرتکب گناه نشویم. به انجام روزه به روشی‌که الله سبحانه وتعالی برای ما امر فرموده است، کاملاً مشتاق باشیم و به این نگاه نکنیم که مطابق میل‌مان است یا خیر.  هم‌چنین رسول الله صلی الله علیه وسلم رهنمون‌های دیگری را برای ما ارائه نموده که بر ما لازم است تا در این ماه مبارک رمضان از آن‌ها پیروی کنیم؛ اینکه اگر کسی خواست با ما بجنگد و یا با رفتار و کردار خود ما را خشمگین سازد، باید به او جوابی بدهیم که ما را از گناه باز دارد تا با ناسزا گفتن و جنگ کردن در روزۀ ما خلل ایجاد نشود. آن جواب اینست که بگویی "من روزه‌ دارم" و این معنی را افاده می‏کند که من در حال ادا نمودن عمل بزرگی هستم که مرا به آفریدگارم نزدیک می‏نماید و من نفس خود را از خوردن، نوشیدن و گناه در این وقت نگهداشتم. از ما خواسته شده که این جمله را دو بار تکرار کنیم تا بر این تأکید کند که من این عمل را فقط برای رضای الله انجام می‏دهم، تا شخص ظالم دست از سرت باز دارد.

این حدیث شریف به عملی اشاره می‎‏کند که روزه‌دار آن را احساس می‎کند و همواره از آن شکایت دارد و آن عبارت از بوی دهانش در هنگام روزه است. پس رسول الله صلی الله علیه وسلم ما را آگاه ساخته که این بوی اگر چه آزار دهنده است، لیکن در نزد الله سبحانه وتعالی از بوی مشک بهتر و خوشبوتر می‌باشد. این حدیث ما را به صبر و دوری جستن از شکایت تشویق می‎کند؛ زیرا این برای مسلمان یک اصل است که باید چیزی‌که الله سبحانه وتعالی دوست دارد، دوست بدارد و از چیزی‌که در نزد الله سبحانه وتعالی ناخوشایند است، بدش بیاید و بخاطر حب الله سبحانه وتعالی از این بوی شکایت نکند که در این هم اجر و پاداش است.

این حدیث ما را آگاه می‎سازد که انسان با غذا و آب زنده است و این دو در زندگی دنیا برای انسان‌ها فتنه است. الله سبحانه وتعالی فروتنی و از خودگذری را که برای روزه‌دار پیش می‎آید، می‎داند و از نیت‌ها آگاه است که آیا بخاطر تقرب الله سبحانه و تعالی روزه گرفته یا خیر. تمام اعمالی‌که مسلمانان انجام می‎دهد، باید خاص برای الله سبحانه وتعالی باشد؛ مگر این‌که روزه‌ها از یکدیگر متفاوت است، یعنی این‌که هرکس به اندازۀ کوشش خود ثواب می‎برد و الله سبحانه وتعالی هرکس را به اندازۀ رنج و تلاشش پاداش می‎دهد؛ چنانچه اعمال نیک تا ده برابر زیاد می‎شود و تمام این‌ها لطف و مهربانی الله سبحانه وتعالی بر بندگان نیکوکارش می‌باشد.

پروردگارا، ما را مستحق این رحمتت بگردان و تمام اعمال ما را مورد قبول درگاه خود قرار بده! و روزه و قیام ما را بپذیر و در روز قیامت بهترین پاداش را بر ما عنایت فرما! اللهم آمین!

نویسنده: ماهر صالح

مترجم: حسین سلحشور

ادامه مطلب...

رمضان؛ وظایف و اولویت‌ها

  • نشر شده در تثقیفی

یکی از بارزترین ویژگی‌های اسلام به عنوان یک مبدأ، مبارزه با فردگرایی و خودخواهی است؛ در حالی‌که اسلام بر فرد لازم می‌سازد تا به امور خاص خود، اصلاح نفس خود و کنترل رفتار خود اقدام نماید؛ در عین حال او را به مراقبت از دیگران سوق می‌دهد و او را موظف می‌کند که به منافع اطرافیان خود در جامعه رسیدگی کند. این اهتمام تا زمانی‌که همه مردم در توصیف اسلام به عنوان پیامی جهانی که هدف آن نجات انسان از چنگال جهل و گمراهی است، شامل گردد.

در ماه مبارک رمضان، صحنه‌های بسیاری مشهود است که بر مسلمانان لازم است که به آن‌ها تدبر نمایند و به آن بیندیشند تا به آنان کمک کند تا واقعیت خود را تغییر دهند؛ به گونه‌ای که به ایفای نقش خود و انجام مسئولیت‌هایی که به عنوان یک امت به آن‌ها سپرده شده، کمک نماید و اولین نشانه‌های بیداری و درک این است که مسلمان از ردای تنگ فردگرایی بیرون آید و سر به افق وسیع بلند کند تا دریابد که جزو امتی با وقار و کهن است.

این فرمودۀ پیامبر صلی الله علیه وسلم:

«کُلُّکُم رَاعٍ وَ کُلُّکُم مَسئُولٌ عَن رَعِیَّتِهِ»

ترجمه: همه شما چوپان و هرکدام شما مسئول زیردستان خود هستید.

اساس همه، مسئولیت‌ها و اختیاراتی است که به آن سپرده شده است، از بالای هرم در زینۀ ساختار دولت که حاکم یا خلیفه نمایندگی از آن می‌کند، شروع شده و سپس در سطوح دیگر آن انتقال می‌نماید تا این‌که فرد فرد مسلمانان زن و مرد را شامل شود.

چون مسئولیت در مراتب و جهات متعدد است، طبیعی است که در انجام آن مسئولیت‌ها، در اولویت‌ها تداخل صورت می‌گیرد؛ بنابراین، باید تعادل و معیاری برای ترتیب دادن آن اولویت‌ها وجود داشته باشد و به هوس و هوی واگذار نگردد. به همین جهت الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿أَجَعَلْتُمْ سِقَایةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ یهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ [توبه: 19]‏

ترجمه: آیا (رتبه سقایت و) آب دادن به حاجیان و تعمیركردن مسجدالحرام را همسان (مقام آن) كسی می‌شمارید كه به الله (سبحانه وتعالی) و روز رستاخیز ایمان آورده و در راه الله (سبحانه وتعالی) جهاد كرده است (و به جان و مال كوشیده است‌؟ هرگز منزلت آنان یكسان نیست و ) در نزد الله (سبحانه وتعالی) برابر نمی‌باشند و الله (سبحانه وتعالی) مردمانی را كه (به خویشتن به وسیله كفرورزیدن، و به دیگران به وسیله اذیت و آزار آنان) ستم می‌كنند (به راه خیر و صلاح دنیوی و نعمت و سعادت اخروی) رهنمود نمی‌سازد.‏

تا زینۀ اولویت‌ها را برای فرد مسلمان ترتیب دهد؛ لذا ایمان و جهاد را بر عمل آبرسانی به زائران و بنای بیت الله الحرام مقدم داشت، در بیان صریح چگونگی ترتیب اولویت ها را واضح ساخت؛ پس فرایض والاتر از نوافل بوده و اصول نسبت به فروع مقدم است.

با توجه به واقعیت امروز مسلمانان، مسائل منشعب شده و راه‌حل‌ها به هم گره خورده است. بنابراین، باید اولویت‌ها برای بیرون رفت مطمئن از مشکلاتی که آنان را رنج می‌دهد، ترتیب داده شود و در رأس اولویت ها، بحث اجرای اسلام و ساختار کیان مسلمانان قرار دارد؛ دولت واحدی‌که آن‌ها را متحد کند و هویت و جایگاه آن‌ها را در میان ملت‌ها مشخص سازد. بنابراین، در ماه رمضان و غیر ماه رمضان قابل قبول نیست. اهتمام به خواندن قرآن و تلاوت آن تنها برای کسب ثواب در حالی‌که احکام آن تعطیل شده و از حدود آن تجاوز می‌شود، قابل قبول نیست که بین وجوب اقامۀ نماز و وجوب حکم بماانزل الله و در میان وجوب روزه و وجوب نصب امام، در میان فرض حج و فرض جهاد فرق گذاشت؛ زیرا احکام الله سبحانه وتعالی برخی به برخی دیگر مرتبط است و آمده تا مشکلات زندگی فرد، جامعه و دولت را معالجه نماید.

اهمیت وجود دولت در اسلام به عنوان نهاد اجرایی برای مجموعۀ از اعتقادات، معیارها و احکامی‌که اسلام با آن آمده و محدود کردن تطبیق آن به احکام و راه‌حل‌های مربوط به جنبۀ فردی انسان، مانند عبادات و اخلاق، اکثر احکام اسلام را معطل می‌کند، در غیر آن چگونه ممکن است تا به احکام معاملات اقتصادی و اجتماعی، احکام مربوط به جهاد فی سبیل الله و احکام متعلق به سیاست خارجی، احکام عقوبات، نظام آموزشی، تدوین برنامه‌ها و رسانه‌ها و بسیار بسیاری که بیش از چهار پنجم احکام اسلام در غیاب دولت معلق می‌ماند.

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِیلَ تَسُوسُهُمْ الْأَنْبِیاءُ كُلَّمَا هَلَكَ نَبِی خَلَفَهُ نَبِی وَإِنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی وَسَیكُونُ خُلَفَاءُ فَیكْثُرُونَ، قَالُوا: فَمَا تَأْمُرُنَا قَالَ: فُوا بِبَیعَةِ الْأَوَّلِ فَالْأَوَّلِ أَعْطُوهُمْ حَقَّهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ سَائِلُهُمْ عَمَّا اسْتَرْعَاهُمْ»

ترجمه: بنی اسرائیل را پیامبران‌شان رهبری می‌کرد و هرگاه پیامبری فوت می‌نمود، پس از وی پیامبری دیگر می‌آمد، پس از من پیامبری نیست، ولی خلفاء اند که بسیار می‌شوند، گفتند: برای ما چی دستور می‌دهی، فرمود: بر بیعت خلیفۀ اول وفا کنید و حق خلفاء را اداء نمایید و الله سبحانه وتعالی در مورد حال رعایای شان از آنان خواهد پرسید.

آنچه که بر اهمیت این مهم می‌افزاید این است که حفاظت از وجود دولت از اهداف اساسی و بلند اسلام می‌باشد؛ چنانکه پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«إِذَا بُویِعَ لِخَلِیفَتَینِ، فَاقتُلُوا الآخرَ مِنهُمَا»

ترجمه: هرگاه برای دو خلیفه بیعت شد، دومی را بکشید.

و این فرمودۀ شان:

«مَن أَتَاکُم وَ اَمرُکُم جَمِیعٌ عَلی وَاحِدٍ، یُرِیدُ أَن یَشُقَّ عَصَاکُم، أَو یُفَرِّقَ جَمَاعَتَکُم، فَاقتُلُوهُ»

ترجمه: هرگاه کسی نزد شما آمد، در حالی‌که امور شما بر محور یک فرد جمع شده بود و او می خواست نافرمانی کند یا جماعت شما را متفرق سازد، در این صورت وی را به قتل رسانید.

امری‌که بر مسلمانان، گروه‌ها، افراد و علمای امروز لازم می‌سازد، تجدید نظر در واقعیت شان و نیاز مبرم به اجتماع در یک نهاد را لازم می‌سازد؛ علاوه بر این‌که این امر و کار یک وظیفه شرعی است که مسلمانان با کوتاهی در انجام آن گناه می‌کنند.

در یکی از بارزترین مسائل مسلمانان، که مسألۀ فلسطین است، مشکل اولویت‌بندی مطرح می‌شود، زیرا حاکمان اقداماتی را برای گمراه کردن و فریب دادن امت و منحرف کردن آن از مسیرش به سوی آزادی فلسطین انجام می‌دهند و انرژی آن را در اقدامات حاشیه‌ای پراکنده می‌کنند که نه هدف را متحقق می‌سازد و نه هم نتیجه می‌دهد.

نظام اردن، صاحب قیمومیت به‌دفینه، بیشترین توجه خود را معطوف به مرمت مسجدالاقصی و نوسازی فرش‌ها و جای‌نمازهای آن می‌کند و نظام ایران با تأسیس آنچه به نام ارتش قدس نامیده می‌شود، اشک تمساح به حال مسجد الاقصی می‌ریزد و هر ساله روز قدس را در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان جشن می‌گیرد! نظام مراکش مدعی ریاست کمیتۀ قدس است و نظام ترکیه هم خطوط سرخی را بدون هیچ معنا و تأثیری بر واقعیت موجود ترسیم می‌کند. به قصد انحراف و گمراه کردن امت به جای تلاش جدی برای باز کردن قید مسجد و آزادسازی آن و تمام فلسطین و پاکسازی آن از پلیدی یهود.

اما در مورد مکان‌هایی‌که مسلمانان در آن رنج می‌برند، مانند اویغورها در چین، روهینگیاها در میانمار (برما)، مسلمانان در هند و افریقا، به جای کار و تلاش جهت حمایت از آن‌ها، دفع ظلم از آن‌ها، توقف ریختن خون آن‌ها و حفاظت آبروی شان، حکام با توجیه مسلمانان و پراکنده ساختن انرژی آن‌ها با کارهای خیریه و کمک‌های بشردوستانه؛ قطب نما را به جهتی دیگر می‌چرخانند، اگرچه این اقدامات خوب است اما راه درستی برای پایان دادن به رنج برادران مسلمان ما نیست.

مسلمانان امروز باید اولویت های خود را آن گونه که الله سبحانه وتعالی دوست دارد و راضی است، ترتیب دهند و اجازه ندهند حکام و ابزارهای‌شان قطب نمای‎شان را منحرف کنند و آن‌ها را به راه‎های کج و بی‌فایده ببرند.

صیام رمضان به عنوان نشانی بر وحدت امت و قیام شب‌های رمضان به عنوان دعوتی به سوی قیام و حرکتی تازه است؛ پس این رمضان را، آخرین رمضانی قرار دهید که بدون دولتی زندگی می‌کند که کتاب پروردگارتان و سنت پیامبرتان را تطبیق کند! و وعده الله سبحانه و تعالی و بشارت رسولش صلی الله علیه و سلم بر شما تحقق یابد! پس حیات اولی خود را باز گردانید و خیر و نور را به تمام جهانیان برسانید!

نویسنده:  استاد خالد سعید

عضو دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر-سرزمین مبارک فلسطین

مترجم: احمد صادق امین

ادامه مطلب...

یک یا دو روز قبل از رمضان نباید روزه گرفت

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

"لاَ يَتَقَدَّمَنَّ أَحَدُكُمْ رَمَضَانَ بِصَوْمِ يَوْمٍ أَوْ يَوْمَيْنِ، إِلاَّ أَنْ يَكُونَ رَجُلٌ كَانَ يَصُومُ صَوْمَهُ فَلْيَصُمْ ذَلِكَ الْيَوْمَ" (سنن ابن ماجه)

ترجمه: هیچ یکی از شما یک یا دو روز قبل از رمضان را روزه نگیرد؛ مگر کسی‌که معمولاًروزۀ نوافل را می‌گیرد، این روز را روزه گیرد.

این حدیث ما را به موضوعاتی راهنمایی می‌کند که برخی مسلمانان از روی جهل یا به گمان کسب ثواب به انجام آن می‌پردازند و توسط این امر ازدیاد تقوا می‌کنند. آگاه باشید که این کار آغاز کردن روزه یک یا دو روز پیش از شروع ماه مبارک رمضان می‌باشد و شخص این کار را انجام می‌دهد تا در روزه کامل و بدون نقص ماه رمضان احتیاط کرده باشد یا پیش از حلول ماه رمضان خودش را برای آن آماده کند؛ اما برخی دیگر این کار را بخاطر این انجام می‌دهند که عادت دارند در روزهای مشخصی روزه نفلی بگیرند و به صورت اتفاقی روزه‌شان به یک یا دو روز قبل از رمضان مصادف شده است.

کسی‌که از روی شک یا تمایل به این‌که ماه رمضان را در روز درست آن آغاز نماید، این کار را انجام دهد و روزهای قبل و بعد رمضان را روزه بگیرد، کارش به چند دلیل ناپسند می‌باشد؛ دلایلی هم‌چون این‌که در حدیث فوق از روزه گرفتن در روزهای شک نهی شده و عبادات در شریعت اسلام توقیفی می‌باشد و نباید در آن کم و زیاد شود تا انجام دهنده آن بخاطر یک کار بدعت به گناه بزرگی گرفتار نشود. تمام علمای فقه در این مسأله اتفاق نظر دارند؛ ولی بازهم برای برخی از مسلمانان تبدیل به یک عادت شده است. پس از این‌که حکام همه چیز را به فساد کشیده‌اند، حتی عبادات مان را که نماز و روزه در رأس آن قرار دارد! بنابراین، مسلمانان دچار فتنه گردیده‌اند.

اما کسی‌که این کار را انجام می‌دهد تا خودش را برای این عبادت آماده کند، نیز طبق حدیث فوق کار درستی انجام نداده است؛ زیرا عبادت یک نوع ورزش جسمانی نیست که نیاز به آمادگی مقدماتی داشته باشد؛ بلکه روزه عبادتی خالص برای الله می‌باشد که در آن روح با ماده می‌آمیزد. هر عبادتی ارکان، احکام و شروطی دارد که پا فراگذاشتن از آن درست نیست تا در حرام واقع نگردد. وظیفه ما فقط این است که عبادات را طبق آنچه رسول الله صلی الله علیه وسلم به ما رسانده، اجرا نماییم.

اما کسی‌که این کار را انجام می‌دهد؛ زیرا عادت دارد در روزهای مشخصی روزه بگیرد که به صورت اتفاقی یک یا دو روز پیش از ماه مبارک رمضان قرار گرفته، در روزه‌اش هیچ مشکلی وجود ندارد. نص این حدیث شریف دیگر احادیث موافق آن، دلیلی بر این امر می‌باشد.

تنها از الله می‌خواهیم که ما را آنطور که دوست دارد و خوشنود است، بر قیام و صیام در این ماه مبارک یاری نماید و از الله می‌خواهیم که به ما توفیق  دهد تا بر احکامش چیزی زیاد یا کم نکنیم و بدعت‌های شیطان را پایه‌گذاری ننماییم! و از الله می‌خواهیم که ما را از شر کسانی‌که زندگی و عبادات‌مان را به فساد کشانده است، رهایی بخشد. اللهم آمین!

نویسنده: ماهر صالح

مترجم: طه خالد

ادامه مطلب...

روزه‌دار و سخن دروغ

از ابوهریره روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«من لم یدع قول الزور والعمل به فلیس لله حاجة فی ان یدع طعامه وشرابه.» (سنن بن ماجه)

ترجمه: هرکس دروغ‌گویی و عمل به مقتضای آن را ترک نکند، الله نیازی به نخوردن و ننوشیدن وی ندارد.

دوستان گرامی!

بهترین کلام، کلام الله سبحانه وتعالی و بهترین راهنمایی، راهنمایی رسول الله، محمد بن عبدالله صلی الله علیه وسلم است؛ اما بعد:

این حدیث شریف ما روزه‌داران و شب‌زنده‌داران را امر می‌کند که در ماه مبارک رمضان و در دیگر ماه‌های سال خود را از این گناه بزرگ، که عبارت از دروغ‌گویی و عمل به مقتضای آن می‌باشد، دور نگهداریم؛ زیرا دروغ عمل ناپسند و رسوا کننده است که شخصیت انسان مسلمان را لطمه‌دار می‎کند و جایگاه و مقامش را پائین می‌آورد تا این‌که او را هم‌ردیف گمراهان قرار دهد. بدون شک الله سبحانه وتعالی ما را از ظلم، دروغ و شهادت به چیزی‌که نمی‎دانیم، منع نموده است. اگر کسی بیاید به دروغ شهادت دهد و یا سخنی بگوید که از آن آگاهی ندارد و به انسان بی‎گناهی نسبت دهد، یقیناً آن شخص را اذیت کرده و بر او ظلم نموده است. با انجام چنین عملی خودش را در گناه دخیل کرده و شریعت او را به سبب عملش مواخذه می‎کند.

چنانچه اعمال صالح مانند روزه و دیگر اعمال نیکش در نزد الله در این ماه دو برابر می‎شود؛ هم‌چنین اعمال زشت مانند دروغ‌گویی نیز حرمتش در این ما بیشتر بوده و اثر زیادی را بر جای می‎گذارد. اگر مسلمان دورغ بگوید، یک عمل خلاف اصول را انجام داده و برای مسلمانی‌که از الله سبحانه وتعالی در حالت پنهان و آشکارا می‌ترسد، مناسب نیست که مرتکب این عمل زشت شود.

بر ما لازم است بدانیم که روزه‌دار واقعی تنها خود را از خوردن و نوشیدن باز نمی‌دارد؛ بلکه از تمام گناهان و اعمالی‌که باعث ناخوشنودی الله سبحانه وتعالی می‎شود، اجتناب می‎کند. هم‌چنین از تمام گناهانی‌که قبل از رمضان انجام می‎داد، دوری می‎جوید! تقوای اللهی و کسب رضایت الله سبحانه وتعالی را باید اساس تمام اعمال نیک خود قرار دهد تا بعد از رمضان نیز بر آن اعمال پایبند بماند.

پروردگارا، تنها از تو می‎طلبیم که ما را از گناهان دور کنی و از جمله توبه کنندگان نیکو کار بگردانی! هم‌چنین توبه و روزۀ ما را در این ماه پر فضیلت مورد قبول درگاه خویش قرار دهی! اللهم آمین!

نویسنده: دکتر ماهر صالح (رحمه الله)

مترجم: حسن سلحشور

ادامه مطلب...

یوناما ترویج کننده‌ای ارزش‌های لیبرال، مدافع عقیده سکولار و ضامن منافع امریکا در افغانستان است! Featured

دفتر سازمان ملل در افغانستان (یوناما) به تاریخ ۵ اپریل ۲۰۲۳م در اعلامیه‌ای مطبوعاتی گفته است تا امر ثانی فعالیت‌هایش در افغانستان را به تعویق انداخته و علت آن را ممنوع ساختن کارمندان زن در دفاتر سازمان ملل توسط امارت اسلامی بیان کرده است. به دنبال آن بیانیه‌ای دیگری را صادر نموده و ممنوعیت کارمندان زن در دفاتر سازمان ملل را بار دیگر تقبیح کرده و اخطارهای متعدد خود را متوجه امارت اسلامی کرده است.

در واکنش به بیانیه‌ای اخیر یوناما، دفتر سخنگوی امارت اسلامی به تاریخ ۱۲ اپریل ۲۰۲۳م اعلامیه‌ای مطبوعاتی را صادر نمود و در آن از موقف امارت اسلامی دفاع کرده بیان داشت: "این موضوع ارزشی داخلی افغانستان می‌باشد... ما با درنظرداشت تمام ارزش‌های دینی و فرهنگی هموطنان و مصالح علیا به تمام حقوق آنان [زنان] متعهد هستیم". دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایه افغانستان از این بخش موقف‌گیری امارت اسلامی قدردانی نموده امید دارد که این امر سبب تقدیم نیک این دولت برای تصامیم بنیادین اسلام گردد.

هرچند کار و فعالیت در جامعه یک امر مختص برای مردان نیست، بلکه انسان‌ها بدون در نظر داشت این‌که زن اند و یا مرد می‌توانند در محیطی که توسط نظام اجتماعی اسلام نظم یافته باشد کار نموده و امرار معاش نمایند. اسلام این اجازه را داده است که زن‌ها کار و تجارت کنند، اما برای زنان این مسأله را واجب نساخته است؛ زیرا در نظام اجتماعی اسلام مکلفیت نفقه بر دوش مرد بوده و تدبیر امور خانه بر دوش زن می‌باشد. اما در رابطه به کار در دفاتر سازمان ملل متحد این یک موضوع خاص و متفاوت است. زیرا دفاتر سازمان ملل در پهلوی این‌که دارای فضای فاسد و اختلاط می‌باشد، همچنان ماهیت این نهاد از بنیاد مردود است. سازمان ملل که در رأس آن دولت‌های محاربِ کفری قرار دارند به اساس عقیده‌ی سکولار (جدایی دین از دولت و سیاست) به وجود آمده است، و ارزش‌های لیبرال را در جوامع ترویج می‌دهد که از یک طرف می‌خواهد این عقیده‌ای کفری و ارزش‌ها را جهانی ساخته و از تطبیق آن نظارت کند، و از سوی دیگر منافع دولت‌های بزرگ استعماری از جمله امریکا را در جهان تضمین می‌نماید.

سازمان ملل متحد انتقال پول به افغانستان و فعالیت‌های خود را بشردوستانه می‌داند، اما دیده می‌شود که این یک فریب بزرگ می‌باشد. چنانچه این سازمان تحت نام کمک‌های بشردوستانه به ترویج ارزش‌های لیبرال می‌پردازد. اما وقتی این ارزش‌ها نقض گردد، به غضب می‌آید. این پول‌ها ظاهراً بلاعوض خوانده می‌شوند، اما در حقیقت تا زمانی این پول‌ها جریان پیدا می‌کند که اهدافِ ارزشی و سیاسی شان صدمه نبیند. چنانچه در اعلامیه‌ای تاریخ ۵ اپریل این سازمان آمده است: "این ممنوعیت بر اساس قوانین بین‌المللی غیرقانونی است، و برای سازمان ملل متحد غیر قابل قبول می‌باشد." یعنی برای این سازمان دفاع از عقیده، قانون و ارزش‌هایش مهم‌تر از همه چیز است. درحالی‌که سازمان ملل تحت مصطلحات جندر، حقوق همجنس‌بازها، فرهنگ‌جنسی، صحت، حقوق بشر، حقوق زن و… مانند یک دین جدید و جهانی بر حکومت‌ها فشار آورده و آن را در جوامع ترویج می‌کند. برای همین است که این سازمان از ممنوعیت زنان مسلمان به مسجدالاقصی و از ممنوعیت زنان مسلمان هند از حجاب به غضب نه‌‌می‌آید، اما از ممنوعیت زنان مسلمان افغان به دفاتر این سازمان غضب می‌شود.

از جانب دیگر این سازمان سیاست تهدید و تطمیع امریکا در قبال امارت اسلامی را به پیش می‌برد. از یک طرف می‌خواهد امارت در میدان ارزش‌ها پایین بی‌آید و از طرف دیگر منافع سیاسی امریکا را تامین می‌کند. اعلامیه‌های اخیر این سازمان نشان‌گر سیاست تهدید است تا امارت اسلامی را تحت فشار قرار دهد. چنانچه در بخشی از اعلامیه‌ای اخیر این سازمان چنین اخطار داده شده است: "این امر باید روشن باشد که هرگونه عواقب منفی برخاسته از این بحران برای مردم افغانستان بر عهده مقامات حاکم خواهد بود."

پس بدانیم که این گونه سازمان‌ها در کنار این‌که ماشین‌های غربی‌سازی‌اند، همچنان لانه‌های جاسوسی و ابزارِ سیاسی قدرت‌های غربی می‌باشند. یعنی ما با نهادهای مواجه هستیم که دین‌جهانی لیبرال را در‌ جهان حاکم نموده است! آن‌ها جهان را خانه‌ای شخصی خود دانسته و نظم‌جهانی را بر اساس معیارهای کفری خود ساخته‌اند؛ در حالی که این امت مسلمه است که باید اسلام را جهانی سازد و این دینِ عزیز را بر تمام ادیان و نظام‌ها ظاهر و غالب گرداند.

این موقف صریح امارت قابل حمایت است، اما اگر در روابط بین‌المللی تفکیک صف صورت نگیرد، خطوط اساسی دولت اعلام نشود و موقف صریح ما در تمام عرصه‌ها مبتنی بر اسلام آشکار نگردد، امت نیز به فتنه می‌افتد و از اسلام و دولت اسلام تصویر مبهم و نامناسب پیدا می‌کند. این دولت اسلام و تطبیق همه‌جانبه‌ی اسلام در داخل و در تامین روابط بین‌المللی است که صف اسلام و کفر را هم در میدان فرهنگ‌ها و هم در میدان معرکه و جهاد متمایز می‌سازد، تا باشد که ما منحیث یک دولت قوی، ایدیولوژی قوی و فرهنگ متفاوت از دیگران وارد میدان شویم؛ و ثابت سازیم که فقط اسلام موافق با فطرت انسان و راه‌حل جهانی برای بشریت است. بلی! تنها با تاسیس دولت بزرگ خلافت راشده است که می‌توان نظم‌نوین اسلامی را رقم زد، اسلام را همه‌جانبه تطبیق نمود و ریشه‌های سازمان‌های کفری را در جامعه از بنیاد برکند.

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» {٤٧:٧}

ای مؤمنان! اگر (دین) الله را یاری کنید، الله شما را یاری می‌کند (و بر دشمنانتان پیروز می‌گرداند) و گام‌هایتان را استوار می‌دارد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان

ادامه مطلب...

روزه و مسواک

از عامر بن ربیعه روایت است که گفت:

«رَأَيْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم يَسْتَاكُ، وَهُوَ صَائِمٌ مَا لاَ أُحْصِي أَوْ أَعُدُّ»

ترجمه: رسول الله صلی الله علیه وسلم را در وقت روزه آنقدر در حال مسواک زدن دیدم که نمی‌توانم آن را بشمارم.

ابوهریره از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت می‌کند که فرمودند:

«لَوْلاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ عِنْدَ كُلِّ وُضُوءٍ»

ترجمه: اگر بر امت من سخت نمی‌شد، به آنان دستور می‌دادم که برای هر وضو مسواک بزنند.

جابر و زید بن خالد نیز مانند این حدیث را از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت نموده اند؛ در حالی‌که روزه‌دار از سایر افراد متمایز نشده.

حضرت عایشه از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت می‌کند که آن حضرت فرمودند:

«مَطْهَرَةٌ لِلْفَمِ، مَرْضَاةٌ لِلرَّبِّ" وَقَالَ عَطَاءٌ وَقَتَادَةُ يَبْتَلِعُ رِيقَهُ»

ترجمه: مسواک زدن دهان را پاک می‌کند و باعث رضایت پروردگار می‌شود، و عطاء و قتاده گفتند که رسول الله صلی الله علیه وسلم آب مسواک را قورت می‌داد.

این حدیث شریف ما را از عملی مطلع می‌سازد که رسول الله صلی الله علیه وسلم در حین روزه انجام می‌دادند و آن عبارت از مسواک زدن است. حدیث شریف زمان و برخی مزایای مسواک را بیان نموده و رسول الله صلی الله علیه وسلم در حالت روزه و افطار مسواک می‌زدند. اگر شکننده‌های روزه را استثنا قرار دهیم، متوجه می‌شویم کارهایی‌که انجام آن بر ما واجب است و کارهایی‌که نباید انجام دهیم، یکی شده اند. بنابراین، مسلمان نباید به بهانه روزه از انجام هیچ فرضی خود‌داری نماید؛ کاری‌که برخی مسلمانان این روزگار از روی نادانی یا نیرنگ انجام می‌دهند.

آری، رسول الله صلی الله علیه وسلم در ماه رمضان نیز مانند ماه‌های پیش از آن دندان‌های خود را مسواک می‌کردند؛ با وجود این‌که انجام آن نسبت به ترک آن ارجحیت دارد. بنابراین، حکم مسواک در حالت روزه و افطار یکسان است؛ پس بر ما واجب است که در این ماه به انجام حلال و پرهیز از حرام ادامه دهیم و خستگی، روزه و دیگر اموری‌ را که از لحاظ شرعی عذر پنداشته نمی‌شود، بهانه نکنیم.

در این قسمت، حدیث شریف به بیان حکمت استفاده از مسواک می‌پردازد و می‌گوید که مسواک باعث طراوت دهان و از بین رفتن بوی آن می‌شود. علی‌رغم گمان برخی از مردم، این موضوعات دلیل مشروعیت مسواک نمی‌باشد؛ بلکه از جمله مزایای انجام این کار می‌باشد و لازم و ضروری است که انگیزه ما از مسواک زدن رضایت الله باشد تا پاداش آن را حاصل نماییم.

برخی مردم در اجرای احکام شریعت تردید دارند و با این حال گمان می‌برند که بهترین کار نیک را انجام می‌دهند. دلیل این تردید، ناتوانی یا عدم درک علت و هدف احکامی است که الله متعال برای ما قانون نهاده است. بنابراین، هر مسلمانی باید بداند که هر آنچه را الله متعال در شریعت قرار داده، تا زمانی‌که طبق آنچه رسول الله صلی الله علیه و سلم آورده، تطبیق نمایند، برای تمام مردم خیر و نیکی به ارمغان خواهد آورد! باید احکام شریعت به صورت کامل اجرا شود تا انسان، خوشبختی واقعی و عدالت ربانی را احساس کند.

از الله متعال خواهانیم که ما در حال پیمودن راه رسول الله صلی الله علیه وسلم و پیروی از ایشان در هر امر کوچک و بزرگی به پایان این ماه مبارک برساند! روزه و قیام‌مان را مورد قبول درگاه خویش قرار داده و آن را خاص برای خودش بگرداند! اللهم آمین!

نویسنده: داکتر ماهر صالح (رحمه الله)

مترجم: طه خالد

ادامه مطلب...

هیچ عزتی جز دین الله سبحانه و تعالی وجود ندارد! Featured

  • نشر شده در عراق

عصر روز یکشنبه 26 مارچ 2023، شورای نمایندگان عراق جلسۀ خود را جهت رأی‌گیری در مورد بقیۀ بندهای اصلاحی قانون انتخابات برگزار کرد و به دلیل اصرار چارچوب هماهنگی بر تصویب اصلاحیه قانون انتخابات، جلسه شاهد هرج‌و‌مرج کامل بود. قانون "سانت لگو" که تصویب معیاری انتخاباتی 1.7 به جای 1.4 است، شانس توده‌های کوچک را برای به دست آوردن کرسی در مجلس بسیار ضعیف می‌کند، که بر اثر آن جنجال فعالان و نمایندگان مستقل برانگیخته شد. آن‌ها این قانون را یک قانون متناسب با اندازه قدرت‌های پر نفوذ در عراق می‌دانند؛ زیرا این امر سیستم یک دایره‌ای را احیا می‎کند. هورا کشیدن نمایندگان مستقل و جناح‌های نوظهور در جلسه باعث هرج‌و‌مرج گردید که در نتیجه آن جلسه متوقف شد و به درگیری لفظی بین مستقلین و نمایندگان چارچوب هماهنگی منجر شد. در ادامه این شوروماشور رئیس مجلس را بر آن وا داشت تا برخی از نمایندگان مستقل را به کمیسیون رفتار مجلس معرفی کند. بر اساس ویدئوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، این جلسه شاهد درگیری لفظی و ضرب و شتم نمایندگان مستقل بود.

با ادامه اعتراضات، رئیس مجلس از محافظان مجلس نیروهای "پیشمرگه" خواست برای اخراج مستقلین وارد عمل شوند. بنابراین، به وضوح می‌بینیم که انتخابات اگرچه یک روش عمومی است، اما در سیستم پوسیدۀ دموکراتیک به نفع قدرت‌های تأثیرگذار در عراق سوء استفاده و تحریف می‌گردد. بنابراین، دموکرات‌های صلح‌جو، همان‌طور که آن‌ها ادعا می‌کنند، زمانی‌که نقاب خود را برمی‌دارند، به دیکتاتوری تبدیل می‌گردند که یک‌دیگر را تهدید می‌کنند. ما بی‌اعتنایی حاکمان این حکومت در خصوص گرسنگی، محرومیت، فقر و  بهای سنگینی را که بر دوش‌ مردم عراق است، می‎بینیم. ما شاهد ملاقات‌ها و تصامیم‌شان در نشست‌های متعددی بودیم که جز منافع‌ خود دیگر در موردی هیچ چیزی فکر نمی‌کنند. تصویب بودجه بین تنش ‌و‌کشش از زمان تشکیل دولت تا کنون جریان دارد، اما برای تصویب آن‌چه که منافع‌شان را حفظ می‌کند، کار می‌کنند، رقابت می‌کنند و مثل الاغ می‌جنگند.

ای مسلمانان عراق! این همان سیستمی ا‌ست که آمریکا با آن آمده است؛ رژیم پوسیده‌ای که از دزدان و جنایت‌کاران محافظت می‌کند و بی‌عدالتی و هرج‌و‌مرج را گسترش می‌دهد. این همان عراق جدیدی‌ است که حاکمان کنونی وعده داده بود، امروز شاهد عراق بدون حاکمیت، صنعت و کشاورزی هستیم، که ثروت‌اش غارت گردیده و مردم‌اش زیر خط فقر زندگی می‌کنند؛ جایی‌که باندها، مواد مخدر و بیماری‌ها در آن بدون امنیت و حفاظت پخش گردیده و آن‌ها را آوردند و بر گردن شما گذاشتند. این‌ها پلیدهای ناشناخته‌ای هستند كه عراق را برای آن‌ها و خانواده‌های‌شان غنيمت كردند و برای‌شان مهم نيست كه در كدام وادی هلاك می‌گردید.

آیا این حالت شما مورد رضایت الله سبحانه ‌وتعالی و رسول وی صلی‌الله‌علیه ‌و سلم است؟! پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌فرماید:

«وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَتَأْمُرُنَّ بالْمَعْرُوفِ، ولَتَنْهَوُنَّ عَنِ المُنْكَرِ، أَوْ لَيُوشِكَنَّ الله أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عِقَاباً مِنْهُ، ثُمَّ تَدْعُونَهُ فَلا يُسْتَجابُ لَكُمْ»

ترجمه: سوگند به ذاتی‌که جانم در دست اوست، یا امر به معروف و نهی از منکر می‌کنيد، یا بيم آن می‌رود که به زودی الله سبحانه‌و‌تعالی عذابی از سوی خود بر شما فرود آورد و آن‌گاه او را به فرياد می‌خوانيد اما دعای تان قبول نمی‌شود.

بر این اساس، بر شما جایز نیست که در برابر بدی‌ها سکوت کنید. آیا شری بزرگ‌تر از این است که شریعت الله سبحانه‌وتعالی را ترک کرده و حاکمیت او را به چالش بکشید و آن را در دستان ناتوان و ناقص و نیازمند قرار دهید؟! آیا ذلتی بزرگ‌تر از این است که زندگی شما با دین شما در تضاد باشد؟! حق شما و حق الله سبحانه‌وتعالی از سوی دشمنان شما هدیه داده نمی‌شود؛ بلکه از آن‌ها گرفته می‌شود.

پس برای احیای دوبارۀ دولت اسلامی و حاکمیت شریعت الله سبحانه‌و‌تعالی تلاش نمایید! ای مسلمانان از شما دعوت می‌کنیم که حقوق خود را بخواهید تا زندگی با عزت که یک قرن پیش از دست داده اید، بازگردید و با بیعت با امامی‌که احکام الله سبحانه وتعالی را بالای شما تطبیق‌کند، تکلیف خود را ادا سازید! رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم می‌فرماید:

«وَمَن مَاتَ وَليسَ في عُنُقِهِ بَيْعَةٌ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»

ترجمه:  کسی‌که درحالتی بمیرد که در گردنش حلقه بیعت وجود نداشته باشد، وی به مرگ جاهلیت مرده است.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه عراق

مترجم: ارسلان مبارز

 

 

ادامه مطلب...

ترور دولتی علیه غیر نظامیان فلسطین با تسلیحات دنمارکی انجام گردیده است

  • نشر شده در دنمارک

به تاریخ 27 مارچ 2023، روزنامه "اطلاعات" با هم‌کاری سازمان "Danwatch" می‌توانست افشا نماید که قطعات تسلیحاتی ضروری برای هوا پیمای جنگی F-35 از دنمارک به کشور تروریستی یهودی صادر می‌گردد. صادرات قطعات اسلحه همیشه با تأیید مقامات صورت می‌گیرد که دلیلی جز اجازه دادن به “ترما" (تولید کنندگان اسلحه دنمارکی) برای ادامۀ نفع‌جویی آن‌ها از جنایات جنگی ندارند. بارها شواهد ثبت گردیده است که دولت یهود مکرراً اطفال بی‌گناه و غیر نظامیان را قتل عام می‌نمایند.

از جمله قطعاتی که این شرکت دنمارکی برای هواپیمای F-35 تولید می‌نماید، میکانیزم و چگونگی نگهداری و پرتاب بمب‌ها و موشک‌های هوا پیما می‌باشد.

بنا بر این، دولت دنمارک در جنایات نظامی و قتل عام مردم فلسطین فعال می‌باشد. دولت فعلی و دولت‌های قبلی رد پای زشتی ازحمایت از اشغال، کشتار و سرکوب را پشت سر می‌گذارند. باالخصوص جنایاتی که علیه مسلمانان صورت می‌گیرد، زیرا آن‌ها مطمئن هستند که می‌توانند از آن فرار نمایند. در حالی‌که ادارۀ قضایی دنمارک آن‌قدر که در مورد صحبت مسلمانان راجع به آزادی فلسطین را جرم نگاری می‌نماید، به معنای واقعی کلمه این دستان دنمارک است که توسط آن بمب‌ها بالای اطفال و غیر نظامیان غزه پرتاب می‌گردد. هر مسلمان و هر انسان با حس عدالت و نجابت باید با این سیاست دنمارک مبنی بر جنگ فعال علیه مسلمانان در فلسطین و دیگر جاها مخالفت نماید.

شعارهای غرب در مورد حقوق بشر و حقوق بین‌المللی، ارزش کاغذی که روی آن نوشته می‌شود را ندارد و دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند آن‌ها را باور نماید. جامعۀ به اصطلاح "بین‌المللی" کشتار دسته جمعی مسلمانان غیر نظامی در فلسطین را عملاً به شرط پذیرفته شده و بی اهمیت در سیاست بین‌المللی تبدیل نموده است. یک تغییر اساسی لازم است تا اجازه ندهد خون مسلمانان بدون یک پاسخ قوی ریخته شود. تنها تغییر نظام در جهان اسلام با تأسیس دولت خلافت ممکن است که عملاً به این جنایات پایان داده و به حملات بر جان، مقدسات و سر زمین مسلمانان با نیروی نظامی پاسخ می‌دهد.

الیاس لام‌رابت

نماینده مطبوعاتی حزب‌التحریر در دنمارک

 مترجم عبدالرحمن قاطع

ادامه مطلب...

آنچه زنان را از روزه گرفتن باز می‌دارد

از زینب بنت ابی سلمه روایت است که ام سلمه رضی الله عنها گفت:

«بَيْنَمَا أَنَا مَعَ، رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي الْخَمِيلَةِ إِذْ حِضْتُ فَانْسَلَلْتُ، فَأَخَذْتُ ثِيَابَ حِيضَتِي فَقَالَ: "مَا لَكِ أَنُفِسْتِ". قُلْتُ نَعَمْ. فَدَخَلْتُ مَعَهُ فِي الْخَمِيلَةِ، وَكَانَتْ هِيَ وَرَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَغْتَسِلاَنِ مِنْ إِنَاءٍ وَاحِدٍ، وَكَانَ يُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ»

ترجمه: من در حالی حیض شدم که با پیامبر صلی الله علیه وسلم در زیر چادری آرمیده بودم. خودم را آهسته کنار کشیدم و از چادر برآمدم؛ سپس جامه حیض را گرفتم و پوشیدم. رسول الله صلی الله علیه وسلم مرا گفت: «آیا حیض شدی؟» گفتم: آری. و با وی در زیر چادر آمدم. ام سلمه با رسول الله صلی الله علیه وسلم از یک ظرف آب، غسل می‌کردند و آن حضرت در حالت روزه او را می‌بوسید.

این حدیث شریف موضوعی را برای‌ ما بیان می‌نماید که بخاطر اقوال و اشتباهات فراوان، بسیاری از مسلمانان را در شبهه قرار داده است. این موضوع به حیض (پریود) ارتباط می‌گیرد. حدیث شریف بیان نمود که زنان در حالت حیض و عدم پاکی نباید روزه بگیرند. بنابراین، سوالی به ذهن خطور می‌کند که روزه چگونه به پاکی ارتباط می‌گیرد؛ در حالی‌که شخص جنب می‌تواند روزه بگیرد؟ پاسخ این است که احکام شرعی که به عبادات مربوط می‌شود، از عقل اخذ نگردیده و برای آن علت جستجو نمی‌شود؛ بلکه این احکام به صورت مطلق از جانب الله می‌باشد. بنابراین، الله متعال زن را از روزه گرفتن در حالت حیض (عادت ماهوار) بازداشته است و در حالت جنابت به زن و مرد اجازه داده که روزه بگیرند؛ لذا در آن هیچ مناقشه و جدالی وجود ندارد. ولی متأسفانه افراد سرگشته‌ای در میان ما پیدا شده است که می‌خواهند از طریق عقل برای اسلام و مسلمین عباداتی طرح نموده و آن را تبدیل به حکم نمایند.

موضوع دیگری‌که در این حدیث شریف بیان شده این است که بوسه، روزۀ زن و شوهر را باطل نمی‌کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم در حالت روزه این کار را انجام داده است و آن حضرت صلی الله علیه وسلم در تمام امور الگوی ما می‌باشد.

برای این‌که وارد شبهه و گناه نشویم، باید علاقه داشته باشیم که عبادات‌مان را به شیوه رسول الله صلی الله علیه وسلم انجام دهیم و از کسانی‌که از روی بغض و کینه می‌خواهند دین و عبادات‌مان را فاسد نمایند، دوری کنیم و مبادا که به لقمۀ چرب و نرمی برای آنان تبدیل شویم. ما بندگان مخلص الله هستیم و راه رسول الله صلی الله علیه وسلم را می‌پیماییم.

از الله می‌خواهیم که دین‌مان را برای ما حفظ نماید، روزه‌های‌مان را بپذیرد، در ازای آن بهترین پاداش را به ما بدهد و ما را در مقابل دشمنان ثابت‌قدم گرداند! اللهم آمین!

نویسنده: ماهر صالح

مترجم: طه خالد

ادامه مطلب...
Subscribe to this RSS feed

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه