(ترجمه)

سهل بن سعد روایت می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«لَأَنْ يَهْدِيَ اللَّهُ بِكَ رَجُلًا وَاحِدًا خَيْرٌ لَكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ لَكَ حُمْرُ النَّعَمِ.» (رواه البخاري برقم 3913)
ترجمه: به الله قسم، اگر یک مرد به وسیلۀ تو هدايت شود، برايت از شتران سرخ‌ بهتر است.

دعوت به دین الله سبحانه وتعالی هدف نهایی الله متعال از انبیاء، رسولان و بندگان صالح و مؤمنش است و همین عزت و جایگاه برای دعوت‌گر کافی است که الله سبحانه وتعالی این مسئولیت بزرگ را به دوش وی گذاشته است؛ زیرا دعوت به دین الله سبحانه وتعالی بهترین و بزرگ‌ترین عمل نزد او تعالی می‌باشد. الله متعالی در این‌باره می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ﴾ [فصلت: 33]
ترجمه: گفتار چه کسی بهتر از گفتار کسی است که مردمان را به سوی الله می‌خواند و کارهای شایسته می‌کند و اعلام می‌دارد که من از زمرۀ مسلمانان هستم؟

دین مبین اسلام هدایت مردم را بر عهدۀ این امت قرار داده و کسانی‌که این کار را انجام می‌دهند، به اجر و پاداش آن تشویق و ترغیب نموده است. همین کافی است که هدایت نمودن یک نفر به سوی دین الله سبحانه وتعالی، به کسی‌که به این کار می‌پردازد، از شترهای سرخ‌مو بهتر خوانده شده است. شترهای سرخ‌مو در نزد عرب‌ها به بهترین و با ارزش‌ترین شترها گفته می‌شد. گفته شده که شتر سرخ‌مو همان شتر حامل (شتری‌که انسان را حمل می‌کند) می‌باشد.

معنی حدیث شریف اینست که هدایت و رهنمایی یک نفر از کفار به دست دعوت‌گر خیر بزرگ و فضیلت والایی است و بعضی گفته‌اند که بهتر از دنیا و ما فیها می‌باشد. بنابر این، در این روز‌ها چه کسی آستین همت بالا می‌زند و برای بازگرداندن امت به دینش کار و پیکار می‌کند؟ چه کسی برای هدایت مردم کار و پیکار می‌کند، بعد از این‌که سلیقه‌ها و اذواق‌شان بخاطر سایه‌افگندن ظلم حکام و فراگیری فساد تغییر کرده و زندگی‌شان بر خلاف فطرت جریان دارد؟ کیست که این روزها به پا خیزد، غرایز خود را زیر پا نماید و دنیای زودگذر را رها کرده و به چیزی چنگ بزند که همواره پایدار خواهد بود؟

الها! خلافت راشده بر منهج پیامبر صلی‌الله علیه وسلم را زودتر بیاور که توسط آن آشفتگی مسلمانان بر طرف می‌شود و مصیبت‌ها را از آنان دفع می‌نماید! پروردگارا! به نور وجه کریمت زمین را منور گردان !اللهم آمین آمین!
مترجم: حسن سلحشور

و در مبارزه با نهاد بی رحم یهودی بخاطر حمایت از مردم غزه چشم خود را کور ساخته است!

روز سه شنبه ۱۹ مارچ سال ۲۰۲۴ م، دستگاه امنیتی سرکوب گر رژیم اردن حاملین دعوت هر یک حمزه الجمال و  علی بانی عیسی را که از جمله شباب حزب التحریر اند، دستگیر کردند. جرم آنها جز اظهار " الله رب ماست" و  بیان نمودن مکلفیت شرعی  در حمایت از غزه با بسیج ساختن ارتش ها، چیزی دیگری نیست.

پدر حمزه می گوید که به تاریخ ۲۰ مارچ سال ۲۰2۴ م، جمع بزرگی از مامورین استخباراتی و  نیروهای امنیتی که افسران نظامی اناث نیز در آن شامل بود، بالای خانه وی هجوم آوردند. درعین حال مامورین امنیتی علی بانی عیسی را به خاطر سخنان شدیداش که در الجزیره  بیان کرد و همانند توته‌های آتشین بالای سر کسانی که از حمایت مردم غزه غافل بودند، فرود آمد، دستگیر کردند. این ادارات امنیتی قبل از این هم یک جمعی از اعضای حزب التحریر را بخاطر توزیع  اوراق  که در آن تقاضای بسیج ساختن ارتش‌ها در حمایت مردم غزه شده بود، دستگیر نمودند که بعضی‌های شان تا چندین ماه در بازداشت قرار داشتند.

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ]البروج: ۸[

ترجمه: آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند؛  

این دستگیری‌ها فرسودگی رژیم و ادارات امنیتی و در ضمن ترس شان‌را  نشان می‌دهد. آنها کذب ادعی‌های شان را که تحت نام آزادی بیان و حق اظهار مفکوره  ثابت می کنند. هم چنان این عمل نشانگر عداوت شان نسبت به حاملین دعوت و دشمنی شان نسبت به اسلام است. این شباب و حزب التحریر به اساس مکلفیت خود به تطبیق احکام شرعی دعوت می نمایند تا با بسیج ساختن ارتش ها به صورت عملی از مردم غزه حمایت نماید. قطرات کمک های نمایشی واقعاً به مردم غزه کمک نتوانسته و نه هم پیش‌روی چرخ  جنایت کار ویرانگر را که از طرف نهاد یهودی براه انداخته شده است، می گیرد.

آیا وقت آن نیست تا رژیم اردن متوجه شود که سرکوب و بازداشت شباب حزب التحریر آنها را از دعوت شان باز نخواهد داشت؟ آنها مصمم می مانند تا نشان دهند که رژیم از نهاد یهودی به وسیله تآمین منابع، تسلیحات و پیمان های خائنانه حمایت می‌کند. علاوه براین، ناکامی رژیم در تقابل با یهودیان بزدل منجر به باخت و حقارت هر چی بیشتر آن در نزد مردم اردن و تمامی امت مسلمه خواهد شد.

ما در حزب التحریر بالای تمامی امت اسلامی و بالخصوص بالای مردم اردن صدا می زنیم تا در کنار ما ایستاده شوند تا اینکه  بالای برنامه  نهضت دادن امت به وسیله تاسیس دولت اسلامی است، یکجا کار نمائیم. این دولت از حق مسلمانان در فلسطین و غزه دفاع خواهد کرد و مستعمرین کافر  و پایگاه های شان را از سرزمین اردن بیرون خواهد راند. ما هم چنان بالای مردم خود در اردن تاکید می کنیم  تا این رژیم را مسؤل بدانند و جهت رهایی شباب ما که در حقیقت پیشگامانی که برای مردم شان دروغ نگفته اند، دست بکار شوند.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود، و همه شما (در قیامت) نزد او گردآوری می‌شوید!

[الانفال:۲۴]

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر ولایه – اردن 

11 رمضان 1445

21 مارچ 2024

مترجم: منیب تقوی

روز دوشنبه، شورای امنیت سازمان‌ ملل قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن خواستار "آتش‌بس فوری" در غزه شد. این قطعنامه که با حمایت 14عضو تصویب شد، با ممانعت امریکا مواجه شد و امریکا "آتش‌بس فوری در جریان ماه رمضان" را در صورتی مورد پذیرش خواند که منجر به آتش‌بس دایمی شود. هم‌چنان امریکا خواستار "آزادی فوری و بدون قید و شرط همۀ گروگان‌ها" شد و علاوه بر این، خواستار توقف تمام حملات علیه غیرنظامیان و "تمام اقدامات تروریستی" شد و حامیان این پروژه، نگرانی عمیق خود را در مورد "وضعیت فاجعه‌بار انسانی در نوار غزه" ابراز داشتند.

به این ترتیب، پس از گذشت 170 روز از جنگ ویران‌گر توسط رژیم یهود و نابودی کشتزار‌ها، دام‌ها و تخریب‌ خانه‌ها بالای ساکنین آن با حمایت امریکا و پوشش کامل آن از رژیم یهود با پول و سلاح و مشارکت کامل در تمام جنایات رژیم یهود، شورای امنیتِ نجس با یک تصمیم ناقص جلوه‌گر شد؛ اما این تصمیمش پوشندۀ شکستش نبوده و فلج‌بودنش را پنهان نمی‌کند. این شورا، هم‌چو کَران و لالان در برابر زشتی کشتار و محاصرۀ گرسنگی سکوت کرده و با این تصمیم خود ثابت کرد که ابزاری بیش نبوده و سخن‌گویی امریکاست که در برابر منافع آن گنگ می‌شود.

این تصمیم به عنوان فراخوانی برای آتش‌بس در "ماه رمضان" به میان آمد؛ درحالی‌که از ماه رمضان بیش از نیم آن گذشته و یک روز هم کشتار متوقف نشده است! در حقیقت، این تصمیم هرچند به توقف فوری تصریح می‌کند؛ اما به توقف دائمی تصریح نمی‌کند، بلکه به "به توقف دائمی منتهی شود" تصریح دارد؛ گویا درخواستی برای مهلت است نه چیزی بیشتر. این تصمیم با صیغۀ عام به میان آمده و مجرم را مجرم نخوانده و برای توقف جنایات تصمیمی نمی‌گیرد. سکوت امریکا در برابر این تصمیم که یک چیز غیرعادی است، این را می‌رساند که این تصمیم نتایج خوبی را به همراه نخواهد داشت و آنچه جان کربی، سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد که «خودداری از رأی دادن (در برابر این تصمیم)، نشان‌دهنده تغییر موضع امریکا نیست» واقعیت دارد؛ زیرا امریکا همواره از رژیم جنایت‌کار یهود و جنایاتش تاکنون حمایت و نظارت کرده و آتش‌بس‌ها جز پاشیدن خاکستر در چشمان چیزی بیش نیست.

شورای امنیت با تاریخ سیاه خود هرگز جز ابزاری برای امریکا و قدرت‌های استعمارگر برای مدیریت منافع، جنگ‌ها و شرارت‌های آن‌ها چیزی بیش نبوده و هیچ خیر و خوبی در آن نیست و امید فراهم شدن امنیت از آن نمی‌رود. جز فرد غافل کسی قصد آن را نمی‌کند و جز متوهم کسی به آن امید ندارد. تصامیم آن به جز آنچه تأمین‌کننده منفعت امریکایی‌هاست، پوچ و بی‌ارزش بوده، به ویژه آنچه از آن تصامیم به رژیم یهود تعلق می‌گیرد و از جمله این تصمیم اخیر؛ چنان‌که جان کربی در پاسخ به سوالی دربارۀ آن تصمیم گفت که آن الزام‌آور نیست. اما رؤسای رژیم یهود طبق عادت‌شان در بی‌شرمی و بی‌حیایی، خشم و غضب‌شان را در برابر این تصمیم بروز دادند و بازدید هیئت شان از واشنگتن را به دلیل این‌که از جنایات خود حتی به طور موقت دست نمی‌کشند، کنسل نمودند.

اگر ذلت و بزدلی و بی‌تفاوتی شرم‌آور حکام مسلمانان و دسیسه‌سازی شان نمی‌بود، توقف ریختن خون مسلمانان یک تصمیم "غیر الزام‌آورِ" نمی‌بود که بعد از ماه‌ها نسل‌کشی در شورای امنیت مطرح شود. غزه با تصمیمی از سوی شورای امنیت یاری نمی‌شود، بلکه با یک تصمیم فوریی از سوی امت و نیروهای توانمندش با برکناری حکام بزدل و اقامه خلافت و سپس تحریک ارتش‌ها برای ریشه‌کن‌سازی این رژیم جنایت‌کار یاری و فریادرسی خواهد شد.

‏﴿وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ﴾ [شوری: 39]

ترجمه: ‏(مؤمنان) كسانی اند كه اگر ستمی بديشان رسد، یکدیگر را ياری می‌دهند (و زير بار ظلم نمی‌روند).

16 رمضان1445هـ.ق.

دفترمطبوعاتی حزب‌التحریر-سرزمین مبارک(فلسطین)

مترجم: محمد مزمل

ابن بطال در شرح صحیح البخاری باب "عَلامَةِ الإيمَانِ حُبُّ الأنْصَار" از انس رضی الله عنه روایت نموده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

 «آيَةُ الْإِيمَانِ حُبُّ الْأَنْصَارِ، وَآيَةُ النِّفَاقِ بُغْضُ الْأَنْصَارِ»

ترجمه: حب(دوست داشتن) انصار نشانهٔ ایمان و بغض و کینه داشتن نسبت به انصار، نشانهٔ نفاق است.

از عباده بن صامت رضی‌الله عنه -که در جنگ بدر شرکت کرده و یکی از نقیب‌های شب عقبه بود (نقیب شخصی است که گروهی شش نفری را رهبری می‌کند)- روایت شده است: رسول الله صلی‌الله علیه وسلم در حالی‌که در میان تعدادی از اصحاب خود نشسته بود، فرمودند:

«بَايِعُونِي عَلَى ألا تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئًا، وَلا تَسْرِقُوا، وَلا تَزْنُوا، وَلا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ وَلا تَأْتُوا بِبُهْتَانٍ تَفْتَرُونَهُ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَأَرْجُلِكُمْ، وَلا تَعْصُوا الله فِي مَعْرُوفٍ، فَمَنْ وَفَى مِنْكُمْ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا، فَعُوقِبَ فِي الدُّنْيَا، فَهُوَ كَفَّارَةٌ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا ثُمَّ سَتَرَهُ اللَّهُ فَهُوَ إِلَى اللَّهِ، إِنْ شَاءَ عَفَا عَنْهُ، وَإِنْ شَاءَ عَاقَبَهُ". فَبَايَعْنَاهُ عَلَى ذَلِك»

ترجمه: با من بیعت کنید، بر این‌که؛ چیزی را به الله شریک قرار ندهید، دزدی نکنید، زنا نکنید، فرزندان خود را نکشید، به یک نفر بی‌گناه اتهام نزنید (این اتهام را در میان مردم منتشر نکنید) و در کارهای نیکو نافرمانی نکنید. هرکس از شما (در این موارد) وفا کند، از جانب الله (سبحانه وتعالی) پاداش خواهد گرفت و هرکس از شما مرتکب یکی از این گناه‌ها شود (به جز شرک) و در این دنیا مجازات ببیند، آن مجازات کفاره گناهش خواهد بود. اگر کسی مرتکب یکی از این گناه‌ها شد و الله (سبحانه وتعالی) گناه او را پوشانده باشد، بر عهده اوست که در آخرت او را ببخشد یا مجازاتش کند. عباده بن صامت افزود: پس ما بر این موارد با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم بیعت نمودیم.

مهلب می‌گوید: این سخن رسول الله صلی الله علیه وسلم (علامة الإیمان حب الأنصار) در حدیث انس بیان شده است. لیکن حدیث عباده در باب فضیلت انصار آمده است؛ زیرا انصار اولین افرادی بودند که با بیعت نمودن با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم در اسلام این فضیلت را از آنِ خود کردند و این اولین بیعت در اسلام بود که در مکه با انصار بسته شد و تنها دوازده نفر از انصار در آن شرکت کردند. این را ابن اسحاق نیز در کتاب خویش ذکر کرده است. هم‌چنین عباده رضی‌الله عنه گفت: «گروهی از بزرگان اصحاب نزد آن حضرت بودند، با وجود این‌که مهاجرین در مکه اسلام را پذیرفته بودند؛ ولی مانند انصار چنین بیعتی نکرده بودند، پس این موضوع نشان می‌دهد که انصار اولین افرادی بودند که با اعلان توحید الهی و شریعت اسلامی بیعت نمودند و تا آخرین لحظات زندگی خود به آن پایبند بودند. به همین دلیل، حب انصار، از نشانهٔ ایمان است... پایان.»

انصار گروهی از افراد بودند که رسول الله صلی‌الله را حمایت و پشتیبانی نمودند و با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم بخاطر نصرت دین الله سبحانه وتعالی بیعت نمودند. نصرت یعنی همراه ساختن قدرت و دفاع با فکری که نصرت دهندگان به آن ایمان آورده‌اند. نصرت از جمله احکام شرعی مربوط به طریقه می‌باشد؛ زیرا مبدأ متشکل از فکره و طریقه است. فکره عبارت از عقیده و راه‌حل‌هایی است که برای برطرف ساختن مشکلات انسان آمده و طریقه بیان‌گر چگونگی حفاظت و حمل عقیده و شیوه تطبیق راه‌حل‌هاست. بنابراین، هر مبدئی‌که بخواهد در زندگی واقعی جنبه عملی پیدا کند، نیاز به یک ساختار و سازماندهی مناسب دارد تا به تنظیم، حفظ و حمل مبدأ در زندگی واقعی پرداخته و راه‌حل‌های آن را اعمال‌کند. مفکورۀ نصرت برگرفته از احکام طریقه است که برای تبیین چگونگی عملی ساختن مبدأ در زندگی آمده است و این کار با برپایی دولتی انجام می‌شود که بر اساس عقیده حاکم بوده و به حفظ، حمل و اجرای راه‌حل‌های آن می‌پردازد.

در واقع، این افتخار اولین بار نصیب آن انصاری شد که رسول الله صلی‌الله علیه وسلم را در مدینه منوره نصرت و پناه دادند و عقیده‌ای را که به آن حضرت صلی الله علیه وسلم نازل شده بود، با تمام قدرت در آغوش گرفتند و در راه آن هر آنچه را که داشتند، فدا کردند تا دولت اسلام برپا شده و رشد و گسترش یافت.

به این مناسبت ما می‌توانیم بپرسیم؛ امروز انصار کجا هستند؟ کجا هستند افراد قدرتمند و تأثیرگذار مخلص الله؟ کسانی‌که هر چیز گران‌بها و ارزشمندی را بخاطر نصرت و یاری اسلام و اعاده دولت اسلامی، یعنی دولت خلافت راشده بر منهج نبوت بذل و بخشش می‌نمایند تا آن افتخار بزرگی را کسب کنند که اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم کسب کردند.

پروردگارا! خلافت راشده بر منهج نبوت را بر ما عنایت فرما تا به وسیلهٔ آن مشکلات و دشواری‌های مسلمانان بهبود یافته و حل شود و بلاها و مصیبت‌ها از آنان برطرف گردد! پروردگارا! زمین را با نور وجه کریمت منور گردان! اللهم آمین آمین!

مترجم: عبدالرحمن مستنصر