Kenya’da üç polis memuru, bu ayın başlarında gözaltında hayatını kaybeden 31 yaşındaki blog yazarı Albert Ojwang’ın öldürülmesi suçlamasıyla yargılanıyor. Ojwang’ın ölümü kamuoyunda geniş tepkiye neden olurken, adalet çağrısıyla çeşitli protestolar gerçekleştirildi.

Hizb ut Tahrir / Kenya olarak biz, aşağıdaki noktaların altını çizmek istiyoruz:

Kenya gibi seküler-liberal yönetimlerdeki güvenlik güçleri, aslında İngilizlerin sömürge döneminde halkı kontrol altında tutmak ve muhalif sesleri susturmak için kurduğu bir yapının uzantısıdır. Nitekim 1950’li yıllarda, Kenyalılar kendi kaderlerini tayin etme hakkını savunmaya başlayınca, polis ve İngilizlere bağlı diğer güvenlik birimleri on binlerce Kenyalıyı toplamış ve binden fazlasını darağacına göndermiştir. Belli ki polis, kendi halkını, vatandaşı korumak için değil, iktidarı korumak için potansiyel bir düşman olarak görüyor. Bu yaklaşımın kökeni de zaten halkı korumaya değil, sömürge düzenini ayakta tutmaya dayanıyor.

Seküler-liberal yönetimlerin ideolojisine göre, kâr ve çıkar insan hayatından daha kutsaldır. Bu nedenle yolsuzluk, cezasızlık ve devletin yağmalanması onların düzenine göre normaldir. İşte bu yüzden, onlara göre devletin cellatlarının işlediği cinayetler, her muhalif sesi boğmanın ve soygunlarını örtbas etmenin tek çaresidir. Şunu da belirtmek gerekir ki, bu tür devlet şiddeti sadece Kenya’ya özgü bir durum değil, küresel bir sorundur.

Biz, insan hayatının, daha doğrusu tüm canlıların kutsal ve dokunulmaz olduğunu düşünüyoruz! Devletin görevi, kimseyi kayırmadan, kimseden korkmadan sonuna kadar bu canları korumaktır. İslam inancında, insan hayatını korumak her şeyden önce gelir ve o, Yüce Allah’ın bize verdiği kutsal bir emanettir. İslam, canın kutsal olduğunu söyler, haksız yere bir cana kıymayı kesinlikle yasaklar ve her insanın onurlu bir yaşam sürme hakkının olduğunu belirtir.

Şunu bir kez daha vurguluyoruz: Polis teşkilatı, asıl görevi olan asayişi koruma, yasaları uygulama ve suçları soruşturma sorumluluğunu, ancak ve ancak yakında kurulacak olan Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilâfet yönetimi altında yerine getirecektir. İşkence kesinlikle yasaktır. Bir vatandaşa -inancı ne olursa olsun- kötü davranan veya işkence eden ve suçlu bulunan her polis, mutlaka bunun hesabını verecektir. Bu nedenle polis teşkilatı da kendini tamamen asayişi sağlamaya, vatandaşların canını ve malını korumaya adayacaktır.

Haber-Yorum

Tahran’ın, Katar'da Bulunan ABD Üssü El Udeyd'i Füzelerle Vurması

Daha Önceki Senaryonun Bir Tekrarı Mı

Haber:

Yahudi varlığının İran'ın askeri ve nükleer hedeflerini vurmasıyla 12 gün önce başlayan savaş, ABD'nin hafta sonu İran'ın nükleer tesislerine B-2 uçaklarıyla düzenlediği bombardımanla farklı bir yöne evrildi. Tahran dün akşam misilleme olarak Katar'da bulunan ABD üssü El Udeyd'i füzelerle vurdu. (hurriyet.com.tr, 24/06/2025)

Yorum:

Öncelikle İran’ın Yahudi varlığına saldırması ve Katar’daki Amerikan üssünü vurması sevindirici bir durumdur; ancak İran’ın saldırısıyla birlikte gelişen olaylara bakıldığında şöyle bir soru gündeme geliyor; İran’ın bu saldırıları Yahudi varlığı ve Amerika ile gerçek bir savaşa girdiğinin göstergesi mi yoksa bu, daha önceki senaryonun bir tekrarı mı?

İran’ın gerçekliğini anlamak adına, İran’ın geçmişine ve Amerika ile olan ilişkisine çok kısa bir göz atalım:

Amerika, Humeyni’nin Şah’ı devirmesine ve onu Paris’ten getirerek iktidarın dizginlerini teslim almasına yardım edip İran da Amerika’nın yörüngesinde hareket etme sözü vermesiyle İran’ın bölgedeki rolü başlamış oldu. Zira 1980’lerde ilk Suriye devrimi patlak verdiğinde İran, Amerika’nın tabisi Esad rejimini desteklemiş ve Lübnan’daki Tevhid Hareketi gibi İslami grupları ona teslim olmaya zorlamıştı. 2011 yılından bu yana devam eden ikinci Suriye devriminde ise askerlerini ve yandaşlarını, rejime karşı ayaklanan ve Hilafetin ve Allah’ın hükmünün ikame edilmesi çağrısında bulunan Suriye'deki Müslüman halkla savaşmaları için göndermiştir.

Ayrıca İran, Afganistan ve Irak’ın işgalinde de Amerika’yı desteklemiş, yandaşlarının bu işgale destek vermelerini sağlamış, 2014’ten bu yana ise Amerika ve ajanlarına karşı ayaklanan Müslümanlara karşı onun yanında savaşmalarını sağlamış ve Yemen’de iktidarı ele geçirmek için de ABD destekli Husileri desteklemiştir.

Ayrıca Yahudi varlığının Gazze’ye yönelik savaşının başlamasından bu yana İran’ın Yahudi varlığına yönelik zarar verici hiçbir saldırıda bulunmaması ve Yemen’de desteklediği Husilerin de Gazze’nin yanında olduklarını söyledikleri halde, fırlattığı füzelerin Yahudi varlığını dizginleyecek veya ona zarar verecek bir etkisinin olmaması İran’ın bu gerçekliğini teyit eden başka bir göstergedir.

Nitekim Amerika, İran’ın bölgede gösterdiği tüm eylemlerinin kendi bilgisi dahilinde gerçekleştiğini ifade eden birçok açıklamalarda bulunmuştur. Örneğin ABD Başkanı Donald Trump, seçim kampanyası sırasında 11 Haziran 2023'te yayımladığı bir videoda destekçilerine şu açıklamayı yapmıştır: “İran, Kasım Süleymani’nin öldürülmesinin ardından bizden, kamuoyu önünde itibarını korumak için üslerimize füze fırlatmayı talep etti.” Ve şöyle dedi: “İranlılar bizi aradılar ve başka seçeneğimiz yok, itibarımızı kurtarmak için sizi vurmamız lazım dediler. Ben onları anladım. Çünkü onları vurursak bir şeyler yapmaları gerekiyor. Belli bir askeri üsse 18 füze fırlatacağız ama endişelenmeyin, füzeler üsse ulaşamayacak dediler.” Ve şöyle ekledi: “O geceyi hatırlıyorsunuz. İlginç bir gece. Gergin olmayan tek kişi bendim çünkü ne olacağını biliyordum. İran’ın fırlattığı füzelerden 5’i üssün üzerinden uçtu ve geri kalan füzeler ise üs bölgesinin dışında patladı. Bu hikayeyi daha önce hiç anlatmadım ama milletimize ve ülkemize duyulan saygının boyutunu bilmeniz için şimdi konuştum.” İşte bu da İran’ın Amerika olan ilişkisinin boyutunu ortaya koyan başka bir gerçekliktir.

Şimdi gelelim Tahran’ın, Katar'da bulunan ABD Üssü El Udeyd'i füzelerle vurmasına; bu konuya tam bir netlik kazandırma adına The New York Times'da bugün (24/06/2025) yayımlanan ve gazetenin Birleşmiş Milletler Büro Şefi ve İran ve Orta Doğu haberlerinden sorumlu muhabiri Farnaz Fassihi'nin imzasının olduğu bir haberi aktaralım; “İran Katar'daki ABD üssünü hedef alan füzeleri ateşlemeden önce bir çıkış yolu arayışı içindeydi. Hatta İran Yüksek Ulusal Güvenlik Konseyi'nin dün sabah yaptığı olağanüstü toplantıda, ABD'nin saldırısına nasıl cevap verileceği konuşuldu. İran altta kalmak istemiyordu. Nitekim savaş planlarına vakıf olduğu belirtilen ancak isimleri açıklanmayan dört İranlı yetkilinin verdiği bilgiye göre Hamaney, ABD'ye verilecek cevabın belli sınırlar içinde kalmasını ve böylece ABD'yle topyekûn bir savaşa girmekten kaçınılmasını istedi. Yetkililer İran'ın bölgedeki bir Amerikan hedefini vurmak istediğini ancak ABD'den gelecek yeni saldırıları da önlemek istediğini vurguladı. Ayrıca gazeteye konuşan iki Devrim Muhafızları üyesi de El Udeyd Hava Üssü'nün iki sebeple vurulduğunu belirtti. Birinci sebep buranın bölgedeki en büyük Amerikan üssü olması ve hafta sonu düzenlenen B-2 saldırılarının koordinasyonunda bu üssün kullanıldığına inanılması, ikinci sebep ise Katar İran'ın yakın bir müttefiki olduğundan, hasarın nispeten minimumda tutulabileceğinin düşünülmesiydi. Yine yetkililerden biri, Katar'daki Amerikan üssüne saldırı öncesinde planın, hiçbir Amerikan askerinin öldürülmemesi olduğunu vurguladı. Zira üste yaşanacak herhangi bir can kaybının Amerikalıların da karşılık vermesine yol açarak yeni bir saldırı döngüsünü başlatabileceğinden endişeleniliyordu. Saldırının ardından Trump'ın yaptığı açıklamada İran'ın ateşlediği 14 füzeden 13'ünün düşürüldüğü, herhangi bir can kaybı ya da yaralanma olayı yaşanmadığı ve hasarın minimumda olduğu vurgulandı. Hatta Trump, dikkat çeken bir açıklama yaparak İran'a "erken uyarı verdikleri için" teşekkür etti ve bu sayede can kaybı yaşanmadığını belirtti.Tahran yönetimi ise saldırıyı kamuoyuna "Amerikalıların İran'a saldırmasının bedeli" olarak sundu. İran Silahlı Kuvvetleri sözcüsü kameraların karşısına çıkarak, saldırıyı Devrim Muhafızları'nın gerçekleştirdiğini belirtti ve "Düşmanlarımızı uyarıyoruz: Vur kaç çağı sona ermiştir" diye konuştu. İran devlet televizyonunda yapılan yayınlarda da İran'ın emperyalist güçlere karşı aldığı zaferden övgüyle bahsedildi.” [Gazeteden yapılan alıntı bitti]

Gazetede geçen metinlere dikkat edilirse İran, yapacağı tüm eylemlerini, Amerika’nın göstereceği tepki üzerine kurgulamaktadır. Zira yukarıdaki haberde de geçtiği üzere İran'ın ateşlediği 14 füzeden 13'ünün düşürülmesi ve herhangi bir can kaybı ya da yaralanmanın olmaması bunun en iyi kanıtıdır. Bu da aslında İran’ın Amerika’ya zarar verecek ciddi bir saldırıda bulunmadığına, sırf halkına karşı itibarını korumak adına böyle bir saldırıda bulunduğuna işaret etmektedir. Zaten İslam ve Müslümanların düşmanı kafir Trump, İran’ın Amerikan askeri üssüne yönelik saldırısı hakkında şöyle bir açıklamada bulunarak bu gerçeği ortaya koymuştur: “Erken uyarı verdikleri için" İran'a teşekkür ediyorum, bu sayede can kaybı yaşanmamıştır.” Bir düşmanın kendisine yapılan saldırıdan dolayı teşekkür ettiği nerede görülmüş Allah aşkına?

Ne yazık ki tüm bu göstergeler, İran’ın, Amerika ve Yahudi varlığına karşı ciddi bir savaşa girmediğine, Allah’a, Rasulü’ne ve başka izzetli Gazze halkı olmak üzere tüm müminlere ihanet ettiğine, sadece kendi şahsi çıkarları uğruna hareket ettiğine, Müslümanların masum kanlarını hiç umursamadığına işaret etmektedir. Bu yüzden tüm Müslümanların, bu gerçeğin farkına varıp ivedilikle Yahudi varlığına ve Amerika’ya haddini bildirecek, tüm Müslümanların kanlarını, canlarını ve namuslarını koruyacak ve dünyanın herhangi bir yerindeki tek bir Müslümanın feryadına bile devasa ordularla karşılık verecek Raşid bir Halifeyi nasbetmeleri gerekir.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Ramazan Ebu Furkan

Kötü Alimler Ümmet İçin Bir Vahamet ve Dine İhanettir!

Ümmetin üzerine felaketlerin arka arkaya geldiği ve muhlislerin düşmanlarının zincirlerinden kurtulmak amacıyla Allah'ın kudreti sayesinde güçlerini yeniden canlandırmak için hareke geçtiği bir dönemde Batı, bu uyku halini uzatmak için çeşitli kurnaz yöntemlere başvurmuş olup bu yöntemlerden biri de, yöneticilerinin dünyaları için dinlerini satan kötü alimlerdir;zira bu kötü alimler, yöneticilerin saraylarının sakinleri, onların zulümlerinin muhafızları ve sapkınlıklarının haklı göstericileri olmuşlardır.Bu yüzden onlar, ümmete düşmanlarından daha çok zarar vermektedirler; çünkü onlar, din adına içeride ümmete darbe vuruyorlar ve sahte fetvalarla zulmü meşrulaştırıyorlar.Dolayısıyla onların, Allah'a itaat etmektense yöneticiye sadakat gösterdiklerini, zulmün karşısında sustuklarını ve batılı güzelleştirdiklerini görürsünüz; yani bu ajanlar, Allah’ın şeriatını sırtlarının arkasına atmaktan hiç utanç duymuyorlar, sultana hizmet etmek için nâssları tahrif ediyorlar, yöneticinin emretmesi halinde Allah’ın mubah kıldığını haram kılıyorlar ve Allah’ın haram kıldığını da mubah kılıyorlar! Onların uyuşturucu fetvalarla ümmeti saptırmaları da cabası; zira fasık bile olsa yöneticiye karşı çıkmayı haram sayıyorlar ve “zalime karşı sabretmek, fitne çıkarmaktan daha iyidir” diye fetva veriyorlar ve yöneticiye itaat etmek için tüm hükümleri geçersiz hale getiriyorlar; sanki zulme karşı direnmek ve onu değiştirmek için çalışmak bir fitneymiş ve zulme ve insan yapımı hükümlere razı olmak bir dinmiş gibi!

Nitekim Kur'an bu kişileri zemmetmiş ve onları, kâfirlere, müşriklere, hatta Ebu Cehil'e bile yakıştırılmayan sıfatlarla nitelendirmiştir; zira Allahu Teala şöyle buyurmuştur: فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ “Onun durumu tıpkı köpeğin durumuna benzer: Üstüne varsan da dilini çıkarıp solur, bıraksan da dilini sarkıtıp solur.” [Araf-176] Aynı şekilde şöyle buyurmuştur: كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَاراً“(Onlar), ciltlerce kitap taşıyan merkebin durumu gibidir.” [Cuma 5] Dolayısıyla onlar ilim taşırlar ama ittika etmezler, Kitab’ı okurlar ama onu tahrif ederler demektir; Nitekim örnekler ve vasıflar, zaman içindeki tüm kötü alimlere intibak etmektedir. Dolayısıyla bu kötü alimler, “istikrar” adına baskıyı meşrulaştırıyorlar, “fitne” adına tağut yöneticinin devrilmesini haram kılıyorlar; sanki İslam, zulmü ve yöneticilerin, hakkı haykıranlara işkence etmekten masumları öldürmeye kadar işledikleri suçları kutsamak için gelmiş gibi. Yine bu kötü alimler, “yöneticiye sadakat” adına dini rahiplerin ayinlerine dönüştürdüler ve dini sadece ibadetlerle sınırlandırdılar; sanki Sallallahu Aleyhi ve Sellem, hem mihrabın dostu hem de cihadın kahramanı değilmiş gibi. Ayrıca kötü alimler, boş konulardaki tartışmalarla oyalanıyorlar ve hayati meselelerini göz ardı ediyorlar; böylece onlar, zehirli fetvalarıyla ümmetteki direniş ruhunu öldürüyorlar, bâtılı din kisvesine büründürüyorlar ve İslam'ın içini boşaltıp onu sadece otoritenin sloganlarına dönüştürerek kendilerine güvenen kamuoyunu yanıltıyorlar!

Muhammed ibn Cafer şöyle diyor: “Fakihler, Rasullerin emanetçileridirler; eğer fakihlerin sultanlara meylettiklerini görürseniz, onları suçlayın.” Dolayısıyla onlara işitip itaat edilmez ve fetvaları da alınmaz. İmam İbn Kayyım Rahimehullah şöyle diyor: “Eğer bir alimin, birçok kez sultanın kapılarına gittiğini görürsen, bil ki o hırsızdır.” O halde Müslümanlar, ilmi bir meta, fetvayı bir binek ve dini de insanlara üstünlük sağlamak için bir vasıta haline getirenlerden sakınsınlar.

Allah’ım, bu alimleri, tiranların karşısında duracak ve ümmeti Allah'ın emirleri doğrultusunda yönlendirecek Ahmed bin Hanbel ve Şafii gibi alimlerle değiştir.

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan

Hatice Salih

Doğrudur, büyük devletler bir gecede doğmazlar. Şüphesiz, kendisinden bir sistemin fışkırdığı bir ideoloji üzerine kurulurlar. Devletin düşüncesi büyük fedakârlıklarda bulunan ve pratik olarak devlete nusret veren bir toplulukta vücut bulmasıyla devlet doğar. Ardından ideolojiyle birkaç on yıl gibi kısa bir sürede dünya liderliğini elde etmek ve ilahi yasalara uygun ölçüleriyle adalet ve merhamet anlayışını hayata geçirmek için yolunda ilerlemeye başlar. Dolayısıyla uluslararası arenada saygın konumunu yeniden kazanmak ve sadece küresel etki elde etmekle kalmayıp dünyaya mesajını iletmek, fikri liderliğini tesis etmek ve zulüm, baskı, kölelik fikirlerine karşı hem entelektüel hem de fiili olarak özgürlüğünü sağlamak isteyen bir ümmetin, duygusallığı, yüzeyselliği ve boş sözleri bırakıp somut eylemlere geçmesi kaçınılmazdır.

Böylesi bir devletin kurulmasına giden yol, aslında oldukça kolay ve işaretleri de son derece belirgindir. Kaldı ki bu devlet, daha önce kurulmuştur, on asrı aşkın bir süre milletler arasında yüce bir konuma erişmiştir ve kuruluşunun tüm adımları ile dayandığı temel kurallar, nesiller boyu kesintisiz bir şekilde aktarılarak günümüze ulaşmıştır. İşte bahsettiğimiz o büyük devlet bu şekilde doğmuştur. İşte Liderimiz ve Önderimiz Muhammed SallAllahu Aleyhi ve Sellem ve ashabının, Yesrib ehlinden nusret aldıktan sonra devletin ikamesinde takip ettikleri yol budur. Bu metot, Rabbimizden gelen bir vahiy olduğu için, İslam Devleti’ni kurma hedefine ulaştıran değişmez sabit yoldur.

İslam ümmeti, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmettir, son bir asrı aşkın bir süredir tarihinin en zorlu döneminden geçmektedir. Toprakları işgal edilmiş, zenginlikleri ve kaynakları yağmalanmıştır. Gazze’de ve Batı Şeria’da evlatları iki senedir göz göre göre soykırıma maruz kalmaktadır. Hem fertler hem gruplar hem de devletler olarak İslam’dan uzaklaşmış, Allah’a isyanı basite almıştır. İslami kardeşlik bağları zayıflayarak sadece sembolik bir nitelik kazanmış, yerini İslam’ın reddettiği ancak sömürgeci Batılı güçlerin işbirlikçi rejimler vasıtasıyla empoze ettiği ulusçu ve milliyetçi kimlikler almıştır. Bu yapay kimlikler Müslümanları bölmüş, Batı’nın şeytanî planlarını uygulayan bu hain rejimler ümmeti çöküşe sürüklemiştir. Sonuç olarak Müslümanların temel meseleleri, kafir Batının kontrolüne geçmiştir. Savaşların başlangıcından yönetimine, hatta sona erdirilmesine kadar süreçler Batı’nın çıkarları doğrultusunda ilerlemektedir. İran ile Yahudi varlığı arasında yaşanan son çatışma bunun en net ve en canlı örneğidir.

Sonra da varlığını-benliğini paramparça eden, onları acizliğe ve zillete mahkûm eden bu çıkmazlardan kurtulmak için yanıp tutuşan Müslümanlar, ‘Bizim bu ölüm-kalım meselelerimizin, bu dallanıp budaklanmış dertlerimizin çözümü nedir, nerede?’ diye sormaya başlarlar. Bu noktada atılması gereken ilk ve en temel adım, içinde yaşadıkları bu bozuk düzenin ancak köklü ve kapsamlı bir değişimle düzelebileceğini fark etmeleridir. Çünkü mevcut yöneticilerin düzeni içinde reform aramak veya onlarla uzlaşmak gibi parçacı çözümler hiçbir işe yaramayacak, aksine bu çürümüşlüğün ömrünü uzatmaktan başka bir sonuç doğurmayacaktır. Batı’nın kültürel istilası, onların düşünce ve davranış biçimlerini derinden etkilemiş durumdadır. Bu bir realitedir. Bu realite, özellikle ümmetin İslam’la olan bağının zayıflatılması ve İslam’ın hayatlarında hâkim olması idealinden uzaklaştırılmasıyla gün geçtikçe daha da kötüleşmektedir. Bu yüzden, ümmetin yöneticileriyle olan ilişkisine darbe vurmak, yöneticileriyle her türlü bağı koparmak ve bu yöneticileri ve siyasi çevrelerini yönetimden uzaklaştırmak kaçınılmazdır.

Ümmetin bağrında, İslam’ı ve onun Nebevi değişim metodunu hakkıyla kavramış siyasi bir öncünün varlığı her şeyden önemlidir ki, bu vasıf yalnızca Hizb-ut Tahrir’de mevcuttur. İşte bu öncünün en büyük görevi, Hilafet davasını ümmetin omuzlarına bir sorumluluk olarak yüklemek ve bu ideal etrafında sarsılmaz bir kamuoyu ve halk desteği oluşturmaktır. Bu dava, halkın kendi kader meselesi haline geldiğinde, arzulanan köklü değişim için gereken fedakârlık ve mücadele ruhu da doğacaktır. Bu görev, arzulanan radikal değişim için fedakârlık ve mücadele yapmayı ve bir asırdır kayıp olan devletin yeniden kurulması için çalışanlarla birlikte çalışmayı gerektirir. Bu görev, sadece partiye değil, bütün ümmete farzdır. Parti, sadece iktidarı ele geçirmek değil, ümmetle birlikte ve onunla İslam Devletini yeniden inşa etmek için çalışmaktadır. Aksi takdirde, yakın zamanda şahit olduğumuz gibi, sadece vitrindeki yüzler değişecek, ancak İslam’ın yönetime hiçbir etkisi olmayacaktır. Sonuçta, uluslararası ilişkiler ve politikalar kafirlerin arzuladığı şekilde devam edecek ve Müslümanların acı halinde de hiçbir değişiklik yaşanmayacaktır. Müslümanlar yine sömürünün ve zulmün altında yaşamaya devam edeceklerdir!

Ey Müslümanlar! Ey Nebevi Hicret’inin yıldönümünü yaşayanlar! Tarihinizin en büyük hadisesinin neden Hicret olduğunu en iyi sizler bilirsiniz ve bu yüzden üzerinizde bir hak, bir sorumluluk vardır! Unutmayın, Hicret; o büyük devletin gölgesi altında İslam’ın teoriden pratiğe, sözden eyleme geçişidir! O gün Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem, Medine’de o muhteşem devleti kurarak Arap Yarımadası’nı şirkin her türlü karanlığından temizlemiş ve İslam’ın nurunu alemlere taşımak için harekete geçmiştir! Ardından bu dönemi Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafet izlemiştir. Hilafet, Sahabe-i Kiram’ın oluşturduğu siyasi birikimle, hem içeride hem dışarıda örnek bir yönetim sergilemiştir.

Ey Müslümanlar! Eğer gerçekten izzet, onur, zafer ve sömürgecilikten; zalim yöneticilerinizden ve tağuti uluslararası yasalardan kurtulmak istiyorsanız, uğruna hicret için yollara düşüldüğü İslam Devletini kurmaktan başka çareniz yoktur. Hizb-ut Tahrir, bu devletin nasıl kurulacağının yolunu ve yöntemini net bir şekilde ortaya koymuştur. O halde, bu devleti kurmak için onunla birlikte çalışın. Tarihteki Hicret’e gerçek ve pratik bir anlam kazandırmanın tek yolu budur. İşte, o büyük devlet böyle doğar. O devlet, küfür ve zulüm güçlerine karşı savaşacak ve baskın denk bir güç haline gelecek, onlara karşı zaferler elde edecektir. Unutmayın, bir zamanlar Hidayet ve Rahmet Peygamberi SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in kurduğu o büyük devlet de işte böyle doğmuştur.

وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ“Biz ise, o yerde güçsüz düşürülenlere lütufta bulunmak, onları önderler yapmak ve onları (mukaddes topraklara) vâris kılmak istiyorduk.” ^{[Kasas 5]}