(ترجمه)

خبر:

پس از انتشار بیانیه‌ای از سوی نهاد معتبر "الأزهر" که در آن شیخ جامع الأزهر، احمد الطیب از جامعه جهانی خواستار اقدام فوری برای نجات غزه از قحطی مرگبار شده بود، موجی از واکنش‌ها فضای مجازی را فرا گرفت. الأزهر در بیانیه‌اش هشدار داد که وجدان انسانی در آستانه سقوط است و تداوم کشتار فلسطینی‌ها در غزه، معیار انسانیت را به چالش کشیده است.

این بیانیه با تأکید بر اینکه هر کسی که با سلاح یا تصمیم سیاسی از اسرائیل حمایت کند، شریک مستقیم در نسل‌کشی است، به‌شدت انتقادی بود. با این حال، بیانیه تنها چند دقیقه در حساب‌های رسمی الأزهر در شبکه‌های اجتماعی باقی ماند و سپس بی‌سروصدا حذف شد؛ اقدامی که موجی از حیرت و پرسش‌ را در میان کاربران فضای مجازی برانگیخت. (منبع: الجزیره)

تبصره:

پس از مدت‌ها سکوت سنگین از سوی الأزهر و علمایش در برابر کشتارهایی که مو بر تن انسان سیخ می‌کند، آن‌هم در حالی که این جنایات در نزدیکی آن‌ها رخ می‌دهد و پس گذشت حدود دو سال از قتل و گرسنگی دادن مردم غزه که اخیراً به مرگ از گرسنگی انجامیده است، بالأخره حرکتی از سوی این نهاد مذهبی مشاهده شد.

مردم غزه با صدایی خسته از فریاد، بارها از همسایگان خود خواستار کمک شدند و هنگامی که دیگر امیدشان را از دست دادند، تنها به درخواست برای باز شدن گذرگاه رفح اکتفا کردند. در چنین شرایطی، الأزهر بالاخره واکنش نشان داد؛ اما با بیانیه‌ای رنگ‌پریده و ضعیف که تنها از نهاد یا شخصی ناتوان می‌توان انتظار داشت.

الأزهر در بیانیۀ خود خطاب به «نیروهای دارای وجدان بیدار و تأثیرگذار» درخواست اقدام فوری برای نجات مردم غزه از قحطی مرگبار و گسترده‌ای را نمود که به‌دست یهودیان اعمال می‌شود. اما لحن این بیانیه چنان بود که گویی الأزهر خود را بیرون از این ماجرا می‌بیند و مسئولیتی در قبال آن ندارد. گویی تنها یک نهاد بشردوستانه‌ دور از غزه است، دورتر از شرق و غرب جهان.

بیانیۀ الأزهر آن‌قدر بی‌رمق بود که با اظهارات منافقانهٔ اردوغان، تفاوت چندانی نداشت؛ همان کسی که گفت: «انسانیت در غزه در حال جان دادن است. کودکان از شدت گرسنگی رنج می‌برند و کمک‌ها بسیار محدود است. باید موضع‌گیری اخلاقی، فوری و مستمری از سوی جامعه بین‌المللی شکل بگیرد.» او این وضعیت را «نسل‌کشی تمام‌عیار» توصیف نمود.

این موضع‌گیری ضعیف، کاملاً با موضع الأزهر هماهنگ است. الأزهر نیز تأکید نمود که «هدف قرار دادن محل‌های سکونت آوارگان و مراکز توزیع کمک‌های بشردوستانه با گلوله جنایت است» و افزود که «هر کسی که اسرائیل را با اسلحه یا تصمیمات سیاسی حمایت کند، شریک این جنایت است.» این‌گونه هشدارها با عباراتی تکراری همراه بود، از جمله: «ستمگران به‌زودی خواهند دانست که به کدام سو باز خواهند گشت.»

اما بیانیه‌ی الأزهر، همانند اظهارات اردوغان منافق، با با لحن بی‌تعهّد و کناره‌گیرانه نوشته شده است، گویی این جنایات نه به آنان مربوط می‌شود و نه جزو مسئولیت‌شان است. گویی این فاجعه تنها باید توسط سایر بازیگران جهانی، که خود در بسیاری موارد شریک این جنایات‌اند، حل‌وفصل گردد. در حالی که خود الأزهر هیچ اشاره‌ای به سکوت نظام مصر، خواب سنگین ارتش آن و عدم موضع‌گیری علمایش در تحریک ارتش برای مقابله با یهودیان نکرده است. این در حالی‌ست که الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ حَرِّضِ ٱلمُؤمِنِينَ عَلَى ٱلقِتَالِ...﴾ [الانفال: ۶۵]

ترجمه: ای پیامبر! مؤمنان را برای قتال تشویق کن.

حتی با وجود این بیانیۀ ضعیف، که از روی اجبار و برای خالی نبودن عریضه منتشر شده بود، باز هم یهودیان و هم‌پیمانان‌شان در مصر حاضر نشدند آن را تحمل کنند. آنان علمای وابسته به دربار را وادار کردند تا حرف‌شان را پس بگیرند، بیانیه را حذف کنند و به خواب و سکوت بازگردند؛ بدون هیچ شرم از الله سبحانه وتعالی و بندگانش. چرا که اینان، بیش از آنکه از الله سبحانه وتعالی بترسند، از کفار هراس دارند. چنان‌که الله متعال فرمود:

﴿ألم تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ قِيلَ لَهُم كُفُّوٓاْ أَيدِيَكُم وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيهِمُ ٱلقِتَالُ إِذَا فَرِيقٞ مِّنهُم يَخشَونَ ٱلنَّاسَ كَخَشيَةِ ٱللَّهِ أَو أَشَدَّ خَشيَةٗ...﴾ [النساء: ۷۷]

ترجمه: آیا ندیدی کسانی را که به آنان گفته شد: (از جنگ) دست نگه دارید و نماز را به جای آورید و زکات بدهید و چون جهاد بر آنان فرض شد، ناگاه گروهی از آنان همانندِ ترس از پروردگار یا بیشتر، از مردم ترسیدند.

دلیل انزجار یهود از این موضع‌گیری‌های سست، این نیست که این بیانیه‌ها خطرناک‌اند یا آنان را می‌ترسانند. خیر، آنان خوب می‌دانند که این حرف‌ها تنها برای حفظ ظاهر است، تحت فشار افکار عمومی مسلمانان که از درد غزه می‌سوزند. چنین بیانیه‌هایی تنها برای آرام کردن مردم منتشر می‌شوند، نه برای تحریک ارتش‌ها به جهاد، چیزی که واقعاً لرزه به اندام یهود می‌اندازد.

الأزهر و دیگران، سخن‌شان را خطاب به نهادهایی ایراد می‌کنند که یا قدرتی ندارند یا در عمل حامی اسرائیل‌اند. با این حال، همین زمزمه‌ها، همین صداهای ضعیف، ممکن است روزی تبدیل به فریادهای مخلص و صادقی شوند که ارتش‌های اسلامی را به حرکت وامی‌دارند، تخت‌های ظلم را درهم می‌کوبند و برای آزادسازی سرزمین و مردم تحت اشغال وارد میدان می‌شوند و این همان چیزی‌ست که یهودیان و حکام مزدور از آن می‌ترسند.

اگر واقعاً علمای الأزهر در پی رضایت الله سبحانه وتعالی بودند و اخلاص می‌داشتند، باید حکم شرعی و راه‌حل واقعی را برای مردم بیان می‌کردند؛ راهی که برای هر انسان بینا و با بصیرت روشن است: سرنگونی نظام‌های وابسته به یهود و نصاری، اقامهٔ خلافت راشده و تجهیز ارتش‌ها برای پاک‌سازی سرزمین مبارک از وجود پلید یهود.

اما افسوس، افسوس! علمای الأزهر، به‌جز آنانی که مشمول رحمت الله سبحانه وتعالی شده‌اند، با حکام ظالم هم‌صدا شدند و در صف علمای درباری جای گرفتند، نه علمای دین. آنان همچون روحانیون اهل کتاب شدند که الله سبحانه وتعالی درباره‌شان فرموده است:

﴿وَإِذ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلكِتَٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُۥ لِلنَّاسِ وَلَا تَكتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرَآءَ ظُهُورِهِم وَٱشتَرَواْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗا فَبِئسَ مَا يَشتَرُونَ﴾ [آل عمران: ۱۸۷]

ترجمه: (یادآوری کن) زمانی (را) که الله از اهل کتاب پیمان گرفت که باید کتاب را برای مردم بیان نمایید و آن را پنهان نکنید؛ اما آنها، آن را پشت سر انداختند و به بهای کمی مبادله کردند.چه بد معامله ای نمودند!

نویسنده: بلال مهاجر – ولایه پاکستان

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

2 صفر 1447ه.ق.

27 جولای 2025 م.