Yahudi varlığı, Gazze halkına yönelik vahşetini sürdürüyor! Her gün onlarca şehit veriyoruz. Bölgeye uygulanan abluka nedeniyle Gazze halkı açlıkla karşı karşıya. Gazze, açlığa ve ölüme mahkûm edilmiş durumda. Ne yiyecek, ne içecek ne ilaç ne de barınacak yerleri var! Yapılan yardımlar ise sadece utangaçça ve sembolik boyutlarda; yaraları sarmaktan çok uzak. Fakat yüz binlerce insan, açlıktan ölmemek için ağzına atacak bir lokma veya çocuklarının karnının gurultusunu bastıracak bir yiyecek dahi bulamıyor. Dolayısıyla dünyanın gözleri önünde, kimsenin yardım eli uzanmadan, açlıktan kıvranarak can veriyorlar!

Dünyanın dört bir yanında halklar, Gazze’ye yönelik savaşın bitmesi, ablukanın son bulması ve aç kalan insanlara yardım ulaştırılması için sokaklara döküldü. Ancak tüm bu çabalar, hükümetlerini ancak küçük bir mahcubiyete sürükleyebildi. Nitekim bu hükümetlerden bazıları, tıpkı eli kolu bağlı sıradan bir insan gibi, utana sıkıla Gazze’deki ablukanın kaldırılması yönünde talepte bulundular. Adeta siyasi bir güce sahip olmayan sıradan bireyler gibi davrandılar!

Müslüman ülkelerin durumuna gelince özellikle Filistin’e komşu olanların ahvali içler acısı! O ülkelerin halkları Allah yolunda cihat etmeye ve Gazze’deki din kardeşlerine yardım eli uzatmaya can atarken, o alçak ve ihanet içindeki yöneticiler, Gazze’ye bir damla suyun bile geçişine müsaade etmiyorlar!

Söz konusu ülkelerin orduları ise, Yahudi varlığına karşı savaşmak ve Gazze’nin mazlum halkına yardım eli uzatmak gibi şeri vazifelerini yerine getirmek yerine sınırlarda bekleyip Müslüman kardeşlerinin Gazze’ye ulaşmasını engelliyorlar! Sanki bu ordular, Yahudi varlığını korumayı kendilerine görev edinen o Ruveybida yöneticilerden emir bekliyor gibiler!

Gazze’nin mazlum insanlarının yaşadığı bu büyük ıstırap karşısında, yürekleri burkan soru hep aynı: Acaba Müslümanların veya onların ordularının yüreğinde, bu Ruveybida yöneticilere dair bir nebze olsun ümit kalmış mıdır? Yoksa onlar, tarihin o şanlı sayfasındaki Halife Mutasım’ın asil kahramanlığının, bir gün kendi damarlarında da dolaşacağı anı mı bekliyorlar? Bu sorunun yanıtı, Rabbimizin kelamında gizlidir:

إِنَّ اللهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ“Şüphesiz ki, bir kavim kendi durumunu değiştirmedikçe Allah onların durumunu değiştirmez” ^{[Rad 11]} İnsanların nefislerindekini değiştiren temel etken, onlara uygulanan sistemlerdir. Bu düzenler ise ihanet üzerine kuruludur. Çünkü insanları Allah’ın dininden uzaklaştırmakta, aralarındaki kardeşlik bağlarını parçalamakta ve Allah’ın yasakladığı milliyetçilik hislerini körüklemektedir. Gazze’de yaşanan onca katliamı, yıkımı, kuşatmayı ve açlığı, sanki Müslüman bir ülkede olmuyormuş ve sanki kendi kardeşlerinin başına gelmiyormuş gibi normal görmektedirler!

Ey Müslümanlar! Ey Müslüman ülkelerin orduları!

Artık, sömürgeci kâfirlerin başınıza diktiği bu Ruveybida yöneticilerden bağımsız olarak, kendi işlerinizi derleyip toparlamanızın ve kendi kararınızı vermenizin vakti gelmiştir. Zira onlar, sizin hakkınızda hiçbir yemin ve söze sadakat göstermezler. İşlerinizin güdülmesini, çıkarlarınızın korunmasını, Gazze ve diğer yerlerde kardeşlerinize yardım edilmesini umursamazlar. Bu nedenle bu yöneticilerin kökünü kazıyıp Allah’ın kitabı ve Peygamber’in sünnetiyle hükmedecek, orduları Müslümanların yardımına gönderecek, izzetinizi ve onurunuzu geri verecek bir halifeye biat etmeniz farzdır! Ve bilin ki karşınızda halkına hiç yalan söylemeyen, İslam temelli kalkınma projesinin sahibi Hizb-ut Tahrir’den başka seçenek yok. Öyleyse Allah’ın dinine yardım edin ki O da size yardım etsin ve ayaklarınızı sabit kılsın!