الجمعة، 02 محرم الحرام 1439هـ الموافق 22 أيلول/سبتمبر 2017م

(ژباړه)

خبر:

په ډنمارک  کې د وروستۍ سروې له مخې له هرو لسو ډنمارکي وګړو څخه شپږ تنه یې په عامه ځایونو کې د مسلمانو ښځو  د بورقو او نقاب د اغوستلو پر بندیز موافق دي. د ډنمارک  د ازادۍ غوښتونکي حرکت رهبر مارکس نوث د نقاب په اړه وایي: «په عامه ځایونو کې د نقاب اغوستل له ښځو سره  تاوتریخوالی دی او دا کار له ټولنیز زندان سره  مشابه دی».

تبصره:

د بورقې او  نقاب د موضوع ننګول څه نوې او  ناڅاپي مسئله نه ده، که وغواړو چې د دې موضوع پر جزیاتو پوه شو، نو وبه مومو چې په ۲۰۱۰م کال کې د ډنمارک  ۵۳ سلنه خلکو پر بورقې او نقاب د بندیز غوښتنه کړې وه. سره له دې چې فردي آزادي د دموکراتې ټولنې یو نه انکار کېدونکی عنصر دی. اروپایي محکمې په بلجیم کې پر بورقې او نقاب د بندیز تصمیم ونیوه؛ نو ځکه دغه مسئله پر یوه مهمه او د څېړنې وړ موضوع بدله شوه. دا شدیدې کړنې نه یوازې په ډنمارک  کې، بلکې د اسلام پر وړاندې په ټوله غربي نړۍ کې باید مسلمانان دې ته اړ کړي، چې د دې موضوع په اړه سمه پرېکړه وکړي. دا چې د بورقې او نقاب اغوستل فرض دي یا سنت، دا یو جلا بحث دی؛ خو دا دلیل نه شي کېدای چې ترې تېر شو. دا مسئله نه له فردي آزادۍ او حقونو او نه هم د خلکو له نظرونو او فکرونو سره تړاو لري؛ همدا راز دا په ټولنه کې کوم فردي نوښت هم نه دی.

که ژور فکر وکړو، د ډنمارک  هېواد سیاستوال نه د ښځو د حقونو او نه یې د ازادۍ په فکر کې دي او نه هم د دوی مصلحت ته پام کوي. د هغې سروې پر بنسټ چې په دغه هېواد کې تر سره  شوې، کابو  نیمایي ښځې له تاوتریخوالی سره مخ دي او پر ۳۷سلنه زیاتو یې جنسي تېری شوی دی. چېرته دي د قانون سیاستوال ټکه داران؟ چېرته دي هغه کسان، چې یاد موارد یې جدي نیولي او عمومي حل لاره وړاندې کړي؟

د دغو مواردو له څېړنې دې پایلې ته رسېږو، چې د ډنمارک  سیاستوالو نه یوازې د خپل هېواد له ښځو سره ظلم کړی؛ بلکې د مسلمانو ښځو د ژوند شرایط یې هم خراب کړي دي. په اصل کې دا سیاستوال د بورقې او نقاب له اغوستلو څخه نه وېریږي؛ خو اصلي پوښتنه دا ده چې دوی ولې دغه موارد دومره جدي نیسي؟ حقیقت دا دی چې دوی په مسلمانانو کې د اسلامي دولت د بیا زبرځواکېدو له ظهوره ویره لري؛ نو ځکه دوی له هرې لارې ګټه اخلي، چې اسلام او اسلامي ارزښتونه بد وښیي او پر مسلمانانو او اسلامي ډلو د افرطیت او ترهګرۍ ټاپې لګوي؛ تر څو مسلمانان په اسلامي افکارو کې ګډوډ کړي.

پرته له دې، چې د نقاب په اړه افراد او ډلې څه نظر لري، د الله سبحانه وتعالی د اطاعت له نښو څخه ده؛ نو همدا حقیقت د دې لامل شوی چې تل تر بندیز او برید لاندې راشي. موږ مسلمانان باید هر اړخیز فکر وکړو، نه سطحي. د بورقې او نقاب پر بندیز ټینګار په حقیقت کې پر اسلام حمله او توهین دی او د افرادو او ډلو له شخصي نظرونو څخه پرته باید د عامو او خاصو د پاملرنې محور وګرځي.که نن بورقې او نقاب اغوستلو اهمیت له لاسه ورکړ، نو لرې به نه وي چې یوه ورځ به له مسلمانانو حجاب لرې شي.

موږ مسلمانان باید درک کړو، چې د ظالمو رژیمونو تر حاکمیت لاندې ژوند پر موږ څه اغېزه کوي؟ موږ باید پرېکړه وکړو چې څه ډول له دې کړکېچه ځان وژغورو او پر وړاندې یې د درېدو او ردولو پوره توان ومومو او په دې کې شک نشته چې الله سبحانه وتعالی به زموږ ملګری وي.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

لیکوال: جونس کاک

(ژباړه)

خبر:

‌د روهنګیا د کړکېچ د دوام تر څنګ د نړۍ د ګڼ مېشته مسلمان هېواد (اندونیزیا) د بهرنیو چارو وزیر  تېره اونۍ د یکشنبې پر ورځ د بېړنیو خبرو لپاره میانمار ته لاړ. وزیر ریتنو مارسودي په داسې حال کې د میانمار پلازمېنې یاګون ته ورسېد، چې د دوی د هېواد په پلازمینه جاکارتا کې اعتراض کوونکو د میانمار سفارت ته څېرمه لاریونونه کړي وو. د ترکیې ولسمشر رجب طیب اردوغان د جمعې پر ورځ وویل: د روهنګیایي مسلمانانو پر وړاندې تاوتریخوالی نسلوژنه ده؛ همدا راز د بریتانیې د بهرنیو چارو وزیر بوریس جانسون انګ سان سوچي ته خبرداری ورکړ، چې د اقلیت پر وړاندې ظلم مو د هېواد شهرت ته ضربه رسولې ده.

تبصره:

‌موږ هیله‌من یو، چې د مسلمانانو  رهبران او د دوی دولتونه به یوازې په اعتراضي کړنو بسنه نه کوي او د روهنګیایي ښځو، ماشومانو او نرانو نسلوژنه، چې د بودایي تروریستي راهبانو په اخلاقي توجیه او د میانمار د فوځ او دولت له خوا تر سره کیږي؛ ژر تر ژره ودروي. فکر وکړئ که چېرې د اندونیزیا او ترکیې امت په واقعي بڼه د یوه مخلص مومن رهبر تر امر لاندې یو واحد امت وی، د میانمار بحران به څومره وخت دوام کړی وی؟ که ټول مسلمانان سره متحد او پر یوه غږ وی او د واحد بدن او واحد فوځ په توګه یې عمل کړی وی، ایا په میانمار کې به د مسلمانانو وینې بېځایه تویې شوې وې؟ د میانمار مسلمانانو ته د ډېر کم ګواښ له امله به هم د خلافت د دولت فوځ هلته لېږل شوی وی؛ هغوی به نه یوازې هلته اسلامي خاورې ازادې کړې وې، بلکې د سوریې، فلسطین او ټولو اسلامي خاورو د ازادولو لپاره به یې خپلو فتوحاتو ته دوام ورکړی و.

﴿وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ﴾

[التوبه: ۳۶]

ژباړه: له ټولو مشرکانو سره وجنګېږئ، لکه څنګه چې دوی په ډله ییزه توګه له تاسو سره جنګېږي او پوه شئ،  چې الله سبحانه وتعالی له پرهېزګارانو سره دی.

اسلام موږ ته اجازه نه ده راکړې، چې د بشر پر لاس د جوړو شوو قوانینو په لټه کې شو. موږ مکمله حل لاره لرو، چې د نړۍ خالق موږ ته رالېږلې ده. د دې لپاره چې د الله سبحانه وتعالی د رحمت وړ وګرځو، باید د هغه له دستوراتو څخه پیروي وکړو او اسلامي دولت جوړ کړو او وروسته به موږ د اندونیزیا، ترکیې، اوکراین، بنګله‌دېش، شام، فلسطین او ټولې نړۍ مسلمانان یو واحد امت وو او دغه امت به د اسلام تر بیرغ لاندې د ټول بشریت لپاره د واقعي سولې راوړلو لپاره بس وي.

د حزب التحریر د مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

لیکوال: محمد حمزه

خبر:

د سپټمبر په ۸ مه د جمعې په ورځ د ملګروملتونو د کډوالو ادارې څرګنده کړه، چې په تېرو دوو اونیو کې لږ تر لږه ۲۷۰ زره روهینګیایي مسلمانان له راخین ولایت څخه تېښتې ته اړ شوي؛ ترڅو د پوځ او ځایي بودایانو له عاموژنې او د وینو له روان سیلاب څخه ځان وژغوري.‎

پورتنۍ شمېره په میانمار کې د روهینګیا د مسلمانانو درېیمه برخه تشکیلوي. د ملګروملتونو د اټکل پر بنسټ لسګونه زره نور هم له روان کړکېچن وضیعت څخه په تېښته دي. همدارنګه د جمعې په ورځ د میانمارلپاره د ملګروملتونو د بشري حقونو ویاند یانګیلي څرګنده کړه، چې په روان کړکېچ کې د اګېسټ له ۲۵ مې راهیسې تر اوسه زر تنه وژل شوي؛ خو هغه دا شمېره له حقیقت څخه ډیره کمه وښوده. پر دغو وژنو سربېره، چې د میانمار د ریژیم او بودایانو په لاس ترسره کېږې، رسنیو دا هم څرګنده کړې چې لسګونه ښځې او ماشومان د وړو بېړیو په وسیله بنګله‌دېش ته تښتي؛ ترڅو له روان ظلم او وحشته ځانونه وژغوري. یوه بنګله‌دېشي سرحدي پولیس سي ان ان ته ویلي چې د سپټمبر په ۶مه د چهارشنبې په ورځ دوی د بنګله‌دېش د ناف سیند پر غاړه اته جسدونه پیدا کړل، چې نیمایي يې ماشومان وو. دغه راپورنه وایي چې د میانمار پوځ له بنګله‌دېش سره په سرحدي سیمو کې چې د روهینګیا کډوال ورڅخه تېرېږې، ځمکني ماینونه ښخوي چې تر اوسه یې ډېر ماشومان سخت ټپیان کړي دي.

تبصره:

سره له دې چې د روهینګیا مسلمانانو پر وړاندې د میانمار پوځ د روانې بې رحمه عاموژنې او نسلوژنې په اړه کره شواهد شته، خو د میانمار اوسنۍ رهبره او د غرب لپاره د سروزرو کوتره او د ډیموکراسۍ قهرمانه، انګ سان سوچي په تکرار سره د هېواد د مسلمانو لږکیو پر وړاندې روان تاوتریخوالی ردوي او داسې انګیري چې روان حالات داسې نه دي لکه څرنګه چې ښودل کیږي. همدارنګه هغه هڅه کوي چې روان وحشت او د بېګناه عوامو خلکو وژنو ته اباحت ورکړي او نړۍ ته روانه عاموژنه د تروریزم پر وړاندې جګړه وښیي. په ورته وخت کې ډېموکراتیکو نظامونو ته د نړۍ په کچه دا یو عادي کار دی، چې د نورو وختونو په ډول بیا هم د میانمار له قاتل رژیم سره خپلې اړیکې ګرمې وساتي. هغوی په داسې وخت کې له سان سوچې څخه خپل ملاتړ ته دوام ورکوي، چې نوموړې د وینو د روان سیلاب مشري پر غاړه لري. له هغه رژیم سره یې د اړیکو پرېکول رد کړي، چې په تکراري ډول د روهینګیا د مسلمانانو پر وړاندې له هر ډول ظلم او حشت څخه کار اخلي.

دا ټول هغه څه دي چې د انسان په لاس د جوړ شوي ډیموکراتیک سیستم هغه بدرنګه څېره خلکو ته بربنډه کوي؛ ځکه کله چې د دوی ګټې خوندي وي، نو د بېګناه خلکو وژنه او د هغوی پر وړاندې ظلم ورته هېڅ معنا نه لري. دا په حقیقت کې د دوی هغه بېسارې اخلاقي تشه په ګوته کوي. خو دوی بیا هم دغه دوه مخي سیستم ته د انساني حقونو د اتل او قهرمان لقب ورکوي. دا ټول په داسې حال کې دي چې د تېرو دوو اونیو په روان بې رحمه کمپاین کې نړۍ د دوی د ډله ييزو وژنو، د کلیو او بانډو ورانولو او په یوه سيمه کې له خپلو کورنو څخه د یو میلیون د څلورمې برخې بېګناه عامو خلکو د شړلو ننداره کوي. دا هغه ناوړه حقیقت دی چې په میانمار کې د دوی سیاسي او اقتصادي ګټو ته کوم ګواښ نه متوجه کوي. پر دغو ټولو سربېره جینوسایډ یا عاموژنه او نسلوژنه بیا هغه کلمې دي چې ډیموکراتیک مدافعین او سیاستوال یې د سیاست په میدان کې د خپلو سیاسي ګټو په موخه کاروي، په داسې حال کې چې رېښتینی حقیقت بیا تر خاورو لاندې کوي.

نن ورځ، د نړۍ په کچه ټول ډیموکراتیک حکومتونه روانې نسلوژنې ګوري، د بېګناه ښځو او ماشومانو چیغې اوري، د روانو سختو بې عدالتیو او په لوړه کچه د ظلمونو ننداره هم کوي، خو بیا یې هم د دغو ټولو ناخوالو پر وړاندې ځان غلی نیولی او د بېګناه مسلمانانو د ژوند ساتلو لپاره له ټولو اړوندو مسولیتونو څخه تېښته کوي؛ ځکه چې د دوی په نظر او د دوی د پانګوالۍ نظریې پر بنسټ د دغو بېګناه خلکو د ژوند په ساتنه کې د دوی سیاسي او اقتصادي ګټې خوندي نه دي. له دغو ټولو سره بیا هم دوی د ډیموکراسۍ د مدنیت چیغې وهي، په داسې حال کې چې اسلامي شریعت دولت مکلف بولي چې په داسې حالاتو کې انسانیت له داسې وحشتونو او ظلمونو وژغوري، څومره وحشت! سبحان الله!

هر هغه نطام چې اخلاقي وجدان پکې پلورل شوی وي په هېڅ صورت یو ښه نظام نه ګڼل کیږي او نه هم د یو ملت د حکومتولۍ توانایي لري. په حقیقت کي اوس د ډیموکراسۍ وخت تېر دی! د هغې دروغ، د بشریت ضد کړنې او دروغجنې وعدې ټول هغه څه دي چې خلکو ته اوس په ډاګه شوي. له شک پرته چې نړۍ اوس یو مناسب بدیل ته اړ ده، چې باید د اخلاقي وجدان له اړخه د روانو ډارونکو جرایمو پر وړاندې ودریږي، انساني حرمت او وقار ته په هر ډول سیاسي او اقتصادي ګټو کې لومړيتوب ورکړي! له شک پرته چې امت داسې یو دولت ته سخت اړ دی چې په رېښتیني ډول د مسلمانانو د ګټو او د دین استازيتوب وکړي: داسې یو دولت چې رهبر یې د امت او د هغوی د وینو د ساتني مسؤولیت پر غاړه واخلي: داسې یو دولت چې په نظام کې یې د هر چا ژوند ساتل شوی وي، هر مظلوم مسلمان د عزت ژوند ولري او د اسلام په چوکاټ کې له دين پرته چې د هغه سيمه او قوم په نظر کې ونیول شي د تابعیت حق ورکول شي. داسې دولت یوازې د نبوت پر تګلاره خلافت دی، یعنې د الله سبحانه وتعالی نظام! لکه څرنګه چې فرمایي:

﴿وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ بِقِيعَةٍ يَحْسَبُهُ الظَّمْآنُ مَاء حَتَّى إِذَا جَاءهُ لَمْ يَجِدْهُ شَيْئًا﴾
[النور: ۳۹]

هغه كسان چې كافران شوي دي، د دوی عملونه په هوار ډاګ کې د هغه ځلېدونکي سراب په څېر دي چې تږي پرې د اوبو ګومان وکړي، خو کله چې په ډېره سختۍ ورته راشي، نو هېڅ شی هم ونه مومي.

د حزب التحریر مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره

ډاکټر نسرین نواز

د حزب التحریر د مرکزي مطبوعاتي دفتر د ښځو څانګې رییسه