(ترجمه)

برای پاسخ به این پرسش، ناگزیر باید در این پروندهٔ پیچیده با ژرف‌نگری بیشتری دید و به درون شبکهٔ منافع ژئوپولیتیکی فرورفت؛ شبکه‌ای که فراتر از مرزهای یمن گسترش یافته و در بستر کشاکش میان نفوذ دیرینهٔ بریتانیا و نفوذ کنونی امریکا و مزدوران آن شکل گرفته است.

شاید یکی از اهداف اصلی امریکا تثبیت واقعیت تجزیهٔ یمن و تبدیل آن به کشور ضعیف و متلاشی باشد. از سوی دیگر، روشن است که حوثی‌ها نقشی در درگیری دریایی کنونی ایفا می‌کنند؛ نقشی‌که ممکن است موجب شود امریکا تا زمانی‌که این وضعیت بقای حکام خلیج را زیر چتر حمایت امریکایی تضمین می‌کند، علاقه‌ای به خاتمه‌دادن به این پرونده نداشته باشد. نگهداشتن حوثی‌ها در مقام اهرم فشاری که حکام خلیج را به پذیرش شروط امریکا برای مذاکرات عادی‌سازی روابط با رژیم یهودی وادار کند، نیز محتمل است. بلی حوثی‌ها بازوی تهران در یمن‌اند، اما حضور آنان لزوماً تهدیدی برای امریکا محسوب نمی‌شود. بالعکس، ممکن است به ایران در چارچوب یک جنگ نیابتی از طریق تأمین سلاح و پهپاد برای حوثی‌ها فشار وارد کند و تهران را درگیر فرسایش نماید؛ فرسایشی که امریکا و بریتانیا می‌توانند از طریق مدیریت این منازعه از آن سود ببرند.

همچنین این استراتژی ممکن است با خواست و طموح امریکا برای نگهداشتن تهران زیر چکش فشار، بدون ورود در رویارویی مستقیم، هماهنگ باشد. علاوه بر این، باز ماندن پروندهٔ حوثی‌ها بهانه‌ای دائمی برای حضور نظامی امریکا در دریا به‌شمار می‌رود؛ حضوری‌که با توجیهات امنیتی مرتبط است؛ از جمله تهدید حوثی‌ها علیه مسیرهای کشتی‌رانی بین‌المللی و در نتیجه، دلیلی است برای تداوم حضور نظامی امریکا و نظامی‌سازی این گذرگاه حیاتی دریایی. این امر از طریق ائتلاف‌های بین‌المللی به رهبری امریکا انجام می‌گیرد و حضور واشنگتن را در برابر غول تجاری چین تقویت می‌کند.

هم‌چنین ممکن است از اهدافِ باز نگهداشتن این پرونده، ادغام رژیم یهودی در ترتیبات امنیتی منطقه‌ای باشد تا همکاری با کشورهای خلیج آسان‌تر گردد؛ به این اعتبار که حوثی‌ها به‌عنوان محور وابسته به ایران معرفی می‌شوند.

همچنین از اهداف تداوم این پرونده، نگهداشتن حکام خلیج در وضعیتی است که همواره برای حفاظت از مسیرهای کشتیرانی به امریکا متکی باشند تا واشنگتن همچنان دستِ برتر را در معادلهٔ امنیتی منطقه حفظ کند.

 افزون بر این، امریکا از این پرونده برای کنترل جاه‌طلبی‌های رژیم یهود بهره می‌گیرد و با به‌کارگیری حوثی‌ها به‌عنوان فزاعه (ابزار ارعاب)، رابطهٔ رژیم را در راستای خواسته‌ها و منافع خود نگه می‌دارد.

شاید این همان خلاصهٔ منافع درهم‌تنیده‌ای باشد که باعث می‌شود حوثی‌ها به ابزاری چندکارکردی در دست امریکا -دشمن ملت‌ها- بدل شوند. از این‌رو، پروندهٔ حوثی‌ها تا زمانی باز خواهد ماند که در خدمت پروژه‌های امریکا باشد.

برگرفته از شمارۀ 468 مجله الوعی محرم 1447هـ مطابق به جولای 2025م

نویسنده:  مؤنس حميد – العراق

مترجم: محمد علی مطمئن