پنجمین نشست "روند ویانا" با حضور برخی چهره‌های سیاسی، فعالان مدنی و مقام‌های پیشین نظامی مخالف نظام حاکم در پایتخت اتریش برگزار شد. این نشست در حالی برگزار گردید که جهان اسلام در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخی خود بسر می‌برد و مسلمانان در قالب دولت‌های ملی زندانی شده‌اند. اما باوجود اين همه مصائب، مخالفت و جنگیدن با حُکام، بر مبنای مفکوره‌های سکولار، دموکراتیک و قومی، برخلاف شریعت اسلامی و عامل فتنه در میان مسلمانان می‌باشد. اسلام نظام حکومتی خود را بر مبنای عقیده اسلامی بنا می‌کند و تمامی سیاست‌ها، قوانین و مبارزه سیاسی و نظامی باید از آن سرچشمه بگیرد. در مقابل، روند ویانا بر اساس ارزش‌های سکولار و ملی‌گرایانه شکل گرفته که نه‌تنها غیرشرعی، بلکه تجربه‌ای شکست‌خورده است.

دموکراسی و جمهوریت، ارزش‌هایی بیگانه و مغایر با باورهای جامعه افغانستان هستند. مردم متدین افغانستان برای حاکمیت ارزش‌های اسلامی قربانی‌های زیادی داده‌اند. تطبیق مُدل‌های سیاسی غربی، نه‌تنها برخلاف اسلام، بلکه در تضاد با خواسته‌های مردم افغانستان قرار دارد. رهبران نشست ویانا به جای تلاش برای وحدت و عزت امت اسلامی، به دنبال ایجاد ساختارهایی غربی هستند که در 20 سال گذشته موجب فساد، جنگ و تفرقه شده است.

امت اسلامی برای احیای عزت و اقتدار خود باید از هرنوع وابستگی‌ فکری، سیاسی و نظامی به استعمار غربی رهایی یابد. چگونه ممکن است کسانی که برای جلب حمایت غرب التماس و تضرع می‌کنند، بتوانند امت را عزت بخشند و تغییر بنیادین و اساسی در زندگی مردم افغانستان بیاورند؟ در حالیکه در وضعیت فعلی افغانستان رهبران روند ویانا سهم فعال و بارز داشته‌اند. 

لازم به ذکر است که تمام جناح‌ها اعم از حکومت افغانستان و مخالفین و موافقین آن بدانند که امت اسلامی در این عصر انحطاط تمام نسخه‌های غربی و شرقی را تجربه نموده و لیکن مشکل آن حل نگردیده و از یک بحران به بحران دیگر پرتاب شده است. در واقع نجات افغانستان و کُل جهان اسلام، نه در دولت‌های ملی است و نه در اتحادهای سکولار، بلکه در بازگشت به اسلام، تأسیس خلافت راشده، اقامه و اظهار دین الله سبحانه وتعالی است. چون پایبندی امت به میثاق خویش با الله متعال و تأسیس خلافت راشده که یگانه قضیه سرنوشت‌ساز و یگانه مُدل حکومت‌داری اسلامی است تنها راه فلاح سیاسی است. هر نقشۀ راهی غیر از این، تکرار تجربه‌های ناکام گذشته و پیروی از سراب‌های سیاسی است که هیچ نتیجه‌ای جز ذلت در دنیا و خسران در آخرت نخواهد داشت.

﴿الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا﴾ (النساء: ۱۳۹)

"آنان که به‌جای مؤمنان، کافران را به دوستی و سرپرستی می‌گیرند، آیا عزت را نزد آنان جستجو می‌کنند؟ درحالی‌که عزت به تمامی از آنِ الله متعال است!"

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان

(ترجمه)

ترامپ و همراهانش همچنان بر طبل ادعاهای پوچ خود می‌کوبند و گمان می‌کنند که می‌توانند غزه را خریداری کرده و آن را به ملک شخصی خود تبدیل کنند!

﴿كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِباً﴾ [کهف:۵]

ترجمه: چه سخن بزرگی که از دهان‌شان بیرون می‌آید! آنان جز دروغ نمی‌گویند.

«در تازه‌ترین اظهاراتش، ترامپ بار دیگر تأکید کرد که ایالات متحده بر غزه مسلط خواهد شد و فلسطینیان از آنجا رانده خواهند شد. وی گفت که متعهد به "خرید و تملک غزه" است. این اظهارات را او عصر یکشنبه، در مسیر سفرش به نیواورلئان برای حضور در مسابقه سوپربول، در داخل هواپیمای ریاست جمهوری بیان کرد. (منبع: بی‌بی‌سی، ۱۰ فبروری۲۰۲۵). سپس، هنگام استقبال از پادشاه اردن، ترامپ بار دیگر سخنان خود را تکرار کرد و گفت: "فلسطینیان در جایی دیگر غیر از غزه با امنیت زندگی خواهند کرد و من مطمئنم که می‌توانیم به یک راه‌حل برسیم." او ادامه داد: "غزه را به‌درستی اداره خواهیم کرد، اما آن را نخواهیم خرید." (منبع: رویترز- ارم‌نیوز ، ۱۱ بروری ۲۰۲۵،). پیش از این نیز ترامپ اعلام کرده بود که "اسرائیل پس از پایان درگیری‌ها، غزه را به ایالات متحده تحویل خواهد داد" و اظهار امیدواری کرد که آمریکا "مالکیتی طولانی‌مدت" بر منطقه فلسطین داشته باشد.» (الجزیره، ۶ فبروری۲۰۲۵).

این دیوانه‌ی مستبد نمی‌فهمد که چه می‌گوید! او گمان می‌کند که غزه ملک شخصی او یا برده‌ی کوچک او، نتانیاهو است که بتواند آن را بخرد و بفروشد، یا اینکه نتانیاهو آن را به او تحویل دهد! گویی استبدادش عقلش را زایل کرده و چشمانش را کور ساخته است. او فراموش کرده یا خود را به فراموشی زده که چه بر سر هم‌پیمانانش در گذشته آمد. پیش از او، مستبدانی همچون کسرای فارس و قیصر روم نیز در طغیان خود فرورفتند. چنان‌که کسرای فارس، هنگامی که از بعثت رسول الله ﷺ آگاه شد، دچار غرور شد و یکی از مزدورانش را فرستاد و گفت: «به جزیره برو و سر او را برایم بیاور!» ترامپ نیز اینک به دلیل غروری که دارد چنین ادعاهایی را مطرح می‌کند. «ابن هشام در سیره آورده است: "کسرى به باذان نوشت: به من خبر رسیده که مردی از قریش در مکه ظهور کرده و ادعای پیامبری دارد. نزد او برو، اگر از ادعایش دست کشید، رهایش کن وگرنه سرش را برای من بفرست!". اما سرانجام او نابودی سلطنتش بود؛ پادشاهی کسری به‌دست لشکر مسلمانان درهم شکست و نور اسلام سراسر فارس را دربر گرفت. و اما قیصر روم، او نیز سپاهی عظیم برای نابودی مسلمانان در یرموک فراهم کرد، اما عاقبتش شکست و خواری بود. او از شام گریخت و در هنگام ترک آنجا گفت: "سلام بر تو ای سوریه، سلامی که دیگر دیداری در پی نخواهد داشت!" سپس به زادگاهش در قسطنطنیه بازگشت، تا آنکه آنجا نیز فتح شد و به سرزمین اسلام تبدیل گردید.»

اما کودکانشان (یهود) هیچ ارزشی ندارند و در هر کجا که باشند، ذلیل هستند. همانطور که در قرآن کریم آمده:

﴿ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ﴾ [آل عمران: ۱۱۲]

ترجمه: ذلت بر آنان تحمیل شد، هر جا که یافت شوند، مگر با ریسمانی از سوی الله و ریسمانی از سوی مردم و به غضب الله دچار شدند و مسکنت بر آنان زده شد.

آن‌ها ریسمان الله را با عصیان علیه پیامبرانش قطع کردند و اکنون تنها ریسمان مردم را دارند که آن هم به‌طور حتمی و به اذن الله قطع خواهد شد؛ در زمانی که وعده‌اش تخلف‌ناپذیر است. این قطع شدن به دست لشکریان اسلام خواهد بود، آنگاه که امام‌شان رهبری‌شان می‌کند و از پشت سر او می‌جنگند و از او دفاع می‌کنند. مسلم در صحیح خود از أَعْرَج نقل کرده که از ابوهریره از رسول الله ﷺ روایت کرده است: «امام به سان سپری است که از پشت آن جنگیده می‌شود و به او پناه برده می‌شود».

ای مسلمانان! ترامپ و همدستش نتانیاهو تاریخ قوم خود و ذلت‌شان در برابر مردم را فراموش کرده‌اند و فراموش می‌کنند که عظمت اسلام بر سر آنان بود؛ زمانی که خلافت مسلمانان برقرار بود. اجداد ترامپ و همدستش، نتانیاهو جرات نمی‌کردند حتی زبان‌شان را برای خریدن چیزی از سرزمین اسلام به حرکت درآورند، چه برسد به غزه هاشم؛ بلکه هنگام یاد کردن از حتی یک ذراع یا یک وجب از خاک اسلام و مسلمانان، سرهای‌شان را پایین می‌آوردند…Top of Form

بلی، آن‌ها می‌بینند که مسلمانان از صد سال پیش تاکنون بدون خلافت مانده‌اند و سرزمین‌های اسلامی تجزیه شده‌اند و حاکمان آن‌ها دست‌نشاندگان و مزدورانی بیش نیستند. از همین رو، ترامپ بی‌پروا اعلام می‌کند که اهالی غزه را آواره خواهد کرد، غزه را خواهد خرید و مالک آن خواهد شد، درحالی‌که حاکمان سرزمین‌های اسلامی هیچ سپاهی را برای آزادسازی غزه به حرکت درنمی‌آورند، و حتی ترامپ و دنباله‌روش را بر سر جای خود نمی‌نشانند، بلکه ترامپ آشکارا و رویاروی به آنان اعلام می‌کند که با آوارگی فلسطینیان و هر آنچه او بخواهد، موافقت خواهند کرد. هنگامی که از او پرسیده می‌شود: پس چرا این حاکمان با تغییرات اعلام‌شده مخالفت می‌کنند؟ پاسخ می‌دهد: آن‌ها در نهایت موافقت خواهند کرد و منتظر دیدار با من هستند! او این را آشکارا اعلام می‌کند، و با این حال همین حاکمان را به دیدار خود فرا می‌خواند، اما آن‌ها نه خجالت می‌کشند و نه شرم می‌کنند!

ای مسلمانان! خلافت بازخواهد گشت و به حاکمیت حکام مزدورِ سرزمین‌های اسلامی پایان خواهد داد. این بازگشت، به خواست الله سبحانه وتعالی، قطعی و حتمی است، زیرا او فرموده است:

﴿وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ﴾ [نور: ۵۵]

ترجمه: الله به كسانى از شما كه ايمان آورده و عمل صالح كردند، وعده داده است كه قطعا آن‌ها را جانشينان روى زمين قرار خواهد داد، همان طورى كه قبل از اين‌ها كسانى جانشين بودند.

و رسول الله ﷺ نیز بازگشت خلافت را پس از این دوران حکومت جبری که در آن زندگی می‌کنیم، بشارت داده است. امام احمد از حذیفه نقل کرده است که رسول الله ﷺ فرمودند:

«...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ. ثُمَّ سَكَتَ»

ترجمه: ... سپس حکومت جبری خواهد بود، هرچند که الله بخواهد آن باقی خواهد ماند، آنگاه الله آن را از میان برمی‌دارد، و سپس خلافتی بر منهج نبوت برقرار خواهد شد و سپس سکوت کرد.

اما چنان‌که بارها و بارها گفته‌ایم و اهل خرد آن را به‌خوبی درک می‌کنند، سنت الله چنین نیست که فرشتگانی از آسمان بر ما نازل کند تا برایمان خلافت را برپا سازند و با دشمنانمان بجنگند، در حالی که ما دست روی دست گذاشته‌ایم! بلکه الله سبحانه وتعالی فرشتگانش را به عنوان یاری و بشارت پیروزی برای مردانی نازل می‌کند که به پروردگارشان ایمان آورده‌اند و هدایتشان افزون شده است؛ سپاهیانی مسلمان، استوار در جنگ و صبور در برابر سختی‌ها. آنگاه الله عزیز و حکیم آنان را پیروز خواهد ساخت و ما در آن زمان از کسانی خواهیم بود که بشارت پیروزی برایشان تحقق یافته است:

﴿نَصْرٌ مِنَ اللهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ﴾ [صف: ۱۳]

ترجمه: مؤمنان را به نصرتی از سوی الله و پیروزی‌ای نزدیک بشارت ده!

الحمدلله، بشارت‌های بازگشت خلافت نوید نزدیکی آن را می‌دهند... امت اسلامی، امت زنده و پویاست که برای برپایی خلافت گام برمی‌دارد و از این تلاش حمایت می‌کند تا آنکه وعده‌ی الله سبحانه وتعالی تحقق یابد و پس از تحقق آن، امت اسلامی در حفاظت و حمایت از خلافت پیوسته و استوار خواهد ماند، زیرا این امت، به‌سرعت به مسیر اولیه‌ی خود بازمی‌گردد، همان مسیری که الله آن را برایش برگزید. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید: 

﴿كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللهِ﴾ [آل عمران:۱۱۰]

ترجمه: شما بهترین امتی هستید که برای مردم پدیدار شده‌اید، به معروف فرمان می‌دهید و از منکر بازمی‌دارید، و به الله ایمان دارید.

در عین حال، در میان امت، حزبی وجود دارد که به الله سبحانه وتعالی مخلص و با رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم صادق بوده و با گام‌هایی استوار، شب و روز در تلاش است تا آنکه وعده‌ی الله و بشارت رسولش، به دست او محقق شود. این حزب از سرزنش سرزنش‌کنندگان در راه الله هراسی ندارد و به خواست الله اراده‌اش هرگز نرم نمی‌شود و عزمش سست نخواهد شد تا آنکه فرمان الله فرارسد، در حالی‌که همچنان ثابت‌قدم است. گویی حزب مذکور تجسمی از سخن رسول الله ﷺ در حدیثی است که مسلم از طریق ثوبان روایت کرده است:

«لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى الْحَقِّ لَا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ حَتَّى يَأْتِيَ أَمْرُ اللهِ وَهُمْ كَذَٰلِكَ...»

ترجمه: همواره گروهی از امت من بر حق آشکار خواهند بود و کسانی‌که آن‌ها را رها کنند، آسیبی به ایشان نخواهند رساند تا آنکه فرمان الله فرا رسد، در حالی‌که آنان هم‌چنان ثابت‌قدم هستند...

به این ترتیب، خلافت پس از این دوران حکومت جبری که در آن زندگی می‌کنیم، به خواست الله سبحانه وتعالی و با دستان فرزندان امت بازخواهد گشت و کیان یهود نابود خواهد شد و فلسطین به طور کامل، بار دیگر سرزمین اسلام خواهد گشت. مسلم در صحیح خود از ابوهریره روایت کرده است که رسول الله ﷺ فرمودند:

«لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يُقَاتِلَ الْمُسْلِمُونَ الْيَهُودَ فَيَقْتُلُهُمْ الْمُسْلِمُونَ...»

ترجمه: قیامت برپا نخواهد شد تا آنکه مسلمانان با یهود بجنگند و آنان را به هلاکت برسانند...

بلکه، روم نیز به دستان مسلمانان فتح خواهد شد، همان‌گونه که قسطنطنیه فتح شد. احمد در مسند خود از عبدالله بن عمرو بن عاص روایت کرده است:

عن عَبْدِ الله بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ قَالَ: بَيْنَمَا نَحْنُ حَوْلَ رَسُولِ اللهِ ﷺ نَكْتُبُ إِذْ سُئِلَ رَسُولُ اللهِ ﷺ: أَيُّ الْمَدِينَتَيْنِ تُفْتَحُ أَوَّلاً قُسْطَنْطِينِيَّةُ أَوْ رُومِيَّةُ؟ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ﷺ: «مَدِينَةُ هِرَقْلَ تُفْتَحُ أَوَّلاً يَعْنِي قُسْطَنْطِينِيَّةَ».

ترجمه: در حالی‌که گرد رسول الله ﷺ نشسته و در حال نوشتن بودیم، از ایشان سؤال شد: کدام یک از این دو شهر نخست فتح خواهد شد، قسطنطنیه یا روم؟ پس رسول الله ﷺ فرمودند: شهر هِرَقْل نخست فتح خواهد شد، یعنی قسطنطنیه.

ای مسلمانان! این از بزرگ‌ترین مصیبت‌هاست که سرزمین‌های اسلامی، همچون دستبندی که مچ را احاطه کرده، اطراف کیان یهود را فراگرفته‌اند، اما هیچ اردویی را برای جنگیدن با آنان و پاک‌سازی سرزمین مبارک از پلیدی‌شان به حرکت درنمی‌آورند! این از بزرگ‌ترین مصیبت‌هاست که ترامپ آشکارا اعلام کند که اهالی غزه را آواره خواهد کرد، بی‌آنکه هیچ اعتنایی به حاکمان سرزمین‌های اسلامی که پیرامون آن هستند، داشته باشد! و هنگامی که از او پرسیده می‌شود که حاکمان عرب، بلکه حاکمان مسلمان، می‌گویند با آوارگی مردم غزه مخالف‌اند، پاسخ می‌دهد: بلکه آنان دیر یا زود موافقت خواهند کرد! او آنان را در برابر جهانیان رسوا می‌کند، اما با این حال، شرم نمی‌کنند!

این از بزرگ‌ترین مصیبت‌هاست که حتی جرأت ندارند آمریکا را تحریم کنند، یا دست‌کم از دیدار با ترامپ، که آن‌ها را با سخنانش رسوا ساخته است، خودداری کنند. اما با وجود همه‌ی این افتضاحات، باز هم به او تبریک می‌گویند و هرگاه دعوت‌شان کند، به نزدش می‌روند و خوار و زبون به سخنانش گوش می‌سپارند!

این از بزرگ‌ترین مصیبت‌هاست که سپاهیان مسلمانان بدون هیچ حرکتی باقی بمانند، در حالی‌که می‌بینند دشمن وحشی یهود چه بر سر انسان‌ها، درختان و سنگ‌ها آورده است! آنان گمان می‌کنند که اطاعت‌شان از حاکمان‌شان، در خودداری از جنگ با یهود، آنان را نجات خواهد داد، در حالی که:

﴿يُرِيهِمُ اللهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ﴾ [بقره: ۱۶۷]

 ترجمه: الله اعمال‌شان را به‌صورت حسرت‌هایی بر آنان نشان خواهد داد.

و آنگاه پشیمان خواهند شد، اما دیگر وقت پشیمانی نخواهد بود!

﴿إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ﴾ [ق:۳۷]

ترجمه: همانا در این [ماجرا] پندی است برای کسی‌که دلی [آگاه] داشته باشد، یا گوش فرادهد در حالی‌که حاضر و هوشیار است.

حزب التحریر

۱۴شعبان ۱۴۴۶هـ.ق.

۱۳ فبروری ۲۰۲۵م.

مترجم: عبدالله دانشجو

(ترجمه)

از زمانی‌که غرب با سلاح‌های فکری خود بر سرزمین‌های اسلامی تسلط یافت و با سقوط خلافت، اسلام در جایگاه اتهام قرار گرفت، ادعا شد که این دین به زنان حقوق‌شان را نمی‌دهد، آن‌ها را پایین‌تر از مردان می‌داند و مانع پیشرفت و همگامی‌شان با تمدن می‌شود، باوجود هوش و توانایی‌هایی که دارند. در نتیجه، درخواست‌هایی برای برابری زنان و مردان بر اساس الگوی تمدن غربی مطرح شد؛ اما آیا این شعارها واقعاً باعث نجات زنان می‌شوند، یا آنکه جنگی دیگر علیه مفاهیم اسلامی در رابطه با زنان و مردان است؟ و چگونه این تبلیغات در سرزمین‌های اسلامی گسترش یافت؟

تمدن غربی زن را به‌عنوان کالایی ارزان‌قیمت می‌بیند که مورد خریدوفروش قرار می‌گیرد تا آنچه را که خود نهایت خوشبختی می‌پندارد، محقق کند. در نتیجه، زن تنها ابزاری ارزان و بی‌ارزش می‌شود که صاحب آن هر طور که بخواهد، از او بهره‌برداری می‌کند، به‌گونه‌ای که شرافت و زیبایی‌اش را در ازای لذت‌بخشی به نفس‌های آلوده و ارضای غریزه‌ای که به حیوانیت نزدیک‌تر است، می‌فروشد و این برهنگی را آزادی می‌نامد. بدین ترتیب، زن دوباره به همان جایگاهی که در جاهلیت قدیم داشت، بازگردانده شده است. در آن دوران، پدر، دختر خردسال خود را از ترس ننگ و فقر زنده‌به‌گور می‌کرد؛ اما در جاهلیت مدرن، زن به چاهی افکنده می‌شود که خود تمدن غربی آن را حفر کرده است، با این تفاوت که هدف اکنون سودجویی از جسم، شرافت و کرامت اوست! جاهلیت مدرن، زن را از کرامت انسانی به پایین‌ترین مرتبه حیوانیت کشانده است.

غرب، زنان را با شعارهای فریبنده و عناوین پرزرق‌وبرق فریب داد و آنان را از دژی که عزت، شرافت و کرامتشان را حفظ می‌کرد، بیرون کشید و در میان جنگلی از درندگان انسانی رها کرد.

 تمدن غربی، زن را شریک مساوی با مرد در حقوق و مسئولیت‌ها می‌بیند؛ به‌گونه‌ای که او را در میادین کار در رقابتی شانه‌به‌شانه و دست‌دردست با مردان قرار می‌دهد و در نتیجه، او را از نقش اساسی‌اش به‌عنوان مادر و سرپرست خانه بازمی‌دارد. در اروپا، پدر، اگر اصلاً در خانواده حضور داشته باشد، مسئولیتی در قبال تأمین هزینه‌های دخترش پس از عبور از دوران نوجوانی ندارد، بلکه از او می‌خواهد که هزینه اقامت در خانه را بپردازد. اگر توانایی پرداخت نداشته باشد، گاهی به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن از خانه اخراج می‌شود و در نهایت مجبور می‌شود برای ادامه زندگی، هر نوع کاری، حتی تن‌فروشی نماید.

تمدن غربی، زن را عنصر اساسی در اقتصاد می‌داند. به‌عنوان مثال؛ نظریه لیبرالیسم، زن را شریکِ برابر در اقتصاد معرفی می‌کند و بر این اساس، او باید در نیروی کار مشارکت کند. در بسیاری از کشورهایی که مدعی ارتقای جایگاه زن و حمایت از حقوق او هستند، برابری زن و مرد در فرصت‌های شغلی به‌عنوان یک اصل مطرح شده است، اما نتیجه این سیاست، کنار کشیدن مردان از مسئولیت‌هایشان در قبال زنان بوده که این خود نوعی ظلم آشکار محسوب می‌شود.

سقراط، یکی از بزرگ‌ترین فلاسفه تاریخ اروپا، در توصیف زن چنین گفته است: «زن مانند درختی سمی است که ظاهر زیبا دارد، اما هر پرنده‌ای که از آن بخورد، می‌میرد». آیا تحقیر و توهینی بالاتر از این برای زن وجود دارد؟ و آیا خواری و ذلتی بزرگ‌تر از این وجود دارد؟!

برخی سازمان‌ها برای دفاع از حقوق زنان پا پیش گذاشتند، اما در حقیقت، این سازمان‌ها آن‌ها را به سمت درندگان انسانی سوق می‌دهند. برای مثال؛ سازمان عفو بین‌الملل در مقدمه بیانیه خود چنین می‌نویسد: «هر فرد باید بتواند درباره بدن خود تصمیم بگیرد... هر زن و دختر، حقوق جنسی و تولیدمثلی دارد. این بدان معناست که آن‌ها، به‌طور برابر، حق دسترسی به خدمات بهداشتی، مانند روش‌های پیشگیری از بارداری و سقط‌جنین ایمن را دارند و همچنین می‌توانند درباره ازدواج، زمان ازدواج و انتخاب شریک زندگی خود تصمیم بگیرند. علاوه بر این، آن‌ها باید بتوانند درباره داشتن فرزند، تعداد آن، زمان فرزندآوری و انتخاب پدر فرزندانشان آزادانه تصمیم‌گیری کنند».

این سازمان همچنین، برای منحرف کردن زنان مسلمان از دینشان، اظهاراتی را منتشر کرده است. در یکی از بیانیه‌های خود درباره اردن، چنین نوشته است: «در اردن، سازمان عفو بین‌الملل از مقامات خواسته است که به همکاری با نظام "قیومیت مرد بر زن" که ناقض حقوق زنان است، پایان دهند. این نظام بر زندگی زنان کنترل دارد و آزادی‌های شخصی آن‌ها را محدود می‌کند، از جمله بازداشت زنانی که متهم به ترک خانه بدون اجازه هستند یا زنانی که روابط جنسی خارج از ازدواج داشته‌اند و همچنین آن‌ها را به انجام آزمایش‌های تحقیرآمیز بکارت وادار می‌کند».

بنابر این، غرب استعمارگر کافر این‌گپنه به زن نگاه می‌کند. او را تحقیر و بی‌حرمت می‌کند، شرافت و عفتش را پایمال می‌سازد، انسانیتش را از بین می‌برد و نقش حقیقی‌اش را که برای آن خلق شده است، تقریباً از او سلب می‌کند.

در مقابل، اسلام زن را بر اساس فطرتش در جایگاه واقعی خود قرار داده است. در مقدمه قانون اساسی دولت خلافت که حزب‌التحریر آن را ارائه می‌کند، در ماده ۱۱۲ چنین آمده است: «زن در اصل، مادر و سرپرست خانه است و او شرف و عفتی است که باید مورد صیانت قرار گیرد».

اما در مورد صیانت از زن و حفظ عفت او، اسلام واجب کرده که «هنگامی که زن به سن بلوغ می‌رسد، نباید چیزی از بدن او دیده شود؛ مگر این دو و پیامبر ﷺ به چهره و دستان خود اشاره کرد». بنابراین، مشخص کردن پوشش زن در فضای عمومی امری واجب است تا عورت او پوشانده شده و نگاه طمع‌کاران به سوی او جلب نشود.

برخلاف سایر اصول، اسلام برای زن حریم خصوصی‌ای تعیین کرده است که در آن، تنها خود او یا محارمش حضور دارند. الله متعال می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ﴾ [نور: ۲۷]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آوره اید، به غیر خانه‌های خودتان داخل نشوید، مگر آنکه انسی با اهل آن داشته باشید و به اهل خانه سلام کنید، این کار شما برای شما بهتر است، شاید متذکر شوید.

الله در این آیه از ورود به خانه‌های دیگران بدون اجازه اهل آن‌ها نهی کرده است. واژه «تَسْتَأْنِسُوا» کنایه از درخواست اجازه است و هدف از آن، جلوگیری از ورود ناگهانی به خانه‌ای است که ممکن است زنان در آن در وضعیت نامناسبی باشند.

اسلام، همان‌گونه که محدوده عورت را مشخص کرده، افراد مجاز به دیدن بیشتر از آن را نیز به‌دقت تعیین کرده است. این نشانه‌ای از صیانت کامل زن و ممانعت از خلوت میان زن و مرد نامحرم است. ابن عباس روایت کرده که پیامبر ﷺ فرمود: «هیچ مردی نباید با زنی خلوت کند مگر آنکه محرم او همراه باشد».

اسلام همچنین تمام راه‌های تحریک و جلب توجه در فضای عمومی را بر زن بسته و هر چیزی را که نگاه‌ها را جلب کند و غریزه را تحریک نماید، از طریق تحریم تبرج، ممنوع کرده است. الله متعال می‌فرماید:

﴿وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللاَّتِي لا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ وَأَن يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَّهُنَّ وَاللهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴾ [نور: ۶۰]

ترجمه: و زنان بازنشسته و يائسه‏اى كه اميد ازدواج ندارند، گناهى بر آن‌ها نيست كه لباس روى خود را بيرون بياورند، به شرط آنكه خودنمايى با زينت و آرايش نكنند و اگر عفّت خود را حفظ كنند، براى آن‌ها بهتر است و الله شنواى دانائى است.

این بدان معنا نیست که زن نباید زیور و آرایشی داشته باشد، چراکه زینت برای زن به‌طور کلی جایز است. بلکه مقصود این است که نباید زینت خود را به شیوه‌ای آشکار کند که باعث جلب‌توجه مردان شود. اسلام با وضع این احکام، نظم و امنیت را در فضای عمومی تضمین کرده است، به‌گونه‌ای که همه مردم در جامعه احساس آرامش و اطمینان کنند. این احکام تأکید می‌کنند که زن در اسلام، شرف و عفتی است که باید مورد صیانت و محافظت قرار گیرد.

تمام این احکام نشان‌دهنده توجه اسلام به صیانت از زن و حفظ حقوق اوست. پس از چه آزادی‌ای برای زن سخن می‌گویند؟ و از کدام حقوق دروغین دم می‌زنند؟

این غربی‌های سرمایه‌دار که از طریق سازمان‌هایی که خود تأسیس کرده‌اند، زن را در منجلاب فساد و انحلال اخلاقی فرو می‌برند! این چیزی جز افترا و فریب دادن زنان نیست! هیچ نظامی جز دولت خلافت راشده که احکام اسلام را بر اساس منهج نبوت اجرا می‌کند، نمی‌تواند زن را محافظت کند و کرامتش را حفظ نماید. از این رو، واجب است که تلاش خود را چندین برابر کنیم تا خلافت را برپا سازیم و یقین داشته باشیم که خداوند با ماست و اعمال ما را ضایع نخواهد کرد.

برگرفته از شماره 534 جریده الرایه

نویسنده: استاد زهرا داود-ولایه سودان